INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2011 r. (data wpływu 13 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 18 marca 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów przemieszczenia części do statków z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 18 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów przemieszczenia części do statków z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (zarejestrowana na potrzeby VAT-UE) świadczy usługi remontu silników okrętowych oraz prowadzi sprzedaż części do statków uprawiających żeglugę międzynarodową, służących do transportu ładunków suchych, sklasyfikowanych według klasyfikacji PKWiU:

• ex 35.11.24 według stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. t.j. PKWiU z 1997 r. (nie dotyczy barek morskich PKWiU 35.11.24-20.3 oraz jednostek pływających wymienionych w podkategorii PKWiU 35.11.24-80 i 35.11.24-90.00),
• ex 30.11.24.0. według stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. t.j. PKWiU z 2008 r.

Przy sprzedaży przez Spółkę części do silników następuje ich przemieszczenie z terytorium Polski, gdzie rozpoczyna się transport, na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Części te nie są montowane, ani instalowane przez Spółkę lub inny podmiot działający na jego rzecz. Odbiorcy części, mają siedziby na terenie Unii Europejskiej i są zarejestrowani na potrzeby wewnątrzwspólnotowych transakcji (WDT).

W związku z powyższym zadano, w uzupełnieniu wniosku, następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Spółkę części dla czynnego podatnika VAT UE, których przemieszczenie odbywa się z Polski do innego państwa członkowskiego, przy uwzględnieniu zapisu art. 13 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, prawidłowe jest uznanie sprzedaży towarów służących do remontu silników na statkach PKWiU ex 35.11.24 (według stanu pranego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. – PKWiU z 1997 r. nie dotyczy barek morskich PKWiU 35.11.24-20.3 oraz jednostek pływających wymienionych w podkategorii PKWiU 35.11.24-80 i 35.11.24-90.00) oraz PKWiU ex 30.11.24.0 (według stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. – PKWiU z 2008 r.), za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W art. 7 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca zdefiniował dostawę towarów jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - w myśl art. 13 ust. 1 ustawy - rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W ust. 8 powołanego artykułu wskazano, że za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów nie uznaje się dostawy towarów, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, oraz towarów opodatkowanych według zasad określonych w art. 120 ust. 4 i 5.

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

W treści art. 83 ust. 1 pkt 1 lit d) ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., wymieniono statki przeznaczone do przewozu towarów oraz statki przeznaczone do przewozu zarówno osób jak i towarów (PKWiU 35.11.24), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU 35.11.24-20.3) oraz jednostek pływających wymienionych w podkategorii PKWiU 35.11.24-80 i 35.11.24-90.00.

W ww. przepisie w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., ustawodawca wymienił pozostałe statki pełnomorskie do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU ex 30.11.24.0).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka m.in. sprzedaje części do statków uprawiających żeglugę międzynarodową służących do transportu ładunków suchych sklasyfikowanych w grupowaniu (PKWiU z 1997 r.) 35.11.24 (z wyłączeniem barek morskich PKWiU 35.11.24-20.3 oraz jednostek pływających wymienionych w podkategorii PKWiU 35.11.24-80 i 35.11.24-90.00.) oraz (PKWiU z 2008 r.) 30.11.24.0. Części te są przemieszczane z terytorium Polski, na terytorium innego państwa członkowskiego. Zarówno Spółka, jak i nabywca są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT UE.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przytoczone uregulowania prawne należy stwierdzić, że o ile towary sprzedawane przez Spółkę stanowią części do statków, a statki te są sklasyfikowane w ww. ugrupowaniach i nie są objęte wyłączeniami zwartymi w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług, ich przemieszczenie pomiędzy państwami członkowskimi nie można uznać – w związku z treścią art. 13 ust. 8 ustawy – za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W związku z powyższym transakcje te stanowią dostawę krajową, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięństwa16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.