Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 5 stycznia 2010 r., nr IBPP1/443-1043/09/AL, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, uznającej za nieprawidłowe stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 9 października 2009 r. (data wpływu 14 października 2009 r.), w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług księgowych, zmienia ww. interpretację indywidualną z urzędu, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2009 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wpłynął wniosek z dnia 9 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług księgowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą od dnia 9 września 1999 r. na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nr xxx prowadzonej przez Burmistrza Miasta i Gminy. Wnioskodawca posiada Certyfikat Księgowy Ministra Finansów Nr xxx uprawniający go do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy są usługi księgowo-rachunkowe, które świadczy w niewielkim zakresie, wyłącznie dla podmiotów gospodarczych, w zakres których wchodzą następujące czynności:

• prowadzenie ksiąg rachunkowych zgodnie z ustawą o rachunkowości: kwalifikowanie dowodów do ujęcia w księgach, kontrola zapisów, w księgach, sporządzanie i kontrola deklaracji i raportów wynikających z tych ksiąg,
• prowadzenie ewidencji środków trwałych i amortyzacji,
• prowadzenie ewidencji sprzedaży i zakupu VAT,
• prowadzenie naliczeń płac i ZUS zatrudnionych pracowników oraz naliczeń ZUS zleceniodawcy,
• prowadzenie ksiąg przychodów i rozchodów oraz sporządzanie na podstawie ewidencji niezbędnych deklaracji rozliczeniowych oraz ich kontrola.
  
  

Z uwagi na fakt, że od wielu lat Wnioskodawca jest zatrudniony na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, działalność którą prowadzi ma ograniczony zakres z uwagi na czas jakim dysponuje.

Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca ma zawartych 9 umów z podmiotami gospodarczymi na kompleksowe usługi księgowe i w najbliższym czasie nie zamierza znacząco poszerzać tej działalności. Przychody, które Wnioskodawca uzyskał z działalności gospodarczej w 2008 r. były na poziomie 21.000,00 zł, a w 2009 r. na pewno nie przekroczą kwoty 50.000,00 zł. Wnioskodawca nie świadczy żadnych usług dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej, oraz nie sporządza deklaracji podatkowych dla podmiotów gospodarczych, dla których nie prowadzi ewidencji dla celów podatkowych. Wnioskodawca zaznacza również, że nie jest doradcą podatkowym i nie udziela żadnych zaleceń, porad oraz opinii. Podatnicy, których obsługuje są poinformowani, że wszelkie fachowe porady, czy inne rozwiązania problemów podatkowych wraz ze wskazaniem sposobu postępowania w konkretnej sprawie są zobowiązani zdobyć u podmiotów do tego uprawnionych prawników, doradców podatkowych.

W dniu 9 września 2009 r. Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Statystycznego w Łodzi o wydanie opinii klasyfikacyjnej świadczonych przez niego usług. Odpowiedzi udzielono Wnioskodawcy w dniu 21 września 2009 r. i wynika z niej, że usługi które Wnioskodawca świadczy są zakwalifikowane do grupowania PKWiU 74.12.20-00.00 - usługi w zakresie księgowości z wyłączeniem deklaracji podatkowych i nie wchodzą one w zakres usług doradztwa, które mają grupowanie w PKWiU 74.12.3.

Temat zwolnienia z VAT usług księgowych jest przedmiotem wielu komentarzy, podpowiedzi oraz wyjaśnień Izb Skarbowych, które coraz częściej pojawiają się na łamach fachowych wydawnictw podatkowych i biuletynów. Z wyjaśnień tych wynika, że jeżeli usługi, które Wnioskodawca świadczy nie są sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 74.12.3 jako usługi w zakresie doradztwa podatkowego, to może on skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT ze względu na wysokość obrotów.

Biorąc pod uwagę rozmiar i rodzaj świadczonych usług, otrzymaną opinię klasyfikacyjną oraz treść wielu wyjaśnień w tym temacie, Wnioskodawca podjął decyzję o wyborze zwolnienia z podatku VAT jego działalności. W dniu 6 października 2009 r. złożył w Urzędzie Skarbowym aktualizację VAT-R (Wnioskodawca nadmienia, że do tej pory jego działalność była opodatkowana podatkiem VAT).

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w zakresie usług księgowych może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w oparciu o art. 113 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy działalność gospodarcza w zakresie usług księgowych, których zakres i istota została przedstawiona we wniosku może korzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT w oparciu o art. 113 ustawy o VAT.

Zgodnie z klasyfikacją wydaną przez Urząd Statystyczny: usług księgowych polegających również na sporządzaniu deklaracji nie należy zaliczać do usług doradczych, świadcząc które podatnik nie może skorzystać ze zwolnienia z VAT. O prawie podatnika do korzystania ze zwolnienia z VAT, gdy świadczy on usługi księgowe, decyduje nie ustawa o doradztwie podatkowym, lecz ustawa o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie akty wykonawcze, a także normy techniczne (PKWiU) i one są dla podatnika źródłem prawa. Pomimo, że obowiązująca ustawa o doradztwie podatkowym zalicza do usług doradztwa również usługi polegające na sporządzaniu deklaracji, w imieniu zleceniodawców i na ich rzecz, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie, to dla potrzeb podatku VAT usługi identyfikowane są za pomocą klasyfikacji statystycznych po szczegółowym określeniu przez podatnika stanu faktycznego. Dla określenia czy świadczone usługi są usługami doradczymi, jak wynika z Zasad Metodycznych PKWiU największe znaczenie ma nazwa grupowania.

Ponieważ kompleksowe usługi księgowe (w tym sporządzanie deklaracji podatkowych) na rzecz konkretnego zleceniodawcy mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.12.20-00.00 – „Usługi w zakresie księgowości, z wyłączeniem deklaracji podatkowych” Wnioskodawca uważa, iż może korzystać ze zwolnienia z VAT ze względu na wysokość obrotów, ponieważ klasyfikacja ta nie obejmuje usług doradztwa podatkowego.

W dniu 5 stycznia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając, na podstawie przepisu § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów – wydał interpretację indywidualną, nr IBPP1/443-1043/09/AL, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach przyjmując za punkt wyjścia zaistniały stan faktyczny opisany we wniosku wskazał treść art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Organ ten wyjaśnił dalej, iż na mocy art. 113 ust. 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

W § 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) określono listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Organ podatkowy wyjaśnił również, iż zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tj. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o doradztwie podatkowym, czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1) udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych;

2a) prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3) sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie.

Z kolei art. 2 ust. 2 ww. ustawy o doradztwie podatkowym stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 ww. ustawy o doradztwie podatkowym, są osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych, adwokaci i radcowie prawni oraz biegli rewidenci (art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym).

Dalej organ podatkowy powołał przepis art. 76a ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tj. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.).

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, Dyrektor ww. Izby Skarbowej stwierdził, iż zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np. podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN pod pojęciem „doradca” należy rozumieć „ten, kto udziela porad”. Natomiast, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, „doradzać” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”.

Tak więc doradztwo, zdaniem ww. organu podatkowego, jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” według powyższego organu podatkowego, należy rozumieć szeroko. Dyrektor ww. Izby Skarbowej podkreślił również, iż w poz. 37 załącznika do cyt. wyżej rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom (…) nie został wskazany symbol PKWiU odnoszący się wprost do konkretnych usług doradczych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stan faktyczny oraz wskazane przepisy prawa stwierdził, że bez znaczenia dla sprawy pozostaje fakt, czy Wnioskodawca jest czy nie jest doradcą podatkowym, czy udziela zaleceń, porad czy opinii. Najistotniejszym w przedmiotowej sprawie, w ocenie organu podatkowego, jest bowiem charakter wykonywanych czynności - porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo prawidłowe sporządzenie ewidencji czy deklaracji podatkowej nie jest możliwe bez wykorzystania fachowej wiedzy osoby sporządzającej tę ewidencję czy deklarację (np. w zakresie odpowiedniego odliczenia podatku VAT naliczonego).

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca wykonuje czynności, które nie ograniczają się do wykonywania przez niego wyłącznie usług księgowych, ale obejmują również czynności, które uznaje się za czynności doradztwa podatkowego.

Wobec powyższego, w opinii organu podatkowego, fakt, iż usługi księgowe, które – jak zaznacza Wnioskodawca – sklasyfikowane są w PKWiU pod symbolem 74.12.20-00.00 – usługi w zakresie księgowości, z wyjątkiem deklaracji podatkowych, nie może być potwierdzeniem, iż wykonywane przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług w zakresie doradztwa.

O wyłączeniu ze zwolnień podmiotowych decyduje bowiem, zdaniem organu podatkowego, istota wykonywanych czynności i trudno wyobrazić sobie świadczenie usług księgowo-rachunkowych, polegających np. na prawidłowym ujmowaniu poszczególnych dokumentów księgowych w ewidencjach prowadzonych przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz kontrahentów, czy też na prawidłowym sporządzaniu deklaracji podatkowych w imieniu i na rzecz kontrahentów, bez wykorzystania posiadanej przez Wnioskodawcę fachowej wiedzy w tym zakresie. Zatem nawet jeśli udzielanie przez Wnioskodawcę pomocy w ww. zakresie nie odbywa się w formie udzielania „porad”, to – w opinii Dyrektora ww. Izby Skarbowej - stanowi jednak bezsprzecznie czynność doradztwa podatkowego.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że w przypadku wykonywania przez Wnioskodawcę czynności sklasyfikowanych w PKWiU pod symbolem 74.12.20-00.00 – usługi w zakresie księgowości, z wyjątkiem deklaracji podatkowych, stanowiących w istocie usługi doradztwa, będzie miało zastosowanie wyłączenie ze zwolnienia podmiotowego, określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT - zatem Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż działalność gospodarcza w zakresie usług księgowych może korzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT w oparciu o art. 113 ustawy o VAT, bowiem kompleksowe usługi księgowe (w tym sporządzanie deklaracji podatkowych) na rzecz konkretnego zleceniodawcy mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.12.20-00.00 i klasyfikacja ta nie obejmuje usług doradztwa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2010 r., nr IBPP1/443-1043/09/AL, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w powyższym przepisie, stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Według art. 8 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r., stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

Na mocy art. 113 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 powyższej ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). Zgodnie z § 26 tego rozporządzenia Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W poz. 37 tego załącznika (bez względu na symbol PKWiU) wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443, z późn. zm.) czynności doradztwa podatkowego obejmują: udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych; prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie; sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie. Zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy (ust. 2 powyższego przepisu). Natomiast podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są m.in. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych (art. 3 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym).

Jak wskazano powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług stanowią, że co do zasady, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej identyfikuje się za pomocą tych klasyfikacji. Zatem określając, czy świadczenie usług powoduje wyłączenie ze zwolnienia podmiotowego, czy też nie, należy mieć na uwadze klasyfikację statystyczną świadczonych usług oraz stan faktyczny konkretnej sprawy. Przynależność świadczonych usług do konkretnego grupowania opiera się bowiem na szczegółowym badaniu poszczególnych usług, warunków ich świadczenia oraz ich cech istotnych z punktu widzenia klasyfikowania. Istotę czynnika klasyfikacyjnego przy badaniu zasadności wyłączenia ze zwolnienia podmiotowego podmiotów wykonujących określone czynności potwierdza również treść upoważnienia ustawowego zawartego w art. 113 ust. 14 pkt 2 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 9 października 2009 r. wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi księgowo-rachunkowe i nie zajmuje się udzielaniem zaleceń, porad oraz opinii. Swoich klientów w tym zakresie odsyła do wykwalifikowanych podmiotów posiadających określoną wiedzę fachową. Usługi świadczone przez siebie, Wnioskodawca zakwalifikował do grupowania PKWiU 74.12.20-00.00 - usługi w zakresie księgowości z wyłączeniem deklaracji podatkowych, które nie wchodzą w zakres usług doradztwa, zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 74.12.3.

Mając na uwadze, iż nomenklatura klasyfikacyjna różnicuje usługi w zakresie księgowości od usług doradztwa podatkowego, to nieuzasadnione byłoby stawianie znaku równości wobec tych usług.

Również brzmienie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym, który określa krąg czynności zaliczanych do doradztwa podatkowego nie może przesądzać o konsekwencjach prawno-podatkowych w podatku od towarów i usług. Źródłem prawa, które określa zarówno podmiot, jak i przedmiot opodatkowania oraz stawkę podatku od towarów i usług jest bowiem ww. ustawa o podatku od towarów i usług oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

W związku z powyższym, mając na uwadze zaistniały stan faktyczny, a w tym przedstawioną przez Wnioskodawcę okoliczność, iż nie wykonuje usług o charakterze doradczym, oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 74.12.20-00.00 – usługi w zakresie księgowości z wyłączeniem deklaracji podatkowych, mógł zastosować zwolnienie podmiotowe od podatku od towarów i usług, określone w art. 113 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz stanu prawnego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 5 stycznia 2010 r., nr IBPP1/443-1043/09/AL, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.