INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2011r. (data wpływu 7 marca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2011r. (data wpływu 13 maja 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług realizowanych w ramach szkoleń „Diagnostyka”, „BHP” i „Kompetencje zawodowe” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług realizowanych w ramach szkoleń „Diagnostyka”, „BHP” i „Kompetencje zawodowe”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2011r. (data wpływu 13 maja 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 29 kwietnia 2011r. znak: IBPP1/443-433/11/AL.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pan XY wykonuje usługi kształcenia zawodowego sklasyfikowane PKWIU 85.59.13 na poziomie szkolnictwa wyższego jako kontraktowy wykładowca Uczelni wyższej. Forma powyższej usługi jest dokładnie sprecyzowana w ustawie o szkolnictwie wyższym i musi być w całości wykonywana według zasad przewidzianych w powyższych ustawach i nie posiada żadnych możliwości odstępstwa, tak w zakresie przekazywanego materiału jak i formą tego przekazu zgodnie z decyzją władz Uczelni, która ustala te zakresy zagadnień programowych, a taka możliwość dla władz uczelni wynika z delegacji ustawowej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 maja 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż podmiotem wykonującym usługę na rzecz Uczelni wyższej jest Spółka cywilna „Z”.

Wnioskodawca wskazany XY jest zainteresowany w sprawie jako wspólnik spółki cywilnej. Wnioskodawcą wniosku jest „Z” Spółka cywilna.

Wnioskodawca nie jest osobą fizyczną.

Przedstawiony stan faktyczny dotyczy tylko jednego stanu faktycznego, wykładów szkolenia zawodowego prowadzonego ze studentami Uczelni.

Wnioskodawca podpisał umowę z Uczelnią w zakresie szkoleń prowadzonych w formie wykładów ze studentami studiów zawodowych.

Usługi kształcenia zawodowego w zakresie szeroko rozumianej obsługi przedsiębiorstw transportowych. Zakres powyższy można rozdzielić na 3 bloki programowe:

1. wykształcenie diagnostyków
2. szkolenie BHP
3. szkolenia w zakresie certyfikatów kompetencji zawodowych.
   
   

Zleceniodawcą jest Uczelnia wyższa. Wnioskodawca nie zawiera umowy z nikim na świadczenie przedmiotowych usług kształcenia. Usługę kształcenia wykonuje wspólnik spółki cywilnej.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu z dnia 29 kwietnia 2011r. cyt.: „Czy Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania, jeśli tak to należy wskazać w oparciu o jakie konkretnie przepisy o systemie oświaty...” Wnioskodawca wskazał, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu z dnia 29 kwietnia 2011r. cyt.: „Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia zawodowego w ramach szkoleń prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, jeżeli tak, to należy wskazać z których przepisów (konkretny artykuł lub paragraf) oraz jakich ustaw wynikają te formy i zasady...” Wnioskodawca odpowiedział cyt.: „Tak”.

Wnioskodawca wskazał, iż cyt.: „Formy i zasady wynikają z ustawy z dnia 27 lipca 2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z dnia 30 sierpnia 2005 r.) opisane w dziale IV Studia i studenci, Rozdział 1 Organizacja studiów.”

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu z dnia 29 kwietnia 2011r. cyt.: „Czy szkolenia są świadczone w ramach uzyskanej przez Wnioskodawcę akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jeśli nie to, które są świadczone w ramach tej akredytacji, a które nie są świadczone w ramach ww. akredytacji...” Wnioskodawca wskazał, iż nie posiada akredytacji.

Szkolenia nie są finansowane w całości z pieniędzy publicznych.

Szkolenie to prowadzone w formie studiów zawodowych jest finansowane z czesnego, a są to środki studenta.

Usługa powyższa nie posiada szczególnej specyfiki, jest to wykład na studiach według zasad wynikających z Ustawy o szkolnictwie wyższym oraz wymagań wynikających z innych ustaw i rozporządzeń:

1. „Diagnostyka” - rozporządzenie Ministra infrastruktury z dnia 4 listopada 2004r., wydanego w delegacji art. 84a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r.- Prawo o ruchu drogowym.
2. „BHP” - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 września 1997r. wydane w delegacji art. 237 § 5 Kodeksu Pracy,
3. „Kompetencje zawodowe” - ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym - rozdział 7.
   
   

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu z dnia 29 kwietnia 2011r. cyt.: „Czy przedmiotowe usługi są świadczone w ramach szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących...” Wnioskodawca odpowiedział cyt.; „Tak, są usługami kształcenia zawodowego, według definicji art. 14 rozporządzenia

Rady WE nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r.”

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu z dnia 29 kwietnia 2011r. cyt.: „Kto jest bezpośrednim uczestnikiem świadczonych przez Wnioskodawcę usług realizowanych w ramach szkoleń...” Wnioskodawca wskazał, iż są to studenci studiów zawodowych prowadzonych przez Uczelnię.”

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu z dnia 29 kwietnia 2011r. cyt.: „W jaki sposób osoby biorące udział w szkoleniach wykorzystują nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu. Czy jest to nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń, czy jest to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych...” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Nabyta wiedza zezwala na wykonywanie funkcji w przedsiębiorstwach transportu drogowego:

1. rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2004r., wydanego w delegacji art. 84a ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym § 2,
   1. posiada wyższe wykształcenie techniczne o specjalności samochodowej... Więc jest to jeden z warunków zawodowego wykonywania zawodu diagnosty,
2. BHP - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 września 1997r. - § 4 punkt 2 ppkt 1 lit. b - Wyższe wykształcenie o kierunku lub specjalności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy…
   Więc jest to jeden z warunków zatrudnienia na pewnych stanowiskach w służbach bhp
3. Kompetencje zawodowe - ustawa z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym art. 37.1; 38; 39.”

Warunek uzyskania certyfikatu kompetencji zawodowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania: (uzupełnione pismem z dnia 10 maja 2011r.):

Czy można zastosować zwolnienie do powyższej usługi...

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 maja 2011r. Wnioskodawca spytał dodatkowo:

1. Diagnostyka - czy powyższe szkolenie jest usługą szkolenia zawodowego...
2. BHP- czy powyższe szkolenie jest usługą szkolenia zawodowego...
3. Kompetencje zawodowe - czy powyższe szkolenie jest usługą szkolenia zawodowego...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy powyższa usługa jest zwolniona, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2011r. ze zm.

Art. 43. 1. Zwalnia od podatku:

29. usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26:

a)prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub

• usługi kształcenia zawodowego – odpowiedź dotycząca usługi Wnioskodawcy, usługa kształcenia zawodowego na poziomie wyższym,
• prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, odpowiedź dotycząca usługi Wnioskodawcy – forma przewidziana z ustawy o Szkolnictwie wyższym.
  
  

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 maja 2011r. Wnioskodawca doprecyzował stanowisko:

Ad. a) Powyższa usługa jest usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego spełniające wymogi wynikające z art. 43 ust.1 pkt 29 lit. a. Tym samym korzysta ze zwolnienia z podatku VAT.

Ad. b) Powyższa usługa jest usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego spełniające wymogi wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a. Tym samym korzysta ze zwolnienia z podatku VAT.

Ad. c) Powyższa usługa jest usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego spełniające wymogi wynikające z art. 43 ust 1 pkt 29 lit a. Tym samym korzysta ze zwolnienia z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie przepisów obowiązującego do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 246, poz. 1649 ze zm.), tj. § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r., zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), a ponadto z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku nie wynika, żeby Wnioskodawca był podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o VAT.

W dalszej kolejności w celu stwierdzenia czy świadczone przez dany podmiot, nieobjęty zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, usługi mogą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, należy zbadać czy świadczone przez ten podmiot usługi są w ogóle usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jako spółka cywilna zawarł umowę z uczelnią wyższą na realizację usługi w postaci wykładów ze studentami studiów zawodowych. Usługę w ramach zawartej umowy wykonuje wspólnik spółki cywilnej jako wykładowca. Forma tejże usługi jest dokładnie sprecyzowana w ustawie o szkolnictwie wyższym i musi być w całości wykonywana według zasad przewidzianych w ww. przepisach, nie ma możliwości odstępstwa, tak w zakresie przekazywanego materiału jak i form tego przekazu zgodnie z decyzją władz uczelni wyższej, która ustala zakresy zagadnień programowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi w postaci wykładów na uczelni wyższej w ramach zakresów programowych danego kierunku studiów stanowią element kształcenia na poziomie wyższym i zaliczenie danego przedmiotu (niezależnie od tego czy to jest diagnostyka, bhp, kompetencje zawodowe, matematyka, fizyka czy innym przedmiot) konieczne jest do zaliczenia danego semestru studiów czy też do ukończenia studiów wyższych przez danego studenta. Nie można zatem uznać aby wykłady świadczone przez Wnioskodawcę dla studentów w ramach umowy zawartej z uczelnią stanowiły kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe związane bezpośrednio z branżą lub wykonywanym zawodem.

Trzeba podkreślić, że ustawodawca europejski (w art. 132 Dyrektywy 112) jak i ustawodawca polski (w art. 43 ustawy o VAT) wyraźnie w przepisach oddzielił kształcenie na poziomie wyższym od kształcenia zawodowego i przekwalifikowania.

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, iż na mocy cyt. przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, ze zwolnienia z podatku może korzystać kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Odnosząc powyższe przepisy do okoliczności sprawy stwierdzić, należy, iż Wnioskodawca nie świadczy usług kształcenia czy przekwalifikowania zawodowego mogących korzystać ze zwolnienia z opodatkowania. Przeprowadzane szkolenia odbywają się bowiem w formie wykładów ze studentami studiów zaocznych Uczelni wyższej, na podstawie umowy zawartej z tą uczelnią, a zatem te usługi, które świadczy Wnioskodawca, stanowią element kształcenia wyższego zarezerwowany dla tejże uczelni wyżej.

Jak wynika z przepisu 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. kształcenie bądź przekwalifikowanie zawodowe winno odbywać się w formie kursu.

Jak wskazuje Wnioskodawca szkolenia faktycznie stanowią element kształcenia odbywającego się na uczelni wyższej w ramach przeprowadzanych, wprawdzie przy udziale Wnioskodawcy na podstawie zawartej z Uczelnią umowy, lecz jednak przez tę Uczelnię wykładów. Szkolenia te bowiem, jak wskazał Wnioskodawca prowadzone są w formie studiów zawodowych. Powyższe bezsprzecznie oznacza, iż przeprowadzane wykłady stanowią element realizowanego przez Uczelnię programu nauczania na wyższych studiach zawodowych, nie stanowią natomiast, kursu, o którym mowa w ww. przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r.

Podsumowując, uczestnictwo w wykładach na tym etapie kształcenia jest zatem nauczaniem na etapie wyższym, w celu ukończenia studiów zawodowych, jako przedmiot w harmonogramie nauczania na studiach. Wykłady nie stanowią natomiast kursu zawodowego, którego przeprowadzenie, z zachowaniem warunków określonych przepisami mogłoby korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do wskazanych przez Wnioskodawcę przepisów zawartych w dziale IV studia i studenci, rozdział 1 Organizacja studiów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 ze zm.), zwanej dalej ustawą o szkolnictwie wyższym stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy. ustawę tę stosuje się do publicznych i niepublicznych szkół wyższych.

Natomiast wskazany przez Wnioskodawcę rozdział 1 działu IV (art. 159 - art. 170) ww. ustawy o szkolnictwie wyższym określa właśnie kwestie organizacji studiów tj. sposób ich prowadzenia jako studia pierwszego, drugiego stopnia lub jako jednolite studia magisterskie (art. 159 ww. ustawy) oraz jako stacjonarne i niestacjonarne (art. 163 ustawy); kwestii organizacji i toku studiów oraz związanych z nimi praw i obowiązków studenta określanych regulaminem studiów (art. 160 ww. ustawy); problematyki przeprowadzanych wykładów; organizacji wykładów i zajęć dydaktycznych na uczelni (art. 164 ustawy); czas trwania studiów licencjackich i inżynierskich (art. 166 ustawy); kwestie ukończenia studiów i dokumentów potwierdzających ich ukończenie (art. 167 i 168 ustawy); warunki jakie musi spełnić osoba ubiegająca się o możliwość odbywania studiów na uczelni (art. 169 i art. 170 ustawy).

Przytoczone przez Wnioskodawcę przepisy ww. ustawy o szkolnictwie wyższym wyraźnie odnoszą się do publicznych i niepublicznych szkół wyższych, którą to jednostką Wnioskodawca nie jest. Tym samym stanowią potwierdzenie faktu, iż prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia nie stanowią odrębnych od wykładów form szkolenia np. przeprowadzanych w postaci kursów.

Ponieważ zatem pierwszy z wymienionych warunków, koniecznych do zwolnienia z podatku VAT usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, nie został przez Wnioskodawcę spełniony zatem badanie dalszych przesłanek staje się bezprzedmiotowe.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż powyższa usługa, realizowana w ramach szkoleń: pn. „Diagnostyka”, „BHP”, „Kompetencje zawodowe” jest usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego spełniającą wymogi wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a, a tym samym korzystającą ze zwolnienia z podatku VAT, uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.