INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19.01.2011 r. (data wpływu 24.01.2011 r.), uzupełnione pismem w dniu 07.03.2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 16.02.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania prawa do zwolnienia z podatku usług dla usług szkoleniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.01.2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 07.03.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania prawa do zwolnienia z podatku usług dla usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach swojej działalności powołał jednostkę organizacyjną „Instytut” której celem jest kształcenie, dokształcanie i doskonalenie kadr dla potrzeb przedsiębiorstw, organów administracji państwowej i innych podmiotów działających w warunkach gospodarki rynkowej. Cele Instytutu realizowane są poprzez prowadzenie kursów, seminariów i konferencji z zakresu: organizacji i zarządzania, marketingu, finansów, ekonomii i prawa. Instytut prowadzi działalność szkoleniową w formie kursów i seminariów. Każdy kurs lub seminarium posiada własny program zawierający w szczególności:

1. założenia organizacyjno-programowe:
   • nazwę formy nauczania,
   • cel edukacji,
   • zakres tematyczny,
   • zasady doboru uczestników,
   • czas trwania i sposób organizacji,
   • sposób sprawdzenia efektów nauczania;
2. plan nauczania określający w szczególności:
   • przedmioty nauczania i ich wymiar,
   • rozkład zająć;
3. program nauczania poszczególnych przedmiotów, określający:
   • treść nauczania,
   • wskazówki metodyczne,
   • wykaz literatury,
   • wykaz niezbędnych środków dydaktycznych.
   
   
   

Prowadzone kursy spełniają kryterium czasu trwania nie krótszego niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, których ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowanych zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia. Seminaria jako pozaszkolna forma kształcenia trwają nie krócej niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, a ich ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia. Uczestnikami kursów i seminariów są osoby dorosłe, które chcą zmienić lub podwyższyć swoje kwalifikacje poprzez zdobycie wiedzy. Ukończenie kursu lub seminarium Instytut potwierdza wydaniem zaświadczenia o ukończeniu kursu lub seminarium. Zaświadczenia wydawane są zgodnie z wzorami ustalonymi w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12.10.1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i kształcenia ogólnego dorosłych. Instytut prowadzi dokumentację swej działalności w sposób wymagany odrębnymi przepisami, a w szczególności:

• programy nauczania;
• dzienniki zajęć;
• protokoły z przebiegu egzaminów (jeśli zostały przeprowadzone);
• rejestry wydanych zaświadczeń.
  
  

Instytut działa na podstawie zaświadczenia z 14 września 2010r. wydanego przez UM, na podstawie art. 82 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz 2572 ze zm.) Działalność zakresie kształcenia prowadzona jest w formie i na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. (Dz. U. z dnia 27 lutego 2006 r.) w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy seminaria i kursy z zakresu organizacji i zarządzania, marketingu, finansów i ekonomii będące przedmiotem działalności „Instytutu” działającego w ramach Wnioskodawcy(zwanego dalej „Instytutem”) prowadzone zgodnie ze Statutem Instytutu, na podstawie zaświadczenia nr wydanego przez UM, w formie na zasadach określonych w Rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z dnia 27 lutego 2006 r.) korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust.1 pkt 26 a, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 5 kwietnia 2004 r. ze zm.) (zwanej dalej „Ustawa VAT”)...

Zwolnienie przedmiotowe określone w art. 43 ustawy VAT wymienia w ust.1 pkt 26a, zwolnienie usług świadczonych przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia wychowania. Warunek objęcia świadczonych usług systemem oświaty w świetle przedstawionego stanu faktycznego spełniony jest w związku ze świadczeniem usług zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach Pozaszkolnych. Warunek objęcia świadczonych usług systemem oświaty potwierdza zaświadczenie o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez Miasto z 14 września 2010r. wydanego przez UM, na podstawie art. 82 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Seminaria i kursy z zakresu organizacji i zarządzania, marketingu, finansów i ekonomii, będące przedmiotem działalności Instytutu, prowadzone zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez UM, w formie i na zasadach określonych w Rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 a, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 01.01.2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie zaś do treści obowiązującego od 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Zgodnie z brzmieniem art. 3 pkt 17 w/w ustawy, przez kształcenie ustawiczne, należy rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny. Z kolei art. 5 ust. 1 określa, iż szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną. Natomiast, stosownie do art. 82 ust. 1 tejże ustawy, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako Spółka w ramach swojej działalności powołał jednostkę organizacyjną pod nazwą: „Instytut” której celem jest kształcenie, dokształcanie i doskonalenie kadr dla potrzeb przedsiębiorstw, organów administracji państwowej i innych podmiotów działających w warunkach gospodarki rynkowej, realizowane poprzez prowadzenie kursów, seminariów i konferencji z zakresu: organizacji i zarządzania, marketingu, finansów, ekonomii i prawa. Działalność ta prowadzona jest w formie kursów i seminariów, na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. (Dz. U. z dnia 27 lutego 2006 r.) w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. Ukończenie kursu lub seminarium Instytut potwierdza wydaniem zaświadczenia, zgodnie z wzorami ustalonymi w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12.10.1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i kształcenia ogólnego dorosłych.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit a) ustawy, nie wystarcza, by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania. Wnioskodawca wskazuje, iż jako jednostka działa na podstawie zaświadczenia wydanego przez Urząd Miasta na podstawie art. 82 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 07.09.1991 r. o systemie oświaty a jej celem jest kształcenie i dokształcanie osób dorosłych, które chcą zmienić lub podwyższyć swoje kwalifikacje.

Reasumując należy stwierdzić, iż w kontekście art. 82 ust. 1 oraz w związku z art. 5 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, Wnioskodawca który posiada odpowiedni wpis do ewidencji Urzędu Miasta, mieści się w katalogu jednostek objętych systemem oświaty zawartych w art. 2 ww. ustawy i jako niepubliczna placówka kształcenia świadczy usługi w zakresie organizacji i zarządzania, marketingu, finansów i ekonomii, odbywające się w formie kursów i seminariów. W związku z powyższym wypełniona zostaje podmiotowo-przedmiotowa dyspozycja art. 43 ust. 1 pkt 26a ustawy o podatku od towarów i usług, który jasno stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.