INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2011 r. (data wpływu 4 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniach 15 marca 2011 r. oraz 22 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wysokości stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wysokości stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 7 marca 2011 r. nr ILPB1/415-137/11-2/AGr wezwano Zainteresowaną do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 9 marca 2011 r., natomiast w dniu 15 marca 2011 r. Zainteresowana uzupełniła wniosek. Ponadto Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek pismem w dniu 22 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie protokołu spisanego w Urzędzie Skarbowym w dniach 9-17 listopada 2010 r. stwierdzono, że wykonywana przez Wnioskodawczynię działalności, tj. PKD 49.41Z – transport drogowy towarów – nie może być opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym wg stawki 8,5%. W dniu 7 grudnia 2010 r. Zainteresowana złożyła sprzeciw w Urzędzie Skarbowym. W dniu 13 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni odebrała pismo z dnia 28 grudnia 2010 r., w którym to osoby reprezentujące Urząd Skarbowy podtrzymały swoją interpretację przepisu dotyczącego opodatkowania w formie ryczałtu na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. zał. nr 2 lp. 18. Wnioskodawczyni opierając się na informacji GUS z 2011 r. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wg schematu klasyfikacji świadczonych usług wskazała symbol prowadzonej działalności - PKWiU 49.41.1 - transport drogowy towarów. Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza, tj. transport drogowy towarów posiada symbol PKWiU 49.41.1, który obowiązywał w 2010 r. oraz obowiązuje w 2011 r. Zainteresowana wykonuje swoje usługi samochodem o ładowności do 2 ton.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w 2010 r. Wnioskodawczyni może opłacać podatek dochodowy w formie ryczałtu wg stawki 8,5% oraz czy ww. stawka będzie obowiązywała ją w 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, prowadzi działalność gospodarczą, która polega na wykonywaniu zleceń na rzecz jednego zleceniodawcy własnym pojazdem o ładowności do 2 ton. Wnioskodawczyni wystawia jedną fakturę za wykonywane usługi. Zainteresowana ponosi wszystkie koszty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zdaniem Zainteresowanej ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. załącznik nr 2 lp. 18 nie dotyczy prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni uważa, iż symbol PKWiU oraz klasyfikacja PKD upoważniają ją do opłacania zryczałtowanego podatku od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 151, poz. 307 ze zm.) - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

   - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została określona w art. 12 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i zależy od rodzaju faktycznie prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

• 8,5 % przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5 %, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b tej ustawy),
• 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton (art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a tej ustawy).
  
  

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęcia „tabor samochodowy o ładowności powyżej 2 ton”. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym pojęcie „tabor samochodowy” – w kontekście omawianego przypadku - oznacza zespół wszelkich środków samochodowych, które mogą służyć różnym celom np. tabor autobusowy, tabor maszyn drogowych (vide: Wikipedia Wolna Encyklopedia, http://wikipedia.org). Nie ulega tym samym wątpliwości, że w pojęciu „tabor samochodowy” mieszczą się pojazdy połączone ze sobą w celu poruszania się po drodze jako całość.

Ustawa przewiduje również wyłączenia z tej formy opodatkowania, o czym stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody ze świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, tj. „Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług”.

W tym miejscu należy podkreślić, iż do dnia 31 grudnia 2010 r. obowiązywała Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.). Od dnia 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie wyboru formy opodatkowania i stawki podatku stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., działalność usługowa to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczane do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88 poz. 439 ze zm.), z zastrzeżeniem zawartym w pkt 2 definiującym działalność gastronomiczną i pkt 3 definiującym działalność usługową w zakresie handlu.

Natomiast od 1 stycznia 2011 r. stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy pojęcie „działalności usługowej” zdefiniowane zostało jako pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439 ze zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 (definiującym działalność gastronomiczną) i pkt 3 (definiującym działalność usługową w zakresie handlu).

Podstawą do zakwalifikowania osiąganych przychodów do odpowiedniej stawki podatku jest określenie dla danej działalności symbolu PKWiU wprowadzonego ww. rozporządzeniami Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych Rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania należy zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego.

W załączniku nr 2 do powołanej ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, będącym „Wykazem usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według polskiej klasyfikacji wyrobów i usług”, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., w punkcie 18 wymieniona została grupa 74.5 - usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu oraz usługi świadczone przez jednoosobowe podmioty gospodarcze prowadzące działalność gospodarczą wyłącznie na rzecz jednego podmiotu.

Natomiast z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na transporcie drogowym towarów o symbolu PKWiU 49.41.1, który obowiązywał w 2010 r. i nadal obowiązuje w 2011 r. Ponadto Zainteresowana wskazała, iż wykonuje swoje usługi samochodem o ładowności do 2 ton.

Jeżeli zatem, jak określono we wniosku wykonywana przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza klasyfikowana jest w 2010 i 2011 r. pod symbolem PKWiU 49.41.1, wówczas przychody uzyskane z tej działalności w 2010 r. oraz w 2011 r., jako nie wymienione w załączniku nr 2 do ww. ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5% (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b tej ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ nadmienia, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Ponadto tut. organ informuje, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.