INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2011r. (data wpływu 19 stycznia 2011r.) uzupełnionym pismami z dnia 28 marca 2011r. (data wpływu 31 marca 2011r.) oraz z dnia 28 marca 2011r. (data wpływu 14 kwietnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia w podatku od towarów i usług usług kształcenia zawodowego, również po przekroczeniu kwoty 150.000 zł – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2011r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 17 stycznia 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia w podatku od towarów i usług usług kształcenia zawodowego, również po przekroczeniu kwoty 150.000 zł.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 marca 2011r. (data wpływu 31 marca 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-120/11/AL z dnia 14 marca 2011r. oraz pismem z dnia 28 marca 2011r. (data wpływu 14 kwietnia 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-120/11/AL z dnia 7 kwietnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność usługową i nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca zajmuje się usługami: finansowymi oraz kształcenia zawodowego. W 2010r. usługi te były zwolnione z VAT.

W 2011r. usługi kształcenia zawodowego zostały opodatkowane 23% VAT-em.

W art. 43 dotyczącym zwolnień w punkcie 29 litera c wymienia się usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26 w całości finansowane ze środków publicznych - oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jedynymi odbiorcami usług kształcenia zawodowego są Urzędy Pracy. W związku z 0tym Wnioskodawca chce korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 punkt 29 lit c.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 marca 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż świadczone przez niego usługi kształcenia zawodowego są organizowane dla pracowników administracyjnych. Kształcenie to odbywa się w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń. Wnioskodawca zawarł umowy z Urzędami Pracy na wiele różnych szkoleń.

1. (…) 35.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę są innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT i są w całości finansowane przez Powiatowe Urzędy Pracy.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia zawodowego są w całości finansowane ze środków publicznych.

Specyfika świadczonych przez Wnioskodawcę usług kształcenia zawodowego polega na tym, iż jej celem jest podnoszenie kwalifikacji osób pracujących w Urzędach Pracy. Bezpośrednimi uczestnikami szkoleń są zatem pracownicy Urzędów Pracy.

W związku z tym, iż uczestnikami szkoleń są pracownicy Urzędów Pracy są oni kierowani na konkretne szkolenia mające podnieść ich kwalifikację czy też uaktualnić wiadomości z branży, a zatem wiedzę którą nabędą z pewnością będą wykorzystywali podczas codziennej pracy.

Od dnia 1 stycznia 2011r. Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługi finansowe, które są zwolnione z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z tym, że jedynymi odbiorcami usług kształcenia zawodowego są Urzędy Pracy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia tych usług z podatku VAT również po przekroczeniu kwoty 150.000 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z art. 43 punkt 2 lit c spółka będzie zwolniona od podatku VAT nawet po przekroczeniu 150.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienia od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 :

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub,
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r., zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W myśl natomiast § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r., zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane a także usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie usług finansowych oraz kształcenia zawodowego. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Kształcenie to odbywa się w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia zawodowego są organizowane dla pracowników administracyjnych Urzędów Pracy, z którymi to urzędami Wnioskodawca zawarł umowy na przeprowadzenie wielu różnych szkoleń.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę są innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT i są w całości finansowane przez Urzędy Pracy.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia zawodowego są w całości finansowane ze środków publicznych.

Specyfika świadczonych przez Wnioskodawcę usług kształcenia zawodowego polega na tym, iż jej celem jest podnoszenie kwalifikacji osób pracujących w Urzędach Pracy. Bezpośrednimi uczestnikami szkoleń są zatem pracownicy Urzędów Pracy.

W związku z tym, iż uczestnikami szkoleń są pracownicy Urzędów Pracy są oni kierowani na konkretne szkolenia mające podnieść ich kwalifikację czy też uaktualnić wiadomości z branży, a zatem wiedzę którą nabędą z pewnością będą wykorzystywały podczas codziennej pracy.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi kształcenia realizowane w ramach szkoleń przeprowadzanych przez Wnioskodawcę dla pracowników Urzędów Pracy spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego tychże pracowników, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi realizowane w ramach szkoleń mają bowiem na celu podniesienie kwalifikacji lub też uaktualnienie wiedzy uczestników – pracowników, którą to nabytą wiedzę osoby te będą wykorzystywały podczas codziennej pracy.

Powyższe usługi kształcenia zawodowego realizowane w ramach szkoleń finansowane są w całości ze środków publicznych, co oznacza, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. usługi kształcenia zawodowego finansowane w całości ze środków publicznych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia zawodowego, realizowane w ramach wymienionych we wniosku szkoleń, od 1 stycznia 2011r. korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy świadcząc usługi kształcenia zawodowego, może on korzystać ze zwolnienia tych usług z podatku VAT również po przekroczeniu kwoty 150.000 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z art. 43 pkt 2 lit. c będzie on zwolniony od podatku VAT nawet po przekroczeniu 150.000 zł.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, iż w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r.) zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, że art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), otrzymał brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust. 2 ustawy o VAT).

Stosownie do postanowień art. 113 ust. 9 ustawy o VAT podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011r.) zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 40.10.10) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   3. nowych środków transportu,
   4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.
   
   

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r.) zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 40.10.10) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   3. nowych środków transportu,
   4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.
   
   

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca świadczy usługi finansowe, które od dnia 1 stycznia 2011r. są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Jak wskazał powyżej organ, świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia zawodowego, w ramach przeprowadzanych szkoleń dla pracowników Powiatowych Urzędów Pracy, od dnia 1 stycznia 2011r. również korzystają ze zwolnienia od podatku.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę cyt. przepisy prawa stwierdzić należy, iż ponieważ do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1, nie wlicza się odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a świadczona przez Wnioskodawcę działalność usługowa w zakresie usług finansowych oraz usług kształcenia zawodowego jest w całości zwolniona od podatku, zatem w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie art. 113 ust. 2 cyt. ustawy o VAT.

Zatem Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT z tytułu obu rodzajów świadczonych usług, czyli w związku z całą prowadzoną działalnością gospodarczą, również po przekroczeniu kwoty 150.000 zł.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że Spółka będzie zwolniona od podatku nawet po przekroczeniu 150.000 zł należało uznać za prawidłowe, jednakże wyłącznie pod warunkiem, że Wnioskodawca będzie świadczył wyłącznie usługi zwolnione od podatku.

Jednocześnie tut. organ pragnie nadmienić, iż wskazany przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku „ art. 43 punkt 2 lit. c” nie istnieje w ustawie z dnia 11 marca 2011r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności wykonania przez Wnioskodawcę jakichkolwiek innych usług poza wymienionymi we wniosku) lub zmiany stanu prawnego.

Należy również zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia zwolnienia z opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług finansowych. Informacje w tym zakresie przyjęto jako element stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.