INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaliczania wartości usług transportowych świadczonych poza terytorium kraju do wartości sprzedaży uprawniającej do rozliczania podatku VAT na zasadach małego podatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaliczania wartości usług transportowych świadczonych poza terytorium kraju do wartości sprzedaży uprawniającej do rozliczania podatku VAT na zasadach małego podatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowany jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie transportu i nauki jazdy. Od dnia 1 stycznia 2011 r. prowadzi księgi rachunkowe. W ramach działalności transportowej wykonuje usługi transportowe poza terytorium kraju, które są wykazywane w poz. 21 deklaracji VAT-7 (wersja 10), dające prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku VAT) jego usług świadczonych na terenie kraju w 2010 r. wyniosła 4 651 300,00 zł, wartość usług świadczonych poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje odliczenie podatku naliczonego w 2010 r. wyniosła 1 243 000,00 zł.

Od trzeciego kwartału 2009 r. deklaracje VAT składa Wnioskodawca w systemie kwartalnym. Będąc małym podatnikiem podatku VAT nie miał obowiązku płacić miesięcznych zaliczek na ewentualne zobowiązanie podatkowe w podatku VAT. Po przekroczeniu wartości sprzedaży (wraz z kwotą podatku) wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro, przestanie być małym podatnikiem podatku VAT i będzie zobowiązany do płacenia miesięcznych zaliczek na podatek VAT i złożenia ponownego zawiadomienia o wyborze kwartalnego składania deklaracji VAT.

Dlatego zasadniczą dla niego i bardzo pilną sprawą jest poprawne zakwalifikowanie przychodu z dostawy usług poza terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód osiągnięty ze świadczenia usług transportowych poza terytorium kraju stanowi sprzedaż w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i w związku z tym, należy go wliczać do wielkości sprzedaży, której przekroczenie spowoduje, że Zainteresowany przestanie być małym podatnikiem podatku VAT i będzie zobowiązany do płacenia miesięcznych zaliczek na podatek przy kwartalnym systemie składania deklaracji VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze świadczenia usług transportowych poza terytorium kraju nie stanowi sprzedaży w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT i w związku z tym, nie należy go wliczać do wielkości sprzedaży, której przekroczenie spowoduje, że przestanie być małym podatnikiem podatku VAT i będzie zobowiązany do zapłaty miesięcznych zaliczek na podatek VAT przy kwartalnym systemie składania deklaracji VAT.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy o podatku VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatna dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 25 lit. a, mały podatnik to taki, podatnik podatku od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro.

Zgodne z art. 103 ust. 2a ustawy o podatku VAT, podatnicy o których mowa w art. 99 ust. 3, inni niż mali podatnicy, są zobowiązani bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do wpłacania zaliczek na podatek VAT za pierwszy oraz drugi miesiąc kwartału w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał - w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym z kolejnych miesięcy, za które wpłacana jest zaliczka.

Stanowisko dotyczące kwalifikowania usług wykonywanych poza terytorium kraju, uzasadnia także stanowisko Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego wyrażone w uzasadnieniu postanowienia nr PPII 443/1/130/313/06 z dnia 3 czerwca 2006 r., dotyczącego świadczenia usług poza terytorium kraju (przedostatni akapit).

Mając na uwadze powyższe Zainteresowany jest przekonany, że jego stanowisko jest prawidłowe, w związku z czym twierdzi, iż przychód ze świadczenia usług transportowych poza terytorium kraju nie stanowi sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT i nie musi go wliczać do kwoty sprzedaży, która decyduje o byciu dużym podatnikiem podatku VAT i konieczności płacenia miesięcznych zaliczek na zobowiązanie w podatku VAT przy kwartalnym systemie składania deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodne z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Art. 29 ust. 1 ustawy stanowi, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 2 pkt 25 ustawy, przez małego podatnika rozumie się podatnika podatku od towarów i usług:

• u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro,
• prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45 000 euro

   - przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie transportu i nauki jazdy. W ramach działalności transportowej wykonuje usługi transportowe poza terytorium kraju (czynności niepodlegające opodatkowaniu od towarów i usług na terytorium kraju).

Zainteresowany od trzeciego kwartału 2009 r. deklaracje VAT składa w systemie kwartalnym. Będąc małym podatnikiem podatku VAT, nie miał obowiązku płacić miesięcznych zaliczek na ewentualne zobowiązanie podatkowe w podatku VAT.

Po przekroczeniu wartości sprzedaży (wraz z kwotą podatku) wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro, przestanie być małym podatnikiem podatku VAT i będzie zobowiązany do płacenia miesięcznych zaliczek na podatek VAT i złożenia ponownego zawiadomienia o wyborze kwartalnego składania deklaracji VAT.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Art. 99 ust. 2 ustawy wskazuje, iż mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności (art. 99 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 103 ust. 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczenia i wpłacenia podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2a-2g, 3 i 4 oraz art. 33.

Stosownie do art. 103 ust. 2a ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 3, inni niż mali podatnicy, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do wpłacenia zaliczek na podatek za pierwszy oraz za drugi miesiąc kwartału w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym z kolejnych miesięcy, za które jest wpłacana zaliczka.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy do wartości dokonywanej przez niego sprzedaży wliczać należy wartość usług transportowych świadczonych poza terytorium kraju, co spowoduje przekroczenie limitu 1 200 000 euro, przez co przestanie on spełniać definicję małego podatnika.

W tym miejscu wskazać należy na treść art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazany powyżej przepis zawiera zamknięty katalog czynności, za które ustawa uznaje sprzedaż. Do czynności tych natomiast nie zalicza świadczenia usług poza terytorium kraju.

Zatem stwierdzić należy, że usługi transportowe wykonywane przez Zainteresowanego poza terytorium kraju nie stanowią, w myśl ww. przepisu, sprzedaży.

W myśl cytowanego już art. 2 pkt 25 ustawy, przez małego podatnika rozumie się podatnika podatku od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że obrót osiągnięty z tytułu świadczenia poza terytorium kraju usług transportowych nie będzie stanowił sprzedaży w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, w związku z tym nie należy wliczać go do wartości sprzedaży, której przekroczenie spowoduje, iż Zainteresowany przestanie być małym podatnikiem podatku VAT i będzie zobowiązany do płacenia miesięcznych zaliczek na podatek przy kwartalnym systemie składania deklaracji VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Dodatkowo, tut. Organ wyjaśnia, iż wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są w terminie, o którym mowa w art. 14d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, tj. bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosków. Ponadto, wszystkie wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są z zachowaniem kolejności wpływu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.