INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 18.03.2011 r. (data wpływu 21.03.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23.05.2011 r. (data nadania 23.05.2011 r., data wpływu 26.05.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.03.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie. Od roku 2003 mieszka w Wielkiej Brytanii, ukończyła tam szkołę, wynajmuje mieszkanie, posiada bliskie więzi osobiste i gospodarcze (centrum interesów życiowych). W Polsce Wnioskodawczyni przebywa od czasu do czasu, posiada rodzinę, nie prowadzi aktywnej działalności gospodarczej. Dochody na terenie Polski osiągane są jedynie z prowadzonych na rzecz Wnioskodawczyni rachunków maklerskich, co zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, nie stanowi o miejscu zamieszkania w Polsce.

W celu zakupu nieruchomości w Polsce, Wnioskodawczyni planuje zawarcie umowy pożyczki z obcokrajowcem, który nie posiada miejsca zamieszkania ani nie przebywa w Polsce. Umowa pożyczki ma zostać zawarta w Wielkiej Brytanii i poddana prawu brytyjskiemu, a środki uzyskane z pożyczki przekazane z rachunku bankowego Pożyczkodawcy w Wielkiej Brytanii na rachunek Wnioskodawczyni w Wielkiej Brytanii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym umowa pożyczki, którą zamierza zawrzeć Wnioskodawczyni, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z ustawą z dnia 09.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawczyni, umowa pożyczki, stanowiąca przedmiot zapytania zawartego w niniejszym wniosku, nie podlega opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi podlegają czynności cywilnoprawne jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce i czynność ta została dokonana na terytorium Polski.
   
   

Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii w rozumieniu art. 4 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu od zysków majątkowych. Umowa pożyczki ma zostać zawarta poza terytorium Polski i poddana prawu brytyjskiemu, a pożyczkodawcą ma być cudzoziemiec, nie posiadający miejsca zamieszkania w Polsce. W chwili zawierania umowy pożyczki pieniądze znajdować się będą na rachunku bankowym Pożyczkodawcy prowadzonym w Wielkiej Brytanii, a zatem rzeczy znajdujące się poza terytorium Polski.

W przedstawionym stanie faktycznym umowa pożyczki nie spełnia zatem ani przesłanek art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – jej przedmiotem nie są bowiem rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ani art. 1 ust. 4 pkt 2 – Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania za granicą i tam ma być zawarta umowa pożyczki, w związku z czym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w celu zakupu nieruchomości w Polsce, Wnioskodawczyni planuje zawarcie umowy pożyczki z obcokrajowcem, który nie posiada miejsca zamieszkania ani nie przebywa w Polsce. Umowa pożyczki ma zostać zawarta w Wielkiej Brytanii i poddana prawu brytyjskiemu, a środki uzyskane z pożyczki przekazane z rachunku bankowego Pożyczkodawcy w Wielkiej Brytanii na rachunek Wnioskodawczyni w Wielkiej Brytanii.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż umowa pożyczki opisana we wniosku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazuje Wnioskodawczyni środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki będzie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.