Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1092/12/HK
z 13 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2012 r. (data wpływu do tut. Organu – 14 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu powstałego z tytułu umorzenia odsetek bankowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu powstałego z tytułu umorzenia odsetek bankowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2012 r. Wnioskodawczyni został „zatrzymany fundusz alimentacyjny” z powodu przekroczenia dochodu uprawniającego do otrzymania świadczeń z tego funduszu.

Przekroczenie przez Wnioskodawczynię wskazanego dochodu było spowodowane faktem, że do dochodu Wnioskodawczyni została doliczona kwota umorzonych należności bankowych.

Wnioskodawczyni podkreśliła, że pieniędzy tych nie otrzymała, w związku z tym nie mogła za nie wyżywić swoich dzieci. Wnioskodawczyni wskazała, że pieniądze otrzymywane z funduszu alimentacyjnego są jej potrzebne „do życia” i utrzymania córek, które z roku na rok mają coraz większe potrzeby.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód związany z umorzeniem należności bankowych jest wolny od podatku dochodowego, na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, umorzone odsetki bankowe zostały niesłusznie doliczone do jej dochodu.

Uzasadniając swe stanowisko Wnioskodawczyni podkreśliła, że pieniędzy tych nie otrzymała i nie mogła za nie wyżywić swoich dzieci. Tymczasem fundusz alimentacyjny zapewnia jej córkom wyżywienie i zaspokojenie innych potrzeb życiowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2012 r. poz. 361, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, ze zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W myśl art. 78 powołanej ustawy, do umów pożyczek pieniężnych zawieranych przez bank stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zabezpieczenia spłaty i oprocentowania kredytu.

Podkreślić należy, iż otrzymanie kredytu (pożyczki) i ich spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej (umowie pożyczki) jest obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy (pożyczkobiorcy) pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu (pożyczki) lub ich części, wtedy bowiem dłużnik osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód).

Odmiennie należy traktować odsetki, które są opłatą za korzystanie ze środków finansowych kredytodawcy. Wysokość odsetek (w sposób niebudzący wątpliwości, co do wysokości), jak i zasady oraz terminy spłaty kredytu wraz z odsetkami określone są w umowie kredytowej (umowie pożyczki). Zmiana wysokości odsetek od kredytów (pożyczek) w stosunku do pierwotnej umowy kredytowej (umowy pożyczki) mieści się w zasadzie swobody kształtowania umów kredytowych (umów pożyczek) i nie wywołuje skutków podatkowych. Dotyczy to zarówno odsetek od kredytu (pożyczki) za okres przypadający po zmianie warunków naliczania odsetek, jak również za okres przed zmianą warunków umowy, ale wyłącznie takich, których w dniu zmiany wysokości odsetek termin płatności jeszcze nie nastąpił (odsetek należnych, ale niewymagalnych). Natomiast umorzenie kwot niezapłaconych odsetek od kredytu (pożyczki) zaciągniętego (zaciągniętej) przez osobę fizyczną, których termin płatności upłynął - jest przysporzeniem, skutkującym powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że bank umorzył Wnioskodawczyni odsetki bankowe, których wartość została doliczona do jej dochodu.

Mając na uwadze powyższe nie można zgodzić się z Wnioskodawczynią, że umorzenie przez bank odsetek nie stanowi jej dochodu z uwagi na fakt, że nie otrzymała i tym samym nie mogła wydatkować tychże pieniędzy. Umorzenie odsetek bankowych jest bowiem przysporzeniem skutkujących powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu.

W związku z powyższym należy uznać, iż w następstwie umorzenia przez bank odsetek doszło po stronie Wnioskodawczyni do powstania, podlegającego opodatkowaniu, przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy. W sytuacji, gdyby bowiem nie doszło do umorzenia wymagalnych odsetek, Wnioskodawczyni byłaby zobowiązana do ich uregulowania (zapłaty). Tym samym odniosła ona wymierną korzyść materialną, bowiem została zwolniona z konkretnego zobowiązania finansowego. W efekcie umorzenia odsetek bankowych Wnioskodawczyni może środki finansowe, które – w wypadku braku takiego umorzenia – winna byłaby wpłacić do banku, przeznaczyć na inne cele (np. na pokrycie kosztów utrzymania rodziny).

Warto podkreślić, że przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 08 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 2116/09).

Przychód związany z umorzeniem należności bankowych nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie – wskazanego przez Wnioskodawczynię - art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przepis ten nie przewiduje tego typu zwolnienia podatkowego.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.