INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 07 marca 2011r. (data wpływu do tut. BKIP 15 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wartość darowizny, którą Wnioskodawca ma prawo odliczyć od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (pytanie wymienione we wniosku jako drugie) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wartość darowizny, którą Wnioskodawca ma prawo odliczyć od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo jest producentem obuwia roboczego i bezpiecznego do użytku w pracy. Produkuje bardzo szeroki asortyment i wzornictwo tego obuwia - ponad 60 modeli, różnymi technologiami montażu, o zróżnicowanej konstrukcji, składzie materiałowym i różnej pracochłonności. Uwzględniając pisemne prośby organizacji pożytku publicznego, przedsiębiorstwo wspiera je, przekazując im doraźnie swoje wyroby w ramach darowizny. W momencie przekazania swoich wyrobów w ramach darowizny, przedsiębiorstwo wystawia dokument WZD (wydanie wyrobu w ramach darowizny), który jest podstawą pomniejszenia stanu (ilościowego i wartościowego) wyrobów na magazynie. Dokument jest wyceniany według kosztu wytworzenia.

Wartość darowizny, przedsiębiorstwo księguje w pozostałe koszty operacyjne niestanowiące kosztów uzyskania przychodów łącznie z podatkiem VAT należnym, z faktury wewnętrznej. Na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przedsiębiorstwo wystawia fakturę wewnętrzną na darowane wyroby, w której podstawą opodatkowania jest fabryczna cena zbytu.

Do ustalenia wartości przekazanych darowizn organizacjom pożytku publicznego, przedsiębiorstwo przyjmuje, uwzględniając przepisy art. 14 i art. 18 ust. 1b ustawy o podatku od osób prawnych wartość z wystawionej faktury wewnętrznej. W 2010r. Przedsiębiorstwo odliczyło od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, wartość darowizn przekazanych organizacjom pożytku publicznego w kwocie netto z faktur wewnętrznych. Przedsiębiorstwo nie doliczyło do wartości netto, podatku od towarów i usług w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą przedsiębiorstwo ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług, z tytułu dokonania tych darowizn. Pomimo, że przedsiębiorstwo co miesiąc (za dany miesiąc, po 20-tym dniu miesiąca następnego) sporządza jednostkowe kalkulacje kosztu wytworzenia swoich wyrobów, to przy stosowanej metodzie ich naliczania (elementy kalkulacji: materiały bezpośrednie, koszty zakupu, wynagrodzenia bezpośrednie i narzuty od tych wynagrodzeń, koszty wydziałowe zawierające między innymi amortyzację, część wynagrodzeń pośrednich i narzuty od tych wynagrodzeń, inne koszty, również takie od których nie odliczono podatku VAT np. z uwagi na zwolnienie podmiotów od których usługi, czy towary są nabyte), przedsiębiorstwo nie ma możliwości jednoznacznego i wiarygodnego ustalenia wartości podatku od towarów i usług, naliczonego do jednostkowego wyrobu własnego, którą miało prawo odliczyć.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przedsiębiorstwo we właściwy sposób określa wartość darowizny, którą ma prawo odliczyć od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych... (pytanie wymienione we wniosku jako drugie)

Zdaniem Wnioskodawcy, określając wartość darowizny, jak powyżej i odliczając od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych tylko wartość netto darowizny, bez wartości podatku VAT w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą przedsiębiorstwo ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonywanych darowizn, nie działa wbrew przepisom prawa. Z przyczyn przedstawionych w poz. 54, przedsiębiorstwo nie jest w stanie określić we właściwy sposób jaka jest wartość podatku od towarów i usług odliczonego z tytułu dokonania darowizny swoich wyrobów. W związku z tym nie ma prawa ująć w kwocie darowizny odliczanej od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, wartości podatku VAT w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Natomiast w myśl art. 18 ust. 1b updop, jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.

Podkreślenia wymaga fakt, iż zgodnie z art. 18 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikające z odrębnych ustaw, stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Pod pojęciem darowizny, zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), należy rozumieć umowę, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego Wnioskodawca wspiera organizacje pożytku publicznego, przekazując im doraźnie swoje wyroby w ramach darowizny. Wnioskodawca ma wątpliwości w kwestii określenia wartości darowizny z uwagi na fakt, iż nie ma możliwości jednoznacznego i wiarygodnego ustalenia wartości podatku od towarów i usług naliczonego od jednostkowego wyrobu własnego.

Analizując wyżej wskazane regulacje prawne, wskazać należy, iż jeśli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość tego towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż wartość darowizny rzeczowej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy wyliczyć jako wartość tego towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny.

Wskazać należy, iż to na podatniku ciąży obowiązek prowadzenia urządzeń księgowych w sposób umożliwiający prawidłowe określenie należności podatkowych, a ewentualne trudności z tym związane nie mogą modyfikować zasad opodatkowania. Tym samym za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, iż skoro nie jest wstanie określić we właściwy sposób jaka jest wartość podatku od towarów i usług odliczonego z tytułu dokonania darowizny swoich wyrobów to wartość darowizny może być ustalana w wysokości netto.

Na marginesie wskazać jednocześnie należy, iż skorzystanie z odliczenia od podatku wartości przedmiotowych darowizn (ustalanej na zasadach wskazanych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych) jest prawem podatnika, a zatem może on dokonać odliczenia w wysokości niższej, niż wartość przekazanej darowizny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że odnośnie sprawy będącej przedmiotem podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.