Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1361/12/KT
z 4 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2012 r. (data wpływu 8 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniach 21 stycznia oraz 4 lutego 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 21 stycznia oraz 4 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek gruntu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Jest Pan rolnikiem i wraz z żoną prowadzi 17 hektarowe gospodarstwo rolne. W 2001 r. nabył wspólnie z żoną działkę nr 11/16 o pow. 2,8741 hektara, w miejscowości T., gmina P., powiat o. Zarówno Pan, jak i żona, jest też zatrudniony w zakładzie pracy na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy.

Dnia 27 kwietnia 2007 r., uchwałą Rady Gminy, zmieniło się przeznaczenie ww. działki – z dotychczas rolnej - na budowlaną. Działkę tę w 2008 r. wraz z żoną podzielił Pan na 14 działek o numerach: 11/20, 11/21, 11/22, 11/23, 11/24, 11/25, 11/26, 11/27, 11/28, 11/29, 11/30, 11/31, 11/32, 11/33, z których działki numer 11/20 i 11/21 stanowią drogi dojazdowe.

W miesiącach maju i sierpniu 2012 r., sprzedano działki numer 11/24 i 11/29, nie płacąc z tego tytułu podatku od towarów i usług, gdyż była to sprzedaż z majątku własnego. Potwierdzające powyższe stanowisko interpretacje oraz orzecznictwo NSA brał Pan pod uwagę, oceniając sytuację gospodarstwa rolnego i majątku małżeńskiego. W dniu 31 października 2012 r. została sprzedana kolejna, trzecia działka o numerze 11/26, której nabywcy interpretowali prawo odmiennie, uznając że transakcja winna podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku. Tak też, wraz z żoną, Pan uczynił i w akcie notarialnym z dnia 31 października 2012 r., na życzenie nabywców, notariusz umieścił zapis, że do ceny działki zostaje dodany podatek należny w wysokości 23%.

W dniu 2 listopada 2012 r., w Urzędzie Skarbowym w O. poinformowano Pana, że aby mógł odprowadzić 23% podatek wynikający z ww. aktu notarialnego, musi się zarejestrować jako podatnik tego podatku. W dniu 6 listopada 2012 r. Urząd Skarbowy potwierdził Pana rejestrację jako podatnika VAT czynnego.

Zarówno Pan, jak i żona, są rolnikami z wykształcenia. W związku z otrzymaniem w drodze darowizny gospodarstwa rolnego w miejscowości W., gmina R., postanowili Państwo powiększyć to niewielkie, 9 hektarowe gospodarstwo rolne, dokupując działkę nr 11/16. Od początku na zakupionej ziemi prowadził Pan, wraz z żoną, produkcję rolną, uprawiając trawy i rośliny motylkowe na nasiona. Po przekształceniu przez Urząd Gminy przedmiotowych gruntów rolnych na budowlane, w dniu 27 kwietnia 2007 r., wspólnie z żoną zdecydował Pan podzielić ww. działkę nr 11/16 na działki budowlane, zgodnie z uchwalonym przez Gminę planem zagospodarowania przestrzennego dla miejscowości T. Gmina zażądała wydzielenia 2 działek na drogi dojazdowe dla sąsiednich działek innych właścicieli, nieposiadających dróg dojazdowych. Był to warunek Gminy dla przekształcenia Pana działek na budowlane i zatwierdzenia ich podziału. Poza tym nie podejmował Pan żadnych inwestycji przygotowujących działki do sprzedaży. Nie występował do Gminy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w odniesieniu do działek powstałych z podziału działki nr 11/16. Od 3 lat próbował Pan sprzedać jedną z działek, ale nie było żadnego zainteresowania, ponieważ działki są położone w polu i brak jest utwardzonej drogi dojazdowej i mediów. Dwa lata temu postanowił Pan zamieścić ogłoszenie w biurze ogłoszeń w miejscowości O. i Gazecie O., dzięki czemu w 2012 r. znalazł 3 klientów.

W przeszłości, z majątku wspólnego, nie były sprzedawane żadne działki, z wyjątkiem ¼ udziału w dwóch działkach należących do mieszkania w miejscowości B., gmina M., które otrzymali Państwo aktem darowizny w 1994 r. od rodziców żony. Mieszkanie to zostało sprzedane 2008 r. z powodu zmiany miejsca zamieszkania. W 1995 r. nabył Pan z żoną działkę rekreacyjną o pow. 720 m² w miejscowości K., gmina M. Wspólnie z żoną powiększał Pan gospodarstwo rolne, dokupując kolejne działki od Agencji Nieruchomości Rolnej Skarbu Państwa w miejscowości D., gmina D. o pow. 4,7185 hektara oraz w miejscowościach P., K. i P., łącznie ponad 1 hektar.

Nie planuje Pan zbycia innych nieruchomości, które posiada wspólnie z żoną w ramach gospodarstwa rolnego i majątku wspólnego, poza wymienionymi we wniosku.

Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży 3 działek w 2012 r. oraz te pozyskane w przyszłości ze sprzedaży pozostałych działek, przeznaczył Pan oraz przeznaczy na budowę domu na potrzeby Pana i rodziny, na działce nr 11/25 w miejscowości T.

Teren działek powstałych z podziału działki nr 11/16 jest użytkowany rolniczo i ma tam miejsce certyfikowana produkcja rolnicza ekologiczna. Wszystkie drogi dojazdowe są drogami polnymi nieutwardzonymi. Działki dotychczas sprzedane, jak i planowane do sprzedaży w przyszłości, nie są uzbrojone, ani zabudowane.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytania:

1. Czy 23% podatek od towarów i usług od sprzedanych w 2012 r. działek o numerach: 11/24, 11/29, 11/26 z majątku własnego Pana i żony, jest należny, czy też jest nienależny?
2. Czy 23% podatek od towarów i usług od sprzedaży w przyszłości pozostałych działek o numerach: 11/20, 11/21, 11/22, 11/23, 11/27, 11/28, 11/30, 11/31, 11/32, 11/33 z majątku wspólnego Pana i żony, będzie podatkiem należnym, czy nienależnym?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, podatek od towarów i usług od sprzedanych w 2012 r. działek o numerach: 11/24, 11/29, 11/26 z majątku wspólnego, jest nienależny. Również podatek od towarów i usług od sprzedaży w przyszłości pozostałych działek o numerach: 11/20, 11/21, 11/22, 11/23, 11/27, 11/28, 11/30, 11/31, 11/32, 11/33 z majątku wspólnego, będzie podatkiem nienależnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. W myśl tego przepisu, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej, a podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści złożonego wniosku wynika, że jest Pan rolnikiem i wraz z żoną prowadzi gospodarstwo rolne. W 2001 r. nabył do majątku wspólnego działkę nr 11/16 o pow. 2,8741 hektara. W dniu 27 kwietnia 2007 r., uchwałą Rady Gminy, zmieniło się przeznaczenie ww. działki – z dotychczas rolnej - na budowlaną. Działkę tę w 2008 r. podzielił Pan na 14 działek, z których 2 działki stanowią drogi dojazdowe. W miesiącach maju i sierpniu 2012 r. sprzedał Pan 2 działki nie płacąc z tego tytułu podatku od towarów i usług, traktując tę sprzedaż, jako dokonaną z majątku własnego. W dniu 31 października 2012 r. została sprzedana kolejna, trzecia działka, której nabywcy uznali, iż transakcja winna podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku. W konsekwencji, w akcie notarialnym z dnia 31 października 2012 r., na życzenie nabywców, notariusz umieścił zapis, że do ceny działki zostaje doliczony podatek w wysokości 23%. W dniu 2 listopada 2012 r., w Urzędzie Skarbowym uzyskał Pan informację, że aby mógł odprowadzić ten podatek, musi się zarejestrować jako podatnik. W dniu 6 listopada 2012 r. Urząd Skarbowy potwierdził Pana rejestrację jako podatnika VAT czynnego.

Jest Pan rolnikiem z wykształcenia. W związku z otrzymaniem w drodze darowizny gospodarstwa rolnego o pow. 9 ha, postanowił je powiększyć i dokupił działkę nr 11/16. Od początku na tym gruncie prowadził z żoną produkcję rolną, uprawiając trawy i rośliny motylkowe na nasiona. Po przekształceniu przedmiotowych gruntów rolnych na budowlane, w dniu 27 kwietnia 2007 r., wspólnie z żoną zdecydował Pan podzielić je na działki budowlane, zgodnie z uchwalonym przez Gminę planem zagospodarowania przestrzennego. Gmina zażądała wydzielenia 2 działek na drogi dojazdowe dla sąsiednich działek innych właścicieli, nieposiadających dróg dojazdowych. Był to warunek przekształcenia Pana działek na budowlane i zatwierdzenia ich podziału. Poza tym nie dokonywał Pan innych czynności przygotowujących działki do sprzedaży. Nie występował do Gminy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Od 3 lat próbował Pan sprzedać jedną z działek, ale nie było żadnego zainteresowania, ponieważ działki są położone w polu i brak jest utwardzonej drogi dojazdowej i mediów. Dwa lata temu postanowił zamieścić ogłoszenie w biurze ogłoszeń i gazecie, dzięki czemu w 2012 r. znalazł 3 klientów.

W przeszłości, z majątku wspólnego, nie sprzedawał Pan żadnych działek, z wyjątkiem ¼ udziału w dwóch działkach należących do mieszkania, które otrzymał z żoną w drodze darowizny w 1994 r. Mieszkanie zostało sprzedane 2008 r. z powodu zmiany miejsca zamieszkania. W 1995 r., wraz z żoną, nabył Pan działkę rekreacyjną o pow. 720 m². Powiększał Pan gospodarstwo rolne, dokupując kolejne działki o łącznej pow. ponad 5,7185 hektara od Agencji Nieruchomości Rolnej Skarbu Państwa. Nie planuje zbycia innych nieruchomości, które posiada wspólnie z żoną w ramach gospodarstwa rolnego i majątku wspólnego, poza wymienionymi we wniosku. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży 3 działek w 2012 r. oraz te pozyskane w przyszłości ze sprzedaży pozostałych działek, przeznaczył Pan oraz przeznaczy na budowę domu na potrzeby Pana i rodziny, na działce nr 11/25 w miejscowości T. Teren działek powstałych z podziału działki nr 11/16 jest użytkowany rolniczo i ma tam miejsce certyfikowana produkcja rolnicza ekologiczna. Wszystkie drogi dojazdowe są drogami polnymi nieutwardzonymi. Działki dotychczas sprzedane, jak i planowane do sprzedaży w przyszłości, nie są uzbrojone, ani zabudowane.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych uregulowań prawnych stwierdzić należy, że mimo, iż grunty spełniają definicję towarów zawartą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży ww. działek gruntu, działał Pan w charakterze handlowca. Przedmiotowy grunt, jako teren rolny, nabył Pan wraz z żoną i wykorzystywał na cele produkcji rolnej, a w wyniku uchwalenia przez Gminę planu zagospodarowania przestrzennego, zmieniło się jego przeznaczenie na teren budowlany. Z treści wniosku wynika, że poza podziałem gruntu, wytyczeniem dróg dojazdowych i zamieszczeniem ogłoszeń w biurze obrotu nieruchomościami oraz gazecie, nie podejmował Pan innych czynności mających na celu przygotowanie gruntu do sprzedaży. Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji należy stwierdzić, iż sprzedaż 3 działek korzystała, a kolejnych 10 (o ile nie podejmie Pan czynności wskazujących na zawodową formę transakcji) będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Taka sprzedaż oznacza bowiem działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe [w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10)] – że sprzedaż przedmiotowych działek nie podlegała i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań –dokonana sprzedaż działek nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jak również sprzedaż, którą Pan planuje, nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo zauważyć należy, że tut. organ wydał interpretację w Pana indywidualnej sprawie, jako że to Pan jest stroną wniosku. Z tych też względów Pana żona, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały w stosunku do niej zastosowania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.