INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2011r. (data wpływu 9 lutego 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przeniesienia własności przysługującego podatnikowi udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu na rzecz konkubenta - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej przeniesienia własności przysługującego podatnikowi udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu na rzecz konkubenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zaistniałego stanu faktycznego:

Wnioskodawczyni wraz z konkubentem nabyła w 2006r. w ramach wspólnie zaciągniętego kredytu hipotecznego w Banku spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Udział przypadający każdemu z konkubentów w prawie wynosił 50% całości.

Następnie dnia 04.03.2009r. zawarto w formie aktu notarialnego umowę na mocy której Wnioskodawczyni przeniosła przysługujący jej udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego na rzecz konkubenta, w zamian za przejęcie przez niego jej długu polegającego na solidarnej spłacie zaciągniętego wcześniej kredytu. Wartość udziału oszacowano na 69.646,09zł, co stanowiło połowę kwoty zadłużenia kredytobiorców na dzień sporządzenia aktu notarialnego. Zaznaczyć trzeba nadto, iż na zwolnienie wnioskodawczyni z długu oraz przejecie praw i obowiązków wynikających z umowy kredytowej została wcześniej wyrażona zgoda Banku, co znalazło swój wyraz w aneksie nr 1/2009 z dnia 11 lutego 2009r. do umowy o kredyt hipoteczny.

Ostatecznie zatem opisane wyżej czynności prawne Wnioskodawczyni skutkowały nie tylko przeniesieniem przysługującego jej udziału w prawie, ale także faktyczna spłatą zaciągniętego wcześniej kredytu mieszkaniowego w części obciążającej Wnioskodawczynię.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z przeniesieniem udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu w zamian za przejecie długu Wnioskodawczyni, powstanie przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
2. Jeżeli w powyższej sytuacji mamy do czynienia z powstaniem przychodu to czy zachodzą przesłanki do zwolnienia z obowiązku podatkowego w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z faktycznym wydatkowaniem „uzyskanego przysporzenia majątkowego” na spłatę zaciągniętego wcześniej kredytu na cele mieszkaniowe i obciążającego Wnioskodawczynię solidarnie z nabywcą prawa...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni przeniesienie udziału przysługującego w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu na rzecz zwolnienia się z długu nie stanowi zdarzenia podlegającego opodatkowaniu, a w szczególności nie jest odpłatnym zbyciem prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. B ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność tę uznać należy jedynie za spełnienie świadczenia z już istniejącego zobowiązania. Dokonanie takiej czynności nie spowodowało bowiem po stronie wnioskodawczyni jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, nie mamy więc do czynienia z elementem odpłatności koniecznym dla powstania obowiązku podatkowego. Oczywistym jest, iż nie można z faktu przeniesienia udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu w zamian za wygaśnięcie ciążącego na dłużniku zobowiązania wywieść, że dłużnik uzyskuje w ten sposób przychody podlegające opodatkowaniu. Wydaje się, iż odpłatne zbycie w przepisach podatkowych oznacza przeniesienie praw, któremu towarzyszy świadczenie pieniężne i przepływ gotówkowy między stronami, czego zabrakło w opisywanym przypadku, z uwagi na brak "fizycznego" obrotu pieniędzmi. Z przychodem zaś mamy do czynienia w sytuacji przysporzenia majątkowego rozumianego nie tylko jako zwiększenie aktywów ale także zmniejszenie pasywów. Tymczasem w okolicznościach tego stanu faktycznego mamy do czynienia z jednoczesnym zmniejszeniem aktywów - wyzbycie się prawa majątkowego i zmniejszeniem pasywów - spłata kredytu. Powyższe operacje się wzajemnie bilansują do "0" powodując powrót do stanu majątkowego sprzed daty nabycia mieszkania i zaciągnięcia kredytu. Konsekwentnie zatem podatnik nie osiąga tutaj w ogóle przychodu tym samym dochodu i nie może podlegać w takim przypadku obowiązkowi podatkowemu.

W zakresie pytania drugiego Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż nawet jeśli przyjąć, że w powyższych okolicznościach sprawy mamy do czynienia z powstaniem przychodu to zachodzą wszystkie przesłanki do zwolnienia Wnioskodawczyni z obowiązku podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. Z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. A ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opinii Wnioskodawczyni bowiem, przejęcie jej zobowiązań w stosunku do banku wynikających z zaciągniętego kredytu na cele mieszkaniowe jest tożsame ze spłatą tego kredytu, a na pewno wywiera taki sam skutek w postaci zwolnienia Wnioskodawczyni z zobowiązania.

Przyznać trzeba, iż przeznaczenie pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży własnościowego prawa do lokalu w celu zwolnienia się z długu mieści się w pojęciu „wydatkowania", a spłata kredytu oznacza nie tylko wpłatę na rzecz banku określonych kwot w celu wygaśnięcia zobowiązania, ale także każde przeznaczenie kwot na uwolnienie się od długu z tytułu kredytu. Spłatę należy więc traktować, jako stan, w którym dłużnik za zapłatę określonej kwoty jest zwolniony przez wierzyciela z długu.

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawczyni przywołuje wyrok Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 05.09.2008r. - Sygn. Akt l S.A./WR 521/08, w którym przy tożsamym stanie faktycznym stwierdził, iż „użytego przez ustawodawcę pojęcia „spłata kredytu" nie można odnieść do konkretnego sposobu zaspokojenia roszczeń wierzyciela, lecz ogólnie do ich zaspokojenia".

Efekt materialny przeniesienia prawa w zamian za zwolnienie z długu jest taki sam jak przy rozliczeniu gotówkowym - gdyby doszło do zapłaty należności na rzecz Wnioskodawczyni, która następnie spłaciłaby kredyt. Nie można więc „karać" stron za wybór bezgotówkowej formy rozliczeń, która jest dla nich po prostu szybsza i tańsza. Istotna w takiej sytuacji jest rzeczywista spłata kredytu w sposób efektywny z punktu widzenia banku kredytującego, który z momentem zawarcia umowy przestał być wierzycielem wnioskodawczyni.

W takim układzie pasywa Wnioskodawczyni z tytułu kredytu hipotecznego po sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu wynosząc 0zł, można więc mówić o rzeczywistym wydatkowaniu należności na cele mieszkaniowe. Poza tym konieczne jest zwrócenie uwagi, iż brak jest racjonalnych przesłanek uzasadniających zróżnicowanie sytuacji gotówkowej i bezgotówkowej formy spłaty kredytu, skoro ostateczny skutek w postaci wygaśnięcia zobowiązania podmiotu przenoszącego prawo jest w obu przypadkach taki sam. Jednocześnie skoro ustawodawca nie wprowadził stosownego rozróżnienia ograniczając możliwość skorzystania z ulgi tylko do określonej formy spłat, nie może robić tego sam interpretator, gdyż takie postępowanie nie daje się pogodzić z podstawowymi regułami wykładni językowej będącej podstawową formą interpretacji przepisów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawa z dnia 16 listopada 2006r o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, z 29 listopada 2006r. (Dz. U. z 2006r, Nr 217, poz. 1588) w art. 7 ust. 1 określa, że do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy wymienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006r., stosuje się zasady określone w ustawie wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007r.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawczyni nabyła wraz z konkubentem w 2006r. w ramach wspólnie zaciągniętego kredytu hipotecznego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Nabyła udział w wysokości 50% całości. Następnie dnia 04.03.2009r. zawarto w formie aktu notarialnego umowę, na mocy której Wnioskodawczyni przeniosła przysługujący jej udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego na rzecz konkubenta, w zamian za przejęcie przez niego jej długu polegającego na solidarnej spłacie zaciągniętego wcześniej kredytu. Wartość udziału oszacowano na 69.646,09zł, co stanowiło połowę kwoty zadłużenia kredytobiorców na dzień sporządzenia aktu notarialnego. Na zwolnienie wnioskodawczyni z długu oraz przejecie praw i obowiązków wynikających z umowy kredytowej została wcześniej wyrażona zgoda Banku.

W celu udzielenia odpowiedzi na pytania Wnioskodawczyni kwestia niezbędną jest ustalenie czy po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, związany z przeniesieniem udziału na konkubenta w zamian za przejecie długu Wnioskodawczyni względem Banku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych ani inne akty prawne nie zawierają definicji „odpłatnego zbycia” rzeczy lub praw. W celu ustalenia znaczenia tych terminów, należy więc posłużyć się wykładnia językową. Odpłatne zbycie to przeniesienie własności rzeczy lub praw na inna osobę za wynagrodzeniem, przy czym należy podkreślić, że wynagrodzenie można określić nie tylko w pieniądzu, ale także poprzez inne określenie jego wartości np. zwolnienie z długu czy potrącenie wzajemnych wymagalnych wierzytelności.

Osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony (przejęcie długu) – art. 519 § 1 ustawy Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964r, Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z § 2 tego przepisu, przejęcie długu może nastąpić:

1. przez umowę między wierzycielem a osobą trzecią za zgodą dłużnika; oświadczenie dłużnika może być złożone którejkolwiek ze stron;
2. przez umowę między dłużnikiem a osobą trzecią za zgodą wierzyciela; oświadczenie wierzyciela może być złożone którejkolwiek ze stron; jest ono bezskuteczne, jeżeli wierzyciel nie wiedział, że osoba przejmująca dług jest niewypłacalna.
   
   

Zgodnie z art. 521 § 1 Kodeksu Cywilnego, jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody dłużnika, a dłużnik zgody odmówił, umowę uważa się za nie zawartą. Jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody wierzyciela, a wierzyciel zgody odmówił, strona, która według umowy miała przejąć dług, jest odpowiedzialna względem dłużnika za to, że wierzyciel nie będzie od niego żądał spełnienia świadczenia (art. 521 § 2 KC).

W rozpatrywanej sprawie przeniesienie udziału spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego na konkubenta w zamian za przejęcie długu, jest więc odpłatnym zbyciem tego prawa, natomiast dla osoby, która w zamian za otrzymanie prawa z tego długu zwalnia, jest nabyciem tego prawa. W przedstawionej we wniosku sytuacji, zwolnienie z długu spowodowało, że Wnioskodawczyni w zamian za przeniesienia udziału we współwłasności w prawie, została zwolniona ze spłaty kredytu hipotecznego.

Zatem przeniesienie własności udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego na konkubenta w 2009r w zamian za przejęcie długu Wnioskodawczyni będzie stanowiło źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego prawa.

Stosownie do art. 28 ust. 1 – 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 179 z późn. zm. – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.), zwanej dalej „ustawą”, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł. Podatek ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, chyba, że podatnik w tym samym terminie złoży oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczy na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ustawy, a nie jak wskazała Wnioskodawczyni art. 21 ust. 1 pkt 131.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy, wolne od podatku są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c):

1. w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:
   • na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   • na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,
   • na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
   • na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. w całości - jeżeli sprzedaż nastąpiła w celu uzyskania, w zamian za te nieruchomości lub prawa, spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu albo budynku mieszkalnego lub jego części,
3. w całości - jeżeli sprzedaż nastąpiła w wykonaniu lub w związku z wielostronną umową o zamianie tych budynków lub praw do lokali,
4. w całości - jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny,
5. w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.
   
   

Zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy, pozwala na uniknięcie zapłacenia podatku, tylko na zasadach i po spełnieniu warunków przewidzianych tym przepisem. Użyte przez ustawodawcę określenie "na spłatę kredytu lub pożyczki" należy rozumieć w sposób dosłowny. Chodzi w tym przypadku o wywiązanie się przez kredytobiorcę z długu względem banku. Zwolnienia i ulgi podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności i równości opodatkowania i dlatego muszą być interpretowane ściśle z wyłączeniem stosowania interpretacji rozszerzającej.

W żadnym razie za "spłatę kredytu" nie może uchodzić czynność prawna polegająca na zwolnieniu z długu w związku z jego przejęciem przez inną osobę, w opisywanym przypadku przez konkubenta Wnioskodawczyni. Skutkiem tej czynności jest uwolnienie kredytobiorcy z obowiązku spłaty kredytu, który to obowiązek powstaje po stronie osoby przejmującej. Innymi słowy, zadłużenie kredytowe istnieje nadal, tylko zmieniła się osoba dłużnika. W sytuacji, w której przejmujący zadłużenie nie spłaca go, a zatem - niezależnie od podmiotu obowiązanego do spłaty kredytu - skutek ten (czyli spłata kredytu) w ogóle nie wystąpi.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni podwójnie przedstawia nieprawidłowe stanowisko. W pytaniu pierwszym, podnosząc że nie powstaje przychód zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8, z tytułu przeniesie udziału w zamian za przejecie długu, oraz w drugim dotyczącym możliwości skorzystania ze zwolnienia z obowiązku podatkowego w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 131, gdyż w niniejszej sprawie maja zastosowanie przepisy ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 r., co wynika z art. 7 ustawy z 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, cytowanej powyżej.

Reasumując, przeniesienie udziału spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego w 2006r. w zamian za zwolnienie z długu, dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi dla Wnioskodawczyni źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedmiotowej sprawie nie można też skorzystać ze zwolnienia z obowiązku podatkowego w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 131, ponieważ stosujemy w rozpatrywanej sprawie przepisy dotyczące art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006r.

Ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy, wyraźnie sprecyzował warunki, od spełnienia których uzależnione jest prawo podatnika do skorzystania z ulgi podatkowej. Jednym z nich jest przeznaczenie przez podatnika uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości przychodu na spłatę kredytu bankowego, zaciągniętego na cele określone w lit. a). W przedmiotowej sprawie warunek ten nie został spełniony, ponieważ przejęcie długu przez konkubenta Wnioskodawczyni nie stanowi spłaty kredytu przez Wnioskodawczynię. Przejęcie długu względem banku przez nabywcę udziału – konkubenta - w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu, nie jest tożsame ze spłatą kredytu przez Wnioskodawczynię.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawczynię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu (sygn. akt I SA/Wr 521/08), który zdaniem Wnioskodawczyni przemawia za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku podkreślić należy, iż jakkolwiek orzeczenia kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.