INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2011 r. (data wpływu 9 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2011 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług wykonywanych na rzecz Gminy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług wykonywanych na rzecz Gminy. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 maja 2011 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.) o pełnomocnictwo dla osoby podpisanej na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym Gminy, utworzonym na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. W zakresie działania samorządowego zakładu budżetowego pozostaje między innymi świadczenia na rzecz Gminy takich usług jak:

• zlecone przez Gminę usługi remontowo-budowlane w budynkach świetlic wiejskich, szkół, w budynku Urzędu Gminy itp.,
• remont gminnych przystanków autobusowych,
• remont cząstkowy dróg gminnych,
• remont placów zabaw,
• odkrzaczanie dróg gminnych,
• usługi transportowe,
• wywóz nieczystości stałych i płynnych,
• prowizja od pobranej opłaty targowej,
• itp.
  
  

Urząd Gminy, który jest jednostką budżetową posiada swój numer NIP oraz Gmina (osoba prawna) posiada swój odrębny numer NIP. Wnioskodawca, powołany przez Radę Gminy, jest czynnym podatnikiem podatku VAT i składa miesięczne deklaracje VAT-7. Zakład stanowi jedną z form wykonywania zadań z zakresu gospodarki komunalnej przez Gminę, co wynika z ustawy o gospodarce komunalnej. Zainteresowany za wyżej wymienione usługi wystawia faktury na Gminę z zastosowaniem właściwej stawki VAT gdyż uważa, że zwolnienie w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, nie może mieć zastosowania, ponieważ Gmina nie jest jednostką budżetową, samorządowym zakładem budżetowym, ani gospodarstwem pomocniczym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonując wyżej wymienione usługi na zlecenie Gminy, Wnioskodawca powinien wystawiać faktury VAT z zastosowaniem właściwej stawki podatku, czy też bez podatku obciążać Gminę (Urząd) notami wewnętrznymi stanowiącymi refundację poniesionych kosztów związanych z wykonaniem usługi...

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje słusznie wystawiając dla Gminy faktury VAT stosując właściwą stawkę podatku, gdyż w świetle przepisów o podatku VAT nie może mieć zastosowania zwolnienie od podatku. Jednakże biorąc pod uwagę fakt, że Gmina powołała Wnioskodawcę by wykonywał jej zadania z zakresu gospodarki komunalnej, jest to – zdaniem Zainteresowanego – dla Gminy krzywdzące, ponieważ nie mając sprzedaży nie może odliczyć zapłaconego Wnioskodawcy podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, na mocy przepisu § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), obowiązującego do dnia 5 kwietnia 2011 r., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

1. jednostkami budżetowymi,
2. samorządowymi zakładami budżetowymi,
3. jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi

– z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminów: „jednostka budżetowa”, czy „zakład budżetowy”. W związku z tym, należy posiłkować się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

Jednostkami budżetowymi – w myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy – są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Natomiast na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent).

Stosownie do art. 30 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym Gminy, utworzonym na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. W zakresie działania samorządowego zakładu budżetowego pozostaje między innymi świadczenia na rzecz Gminy takich usług jak: zlecone przez Gminę usługi remontowo-budowlane w budynkach świetlic wiejskich, szkół, w budynku Urzędu Gminy itp.; remont gminnych przystanków autobusowych; remont cząstkowy dróg gminnych; remont placów zabaw; odkrzaczanie dróg gminnych; usługi transportowe; wywóz nieczystości stałych i płynnych; prowizja od pobranej opłaty targowej; itp. Wnioskodawca, powołany przez Radę Gminy, jest czynnym podatnikiem podatku VAT i składa miesięczne deklaracje VAT-7. Zainteresowany za wyżej wymienione usługi wystawia faktury na Gminę z zastosowaniem właściwej stawki VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy – biorąc pod uwagę treść postawionego we wniosku zapytania – dotyczą kwestii możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o przepis § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług względem czynności polegających na świadczeniu usług na rzecz zaspokajania potrzeb wspólnoty samorządowej – wykonywanych na rzecz Gminy.

W świetle powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, iż opisane we wniosku czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy polegające na świadczeniu usług na rzecz zaspokajania potrzeb wspólnoty samorządowej, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług. W tym przypadku nie ma zastosowania zwolnienie określone w § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia, ponieważ Gmina, na rzecz której wykonywane są przez Zainteresowanego ww. czynności, nie jest jednostką budżetową ani samorządowym zakładem budżetowym.

Zatem w przedmiotowej sprawie, wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy zadania zlecone, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawek właściwych dla tych czynności i udokumentowane winny być za pomocą faktury VAT.

Dodatkowo tut. Organ wskazuje, iż z dniem 6 kwietnia 2011 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zastępujące rozporządzenie Ministra Finansów z dnia z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz.1649 ze zm.). Jednakże, brzmienie przepisu § 13 ust. 1 pkt 13 nie zostało zmienione.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.