INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 28 grudnia 2010r.), uzupełnionym w dniu 14 marca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania środków przyznanych z Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania środków przyznanych z Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 1 marca 2011r. Znak: IBPBI/1/415-1299/10/SK, IBPP2/443-1123/10/UH, IBPP 2/443-1124/10/UH, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 14 marca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni otrzymała dotację dla bezrobotnych z Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej w kwocie 18.000 zł. Otrzymane środki zostały wydatkowane na zakup mebli, wyposażenia, kasy fiskalnej, komputera itp.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 marca 2011r. Wnioskodawczyni wskazała m.in., iż:

• środki z dofinansowania wskazane we wniosku otrzymała w dniu 23 grudnia 2010r.,
• podstawą prawną przyznania i wypłaty środków jest umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawczynią a Urzędem Pracy,
• składniki majątku zakupione z otrzymanej dotacji nie są środkami trwałymi, stanowią one jednie wyposażenie,
• przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej jest prowadzenie sklepu przemysłowo-chemicznego.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób ująć otrzymaną kwotę dotacji w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, czy jest to kwota przychodu, czy wogóle nie ujmuje się tej kwoty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).
2. Czy sprzęt zakupiony z dotacji można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymane środki zostały przyznane jako osobie prywatnej i nie powinny zostać ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Zakupiony sprzęt można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosowanie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

W świetle ww. przepisów, środki finansowe przyznane osobie bezrobotnej na rozpoczęcie działalności gospodarczej, o ile nie zostaną przeznaczone na cele inwestycyjne (zakup lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych), stanowią co do zasady przychód zwolniony jednakże od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby określony wydatek mógł zostać zaliczony do ww. kosztów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu z danego źródła.

Poniesiony wydatek może zatem zostać uznany za koszt uzyskania przychodów w myśl powołanego przepisu, o ile spełnia łącznie następujące warunki:

• pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajduje się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• został właściwie udokumentowany.
  
  

Fakt sfinansowania wydatków poniesionych na zakup wyposażenia ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129, 136, 137.

Dodać należy, iż zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), przez wyposażenie rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych. Na podstawie § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, składniki majątku o wartości przekraczającej 1.500,00 zł należy objąć ewidencją wyposażenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2010r. Wnioskodawczyni otrzymała środki pieniężne na rozpoczęcie działalności gospodarczej, z których sfinansowała zakup składników majątku nie będących środkami trwałymi. Składniki majątku zakupione z otrzymanej dotacji stanowią bowiem wyposażenie w prowadzonej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, iż jeżeli środki jakie Wnioskodawczyni otrzymała w 2010r. na rozpoczęcie działalności gospodarczej, stanowią środki, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 69, poz. 415 ze zm.), to środki te są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy regulującej ten podatek. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie jest obowiązana do ich ujęcia w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Natomiast wydatki sfinansowane tymi środkami (zakup wyposażenia wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej), mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Z powyższym zastrzeżeniem, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 3 i 4 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.