INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 2 marca 2011 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 7 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 27 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczenia usług najmu lokali w celu krótkotrwałego zamieszkania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczenia usług najmu lokali w celu krótkotrwałego zamieszkania. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 27 maja 2011 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, uchwalonego przez Radę Miejską (uchwała z dnia 10 kwietnia 2006 r.) Spółka, w ramach prowadzonej przez siebie działalności developerskiej, zamierza wybudować na terenie wsi B. w gminie BK., budynki wielorodzinne z lokalami mieszkalnymi. Spółka nie przewiduje budowy lokali innych niż mieszkalne w przedmiotowych budynkach. Spółka nie uzyskała dotychczas decyzji o pozwoleniu na budowę. Według planu miejscowego grunt, na którym Spółka zamierza realizować inwestycję przeznaczony jest pod zabudowę mieszkalno-pensjonatową. Pojęcie zabudowy mieszkalno-pensjonatowej uchwała definiuje jako budynek mieszkalny z funkcją pensjonatową z niezbędnymi usługami związanymi z tą funkcją oraz pomieszczeniami gospodarczymi i garażami. Po zrealizowaniu inwestycji, Spółka planuje sprzedaż lokali mieszczących się w ww. budynkach osobom trzecim, jako odrębnych nieruchomości, posiadających wyodrębnione księgi wieczyste. Każdy lokal mieszkalny będzie spełniał warunki do uznania go za lokal mieszkalny, określone w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż sprzedaż będzie obejmowała lokal mieszkalny wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku oraz sprzedaż udziału w nieruchomości gruntowej, na której będzie posadowiony parking naziemny wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonego miejsca parkingowego zlokalizowanego na tym parkingu. Sprzedaż będzie dokonywana łącznie, jednym aktem notarialnym. Lokale będą spełniać definicję budownictwa społecznego, gdyż ich powierzchnia nie będzie przekraczała 150 m².

Po sprzedaży lokali Spółka zamierza zaoferować nabywcom lokali – właścicielom – możliwość zawarcia umowy dzierżawy ze Spółką. Oferta ta będzie skierowana do tych właścicieli, którzy nie będą wykorzystywali swoich lokali na własne cele mieszkaniowe. Oferta będzie polegać na tym, że właściciel odda Spółce lokal w dzierżawę w zamian za umówiony czynsz, a Spółka będzie uprawniona do najmu wydzierżawionych lokali osobom trzecim w celu krótkotrwałego zamieszkania (zakwaterowanie w celach turystyczno-rekreacyjnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować dla świadczenia usług najmu lokali w celu krótkotrwałego zamieszkania...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa zakwaterowania polegająca na oddaniu lokalu mieszkalnego do krótkotrwałego zamieszkania nie połączona ze świadczeniem innych usług, w szczególności wyżywienia, stanowi usługę określoną w PKWiU jako „usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania” (PKWiU 55.2). Wynika stąd, że usługi krótkotrwałego zakwaterowania, które zamierza świadczyć Spółka będą na podstawie załącznika nr 3 (poz. 163) do ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowane według stawki 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W oparciu o art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W pozycji 163 załącznika nr 3 do ustawy, który stanowi wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., według stawki 8%, wymienione zostały usługi w grupowaniu PKWiU 55 „Usługi związane z zakwaterowaniem”.

Z opisu sprawy wynika, że po sprzedaży lokali Spółka zamierza zaoferować nabywcom lokali – właścicielom – możliwość zawarcia umowy dzierżawy ze Spółką. Oferta ta będzie skierowana do tych właścicieli, którzy nie będą wykorzystywali swoich lokali na własne cele mieszkaniowe. Oferta będzie polegać na tym, że właściciel odda Spółce lokal w dzierżawę w zamian za umówiony czynsz, a Spółka będzie uprawniona do najmu wydzierżawionych lokali osobom trzecim w celu krótkotrwałego zamieszkania (zakwaterowanie w celach turystyczno-rekreacyjnych). Przedmiotowe usługi Wnioskodawca zaklasyfikował w PKWiU jako „usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania” (PKWiU 55.2).

Podkreślić należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT, jeśli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne – zgodnie z cyt. art. 5a ustawy. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie z uchwaloną w dniu 29 października 2010 r. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Zatem, na podstawie powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że usługi najmu lokali w celu krótkotrwałego zamieszkania, sklasyfikowane według PKWiU z 2008 r. w grupowaniu 55.2 „usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania” – będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki obniżonej do wysokości 8%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy lokali – w dniu 1 czerwca 2011 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie Nr ILPP2/443-459/11 -4/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.