INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 05.01.2011 r. (data wpływu 10.02.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.02.2011 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, działając jako agent (w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy) dokonuje sprzedaży biletów wstępu na targi, wystawy i podobne imprezy organizowane przez spółkę z siedzibą w Berlinie (Niemcy), tj. przez ww. zleceniodawcę (M.). Spółka ta (M.) nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, a targi są organizowane w Berlinie. Na podstawie ww. biletów nabywcy są uprawnieni do wstępu na targi (i podobne imprezy) jako zwiedzający. Bilety wstępu, które dystrybuuje Wnioskodawczyni, są wystawiane oraz dostarczane przez organizatora targów, ww. spółkę niemiecką, która jest zarejestrowanym podatnikiem VAT na terytorium Niemiec. Nabywcy biletów, zakupując bilet, uiszczają m.in. doliczony do ceny - zgodnie z odpowiednimi przepisami niemieckimi - VAT.

Reasumując, Wnioskodawczyni przekazując bilety oraz pobierając należność za nie, działa jako agent (w imieniu i na rzecz niemieckiego zleceniodawcy). Niektórzy z nabywców biletów nie rozumieją roli, w jakiej działa Wnioskodawczyni (jako agent) i żądają od niego faktur wystawionych zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT dotyczących usług wstępu na targi, wystawy i podobne imprezy. Dodatkowo, zaznaczyć należy, że M. nie upoważnił Wnioskodawczyni do wystawiania faktur w imieniu zleceniodawcy (tj. M. ).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy słuszne jest stanowisko Wnioskodawczyni, iż skoro usługa wstępu na targi (wystawy, itp.) nie podlega VAT w Polsce (tj. jej miejsce świadczenia znajduje się w Niemczech), oznacza to, że Wnioskodawczyni nie jest uprawniona, ani nie jest zobligowana do wystawienia faktury VAT w rozumieniu ustawy o VAT, jak również, do wystawienia żadnego innego dokumentu, regulowanego polskimi przepisami podatkowymi, którego przedmiotem byłaby usługa wstępu na targi...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym wyżej stanie faktycznym należy zastosować art. 28c ust. 1 ustawy VAT - jeżeli nabywcami biletów są osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, zaś art. 28g ust. 1 ustawy VAT - jeżeli nabywcami biletów są osoby prowadzące działalność gospodarczą (tj. podatnicy w rozumieniu art. 28a pkt 1 ustawy VAT). Przepisy te określają że w opisanym wyżej stanie faktycznym - miejscem świadczenia usług wstępu na targi (wystawy i podobne imprezy) każdorazowo znajduje się w Niemczech. A zatem, skoro usługa jest uznana za świadczoną na terytorium Niemiec (i przez podmiot niemiecki), w Polsce usługa ta nie podlega opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji Wnioskodawczyni (działając jedynie jako agent w zw. ze sprzedażą biletów wstępu na targi organizowane na terenie Niemiec przez podmiot niemiecki) nie podlega krajowym regulacjom w zakresie VAT w odniesieniu do usługi, w świadczeniu której pośredniczy.

Oczywiste jest, że przepisy ustawy VAT, w tym dotyczące sposobu dokumentowania sprzedaży (art. 106), stosuje się wyłącznie wówczas, gdy miejsce świadczenia danej transakcji znajduje się w Polsce.

Wobec tego Wnioskodawczyni nie jest uprawniona, ani nie jest zobligowana polskimi przepisami do wystawienia faktury VAT, ani innego dowodu sprzedaży dokumentującego nabycie biletów wstępu (na podstawie polskich przepisów podatkowych, w tym art. 106 ust. 1 ustawy VAT oraz art. 87 Ordynacji).

Oczywiście, powyższe pozostaje bez wpływu na prawo do odliczenia wydatków jako kosztów uzyskania przychodów po stronie nabywców biletów (stosują się zasady ogólne wynikające z ustaw o podatku dochodowym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ust. 2 tego artykułu wskazuje, że przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Z ust. 4 wynika, że wyżej wymienieni podatnicy nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Ponadto w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2008 Nr 212, poz. 1337 ze zm.) zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Natomiast zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. W tym miejscu wskazać trzeba, ze zarejestrowani podatnicy dokumentują wykonywane przez siebie czynności podlegające opodatkowaniu wyłącznie wystawiając faktury VAT a nie inne dokumenty.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28g ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Ustęp 2 tego artykułu stanowi, że miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Strona wskazuje, że na podstawie umowy agencyjnej wykonuje usługi pośrednictwa przy sprzedaży biletów wstępu na targi na rzecz spółki niemieckiej nieposiadającej stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Targi są organizowane w Berlinie. Bilety wstępu, które dystrybuuje Wnioskodawczyni, są wystawiane oraz dostarczane przez organizatora targów - spółkę niemiecką która jest zarejestrowanym podatnikiem VAT na terytorium Niemiec. Nabywcy biletów, zakupując bilet, uiszczają m.in. doliczony do ceny - zgodnie z odpowiednimi przepisami niemieckimi - VAT. Wnioskodawczyni przekazując bilety oraz pobierając należność za nie, działa jako agent (w imieniu i na rzecz niemieckiego zleceniodawcy). Zleceniodawca tj. M. nie upoważnił Wnioskodawczyni do wystawiania faktur w jego imieniu. Wątpliwości Wnioskodawczyni sprowadzają się do tego czy jest uprawniona lub zobligowana do wystawienia faktury VAT w rozumieniu ustawy o VAT, jak również, do wystawienia innego dokumentu, regulowanego polskimi przepisami podatkowymi na rzecz ostatecznych nabywców biletów wstępu na targi.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy oraz zdarzenie opisane w stanie faktycznym wniosku stwierdzić należy, że czynnościami wykonywanymi przez Wnioskodawczynię, które to czynności podlegają opodatkowaniu są jedynie usługi pośrednictwa świadczone na rzecz podatnika niemieckiego. Za te usługi Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie. Zatem tylko świadczenie tych usług winno być przez podatnika dokumentowane fakturą VAT i rozliczone zgodnie z miejscem świadczenia tej usługi. Z kolei odnosząc się do transakcji sprzedaży biletów wstępu zauważyć należy, że targi są organizowane na terytorium Niemiec przez podatnika niemieckiego. Miejscem świadczenia tych usług nie jest zatem terytorium Polski lecz terytorium Niemiec. Nabywcy biletów, zakupując bilet, uiszczają doliczony do ceny niemiecki podatek VAT. Sprzedaży biletów wstępu na targi Wnioskodawczyni dokonuje w imieniu oraz na rzecz podatnika niemieckiego. Powyższe powoduje, że w tak przedstawionym stanie faktycznym, to podmiot niemiecki rozlicza podatek VAT od sprzedaży biletów wstępu na targi. Wnioskodawczyni nie jest zatem zobligowana oraz uprawniona do wystawiania faktur na rzecz nabywców biletów wstępu na zasadach określonych w art. 106 ustawy o VAT. Nie jest też zobligowana i uprawniona do wystawiania rachunków, o których mowa w art. 87 ustawy Ordynacja podatkowa.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni co do braku obowiązku wystawiania przez Nią faktur VAT oraz innych dokumentów na rzecz nabywców biletów należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.