INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2010 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 30 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

• w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów wydatków na zakup środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, programów komputerowych oraz wydatków na wyposażenie, materiały biurowe, usługi biura rachunkowego, zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy – jest nieprawidłowe,
• w zakresie możliwości pomniejszenia podatku o składki na ubezpieczenie zdrowotne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2010 r. w Urzędzie Skarbowym w xxx został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie możliwości pomniejszenia podatku o składki na ubezpieczenie zdrowotne. Pismem nr (...)Naczelnik Urzędu Skarbowego w xxx – działając na podstawie art. 15 i art. 17 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r., Nr 8 poz. 60 ze zm.) – przekazał wniosek Pani według właściwości do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu. Pismo wraz z wnioskiem wpłynęło do tut. Organu w dniu 30 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w 2010 roku rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej i rozlicza się na zasadach ogólnych. Otrzymała wsparcie finansowe (dotację) z funduszy unijnych na rozpoczęcie działalności gospodarczej, w ramach Działania 6.2 „Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia” Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki – stanowiących pomoc de minimis. Za otrzymane środki zgodnie z umową Zainteresowana może kupić: środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, wyposażenie, towary handlowe, materiały biurowe oraz sfinansować inne koszty związane z uruchomieniem i wykonywaniem działalności gospodarczej, usługi biura rachunkowego, składki na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy.

Realizator projektu 80% kwoty dotacji przekazał na rachunek bankowy i co miesiąc dokonuje przelewu ustalonej w umowie kwoty na rachunek bankowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki, które będą finansowane z powyższych środków takie jak: towary handlowe, programy komputerowe, środki trwałe, wyposażenie, materiały biurowe, usługi biura rachunkowego, zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy, związane z uruchomieniem i wykonywaniem działalności gospodarczej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów i odliczyć od podatku zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne...

Zdaniem Wnioskodawczyni, środki które otrzymała, są przyznawane na rozwój przedsiębiorczości, w tym na cele inwestycyjne osób, które w ramach projektu zarejestrowały działalność gospodarczą i wyłącznie na ten cel zgodnie z umową mogą zostać spożytkowane przez beneficjentów wsparcia finansowego.

Wydatki realizowane z tych środków powinny być zaliczone do kosztów, zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23, które niezależnie od celu ich poniesienia nie mogą zostać uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów.

Wnioskodawczyni uważa, że może o kwotę składki opłaconej na ubezpieczenie zdrowotne, obniżyć podatek dochodowy, do wysokości 7,75% podstawy jej wymiaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni:

• w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów wydatków na zakup środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych oraz wydatków na wyposażenie, towary handlowe, materiały biurowe, usługi biura rachunkowego, zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy – uznaje się za nieprawidłowe,
• w zakresie możliwości pomniejszenia podatku o składki na ubezpieczenie zdrowotne – uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych lub co do których nie zaniechano poboru podatku podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni otrzymała dofinansowanie w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki - Działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. u. Nr 157, poz. 1240).

W świetle ww. przepisów wskazane we wniosku środki, stanowią dochód Wnioskodawczyni zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, jak wskazano zwolnienie to dotyczy wyłącznie tej części środków, która nie została przeznaczona na cele inwestycyjne (zakup środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych). Środki przeznaczone na cele inwestycyjne nie stanowią bowiem, przychodu zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych ww. środkami poniesionych na zakup wyposażenia, programów komputerowych, które nie zostaną uznane za wartości niematerialne i prawne oraz związanych z uruchomieniem i prowadzeniem działalności gospodarczej takich jak: zakup towaru, składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy, materiały biurowe, obsługa działalności przez biuro rachunkowe stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Wobec powyższego, wydatki sfinansowane z dochodów (przychodów), o których mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 137 nie będą uznawane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni w ww. zakresie uznać należy za nieprawidłowe.

W zakresie skutków podatkowych sfinansowania ww. środkami wydatków poniesionych na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nadmienić należy, iż stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych,

   - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zatem w świetle ww. przepisu wydatki poniesione na nabycie środków trwałych, w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Kosztem tym nie mogą być również odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zatem jeżeli zakup (wytworzenie) środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych zostanie sfinansowany z otrzymanych na ten cel środków finansowych, m.in. wyłączonych z przychodów na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest możliwe zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Wobec powyższego odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych oraz programów komputerowych, które zostaną uznane za wartości niematerialne i prawne, sfinansowane z dotacji nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast odnosząc się do kwestii możliwości odliczenia od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne opłacanej z kwoty przyznanej dotacji, należy mieć na uwadze treść art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. u. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027); opłacanej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 27b ust. 2 ww. ustawy, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Mając na względzie powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że składki zdrowotne które opłacone zostaną przez Wnioskodawczynię z przedmiotowej dotacji, nie przekraczające 7,75% podstawy wymiaru tej składki, mogą zostać odliczone od podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.