INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27.01.2011r. (data wpływu 07.02.2011r.), uzupełnione pismem w dniu 25.03.2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 16.03.2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów dotyczących procedury eksportowej na terytorium Łotwy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.02.2011r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 25.03.2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów dotyczących procedury eksportowej na terytorium Łotwy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka dokonała w miesiącu lipcu 2010 r. sprzedaży eksportowej do Rosji. Spółka rozpoczęła procedurę eksportową w łotewskim urzędzie celnym i dnia 15 lipca 2010 r. samochód z książeczką TIR opuścił obszar UE, jednak dokument to potwierdzający ma datę 8 września 2010 r. a spółka otrzymała go po tej dacie. Dokument, który otrzymała spółka to nie jest elektroniczny komunikat IE-599 ani 3-SAD, a jak wynika z tłumaczenia dokonanego przez tłumacza przysięgłego, jest to informacja sporządzona przez Państwowy Urząd Skarbowy Główny Urząd Celny Republiki Łotewskiej z dnia 8 września 2010 r.

W informacji tej stwierdzono: „Zgodnie z danymi z bazy danych deklaracji celnych, eksportowa deklaracja celna została zamknięta w Urzędzie Celnym Republiki Łotewskiej (Punkt Kontroli Celnej Rezekne) dnia 14 lipca 2010 r. w formie Karnetu TIR (Punkt Kontroli Celnej Terehova) dnia 15 lipca 2010 roku”. Z uwagi na brak prawidłowych dokumentów celnych - nie rozpoczęcie procedury wywozu w Polsce - spółka w miesiącu wrześniu 2010 r. dokonała korekt deklaracji VAT-7:

• za m-c czerwiec 2010 r. z uwagi na otrzymaną zaliczkę na poczet eksportu - wykazując dostawę na terytorium kraju opodatkowaną stawką 22%;

• za m-c lipiec 2010 r. wykazując różnicę wartości sprzedaży (wartość wysyłki minus zaliczka) jako dostawę na terytorium kraju opodatkowaną stawką 22%.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po otrzymaniu we wrześniu 2010 r. w/w informacji z Państwowego Urzędu Skarbowego Głównego Urzędu Celnego Republiki Łotewskiej spółka może dokonać korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres miesiąc wrzesień 2010 r. przy zastosowaniu stawki podatku 0%, skoro w tym miesiącu Spółka otrzymała dokument potwierdzający wywóz...

Czy spółka może potraktować informację z Państwowego Urzędu Skarbowego Głównego Urzędu Celnego Republiki Łotewskiej jako dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty...

Po otrzymaniu we wrześniu 2010 r. informacji z Państwowego Urzędu Skarbowego Głównego Urzędu Celnego Republiki Łotewskiej Spółka może dokonać korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres miesiąc wrzesień 2010 r. gdyż w tym miesiącu Spółka otrzymała dokument potwierdzający wywóz, co jest zgodne z treścią art. 41 ust. 9 ustawy o VAT. Spółka może potraktować informację z Państwowego Urzędu Skarbowego Głównego Urzędu Celnego Republiki Łotewskiej z dnia 6 września 2010 r. jako dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w lipcu 2010 r. i warunkujący zastosowanie stawki podatku 0%, co jest zgodne z treścią art. 41 ust. 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na definicje eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zawarte w ww. ustawie o podatku od towarów i usług oraz na regulacje dotyczące miejsca świadczenia przy dostawie towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 01.04.2011 r. przez eksport towarów rozumieć należy potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1777/2005".
   
   

Analiza powyższego przepisu pozwala na sformułowanie trzech podstawowych warunków, których łączne spełnienie pozwala na uznanie danej transakcji za eksport. Te warunki to:

1. wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty;
2. wywóz w wykonaniu czynności określonych w art. 7;
3. uzyskanie potwierdzenia wywozu przez urząd celny określony w przepisach celnych.
   
   

Z powyższego wynika, że jednym z warunków koniecznych do wypełnienia definicji eksportu towarów, zawartej w art. 2 pkt 8 ustawy jest dokonanie wywozu towarów z terytorium kraju. Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy za terytorium kraju uznaje się natomiast terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Zważyć bowiem należy, iż ze względu na terytorialny charakter podatku od towarów i usług znaczenie podatkowe, w kontekście ustawy, będą miały tylko te czynności, które zostały podjęte na terytorium kraju. Czynności podejmowane na terytorium innego państwa członkowskiego będą więc poza ustawą o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie, art. 2 pkt 8 ustawy, stanowi również o konieczności uzyskania potwierdzenia wywozu przez urząd celnym, o którym mowa w art. w art. 161 ust. 5 WKC. Jak wynika z tego artykułu zasadniczo zgłoszenia celnego do procedury wywozu dokonuje się w urzędzie celnym wywozu (wewnątrz kraju) na jednolitym Dokumencie Administracyjnym (SAD). W celu kontroli faktycznego opuszczenia obszaru celnego Wspólnoty w charakterze dokumentu potwierdzającego wyprowadzenie stosowany jest egzemplarz nr 3 SAD (art. 286 ust. 1 Rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2913/92). W kontekście definicji eksportu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług potwierdzeniem wywozu będzie więc egzemplarz karty 3 SAD z odpowiednimi adnotacjami urzędu celnego wyprowadzenia. Natomiast wraz z wprowadzeniem systemu ECS (Export Control System), pozwalającego na elektroniczną obsługę zgłoszeń wywozowych, dokument SAD w wersji papierowej zastąpiony został komunikatem IE-599 („Potwierdzenie wywozu"). W przypadku stosowania tego systemu urząd celny wywozu - art. 161 ust. 5 WKC potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat „Potwierdzenie wywozu" (art. 796 ust. 1 Rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2913/92). Komunikat IE-599 przesłany drogą elektroniczną wraz z kluczem do bezpiecznej transmisji danych będzie stanowić potwierdzenie wywozu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonała w miesiącu lipcu 2010 r. sprzedaży eksportowej do Rosji. Procedurę eksportową rozpoczęto w łotewskim urzędzie celnym. Dokument, który otrzymał Wnioskodawca to nie jest elektroniczny komunikat IE-599 ani 3-SAD, a jak wynika z tłumaczenia dokonanego przez tłumacza przysięgłego, jest to informacja sporządzona przez Państwowy Urząd Skarbowy Główny Urząd Celny Republiki Łotewskiej z dnia 8 września 2010 r.

Analizując przywołane przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, iż przewidziany w art. 2 pkt 8 warunek wywozu z kraju poza terytorium Wspólnoty może zostać spełniony jedynie wówczas, gdy procedura wywozu towarów, o której mowa w art. 161 WKC rozpocznie się w urzędzie celnym położonym w Polsce, gdyż tylko wówczas miejscem opodatkowania będzie terytorium Polski. W świetle powyższego urzędem celnym określonym w przepisach celnych właściwym dla potwierdzenia eksportu, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług winien być urząd celny mający siedzibę na terytorium Polski. Zatem w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie występuje eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegający opodatkowaniu na terytorium Polski. Transakcja dokonana przez Wnioskodawcę polegająca na przemieszczeniu - poza procedurą wywozu - towarów z Polski do innego państwa członkowskiego, a następnie objęciu tegoż towaru taką procedurą w tymże kraju i wywozie poza terytorium Wspólnoty, może stanowić jednak eksport towarów w rozumieniu regulacji podatkowych państwa członkowskiego tj. Łotwy, z terytorium którego jest dokonywany.

Podsumowując, Wnioskodawca pomimo otrzymania we wrześniu 2010 r. informacji z Państwowego Urzędu Skarbowego Głównego Urzędu Celnego republiki Łotewskiej, z której wynika kiedy została zamknięta eksportowa deklaracja celna EX MRN, nie może dokonać korekty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wrzesień 2010 r., tj. w miesiącu otrzymania tego dokumentu i zastosować stawkę podatku 0%. Czynności dokonanej przez Wnioskodawcę w łotewskim urzędzie celnym nie można uznać za eksport w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT a tym samym nie można traktować informacji z łotewskiego urzędu celnego za dokument potwierdzający wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty.

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż zgodnie z art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Natomiast zgodnie z art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej, w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych, pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w kwocie 75,00 zł w dniu 20.12.2010 r., różnica w kwocie 35,00 zł zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa przekazem pocztowym na adres wskazany we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.