INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 4 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od zakupów broni, amunicji, optyki myśliwskiej oraz akcesoriów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od zakupów broni, amunicji, optyki myśliwskiej oraz akcesoriów.

Pismem z dnia 17 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem prowadzącym gospodarstwo rolne o powierzchni 134,56 ha - specjalizuje się w uprawach. W związku z tą działalnością jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Jego gospodarstwo znajduje się w powiecie o bardzo dużym zalesieniu oraz pagórkowatym terenie. Te uwarunkowania powodują, iż w lasach znajduje się dużo zwierzyny. Z kolei ukształtowanie terenu powoduje, że nie wszystkie obszary leśne mogą być penetrowane przez myśliwych. Efektem takiego stanu rzeczy jest fakt, iż dzikie zwierzęta (dziki, sarny i zające) powodują znaczne szkody w jego uprawach.

Działania zapobiegawcze ze strony myśliwych są natomiast nieskuteczne, ponieważ zwierzyna przyzwyczaiła się do lokalizacji łowisk wykorzystywanych przez myśliwych i wkracza na pola w obszarach, które nie są przez nich penetrowane.

Ponadto, myśliwi jako hobbyści polują tylko w dogodnym dla nich czasie i niestety nie zawsze pokrywa się on z porami żerowania zwierząt. W efekcie zwierzęta powodują znaczne szkody w uprawach Zainteresowanego.

Wprawdzie – jak zaznacza Wnioskodawca – koła łowieckie są zobowiązane do pokrywania tego rodzaju szkód, jednakże uzyskiwanie odszkodowań jest problematyczne, ponieważ często zakres szkód jest możliwy do oceny dopiero w momencie zbiorów. W celu wyeliminowania tych problemów Zainteresowany podejmował rozmaite działania zaradcze w postaci chociażby ogrodzeń elektrycznych, lecz nie przyniosło to rezultatów.

Uważa on, że jedynym sposobem uniknięcia strat powodowanych przez zwierzęta jest zatem użycie broni palnej zarówno jako instrumentu odstraszającego jak i poprzez odstrzał najbardziej natarczywych osobników. Szczególne – jak wyjaśnia – stosowany przez niego brak systematyczności polowań (systematyczność i przewidywalność jest cechą myśliwych hobbystów) skutecznie zniechęci zwierzynę do żerowania na jego polach.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, iż zakupiona broń, amunicja, optyka myśliwska oraz akcesoria będą służyły wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej, a nie do celów prywatnych.

Wnioskodawca wyjaśnił również, że myślistwo nie było i nie jest jego hobby. Nie poluje dla przyjemności, nie był i nie jestem członkiem żadnego koła łowieckiego i tym samym nie uczestniczy w żadnych uroczystościach i imprezach związanych ze społecznością myśliwych. Również w jego rodzinie nie było nigdy żadnych tradycji łowieckich.

Konieczność zakupu broni oraz pozostałych wskazanych we wniosku przedmiotów podyktowana jest wyłącznie potrzebą wynikającą z dużego zalesienia, ukształtowania terenu oraz nadmiaru zwierzyny łownej niszczącej uprawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany może odliczyć podatek VAT w związku z zakupem broni, amunicji, optyki myśliwskiej oraz akcesoriów, które będą używane do ochrony pól przed szkodami powodowanymi przez dziką zwierzynę...

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem broni, amunicji, optyki myśliwskiej oraz akcesoriów.

Wprawdzie nie jest on płatnikiem podatku dochodowego, jednak istotny w tej sytuacji jest fakt, że przedmiotowe wydatki są kosztami uzyskania przychodów. Wynika to z faktu, iż istnieje ścisły związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wspomnianymi wyżej wydatkami, a wielkością uzyskiwanych przez niego przychodów. W takim stanie rzeczy wydatki te „jako stanowiące koszty uzyskania przychodów” kwalifikują się do odliczenia podatku VAT.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim materiały są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniami). Z kolei zgodnie z regulacją art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy, do których przedmiotowe wydatki się nie zaliczają.

Zatem w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli wydatek na zakup broni myśliwskiej, optyki i amunicji jest niezbędny w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, stanowi on koszt uzyskania przychodu i w związku z tym przysługuje odliczenie podatku VAT.

Zainteresowany wskazał również, iż zakup broni zostanie dokonany po uzyskaniu wszelkich zezwoleń wymaganych przez prawo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 z dnia 11 marca 2004 r. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z kolei zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest rolnikiem prowadzącym gospodarstwo rolne. W związku z tą działalnością jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zainteresowany uważa, że jedynym sposobem uniknięcia strat powodowanych przez zwierzęta jest użycie broni palnej zarówno jako instrumentu odstraszającego jak i poprzez odstrzał najbardziej natarczywych osobników. Szczególne – jak wyjaśnia – stosowany przez niego brak systematyczności polowań (systematyczność i przewidywalność jest cechą myśliwych hobbystów), skutecznie zniechęci zwierzynę do żerowania na jego polach.

Zaznacza przy tym, iż zakupiona broń, amunicja, optyka myśliwska oraz akcesoria będą służyły wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej, a nie do celów prywatnych.

Dla określenia czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z wydatków poniesionych na nabycie broni, amunicji, optyki myśliwskiej oraz akcesoriów, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między ww. zakupami, a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą – działalnością rolniczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni (np. zakup materiałów do wytworzenia produktu podlegającego odsprzedaży) lub pośredni (koszty ogólne).

Zdaniem tut. Organu, w rozpatrywanym przypadku zachodzi pośredni związek między poniesionymi przez Wnioskodawcę wydatkami, a prowadzoną działalnością gospodarczą. W przedmiotowej sprawie nabycie broni, amunicji, optyki myśliwskiej oraz akcesoriów realizowane jest bowiem w celu – jak wyjaśnił Wnioskodawca – uniknięcie strat powodowanych przez zwierzęta w prowadzonej działalności rolniczej.

Wydatki związane z nabyciem broni, amunicji, optyki myśliwskiej oraz akcesoriów, choć pośrednio będą miały wpływ na uzyskiwane przez Zainteresowanego przychody z działalności gospodarczej, mogą być związane ze sprzedażą, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (spełniając przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy).

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego, w opinii tut. Organu spełniona zostanie przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy, warunkująca prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego, gdyż ww. towary będą pośrednio wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej, tj. działalności rolniczej, a zatem do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem broni, amunicji, optyki myśliwskiej oraz akcesoriów, które będą pośrednio służyły do celów opodatkowanej podatkiem VAT działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ww. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.