INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 08 grudnia 2010r.), uzupełnionym w dniu 26 stycznia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie naliczania przez płatnika kosztów uzyskania przychodów w związku z wypłatą świadczeń prokuratorowi w stanie spoczynku i uposażeń rodzinnych jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej braku możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów z tytułu uposażeń wypłacanych dla prokuratora w stanie spoczynku,
• prawidłowe – w części dotyczącej braku możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów z tytułu uposażeń rodzinnych wypłacanych po śmierci prokuratora.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 08 grudnia 2010r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie naliczania przez płatnika kosztów uzyskania przychodów w związku z wypłatą świadczeń prokuratorowi w stanie spoczynku i uposażeń rodzinnych.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 14 stycznia 2011r. Znak: IBPB II/1/415-999/10/BJ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 26 stycznia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie art. 100 § 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.), w związku z art. 62a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008r. Nr 7, poz. 39 ze zm.) prokurator przechodzi w stan spoczynku z zachowaniem prawa do uposażenia w wysokości 75% wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat pobieranych na ostatnio zajmowanym stanowisku. Prokurator w stanie spoczynku nie świadczy pracy i nie ponosi kosztów związanych z dojazdem do miejsca pracy. Obecnie Prokuratora stosuje zasadę, iż osobom w stanie spoczynku koszty nie są naliczane z powyższego względu. Ponadto, Prokuratura wypłaca uposażenia rodzinne po zmarłym prokuratorze w wysokości 85% od naliczonego w powyższy sposób uposażenia. Prokuratura również nie nalicza kosztów uzyskania przychodów od uposażeń rodzinnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wskazane powyżej uposażenia (w związku z przejściem w stan spoczynku i rodzinne) należy pomniejszać o koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w jakiej kwocie (podstawowe czy podwyższone) skoro prokurator w stanie spoczynku nie świadczy pracy i nie ponosi kosztów związanych z dojazdem do pracy...

Zdaniem wnioskodawcy, prokurator w stanie spoczynku pobiera uposażenie, lecz nie świadczy pracy i nie ponosi kosztów związanych z dojazdem do miejsca pracy. Obecnie Prokuratura stosuje zasadę, iż osobom w stanie spoczynku koszty nie są naliczane z powyższego względu. Tą samą zasadę stosuje wypłacając uposażenia rodzinne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985r. o prokuraturze (t. j. z 2008r. Nr 7, poz. 39 ze zm.), stosunek służbowy prokuratora nawiązuje się z chwilą doręczenia zawiadomienia o powołaniu.

Z tym momentem prokurator staje się pracownikiem w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), bowiem zgodnie z art. 12 ust. 4 ww. ustawy, za pracownika w rozumieniu tejże ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Stosownie do przepisu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Powyższe oznacza, że osiągane przez prokuratora przychody są przychodami ze stosunku służbowego.

Zgodnie z art. 62a ust. 1 zdanie pierwsze ww. ustawy o prokuraturze, do prokuratorów stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2-5, przepisy art. 69-71, art. 73 i 74, art. 76, art. 85 § 4, art. 99-102 i art. 104 ustawy z dnia 27 lipca 2001r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 100 § 2 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych sędziemu przechodzącemu lub przeniesionemu w stan spoczynku z powodu wieku, choroby lub utraty sił przysługuje uposażenie w wysokości 75% wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat, pobieranych na ostatnio zajmowanym stanowisku.

Należy jednak zauważyć, że przejście w stan spoczynku nie powoduje rozwiązania stosunku służbowego. Wobec tego, że ww. przepis należy zastosować w stosunku do prokuratorów, to zasadnym jest stwierdzenie, że uposażenie wypłacane prokuratorowi w stanie spoczynku należy kwalifikować do przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze, bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 22 ust. 2 pow. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
2. nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2.502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
   
   

Podkreślenia wymaga okoliczność, iż żaden przepis powołanej ustawy nie uzależnia prawa do odliczenia zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów od rzeczywistego świadczenia pracy lub od faktycznego ich ponoszenia. Prawo do potrącenia kosztów uzyskania przychodów wynika z istnienia stosunku służbowego, z którego uzyskiwany jest dochód w postaci uposażenia.

W związku z tym, organ wypłacający uposażenie – jako płatnik – jest obowiązany do pobierania zaliczek na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 32 ust. 5 ww. ustawy, zakład pracy przy obliczaniu zaliczki stosuje koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy (koszty podwyższone), jeżeli pracownik złoży oświadczenie o spełnieniu warunku określonego w tym przepisie.

Reasumując, od wypłacanego prokuratorowi w stanie spoczynku uposażenia należy potrącać określone zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów. Będą to koszty podstawowe lub podwyższone, jeżeli spełnione są warunki do stosowania kosztów podwyższonych.

Wobec powyższego, stanowisko wnioskodawcy w zakresie braku możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów z tytułu uposażeń wypłacanych dla prokuratora w stanie spoczynku, jest nieprawidłowe.

Natomiast odnośnie uposażeń rodzinnych wypłacanych po śmierci prokuratora należy wyjaśnić, co następuje:

Zgodnie z art. 102 § 1 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych w razie śmierci sędziego albo sędziego w stanie spoczynku, członkom jego rodziny, spełniającym warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przysługuje uposażenie rodzinne w wysokości:

1. dla jednej osoby uprawnionej - 85%,
2. dla dwóch osób uprawnionych - 90%,
3. dla trzech lub więcej osób uprawnionych - 95%

- podstawy wymiaru.

W myśl art. 102 § 2 pow. ustawy podstawę wymiaru uposażenia rodzinnego przysługującego rodzinie stanowi:

1. w przypadku rodziny zmarłego sędziego w stanie spoczynku - uposażenie, jakie przysługiwało w chwili śmierci zmarłemu sędziemu w stanie spoczynku, z zastrzeżeniem pkt 2,
2. w przypadku rodziny zmarłego sędziego albo zmarłego sędziego w stanie spoczynku przeniesionego na podstawie art. 100 § 1 - uposażenie, jakie przysługiwałoby mu w chwili śmierci zgodnie z art. 100 § 2.
   
   

Ww. przepisy – jak wynika z powołanego art. 62a ust. 1 ustawy o prokuraturze stosuje się do prokuratorów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Stosownie zaś do treści art. 22 ust. 2 tejże ustawy koszty uzyskania przychodów m.in. ze stosunku pracy, stosunku służbowego – określone są w kwotowej wysokości.

Podkreślenia wymaga okoliczność, iż żaden przepis powołanej ustawy nie uzależnia prawa do odliczenia zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów od rzeczywistego świadczenia pracy lub od faktycznego ich ponoszenia. Prawo do potrącenia kosztów uzyskania przychodów wynika z istnienia stosunku służbowego, z którego uzyskiwany jest dochód w postaci uposażenia.

A zatem, skoro członkom rodziny prokuratora zmarłego w czasie służby lub w stanie spoczynku wypłacane jest uposażenie, na podstawie powołanych wyżej przepisów Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz ustawy o prokuraturze, to nie istnieje możliwość potrącania kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 2 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem źródłem wypłaty tychże należności nie jest stosunek służbowy ani stosunek pracy łączący wnioskodawcę z członkami rodziny prokuratora.

Zatem stanowisko wnioskodawcy w części dotyczącej braku możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów z tytułu uposażeń rodzinnych wypłacanych po śmierci prokuratora, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.