INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkolenia zawodowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkolenia zawodowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. pozostałych pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowanych (85.59.B), pozaszkolnych form edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu (85.53.Z). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka jest wykonawcą usług szkoleniowych w projektach współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki na podstawie podpisanych z Beneficjentem umów o wykonanie usług szkoleniowych.

Przedmiotem umów na wykonanie usług szkoleniowych jest realizacja następujących rodzajów szkoleń:

• kurs prawa jazdy kat. B, C, C+E (na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym oraz przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów) - treści nauczania związane bezpośrednio z zawodem kierowcy;
• kurs kwalifikacyjny w ramach kwalifikacji wstępnej, kurs kwalifikacyjny w ramach kwalifikacji wstępnej przyspieszonej oraz szkolenia okresowe kierowców (na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym oraz rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 1 kwietnia 2010 r. w sprawie szkolenia kierowców wykonujących przewóz drogowy) treści nauczania związane bezpośrednio z zawodem kierowcy;
• kurs operatora koparko-ładowarki (na podstawie ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych) - treści nauczania związane bezpośrednio z zawodem operatora koparko-ładowarki;
• sprzedawca z obsługą kas fiskalnych i programu do fakturowania (realizowane w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych) - treści nauczania związane bezpośrednio z zawodem sprzedawcy;
• magazynier z obsługą wózka widłowego (7.2) (na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych oraz w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych) - treści nauczania związane bezpośrednio z zawodem magazyniera i operatora wózka widłowego;
• przedstawiciel handlowy - kurs prawa jazdy kat. B z elementami aktywnych form sprzedaży (realizowane w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych oraz na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym oraz przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów) - treści nauczania związane bezpośrednio z zawodem przedstawiciela handlowego.
  
  

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż:

• nie jest jednostką objętą systemem oświaty zgodnie z treścią art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572). Prowadzi on działalność oświatową w oparciu o wpisy do ewidencji działalności gospodarczej wspólników spółki cywilnej oraz podpisaną umowę spółki cywilnej. Podstawa prawna art. 83a ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty;
• usługi będące przedmiotem wniosku stanowią niewątpliwie usługi kształcenia lecz nie stanowią usług wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.);
• Wnioskodawca posiada zaświadczenie o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Jednakże czynności będące przedmiotem wniosku wykonywane przez niego nie są wymienione w tym zaświadczeniu.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowe szkolenia można traktować jako kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe oraz czy korzystają one ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a i c ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe szkolenia można traktować jako kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe. Zgodnie bowiem z definicją kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego określoną w art. 14 rozporządzenia Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, za kształcenie zawodowe lub przekwalifikowujące zapewnione na warunkach określonych w art. 13 części A ust. 1 lit. i dyrektywy 77/388/EWG, należy traktować kształcenie obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu. Przedmiotowe szkolenia zgodnie z przyjętym programem szkolenia oraz celem szkolenia zmierzają w kierunku zdobycia wiedzy i umiejętności koniecznych do wykonywania określonego zawodu. Ponadto w celu określenia związku z branżą lub zawodem stosować należy rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 stycznia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania.

Dodatkowo, przedmiotowe usługi szkoleniowe są w co najmniej 70% finansowane ze środków publicznych (współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego), a więc spełniona zostanie przesłanka określona w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Nadto wskazać należy na korzystanie przedmiotowych usług ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a, tj. prowadzenie usług szkoleniowych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Poza szkoleniami, dla których istnieją odrębne przepisy regulujące wyłącznie dany rodzaj szkoleń, np. kursy prawa jazdy, dla pozostałych wskazanych wyżej kursów odrębnymi przepisami będzie rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

Z jego przepisów wynika, iż formami uzyskiwania i uzupełniania, m.in. umiejętności i kwalifikacji zawodowych są: kurs, kurs zawodowy, seminarium i praktyka zawodowa. Dalsze przepisy rozporządzenia określają wymagania i warunki dla poszczególnych form (dotyczące m.in. czasu trwania zajęć i czasu ich prowadzenia). W związku z tym, iż szkolenia o których mowa wyżej, a które nie posiadają odrębnych tylko dla nich przepisów określających formy i zasady ich organizowania, a jednocześnie organizowane są w formach (kurs - zgodnie z definicją określoną w § 2 ust. 2 rozporządzenia) i na zasadach (odpowiednie do wymogów rozporządzenia udokumentowanie szkolenia) określonych w cyt. rozporządzeniu, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. Zwolnieniu od podatku VAT podlegają na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 świadczenie usług i dostawa towarów z tymi usługami związane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Tut. Organ informuje, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchyliły załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w poz. 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przeniosły uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy pkt 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006.347.1 ze zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy Rady, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pozostałych pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane (85.59.B) oraz pozaszkolnych form edukacji w zakresie nauki jazdy i pilotażu (85.53.Z).

Zainteresowany poinformował, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty zgodnie z treścią art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572). Prowadzi działalność oświatową w oparciu o wpisy do ewidencji działalności gospodarczej wspólników spółki cywilnej oraz podpisaną umowę spółki cywilnej. Podstawa prawna art. 83a ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Usługi będące przedmiotem wniosku stanowią usługi kształcenia lecz nie stanowią usług wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołany przepis stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie spełnia warunków, aby świadczone przez niego usługi korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Równocześnie na podstawie ust. 1 pkt 29 niniejszego artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1 ze zm.). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Powołany powyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z powołanych przepisów, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia bądź finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Z uregulowań zawartych w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy wynika, iż dla oceny tego czy usługi szkoleniowe, świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie: kursy prawa jazdy kat. B, C, C+E, kursy kwalifikacyjne w ramach kwalifikacji wstępnej, kursy kwalifikacyjne w ramach kwalifikacji wstępnej przyspieszonej, szkolenia okresowe kierowców, kursy operatora koparko ładowarki, kursy sprzedawcy z obsługą kas fiskalnych, kursy magazyniera z obsługą wózka widłowego, kursy przedstawiciela handlowego - kursy prawa jazdy kat. B z elementami aktywnych form sprzedaży, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

1. czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;
2. czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Analiza sprawy wskazuje, iż będące przedmiotem wniosku szkolenia wykonywane przez Wnioskodawcę, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Szkolenia te mają bowiem na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych. Osoby, do których skierowane są przedmiotowe szkolenia podwyższają dzięki nim swoje kwalifikacje zawodowe, uzyskują dodatkowe umiejętności, a tym samym zwiększają swoje szanse na uzyskanie zatrudnienia na rynku pracy bądź zwiększają możliwości zawodowe w wykonywanej pracy.

W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany prowadzi następujące szkolenia:

1. kurs prawa jazdy kat. B, C, C+E - na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 2108, poz. 908 ze zm.) oraz przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. Nr 217, poz. 1834 ze zm.).
   Wskazać należy, iż szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy zostały ściśle uregulowane w przepisach Działu IV „Kierujący” ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym oraz w przepisach wykonawczych tej ustawy.
   Art. 88 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż dokumentem stwierdzającym uprawnienie do kierowania pojazdem silnikowym jest prawo jazdy określonej kategorii.
   W myśl art. 90 ust. 1 ustawy prawo o ruchu drogowym, prawo jazdy otrzymuje osoba, jeżeli:
   1. osiągnęła wymagany dla danej kategorii wiek;
   2. uzyskała orzeczenie lejarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem i orzeczenie psychologiczne o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem, o ile jest ono wymagane;
   3. odbyła wymagane dla danej kategorii szkolenie;
   4. zdała z wynikiem pozytywnym egzamin państwowy wymagany dla danej kategorii;
   5. przebywa na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez co najmniej 185 dni w każdym roku kalendarzowym ze względu na swoje więzi osobiste lub zawodowe albo przedstawi zaświadczenie, że studiuje od co najmniej sześciu miesięcy.
   Zgodnie z art. 102 ust. 1 ww. ustawy, szkolenie osoby ubiegającej się o wydanie uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym albo tramwajem jest prowadzone:
   1. w formie kursu – w ośrodku szkolenia kierowców;
   2. w formie zajęć szkolnych dla uczniów – przez szkołę, w której programie nauczania jest przewidziane uzyskanie umiejętności kierowania pojazdem silnikowym.
   Natomiast ust. 2 tego przepisu wskazuje, iż ośrodek szkolenia kierowców może być prowadzony przez:
   1. przedsiębiorcę;
   2. jednostkę wojskową – w zakresie szkolenia żołnierzy na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
   3. jednostkę resortu spraw wewnętrznych – w zakresie szkolenia osób na potrzeby resortu.
   Stosownie natomiast do § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów, osoba ubiegająca się o prawo jazdy lub pozwolenie podlega szkoleniu, które obejmuje:
   1. szkolenie podstawowe – przed przystąpieniem po raz pierwszy do egzaminu państwowego, w zakresie określonej kategorii prawa jazdy lub pozwolenia;
   2. szkolenie dodatkowe – każdorazowo po trzykrotnym kolejnym uzyskaniu negatywnego wyniku z części teoretycznej lub odpowiednio z części praktycznej egzaminu państwowego;
   3. szkolenie uzupełniające – przeprowadzane na wniosek osoby szkolonej.
   Przepis § 5 ust. 2 cyt. rozporządzenia wskazuje, iż szkolenie:
   1. podstawowe i dodatkowe przeprowadza się zgodnie z programem szkolenia kandydatów na kierowców lub motorniczych określonym w załączniku nr 3 do rozporządzenia;
   2. uzupełniające – przeprowadza się w zakresie ustalonym przez osobę szkoloną i kierownika ośrodka szkolenia kierowców.
   Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania stwierdzić należy, iż prowadzenie szkoleń w zakresie prawa jazdy kategorii B, C, C+E, których formy i zasady są określone w przepisach prawa o ruchu drogowym oraz w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 r., wypełnia przesłanki przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W związku z powyższym, usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie powołanego przepisu ustawy.
2. kurs kwalifikacyjny w ramach kwalifikacji wstępnej, kurs kwalifikacyjny w ramach kwalifikacji wstępnej przyspieszonej oraz szkolenia okresowe kierowców – na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 1 kwietnia 2010 r. w sprawie szkolenia kierowców wykonujących przewóz drogowy (Dz. U. Nr 53, poz. 314).
   Zgodnie z art. 39a ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, przedsiębiorca lub inny podmiot wykonujący przewóz drogowy może zatrudnić kierowcę, jeżeli osoba ta uzyskała kwalifikację wstępną lub kwalifikację wstępną przyśpieszoną, zwane dalej „kwalifikacją”, ukończyła szkolenie okresowe.
   Do uzyskania kwalifikacji - w myśl art. 39b ust. 1 ww. ustawy, może przystąpić osoba:
   1. która na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
      1. przebywa co najmniej 185 dni w roku ze wzglądu na więzi osobiste lub zawodowe, albo
      2. studiuje od co najmniej sześciu miesięcy i przedstawi zaświadczenie potwierdzające ten fakt, lub
   2. niebędąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, mająca zamiar wykonywać przewozy na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   Stosownie do art. 39b ust. 2 tej ustawy, kierowca obowiązany jest uzyskać kwalifikację, odpowiednio do pojazdu samochodowego, którym zamierza wykonywać przewóz drogowy, w zakresie bloków programowych określonych odpowiednio do kategorii prawa jazdy:
   1. C1, C1+ E, C i C+E;
   2. D1, D1+E, D i D+E.
   Kwalifikacja obejmuje zajęcia teoretyczne i praktyczne oraz testy kwalifikacyjne (art. 39b ust. 3 ustawy o transporcie drogowym).
   W myśl art. 39b¹ cyt. ustawy, zajęcia, o których mowa w art. 39b ust. 3, przeprowadzone są w formie:
   1. zajęć szkolnych dla uczniów – w szkole, jeżeli w programie nauczania jest przewidziane uzyskanie kwalifikacji kierowcy wykonującego przewóz drogowy, albo
   2. kursu kwalifikacyjnego – w ośrodku szkolenia.
   Kierowca, który uzyskał kwalifikację w zakresie określonego bloku programowego, o którym mowa w art. 36b ust. 2, i zamierza wykonywać przewozy innymi pojazdami samochodowymi niż te, dla których wymagane jest prawo jazdy odpowiadające zakresowi uzyskanej kwalifikacji, obowiązany jest odbyć odpowiednią kwalifikację uzupełniającą lub kwalifikację uzupełniającą przyspieszoną (…) (art. 39b² tej ustawy).
   Natomiast, kierowca obowiązany jest co pięć lat, począwszy od dnia uzyskania świadectwa kwalifikacji zawodowej poświadczającego uzyskanie kwalifikacji, ukończyć szkolenie okresowe odpowiednio do pojazdu, którym wykonuje przewóz drogowy (art. 39d ust. 2 ustawy o transporcie drogowym).
   Art. 39d ust. 3 ustawy o transporcie drogowym stanowi, iż kierowca może odbywać szkolenie okresowe w jednej z następujących form:
   1. kursu okresowego;
   2. cyklu zajęć rozłożonych w okresie pięciu lat, obejmującego program kursu okresowego.
   Zgodnie natomiast z art. 39d ust. 4 cyt. ustawy, szkolenie okresowe jest prowadzone w ośrodku szkolenia w zakresie bloków programowych określonych odpowiednio do kategorii prawa jazdy:
   1. C1, C1+E, C i C+E;
   2. D1, D1+E, D i D+E.
   Przepis § 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie kierowców wykonujących przewóz drogowy wskazuje, iż opracowując program szkolenia, uwzględnia się odpowiednio:
   1. zakres tematyczny i czas trwania bloków programowych kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej przyspieszonej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej oraz kwalifikacji wstępnej uzupełniającej przyspieszonej określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
   2. zakres tematyczny i czas trwania modułów szkolenia okresowego i zajęć odbywanych w ramach szkolenia okresowego, określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
   Szkolenie w ramach kwalifikacji wstępnej lub kwalifikacji wstępnej przyspieszonej prowadzone w formie kursu kwalifikacyjnego obejmuje zajęcia teoretyczne i praktyczne realizowane w blokach programowych w zakresie:
   1. części podstawowej – dla prawa jazdy wszystkich kategorii oraz
   2. części specjalistycznej – dla prawa jazdy kategorii:
      1. C, C+E, C1 i C1+E lub
      2. D, D+E, D1 i D1+E
      - zgodnie z programem szkolenia oraz planem wykonania szkolenia (§ 6 ust. 1 tego rozporządzenia).
   W myśl § 6 ust. 3 ww. rozporządzenia, szkolenie w ramach kwalifikacji wstępnej lub kwalifikacji wstępnej przyspieszonej prowadzone w formach zajęć szkolnych dla uczniów powinno uwzględniać zakres tematyczny i czas trwania bloków programowych, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
   Stosownie do § 7 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, szkolenia w ramach:
   1. kwalifikacji wstępnej trwa 280 godzin;
   2. kwalifikacji wstępnej przyspieszonej trwa 140 godzin.
   Dla kwalifikacji wstępnej kurs kwalifikacyjny obejmuje:
   1. część podstawową – teoretyczną trwającą minimum 195 godzin;
   2. część specjalistyczną prowadzoną w formie:
      1. zajęć teoretycznych trwających minimum 65 godzin;
      2. zajęć praktycznych w ruchu drogowym, podczas których osoba szkolona powinna odbyć minimum 16 godzin jazdy indywidualnej, oraz
      3. zajęć praktycznych z jazdy w warunkach specjalnych, podczas których osoba szkolona powinna odbyć minimum 4 godziny jazdy indywidualnej (§ 7 ust. 2 tego rozporządzenia).
   Dla kwalifikacji wstępnej przyspieszonej kurs kwalifikacyjny obejmuje:
   3. część podstawową – teoretyczną trwającą minimum 97 godzin;
   4. część specjalistyczną prowadzoną w formie:
      4. zajęć teoretycznych trwających minimum 33 godziny;
      5. zajęć praktycznych w ruchu drogowym, podczas których osoba szkolona powinna odbyć minimum 16 godzin jazdy indywidualnej, oraz
      6. zajęć praktycznych z jazdy w warunkach specjalnych, podczas których osoba szkolona powinna odbyć minimum 2 godziny jazdy indywidualnej (§ 7 ust. 3 tego rozporządzenia).
   Natomiast, szkolenia okresowe prowadzone w formie kursu okresowego lub w formie cyklu zajęć obejmuje zajęcia teoretyczne trwające 35 godzin, realizowane odpowiednio dla prawa jazdy kategorii:
   1. C, C+E, C1 i C1+E lub
   2. D, D+E, D1 i D1+E
   - zgodnie z programem szkolenia oraz planem wykonania szkolenia (§ 9 ww. rozporządzenia).
   Zgodnie z § 10 rozporządzenia w sprawie szkolenia kierowców wykonujących przewóz drogowy, szkolenia okresowe prowadzone w formie kursu okresowego, w zakresie tematycznym określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia obejmuje:
   1. zajęcia w ramach modułów obowiązkowych szkolenia okresowego określonych w lp. 1 tabeli, trwające 21 godzin;
   2. zajęcia w ramach modułów szkolenia okresowego określonych w lp. 2-20 tabeli, wybranych odpowiednio dla poszczególnych grup kategorii prawa jazdy, trwające 14 godzin.
   W myśl § 11 ust. 1 ww. rozporządzenia, szkolenia okresowe, prowadzone w formie cyklu zajęć, trwa 35 godzin, i obejmuje zajęcia, o których mowa w § 10, realizowane w ciągu 5 lat, jednorazowo nie mniej niż jeden moduł szkolenia okresowego.
   Zajęcia teoretyczne odbywane w ramach szkolenia, o którym mowa w ust. 1, mogą być przeprowadzane odrębnie dla każdego modułu szkolenia okresowego (§ 11 ust. 1 tego rozporządzenia).
   W myśl § 12 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, zajęcia teoretyczne, o których mowa w § 7-11, prowadzi się jako:
   1. wykład, seminarium, pokaz, ćwiczenia oraz inne formy zajęć stosowane w kształceniu osób dorosłych albo
   2. ćwiczenia pod nadzorem trenera – wykładowcy, przy użyciu komputera i specjalistycznego oprogramowania wspomagającego proces kształcenia prowadzone w Sali ośrodka szkolenia.
   Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania stwierdzić należy, iż prowadzenie szkoleń w zakresie kursu kwalifikacyjnego w ramach kwalifikacji wstępnej, wstępnej przyspieszonej oraz szkoleń okresowych kierowców, których formy i zasady są określone w przepisach ustawy o transporcie drogowym oraz rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie szkolenia kierowców wykonujących przewóz drogowy, wypełnia przesłanki przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W związku z powyższym, usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie powołanego przepisu.
3. kurs operatora koparko-ładowarki – na podstawie ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz. 1263).
   Zgodnie z art. 237 (15) § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, ministrowie właściwi dla określenia gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.
   Na podstawie upoważnienie przewidzianego w ww. przepisie, wydano rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych.
   W myśl § 23 tego rozporządzenia, maszyny robocze, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, mogą być obsługiwane wyłącznie przez osoby, które ukończyły szkolenie i uzyskały pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie.
   Stosownie do § 24 ust. 1 rozporządzenia, szkolenie, o którym mowa w § 23, obejmuje część teoretyczną i praktyczną.
   Natomiast ust. 2 tego przepisu wskazuje, iż część teoretyczna obejmuje zagadnienia z zakresu:
   1. dokumentacji technicznej maszyn roboczych,
   2. bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji maszyn roboczych,
   3. technologii wykonywania robót ziemnych,
   4. użytkowania i obsługi maszyn roboczych.
   Część praktyczna szkolenia obejmuje naukę eksploatacji maszyn roboczych w różnych warunkach terenowych i technologicznych (§ 24 ust. 3 cyt. rozporządzenia).
   Przepis § 25 tego rozporządzenia określa, że szkolenie, o którym mowa w § 23, może prowadzić podmiot, który posiada:
   1. warunki lokalowe do prowadzenia wykładów,
   2. park maszynowy wraz z placem manewrowym,
   3. kadrę wykładowców,
   4. warunki socjalne i wyposażenie dydaktyczne.
   W myśl § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki osoba, która uzyskała pozytywny wynik sprawdzianu, o którym mowa w § 23, otrzymuje świadectwo oraz uzyskuje wpis do książki operatora.
   Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie potwierdza spełnienie wymagań, o których mowa w § 25, opracowuje programy szkolenia, prowadzi listę wydawanych świadectw i wpisów do książki operatora (§ 26 ust. 3 ww. rozporządzenia).
   Powyższe przepisy wykonawcze określają: kwalifikacje wymagane od osób, które mogą obsługiwać maszyny robocze, zakres tematyczny szkolenia teoretycznego i praktycznego dla osób obsługujących ww. maszyny, wymagania stawiane podmiotom przeprowadzającym szkolenia oraz zasady stwierdzania posiadania kwalifikacji.
   Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania stwierdzić należy, iż prowadzenie szkoleń w zakresie kursu operatora koparko-ładowarki, których formy i zasady są określone w przepisach rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych, wypełnia przesłanki przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W związku z powyższym, usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie powołanego przepisu ustawy.
4. sprzedawca z obsługą kas fiskalnych i programu do fakturowania – realizowane w formach i na zasadach przewidzianych przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31, poz. 216).
   Biorąc pod uwagę obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż organizowanie przez Wnioskodawcę szkoleń zawodowych z zakresu sprzedawca z obsługą kas fiskalnych i programu do fakturowania, nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.
   Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż zwolnione są od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Tymczasem powołane przez Zainteresowanego rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki, wprowadza przepisy o charakterze ogólnym, które umożliwiają przeprowadzanie takich szkoleń, jednakże nie regulują szczegółowych form i zasad takiego szkolenia.
   Zatem szkolenia w zakresie - sprzedawca z obsługą kas fiskalnych i programu do fakturowania, nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.
5. magazynier z obsługą wózka widłowego (7.2) - na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321), rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 ze zm.) oraz w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31, poz. 216).
   Biorąc pod uwagę obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż organizowanie przez Wnioskodawcę szkoleń w zakresie - magazynier z obsługą wózka widłowego, nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.
   Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż zwolnione są od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Tymczasem z analizy treści powołanych przez Zainteresowanego: ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym, rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych oraz rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki wynika, iż nie regulują one szczegółowych form i zasad szkolenia z zakresu magazynier z obsługą wózka widłowego.
   Ustawa o dozorze technicznym określa zasady, zakres i formy wykonywania dozoru technicznego oraz jednostki właściwe do jego wykonywania, ich uprawnienia i obowiązki. Natomiast rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych, reguluje kwestie dotyczące sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych oraz rodzaje tych urządzeń. Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki, wprowadza natomiast przepisy o charakterze ogólnym, które umożliwiają przeprowadzanie takich szkoleń, jednakże nie regulują szczegółowych form i zasad takiego szkolenia.
   Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania stwierdzić należy, iż prowadzenie szkoleń w zakresie - magazynier z obsługą wózka widłowego, prowadzone na podstawie ww. regulacji prawnych, nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.
6. przedstawiciel handlowy - kurs prawa jazdy kat. B z elementami aktywnych form sprzedaży - realizowane w formach i na zasadach przewidzianych przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r., nr 31, poz. 216) oraz ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 2108, poz. 908 ze zm.) oraz przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. Nr 217, poz. 1834 ze zm.).
   Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia w zakresie - przedstawiciel handlowy - kurs prawa jazdy kat. B z elementami aktywnych form sprzedaży, składają się z dwóch odrębnych części, a mianowicie:
   • kursu przedstawiciela handlowego z elementami aktywnych form sprzedaży realizowanych na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, oraz
   • kurs prawa jazdy kat. B - dla których podstawę prawną stanowi ustawa Prawo o ruchu drogowym oraz rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów.
   Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy wynika jednoznacznie, iż zwolnione są od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Tymczasem powołane przez Zainteresowanego rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki, wprowadza przepisy o charakterze ogólnym, które umożliwiają przeprowadzanie takich szkoleń, jednakże nie regulują szczegółowych form i zasad takiego szkolenia.
   Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania stwierdzić należy, iż prowadzenie szkoleń w zakresie przedstawiciela handlowego z elementami aktywnych form sprzedaży, nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.
   Natomiast szkolenia w zakresie kursu prawa jazdy kat. B, realizowane na podstawie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów, jak już wskazano w niniejszej interpretacji korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.
   

Kolejnym kryterium pod kątem jakiego należy rozpatrzeć zatem możliwość zastosowania zwolnienia od podatku szkoleń wykonywanych przez Wnioskodawcę, jest źródło i zasady ich finansowania, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż szkolenia wykonywane przez Zainteresowanego, finansowane są co najmniej w 70% ze środków publicznych współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Wnioskodawca jest wykonawcą usług szkoleniowych w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki na podstawie umów o wykonanie usług szkoleniowych, które podpisał z Beneficjentem tych środków.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.).

Zatem, świadczone przez Zainteresowanego usługi szkoleniowe w zakresie: sprzedawca z obsługą kas fiskalnych i programu do fakturowania, magazynier z obsługą wózka widłowego, przedstawiciel handlowy, będące usługami kształcenia zawodowego, które finansowane są w 70% ze środków publicznych, podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia.

Reasumując stwierdzić należy, że zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy podlegają prowadzone przez Wnioskodawcę:

• kursy prawa jazdy kat. B, C, C+E,
• kursy kwalifikacyjne w ramach kwalifikacji wstępnej, kursy kwalifikacyjne w ramach kwalifikacji wstępnej przyspieszonej oraz szkolenia okresowe,
• kursy operatora koparko-ładowarki.
  
  

Natomiast zwolnieniu od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podlegają prowadzone przez niego szkolenia w zakresie:

• sprzedawca z obsługą kas fiskalnych i programu do fakturowania,
• magazynier z obsługą wózka widłowego,
• przedstawiciel handlowy z elementami aktywnych form sprzedaży.
  
  

Zatem stanowisko Spółki, zgodnie z którym świadczone przez nią usługi korzystają ze zwolnienia od podatku należy uznać za prawidłowe, jednak częściowo na podstawie innej podstawy prawnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, ze od dnia 6 kwietnia 2011 r. weszło w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392).

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie zwolnienia od podatku usług szkolenia zawodowego. Natomiast w zakresie zwolnienia od podatku usług szkolenia zawodowego finansowanych w 100% ze środków publicznych, wydana została interpretacja indywidualna z dnia 27 maja 2011 r. nr ILPP4/443 167/11-5/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.