INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2010 r. (data wpływu 7 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu 7 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do pytania czwartego,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do pozostałych pytań.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 29 marca 2011 r. nr ILPB2/415-34/11-2/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 29 marca 2011 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 1 kwietnia 2011 r.), zaś w dniu 7 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 5 kwietnia 2011 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest w szczególności pośrednictwo w sprzedaży nieruchomości oraz handel nieruchomościami.

Zainteresowany zamierza dokonać sprzedaży kilku lokali mieszkalnych otrzymanych w 2010 r. w drodze darowizny od matki. Sprzedaż nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze darowizny. Następnie – przed upływem dwóch lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło zbycie – Wnioskodawca zamierza nabyć na własne cele mieszkaniowe:

1. lokal mieszkalny, którego zakup zostanie sfinansowany z kredytu bankowego,
2. grunt pod budowę budynku mieszkalnego, którego zakup zostanie sfinansowany ze środków własnych.

Zainteresowany nie wyklucza nabycia za przychody uzyskane ze sprzedaży lokali nabytych w drodze darowizny kolejnych lokali mieszkalnych w celu ich dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca wskazuje, iż nabycie lokali mieszkalnych nastąpi nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

W uzupełnieniu do wniosku, Zainteresowany wskazał, iż nabycie kolejnych lokali – które następnie mają być odsprzedane – nastąpi w celach handlowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż otrzymanych w drodze darowizny lokali mieszkalnych stanowić będzie przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8...
2. Czy wydatki ponoszone na nabycie (w celu odsprzedaży) kolejnych lokali mieszkalnych można uznać za wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131...
3. Czy nabycie na własne cele mieszkaniowe lokalu mieszkalnego, którego zakup zostanie sfinansowany z kredytu bankowego, stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131...
4. Czy nabycie na własne cele mieszkaniowe gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, którego zakup zostanie sfinansowany ze środków własnych stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131...

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania pierwszego – w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2010 r. Nr 51, poz. 307) odrębnym źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów.
4. innych rzeczy,

   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Natomiast art. 10 ust. 3 ustawy stanowi, że przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W opinii Zainteresowanego, z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej, która została nabyta do majątku osobistego (tj. poza prowadzoną działalnością gospodarcza) zaliczany jest do przychodów z tytułu odpłatnego zbycia (art. 10 ust. 1 pkt 8), nawet w przypadku, gdyby ta nieruchomość mieszkalna wykorzystywana była przez sprzedającego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

W odniesieniu do pytania drugiego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

Zainteresowany wskazuje, iż w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Zdaniem Wnioskodawcy, za uznanie wydatku za wydatek na własne cele mieszkaniowe wystarczające jest nabycie lokalu mieszkalnego na własność. Zatem wydatki ponoszone na nabycie (w celu odsprzedaży) kolejnych lokali mieszkalnych można uznać za wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Ustosunkowując się do pytania trzeciego, Zainteresowany wskazał, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Nabycie na własne cele mieszkaniowe lokalu mieszkalnego, którego zakup zostanie sfinansowany z kredytu bankowego, spełnia przesłanki wymienione w przytoczonych przepisach, a zatem stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Przedstawiając własnego stanowisko w sprawie, będące odpowiedzią na pytanie czwarte zawarte we wniosku, Zainteresowany wskazuje, iż zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131 grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego.

W świetle powyższego, Zainteresowany sformułował tezę, iż nabycie na własne cele mieszkaniowe gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, którego zakup zostanie sfinansowany ze środków własnych stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe – w odniesieniu do pytania czwartego,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do pozostałych pytań.
  
  

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Zainteresowany nabył w drodze darowizny od matki kilka lokali mieszkalnych w 2010 r.

Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
  
  

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
      - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
      - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30,
3. wartość otrzymanego w ramach odpłatnego zbycia w drodze zamiany znajdującego się w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej:
   1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, lub
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, lub udziału w tych prawach, lub
   3. gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, lub
   4. gruntu, udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z budynkiem lub lokalem wymienionym w lit. a).
   
   

Z analizy wniosku wynika, że Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m. in. pośrednictwo w sprzedaży nieruchomości oraz handel nieruchomościami. W 2010 r. Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od matki kilka lokali mieszkalnych. Zainteresowany zamierza dokonać ich odpłatnego zbycia. Wnioskodawca zamierza nabyć lokal mieszkalny, którego zakup sfinansowany będzie z kredytu bankowego. Ponadto, Zainteresowany planuje nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, którego zakup zostanie sfinansowany ze środków własnych. Wnioskodawca nie wyklucza nabycia – za przychody uzyskane ze sprzedaży ww. lokali – kolejnych lokali mieszkalnych w celu ich dalszej odsprzedaży. Dodać należy, iż nabycie lokali, które następnie mają być odsprzedane, nastąpi w celach handlowych.

Wskazać należy, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych – poza enumeratywnym wyliczeniem zawartym w ww. art. 21 ust. 25 – nie wskazuje, co należy rozumieć pod pojęciem „własnych celów mieszkaniowych”. W prawie podatkowym obowiązuje powszechnie zaakceptowana ścisła reguła interpretacyjna, uwzględniająca prymat wykładni językowej. W związku z tym, w celu odkodowania znaczenia ww. wyrażenia, należy odnieść się do jego znaczenia słownikowego.

Zgodnie z „Małym słownikiem języka polskiego”, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1999, s. 1028, przez „własny” należy rozumieć należący do tego, o kim mowa, przynależny do niego; pochodzący od tego, o kim mowa, jemu właściwy, bezpośrednio go dotyczący.

W ww. słowniku, na s. 437, czytamy, że słowo „mieszkaniowy” pochodzi od słowa „mieszkanie”, które z kolei oznacza pomieszczenie, w którym się mieszka.

Natomiast, słowo „handlowy” oznacza odnoszący się do handlu jako obrotu towarami; polegający na kupnie-sprzedaży; właściwy handlarzowi; kupiecki (za: „Małym słownikiem języka polskiego”, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1999, s. 247).

Zaś przez „handel” rozumie się rodzaj działalności polegającej na nabywaniu jakichś dóbr, usług, walorów w celu sprzedaży, wynajmowania, odstępowania ich za jakąś cenę, pośredniczenie między wytwórcami i nabywcami (źródło: jak wyżej).

W kontekście powyższego, stwierdzić należy, iż przeznaczenie (dalsza odsprzedaż) mieszkań w celach handlowych, rozumianych jako obrót towarami, wyklucza jednocześnie zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych Zainteresowanego. Co najwyżej, poprzez dokonanie ww. transakcji może dojść do zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych nabywców lokali mieszkalnych odsprzedanych przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze przestawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż sprzedaż otrzymanych w drodze darowizny lokali mieszkalnych stanowić będzie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jedynie w odniesieniu do lokali nie związanych z dalszą odsprzedażą w celach handlowych. Wskazać bowiem należy, iż wszelkie transakcje o charakterze handlowym stanowić będą źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż wydatki poniesione na nabycie kolejnych lokali mieszkalnych – jako wydatki poniesione w celach handlowych – nie służą zaspokojeniu własnych celów (potrzeb) mieszkaniowych Wnioskodawcy, o których mowa w ww. przepisie, lecz związane są z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Zainteresowanego. Zauważyć należy, iż samo nabycie na własność lokalu mieszkalnego nie przesądza jeszcze o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia od podatku. W konsekwencji, nie można zgodzić się z twierdzeniem Zainteresowanego wskazanym we własnym stanowisku w zakresie pytania drugiego.

Jako nieprawidłowe należy również uznać stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania trzeciego, gdyż nabycie lokalu mieszkalnego, którego zakup zostanie sfinansowany z kredytu bankowego nie stanowi realizacji celu mieszkaniowego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy. Podkreślić bowiem należy, iż wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży lokali mieszkalnych na spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie kolejnego mieszkania stanowi realizację celu mieszkaniowego, o którym mowa w art. art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo, tut. Organ stwierdza, iż środki uzyskane ze sprzedaży nabytych od matki lokali mieszkalnych, wydatkowane na zakup gruntu ze środków własnych, tj. środków pochodzących z tytułu ww. sprzedaży – korzystają ze zwolnienia przedmiotowego stypizowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić bowiem należy, iż jedynie te wydatki stanowią własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.