INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12.02.2011 r. (data wpływu 15.02.2011 r. ), uzupełnionym pismem z dnia 06.05.2011r. (data wpływu 10.05.2011r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 27.04.2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania prowadzonych szkoleń o charakterze warsztatów służących profilaktyce zapobiegającej wypaleniu zawodowemu, radzeniu sobie ze stresem finansowanych w całości ze środków publicznych oraz finansowanych ze środków indywidualnych uczestników (pytanie nr 1) – jest nieprawidłowe,
• opodatkowania szkoleń z szeroko rozumianej psychoedukacji (mediacje, komunikacja interpersonalna, asertywność) skierowanych do firm prywatnych (pytanie nr 2) – jest prawidłowe,
• opodatkowania szkoleń z szeroko rozumianej psychoedukacji (mediacje, komunikacja interpersonalna, asertywność) skierowanych do jednostek budżetowych i opłacanych w całości ze środków publicznych (pytanie nr 2) – jest nieprawidłowe,
• opodatkowania szkoleń z zakresu doskonalenia zawodowego adresowanych dla oświaty, świadczonych przez placówkę doskonalenia nauczycieli (pytanie nr 3) - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15.02.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prowadzonych szkoleń o charakterze warsztatów służących profilaktyce zapobiegającej wypaleniu zawodowemu, radzeniu sobie ze stresem skierowanych do organizacji publicznych oraz i pracowników firm, szkoleń z szeroko rozumianej psychoedukacji (mediacje, komunikacja interpersonalna, asertywność) oraz szkoleń z zakresu doskonalenia zawodowego adresowanych dla oświaty, świadczonych jako placówkę doskonalenia nauczycieli. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 06.05.2011 r. (data wpływu 10.05.2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 27.04.2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od roku 1998 Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, która jak dotąd była przedmiotowo zwolniona z VAT w związku z 2 przedmiotami działalności:

• PKWIU 80.42 kształcenie ustawiczne dorosłych i pozostałe formy kształcenia gdzie indziej nie sklasyfikowane
• PKWiU 85.14 działalność paramedyczna (usługi psychologiczne i psychoterapeutyczne).
  
  

Obecnie Zainteresowana ma wątpliwości, czy usługi edukacyjne, które prowadzi podlegają zwolnieniu z VAT. Aktualnie korzysta ona z podmiotowego zwolnienia z VAT, które jednak wymaga rejestru sprzedaży do 150 000 zł.

Usługi firmy P. można podzielić na 2 grupy:

1. Usługi pomocy psychologicznej - konsultacje, psychoterapia, sesje antystresowe, warsztaty terapeutyczne itp. - są świadczone na rzecz klientów prywatnego centrum terapeutycznego z którym Wnioskodawczyni współpracuje (wystawia comiesięczny rachunek „konsultacje psychologiczne” dla C.). Te usługi są w dalszym ciągu zwolnione z VAT na podstawie Art. 43, ust. 1, pkt 19 ustawy o p.t.iu. - w ramach opieki zdrowotnej i profilaktyki zdrowia. Prowadzi też szkolenia o charakterze warsztatów, służące profilaktyce zdrowia (np. Poradzić sobie ze stresem, Profilaktyka wypalenia zawodowego, Metody relaksacji). Są prowadzone zarówno dla organizacji publicznych - lekarzy, pielęgniarek, sędziów, prokuratorów, psychologów, jak i pracowników firm. Część jest opłacana w całości ze środków publicznych, część - indywidualnie przez uczestników czy przez korporacje).
   A także szkolenia z szeroko pojętej psychoedukacji (Mediacje, Komunikacja interpersonalna, Asertywność), których odbiorcą są zarówno jednostki budżetowe jak i prywatne firmy i służą rozwojowi zawodowemu pracowników.
2. Szkolenia dla oświaty z zakresu doskonalenia zawodowego
   
   

W ramach P. działa Niepubliczna Placówka Edukacji P. która jest wpisana do rejestru Niepublicznych Placówek Doskonalenia Nauczycieli Kuratora Oświaty, pod numerem, aktualizowany wpis z roku 2005.

Jako placówka doskonalenia nauczycieli obsługuje placówki oświatowe w W. i innych miastach. Placówka nie ma póki co akredytacji w systemie oświaty, o której mówi Art. 43 ust. 1 pkt 26 do 29.

Szkolenia i warsztaty kierowane są do nauczycieli, wychowawców, pedagogów i psychologów związanych z oświatą publiczną, a więc finansowane ze środków publicznych (o ile dobrze Wnioskodawczyni rozumie znaczenie sformułowania „finansowane w całości ze środków publicznych”). Rachunki wystawiane są bezpośrednio na szkoły, przedszkola, poradnie pedagogiczne a także na Gminy, Powiaty czy Miasta, które finansują dane szkolenie lub cały projekt. Szkolenia dotyczą doskonalenia zawodowych umiejętności psychologicznych i pedagogicznych nauczycieli wraz z uczniami, ich rodzicami i lepszemu pełnieniu roli nauczyciela (np. Skuteczna komunikacja w szkole, interwencja kryzysowa, mediacje szkolne, ocenianie w szkole, praca z uczniem z ADHD, Dyslektyk w klasie, Uczeń z depresją itp.)

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawczyni dodała, iż wszelkie usługi, które P. (Niepubliczna Placówka Edukacji) świadczy dla systemu oświaty publicznej są zgodne z zakresem działalności wynikającym z wpisu do rejestru Kuratora Oświaty jako Niepubliczna Placówka Doskonalenia Nauczycieli (zarówno te związane z doskonaleniem umiejętności wychowawczych jak i profilaktyki zdrowia). Zakres ten jest opisany w statucie placówki. Corocznie Zainteresowana składa też sprawozdanie z działalności szkoleniowej oraz przekazuje plan pracy zawierający tematy proponowanych szkoleń i projektów (niegdyś do Kuratorium Oświaty, a od 2 lat do Samorządu Województwa).

Wszystkie szkolenia które prowadzi Zainteresowana lub zatrudniani przez nią trenerzy-psycholodzy, zarówno te finansowane ze środków publicznych i kierowane do oświaty, jak i te zamawiane i płacone przez korporacje mają formę seminariów, tzn. trwają powyżej 5 godzin (zwykle ok. 10 -16). Wnioskodawczyni prowadzi też dokumentację: program zajęć, lista obecności, ewaluacja szkolenia, rejestr wydanych zaświadczeń, sprawozdanie trenera itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy szkolenia-warsztaty psychologiczne z zakresu profilaktyki zdrowia psychicznego są zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług ...
2. Czy szkolenia z zakresu szeroko pojętej psychoedukacji podlegają pod powyższy artykuł... (Wnioskodawca jest dyplomowanym psychologiem i inni trenerzy również)
3. Czy istnieje podstawa do zwolnienia z podatku VAT w myśl art. 43, ust. 1 pkt 26 do 29 w odniesieniu do szkoleń Niepublicznej Placówki Edukacji dla oświaty ...
   
   

W opinii Wnioskodawczyni, szkolenia-warsztaty z zakresu profilaktyki zdrowia są zwolnione z VAT, zarówno te dla odbiorców indywidualnych, jak i korporacji oraz jednostek budżetowych, szkolenia prowadzone w ramach Niepublicznej Placówki Edukacji P., kierowane do środowiska oświatowego i płacone ze środków publicznych są zwolnione z VAT natomiast szkolenia z zakresu szeroko pojętej psychoedukacji dla środowisk pozaoświatowych są objęte podatkiem VAT 23%, mimo, że prowadzi je psycholog, bo nie dotyczą bezpośrednio ochrony zdrowia, choć pośrednio się na nie przekładają (umiejętna komunikacja czy mediowanie sprzyja zdrowiu psychicznemu).

Wnioskodawczyni ma w tym miejscu wątpliwość, ponieważ w „Rzeczpospolitej” z dnia 13.01.2011 w dziale „Podatki i rachunkowość” dr Adam Bartosiewicz pisze: „praktycznie dowolne szkolenie o charakterze zawodowym, jeśli tylko obudowane będzie odpowiednią liczbą dokumentów będzie „kształceniem zawodowym prowadzonym w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (...) Wystarczy zatem, aby szkolenie trwało co najmniej pięć godzin lekcyjnych. Będzie wtedy seminarium. Dla tego seminarium należy opracować program nauczania i prowadzić dziennik zajęć lekcyjnych. Szkolenie staje się wówczas usługą zwolnioną od podatku."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• opodatkowania prowadzonych szkoleń o charakterze warsztatów służących profilaktyce zapobiegającej wypaleniu zawodowemu, radzeniu sobie ze stresem finansowanych w całości ze środków publicznych oraz finansowanych ze środków indywidualnych uczestników (pytanie nr 1) – jest nieprawidłowe,
• opodatkowania szkoleń z szeroko rozumianej psychoedukacji (mediacje, komunikacja interpersonalna, asertywność) skierowanych do firm prywatnych (pytanie nr 2) uznaje się za prawidłowe,
• opodatkowania szkoleń z szeroko rozumianej psychoedukacji (mediacje, komunikacja interpersonalna, asertywność) skierowanych do jednostek budżetowych i opłacanych w całości ze środków publicznych (pytanie nr 2) uznaje się za nieprawidłowe,
• opodatkowania szkoleń z zakresu doskonalenia zawodowego adresowanych dla oświaty, świadczonych przez placówkę doskonalenia nauczycieli (pytanie nr 3) uznaje się za prawidłowe.
  
  

Rozstrzygając wątpliwości Wnioskodawczyni powstałe na tle zaprezentowanego przez nią we wniosku opisu zdarzenia przyszłego na wstępnie należy przybliżyć przepisy prawa podatkowego, które będą znajdowały zastosowanie w przedmiotowej sprawie. I tak, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie zatem do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 01.01.2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl obowiązującego od 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1. lekarza i lekarza dentysty,
2. pielęgniarki i położnej,
3. medycznych, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89, z późn. zm.),
4. psychologa;
   
   

Ponadto ustawodawca od dnia 1 kwietnia 2011 r. doprecyzował powyższy przepis dodając pkt 19a, zgodnie z którym zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Stosownie zaś do treści obowiązującego od 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w pkt 29 niniejszego artykułu zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), środkami publicznymi są dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2, przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące ze sprzedaży papierów wartościowych, z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych, z otrzymanych pożyczek i kredytów, z innych operacji finansowych oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „kształcenie zawodowe” i „przekwalifikowanie zawodowe”, wobec tego należy wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż wątpliwości Zainteresowanej w pytaniu nr 1, budzi możliwość objęcia zwolnieniem od podatku VAT dla świadczonych przez nią usług szkolenia o charakterze warsztatów, których adresatami są pracownicy organizacji publicznych jak również firm prywatnych. Zainteresowana zaznacza, iż niniejsze szkolenia dotyczą tematyki związanej z profilaktyką, mającą na celu zapobieganie takim zjawiskom związanym z życiem zawodowym jak m.in. wypalenie zawodowe, bądź nadmiernym stresem. Wnioskodawczyni podkreśliła, iż część z prowadzonych przez nią warsztatów jest w całości finansowana ze środków publicznych, a część jest opłacana indywidualnie przez uczestników.

Konfrontując powyższe z argumentacją przytoczoną w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy obejmuje jedynie takie usługi profilaktyczne, które mieszczą się w zakresie opieki medycznej. Jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie przez Trybunałem Sprawiedliwości UE C-262/08 profilaktyczne usługi medyczne służą oddaleniu, uniknięciu lub zapobieżeniu chorobom, urazom lub problemom zdrowotnym bądź do wykrywania stadiów ukrytych lub początkowych w celu umożliwienia wczesnego leczenia. A contrario świadczenie, które nie zmierza do oddalenia, uniknięcia lub zapobieżenia zaburzenia zdrowia bądź do wykrycia takiego zaburzenia w ukrytym lub początkowym stadium, nie jest profilaktycznym świadczeniem medycznym.

Także mając powyższe na uwadze, działania polegające na prowadzeniu szkoleń w charakterze warsztatów skierowanych do pracowników, nie mieszczą się w zakresie usług opieki medycznej służących profilaktyce, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, lecz mają charakter edukacyjno – informacyjny. Niewątpliwie przekazana na takich warsztatach wiedza w zakresie technik relaksacyjnych, bądź radzenia sobie ze stresem może skutkować ewentualnym zapobieżeniom następstwom pracy w stresowych warunkach, czy też wypaleniu zawodowemu, a tym samym zapobiec może ewentualnym zaburzeniom zdrowia, jednakże związek ten wydaje się być zbyt luźny i nieskonkretyzowany, aby móc mówić w omawianym przypadku, iż usługi świadczone przez Wnioskodawczynię mają charakter usług w zakresie opieki medycznej.

W dalszej kolejności koniecznym staje się przeanalizowanie, czy niniejsze usługi świadczone w formie warsztatów nie zostałyby objęte innym zwolnieniem, przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 26, 29 ustawy. I tak, Zainteresowana nie spełnia przesłanek o charakterze podmiotowym wymienionych w pkt 26, bowiem nie jest ani uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk, czy też jednostką badawczo-rozwojową, ani też w tym zakresie nie stanowi jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Co prawda przeprowadzone przez Wnioskodawczynię szkolenia-warsztaty psychologiczne z zakresu technik radzenia sobie ze stresem, profilaktyki wypalenia zawodowego, metod relaksacji będą nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia oraz będzie to nauczanie mające na celu dla niektórych uczestników uzyskanie, a dla niektórych uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, stąd też przedmiotowe usługi należy uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, jednak nie można przyjąć, aby zasady i formy przeprowadzanych przez Wnioskodawczynię szkoleń zostały ściśle uregulowane w odrębnych przepisach, także nie będą objęte zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy. Wnioskodawczyni nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, zatem nie zostanie spełniona również przesłanka wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy. Wyraźnego zaznaczenia wymaga w tym miejscu fakt, iż jak wskazuje to Zainteresowana, część prowadzonych przez nią szkoleń-warsztatów jest skierowana do organizacji publicznych, i jest finansowana w całości ze środków publicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

W związku z powyższym, odpowiadając na pytanie nr 1 postawione we wniosku należy stwierdzić, iż przedmiotowe szkolenia-warsztaty z zakresu radzenia sobie ze stresem, wypalenia zawodowego oraz metod relaksacji, nie mieszczą się w zakresie usług opieki medycznej służących profilaktyce, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, i na podstawie tej normy prawnej nie podlegają zwolnieniu od podatku. Natomiast w odniesieniu do tej części niniejszych szkoleń-warsztatów, które są opłacane przez indywidualnych uczestników, z własnych środków, nie znajdą zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 26 i 29 ustawy, w konsekwencji czego będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT stawką podstawową w wysokości 23%. Jedynie ta część szkoleń-warsztatów, jako szkolenia zawodowe, finansowane w całości ze środków publicznych, wypełnia przesłanki art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, i w konsekwencji, będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Stąd też stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1, z uwagi na fakt, iż jego treść odwoływała się do normy prawnej zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, a przedmiotowe usługi będą zwolnione na podstawie innych regulacji, uznano w całości za nieprawidłowe.

Wątpliwości Zainteresowanej, w pytaniach nr 2 i 3, sprowadzają się także do kwestii zastosowania zwolnienia od podatku dla usług szkoleniowych z szeroko rozumianej psychoedukacji (mediacje, komunikacja interpersonalna, asertywność) skierowanych zarówno do jednostek budżetowych jak i firm prywatnych, a mających na celu rozwój zawodowy pracowników, oraz szkoleń z zakresu doskonalenia zawodowego adresowanych dla oświaty – nauczycieli, wychowawców, pedagogów i psychologów związanych z oświatą publiczną. W przypadku tych drugich Wnioskodawczyni zaznacza, iż szkolenia te dotyczą doskonalenia zawodowego umiejętności psychologicznych i pedagogicznych nauczycieli w pracy z uczniami, ich rodzicami i lepszemu pełnieniu roli nauczyciela, a świadczenia te są wykonywane w ramach Niepublicznej Placówki Doskonalenia Nauczycieli wpisanej do rejestru Kuratora Oświaty. Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż wszelkie w/w usługi, wykonywane przez Niepubliczną Placówkę Edukacji dla systemu oświaty publicznej są zgodne z zakresem działalności wynikającym z wpisu do rejestru Kuratora Oświaty jako Niepubliczna Placówka Doskonalenia Nauczycieli.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów prawa podatkowego, za trafne należy uznać stwierdzenie Wnioskodawczyni, iż szkolenia z zakresu szeroko pojętej psychoedukacji, o których mowa we wniosku, nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, albowiem nie dotyczą one bezpośrednio ochrony zdrowia, pomimo iż pośrednio się na nie przekładają. W tym przypadku na uwzględnienie zasługuje także argumentacja, która legła u podstaw odpowiedzi na pierwsze z postawionych pytań. Następnie, podobnie jak w przypadku w/w szkoleń-warsztatów należy poddać analizie, czy niniejsze usługi szkoleniowe nie zostałyby objęte innym zwolnieniem, przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 26, 29 ustawy. I tak, Zainteresowana nie spełnia przesłanek o charakterze podmiotowym wymienionych w pkt 26, bowiem nie jest ani uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk, czy też jednostką badawczo-rozwojową, ani też w tym zakresie nie stanowi jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Przeprowadzone przez Wnioskodawczynię szkolenia z szeroko rozumianej psychoedukacji (mediacje, komunikacja interpersonalna, asertywność) będą nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia oraz będzie to nauczanie mające na celu dla niektórych uczestników uzyskanie, a dla niektórych uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, stąd też przedmiotowe usługi należy uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, jednak nie można przyjąć, aby zasady i formy przeprowadzanych przez Wnioskodawczynię szkoleń zostały ściśle uregulowane w odrębnych przepisach, także nie będą objęte zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy. Wnioskodawczyni nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, zatem nie zostanie spełniona również przesłanka wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy. Część ze szkoleń z zakresu psychoedukacji jest adresowana do jednostek budżetowych, w związku z czym jest finansowana z pieniędzy pochodzących ze środków publicznych, a część do firm prywatnych.

W związku z powyższym, odpowiadając na pytanie nr 2 postawione we wniosku należy stwierdzić, iż w odniesieniu do przedmiotowych szkoleń z szeroko rozumianej psychoedukacji (mediacje, komunikacja interpersonalna, asertywność), gdzie adresatami będą firmy prywatne, nie znajdą zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 26 i 29 ustawy, w konsekwencji czego będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT stawką podstawową w wysokości 23%. Jedynie ta część w/w szkoleń, adresowanych do jednostek budżetowych, jako szkolenia zawodowe, finansowane w całości ze środków publicznych, wypełnia przesłanki art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, i w konsekwencji, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Stąd też stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie opodatkowania prowadzonych szkoleń z szeroko rozumianej psychoedukacji (mediacje, komunikacja interpersonalna, asertywność) w tej części, w której są one skierowane są do firm prywatnych za prawidłowe, natomiast w części gdy ich adresatami są jednostki budżetowe za nieprawidłowe.

Odnosząc się do szkoleń świadczonych przez Wnioskodawczynię jako Niepubliczną Placówkę Doskonalenia Nauczycieli wpisaną do rejestru Mazowieckiego Kuratora Oświaty, z zakresu doskonalenia zawodowego, adresowanych dla oświaty – nauczycieli, wychowawców, pedagogów i psychologów związanych z oświatą publiczną, należy przywołać brzmienie art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), zgodnie z którym system oświaty obejmuje zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli. Zgodnie natomiast z art. 77a ust. 3 zdanie pierwsze, niepubliczne placówki doskonalenia mogą zakładać i prowadzić osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego oraz osoby fizyczne. Ponadto, w myśl § 24 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 listopada 2009 r. (Dz.U. Nr 200, poz. 1537) w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli, utworzenie niepublicznej placówki doskonalenia wymaga uzyskania wpisu do ewidencji prowadzonej przez samorząd województwa właściwy ze względu na siedzibę placówki doskonalenia.

Reasumując należy stwierdzić, iż w kontekście art. 2 pkt 9 oraz w związku z art. 77a ust. 3 ustawy o systemie oświaty, Wnioskodawczyni, która posiada wpis jako Niepubliczna Placówka Doskonalenia Nauczycieli do rejestru Kuratora Oświaty, przy czym świadczone przez nią usługi w tym zakresie są zgodne z zakresem działalności wynikającym z niniejszego wpisu, mieści się w katalogu jednostek objętych systemem oświaty zawartych w art. 2 ww. ustawy i jako placówka doskonalenia zawodowego nauczycieli, w tym konkretnym przypadku, gdy adresatami szkoleń są pracownicy oświaty, świadczy usługę w zakresie kształcenia i wychowania. W związku z powyższym wypełniona zostaje podmiotowo-przedmiotowa hipoteza art. 43 ust. 1 pkt 26a ustawy o podatku od towarów i usług, który jasno stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania.

W związku z powyższym w niniejszym zakresie stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.