Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1264/10/KB
z 7 marca 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBI/1/415-1264/10/KB
Data
2011.03.07



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
księga przychodów i rozchodów


Istota interpretacji
możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej poniesionych wydatków



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura w dniu 17 grudnia 2010r., uzupełnionym w dniu 22 lutego 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 15 lutego 2011r. Znak: IBPBI/1/415-1264/10/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 22 lutego 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z importem różnych towarów przemysłowych wytworzonych w Chinach. W związku z koniecznością częstych wyjazdów i kontrolą producentów Wnioskodawca w 2011 roku ma zamiar podpisać kontrakt z firmą, która będzie odpowiedzialna za organizowanie pobytu Wnioskodawcy w Chinach, a także będzie reprezentować jego firmę przed producentami podczas jego nieobecności. Do zadań tej firmy, w zakresie organizacji pobytu będzie należeć: zapewnienie Wnioskodawcy transportu na obszarze Chin, zapewnienie ochrony osobistej i opieki medycznej, rezerwacja hoteli, organizacja spotkań biznesowych ze wskazanymi firmami chińskimi, zapewnienie usług tłumacza. Do zadań tej firmy, w zakresie reprezentowania firmy Wnioskodawcy podczas jego nieobecności w Chinach, będzie należeć: wyszukiwanie producentów wskazanych artykułów przemysłowych, organizacja i przesyłanie do Polski próbek określonych towarów, podjęcie negocjacji handlowych w zakresie możliwej do uzyskania ceny zakupu, jakości oraz ilości, prowadzenie na zlecenie Wnioskodawcy stałego nadzoru nad procesem produkcyjnym w celu zapewnienia właściwej jakości zamawianych wyrobów, a w koniecznych przypadkach udzielenie gwarancji finansowych wobec producenta, związanych z zakupem towarów, w określonych przypadkach organizacja transportu towaru od producenta to wskazanego portu morskiego. Pobyt Wnioskodawcy w Chinach będzie w całości finansowany przez firmę chińską, w związku z czym Wnioskodawca nie będzie w tym czasie ponosił kosztów pobytu. Zwrot kosztów oraz zapłata za wykonane usługi nastąpi na podstawie faktury lub noty obciążeniowej wystawionej przez firmę chińską. W zależności od ilości podróży do Chin w danym roku, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu kosztów oraz zapłaty za wykonane usług raz na koniec każdego roku lub dwa razy: na koniec pierwszego i drugiego półrocza. Możliwość zawarcia takiej umowy, z punktu widzenia prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jest dla niego szczególnie korzystna. Sprawna organizacja jego pobytu w Chinach jest konieczna nie tylko ze względu na ograniczenie długości pobytu, ale także z uwagi na ogromne odległości, jakie tam trzeba pokonać między poszczególnymi fabrykami. Wcześniejsza rezerwacja hoteli, transportu wewnętrznego, zorganizowanie tłumacza, organizacja spotkań biznesowych, skutkują znacznym zaoszczędzeniem środków finansowych, w stosunku do sytuacji, gdyby taki pobyt był realizowany samodzielnie, bez wsparcia firmy znającej tamtejsze uwarunkowania lokalne i biznesowe. Ponadto wyjazd taki nie będzie się wiązał ze znacznym zaangażowaniem ze strony Wnioskodawcy i blokadą jego środków finansowych zarówno na rachunku bankowym, jak i w gotówce. Zapłata w opisanych wyżej cyklach powoduje, że posiadane środki finansowe, zamiast na sfinansowanie pobytu w Chinach, może przeznaczyć na bieżącą działalność gospodarczą. Szczególnie istotną sprawą jest także zapewnienie stałego nadzoru nad produkcją określonych wyrobów przemysłowych, co w warunkach chińskich realiów można zlecić tylko i wyłącznie tamtejszej firmie. Czynności te w znacznej mierze przyczyniają się do zapewnienia właściwej jakości towaru sprowadzanego do kraju. Tym samym ryzyko reklamacji jakościowej lub ilościowej ze strony odbiorcy Wnioskodawcy jest znacznie ograniczona. Przekłada się to bezpośrednio także na szybkość realizacji zamówienia, zapewnienie transportu morskiego, a w ogólnym rozrachunku na wzrost konkurencyjności firmy Wnioskodawcy na rynku.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż Wnioskodawca ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zapłatę za wykonanie ww. usług przez firmę chińską można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Art. 23 ww. ustawy nie zawiera wyłączeń, które wskazywałyby na brak możliwości zaliczenia poniesionych kosztów opisanych we wniosku, jako kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawca stwierdza, że współpraca z przedmiotową firmą daje Mu możliwość znacznie bardziej efektywnego wykorzystania posiadanych środków finansowych, przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa prowadzonej wymiany towarowej z zagranicą, szczególnie w zakresie zapewnienia właściwej jakości i ilości zamówionych i kupionych towarów. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że koszty takie są związane z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą i służą osiągnięciu i zachowaniu właściwych źródeł przychodu. Mogą być zatem ujęte jako koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

  • musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
  • musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Przy czym obowiązek wykazania ww. związku spoczywa na podatniku.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Zauważyć przy tym należy, iż koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje terminu „reprezentacja”, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie importu towarów przemysłowych wytworzonych w Chinach. W związku z koniecznością częstych wyjazdów do Chin oraz kontroli producentów i poszukiwania nowych kontrahentów, Wnioskodawca zamierza zawrzeć z firmą chińską umowę, która będzie organizowała Jego pobyt w Chinach (rezerwacja hoteli, zapewnienie ochrony osobistej i opieki medycznej, organizacja spotkań biznesowych, zapewnienie tłumacza) oraz reprezentować firmę Wnioskodawcy w czasie Jego nieobecności w Chinach (wyszukiwanie producentów, organizacja i przesyłanie próbek, nadzór nad procesem produkcyjnym, organizacja transportu, negocjacje handlowe, udzielanie gwarancji finansowych). W trakcie pobytu w Chinach Wnioskodawca nie będzie ponosił kosztów swojego pobytu, finansować będzie jej ww. firma chińska. Poniesionymi z tego tytułu wydatkami firma ta będzie obciążać Wnioskodawcę raz, bądź dwa razy w roku. W tych samych terminach ww. firma będzie obciążać Wnioskodawcę wynagrodzeniem z tytułu świadczonych usług.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż wydatki poniesione w związku z pobytem Wnioskodawcy w Chinach, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile nie będą one nosiły znamion reprezentacji, wykluczających je z ww. kosztów na podstawie cyt. art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć jedynie te wydatki związane z jego pobytem w Chinach, które będą miały związek z prowadzoną działalnością. Do kosztów tych nie będą zatem mogły zostać zaliczone te wydatki, które poniesione zostaną tytułem zagospodarowania wolnego czasu Wnioskodawcy spędzanego w Chinach.

Natomiast wydatki poniesione tytułem wynagrodzenia za usługi świadczone przez firmę chińską z tytułu reprezentowania firmy Wnioskodawcy na tamtejszym rynku, jako związane z uzyskaniem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Pamiętać jednakże należy, iż możliwość zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodu uzależniona jest od ich właściwego udokumentowania, stosownie do rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych. Zważywszy, iż Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, ww. wydatki winny zostać udokumentowane stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Pamiętać przy tym należy, iż to na Wnioskodawcy, jako odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciążyć będzie obowiązek wykazania związku, jaki wydatki te mieć będą z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania. Istnienie ww. związku przyczynowo–skutkowego pomiędzy ww. wydatkami a prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą może być zweryfikowane w toku ewentualnego postępowania podatkowego prowadzonego przez upoważnione do tego organy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj