Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1-443-199/11-2/EK
z 29 kwietnia 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP1-443-199/11-2/EK
Data
2011.04.29



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku


Słowa kluczowe
montaż
obniżenie stawki podatku
oświadczenia
powierzchnia użytkowa
usługi budowlane


Istota interpretacji
Stawka podatku na montaż balustrad własnej produkcji, stosowanie definicji powierzchni użytkowej oraz czy oświadczenia klientów o wielkości powierzchni użytkowej obiektów, w których wykonywana jest usługa jako jedyny dokument potwierdzający wielkość powierzchni jest wystarczające do zastosowania stawki obniżonej.



Wniosek ORD-IN 285 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 04 lutego 2011 r. (data wpływu 07 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • stawki podatku na montaż balustrad własnej produkcji oraz stosowania definicji powierzchni użytkowej - jest prawidłowe
  • uznania oświadczeń klientów potwierdzających powierzchnię użytkową w umowie za wystarczający sposób potwierdzenia powierzchni użytkowej obiektów, w których wykonywane są usługi - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 07 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na montaż balustrad własnej produkcji oraz stosowania definicji powierzchni użytkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca dokonuje montażu balustrad własnej produkcji w obiektach mieszkaniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Jaka stawka VAT na montaż balustrad własnej produkcji w obiektach mieszkaniowych, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym...
  2. Jaka stawka VAT na montaż balustrad własnej produkcji w budynkach mieszkaniowych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m kw. oraz lokali mieszkaniowych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m. kw...
  3. Jak ustalić powierzchnię użytkową lokalu lub budynku, w którym ma być przeprowadzony montaż balustrady...
  4. Jak dokumentować powierzchnię użytkową lokalu lub budynku, w którym ma być przeprowadzony montaż balustrady...


Ad.1

Przepisami ustawy z 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług odstąpiono od zasady identyfikacji towarów i usług przy pomocy klasyfikacji statystycznych. Niezależnie, czy montaż wyrobu wykonany jest przez producenta czy inny podmiot, należy przyjąć, że czynność taka stanowi świadczenie usług. Zatem o zastosowaniu preferencyjnej stawki VAT decyduje spełnienie przesłanek z art. 41 ust. 12-12c.

Brzmienie punktu 5.3.4. objaśnień do PKWiU z 2008r. (stosowanego dla celów podatkowych od 1 stycznia 2011 r.), budowlane roboty instalacyjne i montażowe, wyłączając instalowanie (montaż) stolarki budowlanej własnej produkcji, klasyfikuje się w dziale 43 PKWiU, tj. w dziale obejmującym roboty budowlane specjalistyczne. W konsekwencji Wnioskodawca uważa, że usługi montażowe wykonane przez producenta wyrobu siłami własnymi na podstawie podpisanej z klientem umowy o wykonanie i montaż balustrady, mogą zostać opodatkowane stawką 8% na podstawie ust. 41 ust. 12 ustawy o VAT, a więc w zakresie, jakim dotyczy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Ad.2

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w art. 41 ust. 12b, obniżoną stawkę 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ad.3

Zgodnie z definicją przyjętą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999r. w sprawie PKOB) całkowita powierzchnia użytkowa budynku to cała powierzchnia budynku, z wyjątkiem elementów budowlanych ( m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów i kominów), powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne, instalacji ogólnobudowlanych oraz powierzchni komunikacji, Np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki).

Ad. 4

Przepisy nie przewidują warunku posiadania przez podatników oświadczenia klientów o całkowitej powierzchni użytkowej czy innych dokumentów potwierdzających tę powierzchnię. Według Wnioskodawcy odpowiednie będzie umieszczenie w umowie na wykonanie i montaż balustrady, całkowitej powierzchni użytkowej budynku, podanej przez klienta, który potwierdzi ją własnoręcznym podpisem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

  • prawidłowe w zakresie stawki podatku na montaż balustrad własnej produkcji oraz stosowania definicji powierzchni użytkowej,
  • nieprawidłowe w zakresie uznania oświadczeń klientów potwierdzających powierzchnię użytkową w umowie za wystarczający sposób potwierdzenia powierzchni użytkowej obiektów, w których wykonywane są usługi

Ad. 1 i 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z brzmieniem obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Art. 5a ustawy został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…). Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku. I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym przez art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

  1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
  2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.


Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

  1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
  2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.


Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa i remont, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Zgodnie ze słownikiem pojęć zawartym w art. 3 pkt 6, 7 i 8 ww. Prawo budowlane przez:

  • budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego,
  • roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego,
  • remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja natomiast oznacza unowocześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego, prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło Wikipedia, wolna encyklopedia).

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

  1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
  2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
  3. robót konserwacyjnych dotyczących:
    1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
    2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia). Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się produkcją i montażem balustrad w obiektach mieszkaniowych. Wskazać należy, iż zgodnie z uchwaloną w dniu 4 października 2010 r. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W myśl pkt 5.3.4 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2008) – zakres rzeczowy grupowań obejmujących usługi, roboty instalacyjne i montażowe wykonywane na miejscu przeznaczenia są klasyfikowane również w ramach działu 33 grupa 33.2, z następującymi zastrzeżeniami:

  • roboty instalacyjne i montażowe, wykonane przez producenta wyrobu własnymi siłami, są klasyfikowane tam, gdzie jest sklasyfikowany wyrób,
  • budowlane roboty instalacyjne i montażowe, włączając instalowanie (montaż) stolarki budowlanej własnej produkcji, klasyfikuje się w dziale 43,
  • roboty instalacyjne wykonywane przez sprzedawcę detalicznego, jako usługa związana ze sprzedażą określonego wyrobu, sklasyfikowane tak jak handel detaliczny w odpowiednim grupowaniu działu 47.

Dział 43 obejmuje roboty specjalistyczne, tj.:

43.1 – rozbiórka i przygotowanie terenu pod budowę,

43.2 - roboty związane z wykonywaniem instalacji elektrycznych, wodno -kanalizacyjnych i pozostałych instalacji budowlanych,

43.3 – roboty związane z wykonywaniem wykończeniowych robót budowlanych,

43.9 – roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych.

Tym samym, mając na uwadze Zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWIU 2008), stwierdzić należy, że jeżeli w ramach budowlanych robót instalacyjnych i montażowych producent montuje lub instaluje dany wyrób budowlany przez siebie wykonany, to taką czynność klasyfikuje się w dziale 43 – tj. roboty budowlane specjalistyczne.

Zatem, jeśli czynności będące przedmiotem wniosku stanowiące usługi budowlane wykonywane są w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, to zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisami, zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku VAT (zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a ustawy).

Natomiast w przypadku budownictwa nie objętego społecznym programem mieszkaniowym (budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2 oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2 ), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1 i 2 należało uznać za prawidłowe.

Ad.3

Wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b czy też art. 2 ust. 12 ustawy o VAT. Według tut. Organu, z uwagi na fakt, iż ustawa o VAT odwołuje się do Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, zasadnym jest przy określeniu powierzchni użytkowej kierować się definicją powierzchni użytkowej zawartą właśnie w PKOB.

W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm) w Objaśnieniach wstępnych, w pkt 2 – Pojęcia podstawowe – wskazano, iż całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:

  • powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów,
  • powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych,
  • powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki.


Część "mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Z powyżej przytoczonej definicji wynika, iż przez powierzchnię użytkową lokalu należy rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora (takich jak: garaże, miejsca parkingowe, komórki lokatorskie), bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania; za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału. Zasadnym zatem będzie określenie definicji powierzchni użytkowej w oparciu o zasady przewidziane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie PKOB. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 3 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 4

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy zawartego w odniesieniu do pytania 4, wskazać należy, iż z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i nie podlegają ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, zaś możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna, uznać należy, iż stawki te winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Wskazać należy, iż w zakresie zastosowania właściwej stawki opodatkowania to na Podatniku ciąży odpowiedzialność w zakresie udowodnienia wystąpienia okoliczności uzasadniających zastosowanie stawki podatku innej niż stawka podstawowa, tj. w tym przypadku 8%. Ustawodawca oczekuje, aby to podatnik wykazał, że świadczone przez niego usługi są związane z budownictwem mieszkaniowym oraz, że powierzchnie użytkowe są odpowiednie. Powyższe ma wynikać z materiału dowodowego jakim dysponuje Podatnik. Ustawa o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia wydane na jej podstawie nie określają rodzaju i formy dokumentów, jednakże podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, które formalnie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać będą powierzchnię użytkową, rozumianą zgodnie z powołanymi powyżej przepisami w tym zakresie, np. kserokopią dokumentacji budowlanej, na podstawie której taką powierzchnię można obliczyć, aktem notarialnym, w którym wymieniona byłaby powierzchnia mieszkania lub budynku, przydziałem ze spółdzielni z wymienionymi powierzchniami poszczególnych pomieszczeń mieszkalnych.

Odniesienie powyższego do przedstawionej w złożonym wniosku sytuacji, prowadzi do wniosku, iż fakt posiadania przez Wnioskodawcę oświadczeń klientów w formie zapisów w umowie o powierzchni użytkowej danego budynku lub lokalu mieszkalnego jako potwierdzenie przynależności obiektu do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie jest wystarczający do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT. Jak wskazano bowiem powyżej, dokumenty uprawniające do obniżenia stawki podatku powinny być wiarygodne i w sposób niebudzący wątpliwości powinny potwierdzać związek wykonanych robót z budownictwem mieszkaniowym. Samo oświadczenie nabywcy zawarte w umowie usług nie jest jednak dowodem w pełni wiarygodnym.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania oświadczenia nabywcy zawartego w umowie dotyczącego wielkości powierzchni użytkowej obiektu za wystarczający sposób potwierdzenia przynależności obiektu do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj