INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2010 r. (data wpływu 26 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniu 22 lutego 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia charakteru czynności wykonywanych na rzecz kontrahenta, przy zastosowaniu materiałów powierzonych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 22 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia charakteru czynności wykonywanych na rzecz kontrahenta, przy zastosowaniu materiałów powierzonych.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się produkcją papieru dekoracyjnego. Jednym z głównych składników produkcji papieru dekoracyjnego jest papier bazowy (około 52% kosztów ogółem). Co do zasady, we własnym zakresie dokonuje zakupu papieru bazowego oraz innych surowców wykorzystywanych do produkcji. W przypadku niektórych zleceń produkcja papieru dekoracyjnego następuje z wykorzystaniem papieru bazowego powierzonego przez kontrahenta. Kontrahent przez cały czas pozostaje właścicielem papieru bazowego. Po przeprowadzeniu produkcji, z wykorzystaniem papieru bazowego, gotowy papier dekoracyjny jest dostarczany do klienta, który płaci cenę pomniejszoną o wartość papieru bazowego. Opisane czynności prawdopodobnie będą wykonywane w 2011 r. W ocenie Spółki, w świetle PKWiU z 2008 r., przedmiotowe czynności powinny być kwalifikowane jako pozostałe usługi drukowania, gdzie indziej niesklasyfikowane (18.12.19). Spółka zwróci się jednak po stosowną klasyfikację do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku produkcji z wykorzystaniem materiałów powierzonych Spółka dokonuje dostawy towarów w świetle art. 7 ustawy o VAT, czy też świadczy usługę w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT. Spółka wskazała, że istota usług świadczonych przy zastosowaniu materiałów powierzonych polega na tym, że usługodawca otrzymuje od zleceniodawcy materiał i przetwarza go w taki sposób, aby otrzymać pożądany przez zleceniodawcę wyrób. Przepisy nie określają rodzaju, ani charakteru prac, jakie mogą być wykonywane w ramach tego typu usług. Mogą to zatem być prace drobne, a także świadczenia złożone, wymagające zaangażowania wielu różnego rodzaju prac. W każdym przypadku otrzymuje się określony wyrób finalny, spełniający wymagane kryteria. Nie ma wątpliwości, iż w przypadku powierzenia przez zleceniodawcę 100% materiałów, mamy do czynienia ze świadczeniem usług. Problem powstaje w przypadku, gdy materiały powierzone stanowią mniej niż 100% materiałów zużytych przy wykonaniu danego wyrobu. W takiej sytuacji należy przyjąć, że jeśli materiały powierzone przez zleceniodawcę stanowią przeważającą część w stosunku do materiałów własnych usługodawcy, świadczenie stanowi usługę. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka będzie produkowała papier dekoracyjny przy zastosowaniu większości materiałów powierzonych przez kontrahenta (wartość 52% kosztów ogółem). Uwzględniając w.w. proporcję stosowanych materiałów powierzonych do własnych, w ocenie Spółki będzie ona wykonywała usługę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Świadczenie usług, na podstawie art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, stanowi każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymaga zagadnienie, czy wykonywane przez Spółkę czynności stanowią dostawę towaru, czy świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 powołanej ustawy.

Należy wskazać, iż o kwalifikacji danej czynności jako dostawy towarów, bądź świadczenia usług, rozstrzyga każdorazowo zindywidualizowany stan faktyczny. O przedmiocie świadczenia przesądza zakres oraz specyfika wykonywanych czynności, użytych materiałów, obowiązujące klasyfikacje statystyczne oraz treść umów zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahenta. Jedynie analiza czynników takich jak m.in. przedmiot świadczenia, udział materiałów własnych oraz udział materiałów powierzonych przez kontrahenta w ogólnym zużyciu materiałów, obowiązki stron, sposób wzajemnego rozliczenia, pozwala określić, czy wykonywane czynności powinny być traktowane jako usługa, czy też jako dostawa towarów.

Istota usług świadczonych przy zastosowaniu materiałów powierzonych polega na tym, że usługodawca otrzymuje od zleceniodawcy materiał i przetwarza go w taki sposób, aby otrzymać pożądany przez zleceniodawcę wyrób. Przepisy nie określają rodzaju, ani charakteru prac, jakie mogą być wykonane w ramach tego typu usług. Mogą to zatem być prace drobne, a także świadczenia złożone, wymagające zaangażowania wielu różnego rodzaju prac. W każdym przypadku otrzymuje się określony wyrób finalny, spełniający wymagane kryteria. Nie ma wątpliwości, iż w przypadku powierzania przez zleceniodawcę 100% materiałów, mamy do czynienia ze świadczeniem usług. Problem powstaje w przypadku, gdy materiały powierzone stanowią mniej niż 100% materiałów zużytych przy wykonaniu danego wyrobu. Zgodnie z aktualnym orzecznictwem, w takiej sytuacji przyjmuje się, że jeśli materiały powierzone przez zleceniodawcę stanowią przeważającą część w stosunku do materiałów własnych usługodawcy, świadczenie stanowi usługę.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zajmuje się produkcją papieru dekoracyjnego. Co do zasady, we własnym zakresie dokonuje zakupu surowców wykorzystywanych do produkcji. W przypadku niektórych zleceń produkcja papieru dekoracyjnego będzie następowała z wykorzystaniem papieru bazowego powierzonego przez kontrahenta. Kontrahent przez cały czas pozostaje właścicielem papieru bazowego. Po przeprowadzeniu produkcji, z jego wykorzystaniem, gotowy papier dekoracyjny będzie dostarczany do klienta, który zapłaci cenę pomniejszoną o wartość papieru bazowego. Spółka będzie produkowała papier dekoracyjny przy zastosowaniu większości materiałów powierzonych (wartość 52% kosztów ogółem). Opisane czynności prawdopodobnie będą wykonywane w 2011 r. W ocenie Spółki, w świetle PKWiU z 2008 r. przedmiotowe czynności powinny być kwalifikowane jako pozostałe usługi drukowania, gdzie indziej niesklasyfikowane (18.12.19).

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że o ile wykonywane czynności są sklasyfikowane, zgodnie ze stanowiskiem Spółki, w grupowaniu PKWiU z 2008 r. - 18.12.19, to będą stanowić usługę, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoją działalność (towary i usługi) według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje nieprawidłowego zaklasyfikowania towarów lub usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.