Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-265/12-4/DS
z 28 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2012 r. (data wpływu 20.08.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania różnic kursowych jest:

• nieprawidłowe – w przypadku spłaty pożyczki w EUR,
• prawidłowe – w przypadku spłaty pożyczki w PLN.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 15 listopada 2012 r. (data wpływu 21.11.2012 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest polską spółką prawa handlowego, należącą do duńskiej Grupy Kapitałowej, której właścicielem jest duńska spółka akcyjna D A/S. W związku z procesem restrukturyzacji Grupy Kapitałowej, w ramach prowadzonej działalności Spółka zaciągnęła pożyczkę walutową w walucie EUR od P S.A. (polski podmiot powiązany ze Spółką w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zgodnie z umową zawartą dnia 15 maja 2012 r. pomiędzy Spółką a P S.A.:

1. udzielenie pożyczki zostało przeprowadzone po uzgodnionym kursie waluty, tj. po średnim kursie wymiany walut ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski (dalej: NBP) z dnia 14 maja 2012 r. (4,3000 PLN / EUR – tzw. kursie faktycznie zastosowanym; kurs ten nie odbiegał o więcej niż 5% od średniego kursu NBP ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień udzielenia pożyczki, które nastąpiło 30 lipca 2012 r.);
2. spłata pożyczki (spłaty pożyczki) dokonana w walucie (EUR) zostanie przeliczona po kursie średnim ogłoszonym przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczki lub jej części;
3. spłata pożyczki (spłaty pożyczki) może nastąpić również w walucie krajowej (PLN); spłata pożyczki w walucie krajowej (PLN) nastąpić może po przeliczeniu kwoty pożyczki wyrażonej w EUR według kursu średniego ogłoszonego przez NBP ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczki lub jej części.
   
   

Wnioskodawca przyjął tzw. podatkową metodę rozliczania różnic kursowych, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W piśmie uzupełniającym z dnia 15 listopada 2012 r. doprecyzowano przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazując, iż:

1. Rachunek bieżący, na który wpłynęły środki z tytułu zaciągniętej przez Spółkę pożyczki walutowej, jest rachunkiem walutowym (EUR). Bank, w którym Spółka posiada rachunek, na który wpłynęły środki z tytułu pożyczki ustala kurs kupna i sprzedaży walut obcych.Spółka pragnie podkreślić, iż nie dokonała jeszcze spłaty pożyczki walutowej, niemniej planowane jest, iż w przypadku spłaty w przyszłości w EUR pożyczki walutowej, Spółka korzystać będzie również z rachunku walutowego (podobnie, jak w przypadku otrzymania pożyczki) w banku ustalającym kurs kupna i sprzedaży walut obcych. W tym przypadku nie dojdzie do faktycznej transakcji zakupu / sprzedaży waluty, bowiem spłata zostanie dokonana ze środków walutowych zgromadzonych na tym rachunku.Z kolei, w przypadku spłaty pożyczki walutowej w walucie krajowej (PLN), zgodnie z pkt 3 przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, spłata nastąpi z bankowego rachunku złotowego Spółki.
2. Zgodnie z przedstawionym we wniosku o interpretację (z dnia 14 sierpnia br.) stanem faktycznym, umowa pożyczki zawarta została pomiędzy Spółką oraz P S.A. dnia 15 maja 2012 r., natomiast udostępnienie środków z tytułu udzielonej pożyczki (faktyczny przelew środków) nastąpiło dnia 30 lipca 2012 r.
3. Wpływ środków pieniężnych w walucie obcej z tytułu udzielonej pożyczki walutowej nastąpił dnia 30 lipca 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym po stronie Wnioskodawcy:

1. w przypadku spłaty w EUR na rzecz P S.A. pożyczki walutowej mogą powstać podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, liczone jako różnica pomiędzy uzgodnionym kursem faktycznie zastosowanym (4,3000 PLN / EUR), a średnim kursem ogłaszanym przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczki, stanowiące odpowiednio przychody bądź koszty podatkowe,
2. w przypadku spłaty na rzecz P S.A. pożyczki walutowej podatkowe różnice kursowe lub inne przysporzenia lub straty (tzw. różnice ekonomiczne) mające wpływ na przychody i koszty podatkowe Wnioskodawcy nie powstaną, jeżeli spłata dokonana zostanie w walucie krajowej (PLN)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym podatkowe różnice kursowe liczone jako różnica pomiędzy uzgodnionym kursem (4,3000 PLN / EUR) na dzień otrzymania pożyczki (30 lipca 2012 r.) a średnim kursem ogłoszonym przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczki powstaną, jeżeli zaciągnięta pożyczka walutowa zostanie spłacona w walucie obcej (EUR).

Natomiast w przypadku spłaty w walucie krajowej (PLN) zaciągniętej pożyczki walutowej, podatkowe różnice kursowe ani też inne przysporzenia lub straty mające wpływ na przychody i koszty podatkowe Wnioskodawcy, nie powstaną.

Stanowisko Spółki oparte jest na szeregu argumentów wynikających z przepisów prawa.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 5, dodatnie różnice kursowe w przypadku kredytu (pożyczki) powstaną, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Natomiast, zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 5, ujemne różnice kursowe w przypadku kredytu (pożyczki) powstaną, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Na mocy art. 15a ust. 4, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem powstania podatkowych różnic kursowych (dodatnich bądź ujemnych), w przypadku spłaty wcześniej zaciągniętych kredytów (pożyczek), jest spełnienie trzech przesłanek:

• kredyt (pożyczka) został otrzymany w walucie obcej,
• spłata kredytu (pożyczki) następuje w walucie obcej,
• w dniu otrzymania kredytu (pożyczki) oraz w dniu jego spłaty wystąpiły różne kursy wymiany walut.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe warunki mogą zostać spełnione jedynie w sytuacji, gdy spłata zaciągniętej przez Niego pożyczki od P S.A. nastąpi w EUR. W takim bowiem przypadku, zarówno otrzymanie, jak też spłata pożyczki dokonane zostaną w walucie obcej (EUR). Zatem Wnioskodawca zobowiązany będzie rozpoznać odpowiednio przychody bądź koszty podatkowe z tytułu zrealizowanych różnic kursowych liczone jako różnica pomiędzy uzgodnionym na dzień otrzymania pożyczki kursem faktycznie zastosowanym (4,3000 PLN / EUR) a średnim kursem ogłaszanym przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczki.

Odmienna sytuacja wystąpi natomiast w przypadku spłaty pożyczki w walucie krajowej (PLN). W tym przypadku nie będą spełnione wskazane powyżej warunki powstania podatkowych różnic kursowych, wskazane w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. O ile bowiem otrzymanie pożyczki nastąpi w walucie obcej (EUR), to już jej spłata dokonana zostanie w walucie krajowej (PLN), po przeliczeniu kwoty pożyczki wyrażonej w EUR według kursu średniego NBP ogłoszonego przez NBP ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczki lub jej części.

Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku pożyczki walutowej spłacanej w PLN, mimo wystąpienia ewentualnych różnic w kursach walut pomiędzy dniem otrzymania pożyczki a dniem jej spłaty, po stronic Spółki nie wystąpią różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, w takim przypadku, żaden inny przepis omawianej ustawy, w tym art. 12 ust. 1 pkt 1, nie daje podstaw do rozpoznania przez Spółkę podatkowych różnic kursowych opisanych.

Powyższe stanowisko znajduje również odzwierciedlenie w stanowisku Ministra Finansów prezentowanym w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Przykładowo:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 14 grudnia 2011 r. sygnatura ITPB1/415-1002/11/WM: „(…) Powyższe oznacza, że nie są uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeśli np. zobowiązanie czy należność wyrażone są w walucie obcej a sama zapłata (w jakiejkolwiek formie) następuje w złotówkach lub odwrotnie”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 12 października 2011 r. sygnatura ILPB4/423-247/11-4/DS: „Operacja otrzymania w PLN spłat należności wyrażonych w walucie obcej, czy też zapłaty świadczeń pieniężnych w PLN na poczet zobowiązań w walucie obcej jest neutralna podatkowo, tj. nie wywołuje skutków ani po stronie kosztów uzyskania przychodu, ani po stronie przychodów. Powstałe różnice kursowe mają wyłącznie charakter rachunkowy”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 marca 2010 r. sygnatura IPPB5/423-790/09-3/IS: „(…) Powyższe oznacza, że nie są uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeśli np. zobowiązanie czy należność wyrażone są w walucie obcej, a sama zapłata (w jakiejkolwiek formie) następuje w złotówkach lub odwrotnie – zobowiązanie bądź należność wyrażane są w złotówkach, a zapłata dokonywana jest w walucie obcej”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 26 maja 2009 r. sygnatura ILPB3/423-187/09-3/DS: „Operacja zapłaty świadczenia pieniężnego w złotówkach na poczet zobowiązania w euro jest neutralna podatkowo, tj. nie wywołuje skutków ani po stronie kosztów uzyskania przychodów, ani po stronie przychodów. Powstałe różnice kursowe mają wyłącznie charakter rachunkowy”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe – w przypadku spłaty pożyczki w EUR,
• prawidłowe – w przypadku spłaty pożyczki w PLN.
  
  

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Jak wynika z powyższego, ustalanie różnic kursowych na podstawie przepisów podatkowych‚ należy uznać za podstawowy sposób wykazywania przychodów i kosztów podatkowych z tytułu różnic kursowych, nie wymagający zawiadomienia urzędu skarbowego.

Należy zauważyć, że konsekwencją wprowadzonych od 1 stycznia 2007 r. zmian w sposobie rozpoznawania różnic kursowych (w tym art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) jest ich wyodrębnienie w przychodach i kosztach podatkowych. Zatem, różnice kursowe jako element przychodów i kosztów podatkowych bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Prawidłowe wyliczenie podatku uzależnione jest więc m.in. od właściwego ustalenia różnic kursowych, w tym od zastosowania właściwego kursu waluty do przeliczenia danej transakcji, czy też operacji finansowej.

Toteż, stosownie do art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 15a ust. 2 pkt 5 omawianej ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Natomiast zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 5 cytowanej ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Zatem do określenia różnic kursowych w odniesieniu do wartości wymienionych w powyższych regulacjach należy porównać wartość otrzymanego kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego wpływu z wartością tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonych z zastosowaniem kursu faktycznie zastosowanego z tych dni.

Analiza powyższych przepisów, prowadzi do wniosku, iż aby powstały różnice kursowe na spłacie kredytu (pożyczki) muszą wystąpić łącznie dwa elementy:

• kredyt (pożyczka) wyrażone zostały w walucie obcej,
• spłata kredytu (pożyczki) nastąpiła w walucie obcej.
  
  

Zatem w przypadkach, gdy kredyt nie zostanie udzielony w walucie obcej, nawet gdy jego spłata w walucie obcej nastąpi nie powstaną podatkowe różnice kursowe. Takie różnice nie wystąpią również w sytuacji, gdy kredyt został udzielony w walucie obcej, a jego spłata nastąpi w PLN.

Na mocy art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym brzmienie powyższego przepisu wprowadza swego rodzaju „ograniczenie” do uwzględniania dla celów obliczania różnic kursowych kursu faktycznie zastosowanego do konkretnych przypadków wymienionych w pierwszym zdaniu tego przepisu, tj. sprzedaży waluty obcej, kupna waluty obcej, otrzymania należności lub zapłaty zobowiązania w walucie obcej, czyli do sytuacji, w których dojdzie w rzeczywistości do zastosowania konkretnego, faktycznego kursu walutowego.

W konsekwencji, jeżeli podatnik nie kupuje, ani nie sprzedaje waluty lub nie następuje faktyczne (rzeczywiste) zastosowanie kursu waluty, tj. nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania (np. przez bank do przeliczenia wpływu środków z tytułu otrzymywanej należności lub wypływu środków z tytułu zapłaty zobowiązania po konkretnym, rzeczywistym kursie przeliczeniowym), wówczas zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (zdanie drugie wyżej powołanego znowelizowanego przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Powyższe rozumienie omawianej regulacji potwierdza również wykładnia językowa. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego (Słownik języka polskiego PWN, Wydanie nowe, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2006), pojęcie „faktyczny” należy rozumieć jako „rzeczywisty, realny, istotny”, podczas gdy „zastosować - zastosowywać” oznacza „użyć czegoś w jakiejś sytuacji”.

W świetle powyższych stwierdzeń, należy zatem przyjąć, że „faktycznie zastosowany kurs waluty” jest kursem, który był w istocie, rzeczywiście, realnie zastosowany. Kurs waluty mógł być rzeczywiście (realnie) zastosowany tylko wtedy, gdy na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania - do wyrażenia w danej walucie wartości pieniężnej określonej pierwotnie w innej walucie.

Cechy „faktycznego zastosowania” kursu nie można odnosić do sytuacji, gdy w istocie nie dochodzi do operacji przewalutowania w następstwie sprzedaży lub zakupu określonej waluty lub przy otrzymaniu należności lub zapłacie zobowiązania na rachunek walutowy, ponieważ w takim przypadku nie następuje rzeczywiste wyrażenie w określonej walucie, np. w złotych polskich wartości pieniężnej wyrażonej pierwotnie w walucie obcej. Co najwyżej, jest to jedynie potencjalne zastosowanie danego kursu, ale nie jego rzeczywiste zastosowanie, które musi odnosić się do rzeczywistej, naprawdę przeprowadzonej transakcji.

Ponadto, na mocy art. 15a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 stosuje się odpowiednio do kapitałowych rat kredytów (pożyczek).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności zaciągnęła pożyczkę walutową w walucie EUR od P S.A. (polskiego podmiotu powiązanego ze Spółką, należącego do tej samej grupy kapitałowej) na podstawie umowy z dnia 15 maja 2012 r. po średnim kursie wymiany walut ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski z dnia 14 maja 2012 r. (4,3000 PLN / EUR), natomiast udostępnienie – wpływ środków z tytułu udzielonej pożyczki (faktyczny przelew środków na konto walutowe Spółki) nastąpiło dnia 30 lipca 2012 r. Spłata pożyczki (spłaty pożyczki) dokonana w walucie (EUR) zostanie przeliczona po kursie średnim ogłoszonym przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczki lub jej części. Spółka wskazała również, iż nie dojdzie w tym przypadku do faktycznej transakcji zakupu / sprzedaży waluty obcej. Jednocześnie Spółka wskazała, iż spłata pożyczki (spłaty pożyczki) może nastąpić również w walucie krajowej (PLN). Wnioskodawca przyjął tzw. podatkową metodę rozliczania różnic kursowych.

W uregulowaniach zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych mowa jest o dniu „otrzymania kredytu (pożyczki)”. Czy „dzień otrzymania (kredytu) pożyczki” oznacza datę zawarcia umowy (kredytu) pożyczki, czy też datę wypływu środków finansowych na rachunek kredytobiorcy (pożyczkobiorcy)?

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje pojęcia „otrzymać”, zatem, należy odnieść się do słownikowej wykładni tego pojęcia. Według Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl), „otrzymać” oznacza „dostać coś w darze; dostać coś, co się należy, na co się zasługuje lub do czego się dąży; stać się odbiorcą jakiegoś polecenia; uzyskać coś z czegoś”.

Ponadto, uwzględniając fakt, iż funkcją różnic kursowych jest określenie w złotych rzeczywistego ekonomicznego przysporzenia uzyskanego przez podatnika, wykładnia celowościowa przemawia za uznaniem, iż użyte w tych przepisach określenie „dzień otrzymania kredytu (pożyczki)” oznacza dzień wpływu środków finansowych na rachunek podatnika. Fakt ten potwierdza również to, iż dopiero od momentu przekazania środków podatnik otrzymujący pożyczkę zobowiązany jest do jej spłaty.

Wobec powyższego, w niniejszej sprawie otrzymanie pożyczki nastąpiło 30 lipca 2012 r.

W konsekwencji, do przeliczenia kwoty otrzymanej pożyczki należy zastosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu waluty na rachunek walutowy Spółki. Jednocześnie w dniu spłaty tej pożyczki do obliczenia jej wartości zastosowanie znajdzie kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień tej spłaty.

Reasumując, w przypadku spłaty w EUR na rzecz P S.A. pożyczki w EUR, w celu obliczenia różnic kursowych należy porównać wartość pożyczki przeliczonej wg kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania tej pożyczki (tj. z dnia 27 lipca 2012 r.) z wartością tej pożyczki w dniu jej spłaty przeliczonej wg kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty tej pożyczki. W przypadku powstania dodatnich różnic kursowych z tego tytułu Spółka będzie mogła je zaliczyć do przychodów podatkowych, natomiast w sytuacji wystąpienia ujemnych różnic kursowych będą one stanowić koszty uzyskania przychodów.

Odnośnie natomiast spłaty w walucie krajowej (PLN) na rzecz P S.A. pożyczki otrzymanej w EUR nie powstaną podatkowe różnice kursowe. Operacja dokonania spłaty przez Spółkę pożyczki w PLN, która to pożyczka została udzielona w walucie obcej będzie neutralna podatkowo, tj. nie wywoła skutków ani po stronie kosztów uzyskania przychodu, ani po stronie przychodów. Powstałe różnice kursowe będą miały wyłącznie charakter rachunkowy.

Wskazać bowiem należy, iż jedynym przepisem dotyczącym rozpoznawania różnic kursowych – w przypadku wyboru metody podatkowej rozliczania różnic kursowych – jest art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, jeżeli dane zdarzenie gospodarcze generuje w ujęciu ekonomicznym, rachunkowym różnice kursowe, ale nie zostało ono wymienione w art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to różnice te nie stanowią podatkowych różnic kursowych zwiększających przychody bądź koszty podatkowe.

Reasumując, w przypadku spłaty w PLN na rzecz P S.A. pożyczki walutowej nie dojdzie do powstania podatkowych różnic kursowych lub innych przysporzeń lub strat (tzw. różnic ekonomicznych) mających wpływ na przychody i koszty podatkowe.

Ponadto, w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.