Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-439/12/LG
z 4 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2012r. (data wpływu 8 października 2012r.), uzupełnionego pismem z dnia 15 grudnia 2012r. (data wpływu 7 stycznia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług świadczonych przez małego podatnika, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług świadczonych przez małego podatnika, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 grudnia 2012r. (data wpływu 7 stycznia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 grudnia 2012r. nr IBPP4/443-439/12/LG.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie tłumaczeń redakcji tekstów. Jest czynnym płatnikiem podatku VAT i małym podatnikiem. Wnioskodawca zmienił metodę rozliczania podatku VAT na kwartalną, kasową (od IV kwartału 2012r.). Nowe faktury krajowe Wnioskodawca wystawia z oznaczeniem VAT-MP.

Faktury zagraniczne powinny być rozliczane w kwartale wystawienia, a nie w kwartale zapłacenia, jeśli kwartały te są różne (zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną przez Naczelnika Urzędu Skarbowego).

Problem dotyczy faktur zagranicznych:

1. faktur VAT wystawianych dla kontrahentów z Unii Europejskiej (np. Hiszpania, Wielka Brytania) oraz
2. faktur VAT wystawianych dla kontrahentów spoza Unii (Chiny i Stany Zjednoczone).
   
   

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 15 grudnia 2012r. Wnioskodawca wskazał, że kontrahenci zagraniczni, na rzecz których świadczone są usługi tłumaczenia i edycji/oceny tłumaczeń:

• są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług,
• posiadają siedziby poza terytorium Polski (np. Bellevue, USA; Pekin, Chiny; Hiszpania),
• nie posiadają na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w obu przypadkach (a i b) Wnioskodawca powinien wystawić faktury VAT z oznaczeniem VAT i adnotacją „VAT nd.” (VAT jest rozliczany przez nabywcę zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy), czy bez oznaczenia MP?

Zdaniem Wnioskodawcy, podobnie jak to ma miejsce dla faktur wystawionych dla sprzedaży krajowej mały podatnik korzystający z kasowej metody rozliczenia VAT w miejsce oznaczenia „Faktura VAT” stosuje oznaczenie „Faktura VAT-MP”, nie dolicza podatku VAT, który jest rozliczany przez nabywcę („VAT nd.”) oraz dodatkowo zawiera termin płatności należności określonej w fakturze.

Faktury wewnątrzwspólnotowe rozliczane są w kwartale, w którym usługa została wykonana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W przypadku świadczenia usług istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usług.

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatników wyrażona została w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

I tak w myśl art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Przy czym w myśl art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r. (zmienionej ustawą z dnia 16 listopada 2012r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce – Dz. U. z 2012r. poz. 1342), miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 cyt. ustawy o VAT).

Ust. 3 art. 28b stanowi natomiast, iż w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący małym podatnikiem dokonuje metodą kasową kwartalnych rozliczeń dla potrzeb podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie tłumaczeń i redakcji tekstów na rzecz kontrahentów z Unii Europejskiej i spoza Unii, tj. z Chin i Stanów Zjednoczonych, którzy są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. Jednocześnie kontrahenci Wnioskodawcy posiadają siedziby poza terytorium Polski (np. Bellevue, USA; Pekin, Chiny; Hiszpania) oraz nie posiadają na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do prawidłowości dokonywanych oznaczeń na wystawianych na rzecz ww. kontrahentów faktur VAT, tj. czy faktury VAT (jak to ma miejsce w przypadku dostawy krajowej) powinny zawierać oznaczenie „faktura VAT-MP” oraz adnotację „VAT Nd”, tzn., że VAT jest rozliczany z tytułu świadczonych usług przez nabywcę tej usługi zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy.

Przy czym pierwszą kwestią niezbędną do ustalenia jest określenie miejsca świadczenia przedmiotowych usług.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usług tłumaczeń i edycji/oceny tłumaczeń świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów zagranicznych będących podatnikami podatku VAT mających siedziby poza terytorium Polski i nieposiadających stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, jest terytorium kraju, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę. Dla wyżej wymienionych usług świadczonych przez Wnioskodawcę nie przewidziano bowiem szczególnego miejsca ich świadczenia. Reasumując w przedmiotowej sprawie miejscem świadczenia i opodatkowania przedmiotowych usług jest terytorium USA, Chin i Hiszpanii, nie podlegają one więc opodatkowaniu na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie art. 106 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Zgodnie z treścią rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r., przepis § 26 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, że przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (ust. 2 powołanego wyżej paragrafu).

Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4 (ust. 3 tegoż paragrafu).

Natomiast w myśl § 26 ust. 4 ww. rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie "odwrotne obciążenie".
   
   

Ponadto zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia, w fakturach wystawianych przez małych podatników, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy:

1. w miejsce oznaczenia „FAKTURA VAT” stosuje się oznaczenie „FAKTURA VAT-MP”;
2. dodatkowo zawiera się termin płatności należności określonej w fakturze.
   
   

Natomiast zgodnie z § 24 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r. (zmiany wprowadzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012r. – Dz. U. z 2012r., poz. 1428), przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 mogą być odpowiednio stosowane do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura wewnętrzna nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury wewnętrzne mogą nie zawierać numeru, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej.

§ 5 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., stanowi, iż faktura powinna zawierać dodatkowo w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy - wyrazy „metoda kasowa" oraz w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Zatem faktury VAT w stanie prawnym do dnia 31 grudnia 2012r. za wykonanie usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz zagranicznych kontrahentów powinny zawierać oznaczenie „VAT-MP” oraz zastrzeżenie, że podatek rozlicza nabywca, jak również oznaczenie „odwrotne obciążenie”, podstawę prawną takiego działania i termin płatności należności, bez wykazywania stawki i kwoty podatku na przedmiotowych fakturach.

Reasumując stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej prawidłowości wystawienia przez niego faktur VAT dokumentujących wykonanie usług na rzecz kontrahentów zagranicznych (z krajów należących do Unii Europejskiej jak również z krajów spoza Unii), należy uznać za prawidłowe.

U Wnioskodawcy powstała również wątpliwość w zakresie określenia terminu do rozliczenia faktur wewnątrzwspólnotowych. W ocenie Wnioskodawcy faktury wewnątrzwspólnotowe mają być rozliczane w kwartale w którym usługa została wykonana.

Mając na uwadze powyższe, tj. ww. przepisy prawa w powiązaniu z opisem sprawy, stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz podatników zagranicznych (wewnątrzwspólnotowych) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Przy czym pamiętać należy o postanowieniu art. 109 ust. 3a ustawy, zgodnie z którym, podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 19a i 19b.

W myśl art. 19 ust. 19a ustawy, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

1. usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;
2. usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.
   
   

Do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio (art. 19b).

Zatem treść przepisu art. 19 ust. 19a w związku z art. 109 ust. 3a ustawy wskazuje moment powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług na rzecz podmiotów będących podatnikami, dla których miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28b ustawy. Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż zgodnie z zasadą ogólną, w przypadku świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia stosownie do art. 28b ustawy znajduje się poza terytorium kraju, czyli świadczenie tychże usług nie podlega opodatkowaniu w Polsce, moment wykazania świadczonych usług w deklaracjach podatkowych należy powiązać z fikcyjnym obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług, który powstaje z chwilą wykonania tych usług, z zastrzeżeniem sytuacji, kiedy podatnik na poczet świadczenia danej usługi otrzymał przedpłatę, zaliczkę bądź zadatek, wówczas ww. obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Ponadto, obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług, dla których zostaną ustalone po sobie okresy rozliczeń, wykonywane na rzecz podatników, których miejsce świadczenia zostanie określone na podstawie art. 28b, powstanie z upływem każdego okresu, do którego będą odnosić się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług, z zastrzeżeniem sytuacji, kiedy na poczet świadczenia usługi zostanie uiszczona przedpłata, zaliczka bądź zadatek, wówczas obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w tej części, tj. w sytuacji gdy usługi są świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, za które w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się je za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług z uwzględnieniem ww. dotyczących przedpłat, zaliczek bądź zadatków.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia kwartału w jakim mają być rozliczone faktury VAT wystawione na rzecz kontrahentów z Unii Europejskiej, tj. wykazania ich w deklaracji w kwartale, w którym usługa została wykonana należy uznać za prawidłowe. Termin zapłaty należności wynikającej z faktury nie ma znaczenia dla wykazania świadczonych usług w deklaracji kwartalnej.

Tym samym, reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.