INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 09.02.2011 r. (data wpływu 11.02.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko oraz możliwości odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dzieci – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.02.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko oraz możliwości odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wyrokiem z dnia 26.10.2010 r. Sąd Okręgowy rozwiązał małżeństwo Wnioskodawcy, bez orzekania o winie. Od tego czasu Zainteresowany jest rozwodnikiem. Sąd powierzył obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dwójką małoletnich dzieci stron, z ustaleniem miejsca zamieszkania dzieci z matką.

Sąd ustalił opiekę (pieczę) naprzemienną nad dziećmi wskazując, kiedy dzieci będą przebywać z którym z rodziców. Sąd orzekł również, iż rodzice mogą samodzielnie podejmować decyzje co do realizacji opieki naprzemiennej w formie "Rodzicielskiego Planu Wychowawczego". Z uwagi na niewielkie dochody matki, Sąd zobowiązał Zainteresowanego (ojca) do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci, w formie alimentów, w wysokości łącznej 2000 zł miesięcznie, na dwoje dzieci.

Rodzice mieszkają i gospodarują oddzielnie od 17.07.2010 r. Rozwód orzeczono 26.10.2010 r. Także przed rozwodem, w Ich małżeństwie, panował ustrój rozdzielności majątkowej. Udział Wnioskodawcy w wychowywaniu małoletnich dzieci nie ogranicza się do sporadycznych z nimi kontaktów. Dzieci zamieszkują z Nim, pod Jego adresem, przez znaczną część czasu (przez około 50% czasu, co rozwiedzeni rodzice zgodnie ustalili w formie harmonogramu). W domu Wnioskodawcy dzieci nocują, jedzą posiłki, mają swoje pokoje, ubrania, książki, zabawki, rowerki, pamiątki, zwierzęta, odrabiają lekcje, mają swoje obowiązki itd. Faktycznie i będąc osobą rozwiedzioną, Wnioskodawca wychowuje dzieci samotnie w czasie kiedy z Nim przebywają: opiekuje się nimi, przygotowuje posiłki, chodzi z nimi na zajęcia pozalekcyjne, utrzymuje kontakt ze szkołą i przedszkolem, zapewnia opiekę medyczną, rozrywkę, uczestniczy aktywnie w życiu i rozwoju dzieci.

Wkład własny (zaangażowanie w opiekę) rodzice wnoszą porównywalny, jednak Zainteresowany ponosi zdecydowanie przeważającą część kosztów wychowania dzieci: rodzice zgodnie oszacowali koszty utrzymania obojga dzieci, łącznie na 3115 zł miesięcznie. Zgodnie z wyrokiem sądu Wnioskodawca płaci alimenty w łącznej wysokości 2000 zł miesięcznie, na oboje dzieci. Dodatkowo, dobrowolnie, płaci alimenty w łącznej wysokości 500 zł miesięcznie na oboje dzieci, ponosi koszty utrzymania dzieci w czasie kiedy z nim mieszkają (ok. 50% czasu), w wysokości około 500 zł miesięcznie, zapewnia dzieciom prywatną, płatną opiekę medyczną, ponosi przypadające na dzieci koszty wyposażenia i utrzymania części domu związanej z ich pobytem i wychowaniem.

Wnioskodawca osiąga dochody z tytułu umowy o pracę, oraz z najmu mieszkania (opodatkowane ryczałtem 8,5%). Matka prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Ponadto, ani do Zainteresowanego, ani do Jego dzieci, nie mają zastosowania przepisy art. 30c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Małoletnie dzieci nie osiągają dochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obliczania podatku dochodowego od osób fizycznych, w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci... (za rok 2010 i lata następne, do chwili zmiany stanu faktycznego lub zmian w prawie podatkowym - w zakresie zasad korzystania z ww. ulgi).
2. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do ulgi z tytułu wychowywania dzieci (ulga prorodzinna)... W jakiej części...

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje Mu prawo do obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci, a także może skorzystać z ulgi z tytułu wychowywania dzieci (ulga prorodzinna). Mając na względzie stan faktyczny, Zainteresowany stoi na stanowisku, iż spełnia łącznie wszystkie warunki przewidziane do skorzystania z możliwości obliczenia podatku w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci. Wnioskodawca podkreślił, iż mimo, iż nie pozostaje w związku małżeńskim, sąd nie pozbawił Go praw rodzicielskich. Mimo, iż sąd ustalił miejsce zamieszkania dzieci z matką, powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom, oraz ustalił naprzemienną opiekę (pieczę) nad dziećmi. Sąd pozostawił rodzicom ustalenie szczegółowych terminów i zakresu tej opieki.

Oboje rodzice wnoszą porównywalny wkład własny w opiekę i wychowanie dzieci. Natomiast Zainteresowany, jako ojciec, ponosi dodatkowo główny jej ciężar finansowy. Ponadto dzieci faktycznie w około 50% czasu zamieszkują z Wnioskodawcą, wówczas aktywnie i samodzielnie się nimi opiekuje i samotnie je wychowuje.

Zainteresowany jest w stanie udokumentować stan faktyczny zeznaniami świadków, dowodami ponoszenia kosztów, korespondencją elektroniczną z matką w sprawie ustalania harmonogramu opieki. Ponadto prowadzi szczegółowy rejestr czasu oraz aktywności dzieci.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest bowiem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku. Zatem Wnioskodawca uważa, iż składając deklarację podatkową w terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do 30 kwietnia 2011 r., spełni wszystkie warunki uprawniające do skorzystania z opodatkowania dochodów jako osoba samotnie wychowująca dzieci.

Zainteresowany zaakcentował fakt, iż wychowuje swoje dzieci. Sprawuję nad nimi opiekę oraz uczestniczy w ich rozwoju. Jednak kluczowym elementem wychowania w dzisiejszych czasach jest obowiązek finansowania całokształtu zabiegów mających na celu ukształtowanie dziecka pod względem fizycznym, moralnym, umysłowym. A w opinii Wnioskodawcy i zgodnie z wyliczonym w opisie stanem faktycznym, oraz wobec niewspółmiernie niskich dochodów byłej żony Zainteresowanego, jest Jego większościowym udziałem. Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględnić należy również to, iż art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest elementem polityki prorodzinnej państwa i ma za zadanie umożliwić preferencyjne opodatkowanie osobom, na których spoczywają większe obowiązki związane z wychowywaniem dzieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

   - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy, za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany jest osobą, w stosunku do której, wyrokiem z dnia 26.10.2010 r., orzeczono rozwód. Sąd powierzył obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dwójką małoletnich dzieci, z ustaleniem miejsca zamieszkania dzieci z matką. Rodzice mieszkają i gospodarują oddzielnie. Sąd ustalił opiekę naprzemienną nad dziećmi, wskazując kiedy dzieci będą przebywać z którym z rodziców. Sąd orzekł również, iż rodzice mogą samodzielnie podejmować decyzje co do realizacji opieki naprzemiennej w formie „Rodzicielskiego Planu Wychowawczego”. Przez około 50% czasu dzieci zamieszkują z Wnioskodawcą, natomiast przez pozostały czas – z Jego byłą żoną. Dodatkowo z treści wniosku wynika, iż ograniczenia wynikające z art. 6 ust. 8 ww. ustawy nie mają zastosowania ani do Wnioskodawcy ani do Jego dzieci.

Należy podkreślić, iż z preferencyjnego sposobu opodatkowania, przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci może skorzystać tylko jeden z rodziców, co wynika z istoty wskazanej instytucji oraz z definicji osoby samotnie wychowującej dziecko zawartej w cytowanym powyżej art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyjątkiem jest sytuacja, w której w stosunku do rodziców sąd orzekł separację lub rozwód. W tym przypadku osobą samotnie wychowującą dziecko jest osoba, u której dziecko faktycznie zamieszkuje.

Przepisy podatkowe nie wskazują od jakiego momentu osoba rozwiedziona uzyskuje status "osoby samotnie wychowującej dzieci". Należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.).

Zgodnie z art. 365 § 1 K.p.c. orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. W myśl art. 435 § 1 K.p.c. wyrok prawomocny ma skutek wobec osób trzecich. Zatem skutki prawne wywołuje jedynie orzeczenie prawomocne.

Ponadto należy wskazać, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok była osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku. Jeżeli faktycznie przez około 50% czasu dzieci zamieszkują u jednego z rodziców, natomiast przez pozostały czas u drugiego z rodziców (w stosunku do których sąd orzekł rozwód lub separację), osobą samotnie wychowującą dziecko będzie każde z małżonków.

Dodać również należy, że zasady sprawowania prawnej opieki na dzieckiem przez rodziców (wykonywania władzy rodzicielskiej) określa sąd w wyroku orzekającym rozwód małżonków. Wynika to z art. 58 ustawy z dnia 25.02.1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.).

Wskazany przepis stanowi, że w wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków, przy czym może powierzyć jej wykonywanie obojgu bądź jednemu z rodziców.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, aby osoba faktycznie wychowywała dziecko. Zgodnie z definicją słownikową „wychowywać” to „zapewnić osobie niedorosłej osiągnięcie rozwoju fizycznego i psychicznego, zapewnić opiekę istocie niedorosłej i doprowadzić ją do samodzielności” (Słownik Języka Polskiego PWN 1992 r.). Decydujące znaczenie ma więc fakt, z kim dziecko zamieszkuje i na czyim utrzymaniu pozostaje.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do preferencyjnego rozliczenia dochodów za rok 2010 i lata następne, tj. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

W odniesieniu do kwestii podniesionej w zadanym pytaniu nr 2 należy zwrócić uwagę na art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 27f ust. 1 ww. ustawy, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Zgodnie z art. 27f ust. 2 tejże ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek (tj. w 2010 r. 1112,04 zł za cały rok), określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.

Przepis art. 27f ust. 3 ustawy stanowi, iż w przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 wyżej cyt. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka przepisów:

• art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,
• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym z ulg przewidzianych w art. 6 ust. 4 i w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do ich zastosowania.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest ojcem małoletnich dzieci i przez część roku podatkowego 2010 pozostawał w związku małżeńskim z matką swoich dzieci i razem z Nią je wychowywał. W dniu 26.10.2010 r. sąd rozwiązał małżeństwo Zainteresowanego. Zgodnie z wyrokiem rozwodowym sąd powierzył władzę rodzicielską obojgu rodzicom i wskazał miejsce zamieszkania dzieci u matki. Równocześnie sąd orzekł, iż rodzice mogą samodzielnie podejmować decyzje co do realizacji opieki nad dziećmi w formie „Rodzicielskiego Planu Wychowawczego”.

Zgodnie z ogólna zasadą wynikająca z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. u. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.) – przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Przytoczone powyżej regulacje ustawowe wskazują wyraźnie, iż kryterium podstawowym skorzystania z prawa do odliczenia ulgi jest wychowanie dziecka przez podatnika w danym roku podatkowym, pod warunkiem, że istnieje między dzieckiem a podatnikiem więź prawna wynikająca z bycia biologicznym rodzicem lub stosunku przysposobienia. Ulga dotyczy zawsze obojga rodziców, niezależnie od tego czy są małżeństwem, z tym, że w przypadku małżonków rozwiedzionych (będących w separacji) ulga przysługuje temu, u którego dzieci faktycznie zamieszkują.

Biorąc jednak pod uwagę, że przez część 2010 r. Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim uznać należy, że w przedstawionym stanie faktycznym prawo do przedmiotowej ulgi za ten rok podatkowy będzie przysługiwało obojgu rodzicom. Kwota ulgi przysługującej byłym małżonkom nie może jednak przekroczyć łącznie 1.112,04 zł (92,67 zł miesięcznie) na jedno dziecko. Nie ma przy tym przeszkód, aby rodzice zdecydowali, iż ulgę odliczy tylko jedno z nich w pełnej kwocie, decyzja taka zależy jednak od zgodnej woli podatników. Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

Uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu wynajmu mieszkania w 2010 r., rozliczany w formie ryczałtu, nie pozbawia Go prawa do ulgi z tytułu wychowywania dzieci. Pomniejszeniu w tym wypadku podlegać będzie, nie ryczałt w zeznaniu PIT – 28, lecz podatek dochodowy, który zostanie obliczony w zeznaniu rocznym za 2010 r., dotyczącym dochodów ze stosunku pracy.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez jednego z rodziców małoletniego dziecka, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z rodziców.

Drugi z rodziców małoletniego dziecka, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.