Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-23/11-2/DS
z 13 kwietnia 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB4/423-23/11-2/DS
Data
2011.04.13
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Różnice kursowe
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Zasady ustalania różnic kursowych
Słowa kluczowe
dodatnie różnice kursowe
kurs
kurs faktycznie zastosowany
kurs walut
należność
podstawa ustalenia różnic kursowych
różnice kursowe
stosowanie kursu walut
średni kurs NBP
środki pieniężne
ujemne różnice kursowe
usługi
waluta
wycena
wydatek
wypłata
Istota interpretacji
Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym Spółka poprawnie dokonuje przeliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych w walucie obcej na złote polskie według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia przez zagranicznego kontrahenta faktury lub innego zagranicznego dowodu księgowego dokumentującego koszt?
Wniosek ORD-IN 705 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2011 r. (data wpływu 14 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania różnic kursowych – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 14 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania różnic kursowych. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zaangażowany jest w bieżącą współpracę z kontrahentami zagranicznymi, w rezultacie której Spółka zaciąga zobowiązania w walutach obcych oraz ponosi koszty wynikające z faktur (lub ewentualnie z innych zagranicznych dowodów księgowych dokumentujących koszt) dotyczących zakupu towarów lub usług, wystawianych w walutach obcych przez jej zagranicznych kontrahentów. Różnice kursowe dla celów podatkowych Spółka rozlicza w oparciu o tzw. podatkową metodę rozliczania różnic kursowych określoną przez ustawodawcę w art. 15a w związku z art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym, Spółka zaciąga zobowiązania i ponosi koszty wyrażone w walutach obcych, które na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w szczególności na podstawie art. 15 ust. 1 oraz art. 15a), jak również na podstawie ustawy o rachunkowości, Spółka zobowiązana jest przeliczyć na złote polskie (wycenić) z zastosowaniem odpowiedniego kursu przeliczeniowego. Powyższe przeliczenie (wycena) kosztu wyrażonego w walucie obcej na złote polskie zasadniczo spełnia dwie podstawowe funkcje i cele, tj. służy w szczególności:
W świetle powyższego, tj. na potrzeby wyznaczenia i ewidencji właściwej wartości kosztów uzyskania przychodów w księgach (punkt a) powyżej), jak również dla celów obliczenia podatkowych różnic kursowych (w szczególności wyznaczenia początkowej wartości kosztu poniesionego – punkt b) powyżej), Spółka dokonuje wyceny poniesionych w walucie obcej kosztów według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego (dalej: NBP) z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktur lub innych zagranicznych dowodów księgowych w walucie obcej, dokumentujących poniesienie kosztu, wystawionych przez zagranicznych kontrahentów. Zdarza się, że zagraniczne faktury lub ewentualnie inne zagraniczne dowody księgowe dokumentujące poniesienie kosztu, wpływają do Spółki z opóźnieniem w miesiącach następujących po miesiącu, w którym zostały wystawione przez kontrahentów zagranicznych. Spółka stosuje powyższy sposób przeliczenia nawet w przypadku, gdy Spółka otrzymuje fakturę (zagraniczny dowód księgowy) w późniejszym okresie rozliczeniowym (np. w miesiącach następujących po miesiącu, w którym faktura została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego) i nie jest możliwe ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych (a zatem rozpoznanie kosztu jako kosztu uzyskania przychodu) w miesiącu, w którym ta faktura (zagraniczny dowód księgowy) została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego. W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym Spółka poprawnie dokonuje przeliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych w walucie obcej na złote polskie według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia przez zagranicznego kontrahenta faktury lub innego zagranicznego dowodu księgowego dokumentującego koszt... Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, koszty poniesione w walutach obcych należy przeliczać według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia przez zagranicznego kontrahenta faktury lub innego zagranicznego dowodu księgowego dokumentującego koszt. Uzasadnienie. Ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jednocześnie zdanie drugie ww. art. 15 ust. 1 wskazuje, iż koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Pojęcie „dnia poniesienia kosztu” zostało natomiast zdefiniowane w art. 15 ust. 4e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym „Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów”. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż zagadnienia przeliczania kosztu uzyskania przychodu poniesionego w walucie obcej dla celów ustalenia i ewidencji w księgach podatnika właściwej wysokości kosztu w przeliczeniu na złote polskie (o którym mowa w art. 15 ust. 1 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) nie można rozpatrywać w oderwaniu od zasad ustalania wartości różnic kursowych, w szczególności wyznaczania w prawidłowej wysokości w złotych polskich początkowej wartości poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej (zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), którą następnie porównuje się z wartością tego kosztu w dniu jego zapłaty (realizacji różnicy kursowej). Ten ścisły związek potwierdza również stanowisko Ministra Finansów prezentowane w ugruntowanej już linii interpretacyjnej – przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach. wydanej z upoważnienia Ministra Finansów w dniu 31 maja 2010 r. nr IBPBI/2/423-300/10/BG. Należy bowiem podkreślić, iż powyższe przeliczenie (wycena) kosztu wyrażonego w walucie obcej na złote polskie według właściwego kursu przeliczeniowego zasadniczo spełnia dwie podstawowe funkcje i cele, tj. służy w szczególności:
W świetle powyższego, koniecznym staje się odwołanie do regulacji dotyczących ustalania podatkowych różnic kursowych, zawartych w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w szczególności do:
Ustosunkowując się do powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że na potrzeby:
za dzień poniesienia kosztu należy przyjąć dzień wystawienia faktury (lub odpowiednio innego zagranicznego dowodu księgowego dokumentującego koszt) przez kontrahenta zagranicznego. w konsekwencji, dla celów przeliczenia na złote polskie wartości kosztu zakupu towarów, bądź usług wyrażonego w walutach obcych, należy stosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury lub innego zagranicznego dowodu księgowego dokumentującego koszt. Dodatkowo należy podkreślić, iż stanowisko Spółki zaprezentowane w niniejszym wniosku znajduje potwierdzenie w ugruntowanej i jednolitej już linii interpretacyjnej Ministra Finansów. Przykładowo stanowisko takie – zgodne ze stanowiskiem przedstawionym przez Spółkę w niniejszym wniosku – zajęli m.in. następujący Dyrektorzy Izb Skarbowych, działający z upoważnienia Ministra Finansów:
Tożsame z zaprezentowanym w powyższym uzasadnieniu stanowisko zajął również Departament Podatków Dochodowych Ministerstwa Finansów w opublikowanym w 2007 r. Biuletynie Skarbowym nr 5/2007 (str. 12), w świetle którego: „Do ustalenia różnic kursowych przyjmuje się bowiem koszt poniesiony, o którym mowa w przepisie art. 15a ust. 7 updop, który stanowi, iż za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z faktury (rachunku) lub innego dowodu, a zatem przy przeliczeniu waluty obcej na złote należy przyjmować kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury, a nie dzień otrzymania faktury lub ujęcia (zaksięgowania) kosztu. Mając na celu ujednolicenie rozliczeń podatkowych z ewidencją rachunkową związaną z transakcjami walutowymi z tytułu zobowiązań, uzasadnione jest zatem, aby przy przeliczeniu kosztu poniesionego zastosować jednolity kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury”. Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że kierując się brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a także art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2, w związku z art. 15a ust. 6 i ust. 7 tej ustawy, należy przyjąć, że w przedstawionym stanie faktycznym, kursem właściwym dla przeliczenia na złote polskie kosztów poniesionych w walutach obcych jest kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia przez zagranicznego kontrahenta faktury lub innego zagranicznego dowodu księgowego dokumentującego koszt. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie konkretnego podatnika i w oparciu o przedstawiony przez niego stan faktyczny. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.