INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 14 stycznia 2011r.), uzupełnionym w dniu 11 marca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia zeznania podatkowego za 2010r. wspólnie z żoną oraz odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne:

• w części dotyczącej możliwości złożenia zeznania podatkowego za 2010r. wspólnie z żoną oraz odliczenia składek na ubezpieczenie zdrowotne - jest prawidłowe,
• w części dotyczącej odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia zeznania podatkowego za 2010r. wspólnie z żoną oraz odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 03 marca 2011r. Znak: IBPB II/1/415-33/11/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 11 marca 2011r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Zawarł umowę o pracę z firmą mającą siedzibę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Praca, którą wykonuje z tytułu zawartej umowy, realizowana jest w Niemczech. W treści umowy jest zapis, że składki ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych odprowadzane będą w Polsce, odpowiednio ze środków pracodawcy i wynagrodzenia pracownika w wielkościach wynikających z obowiązujących przepisów. Wynagrodzenie, które wnioskodawca otrzymał było opodatkowanie w Niemczech, a składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne były odprowadzone do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Polsce. Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie tych wpłat tzw. druki RMUA.

Pracodawca wystawił wnioskodawcy informację o uzyskanych dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 09 marca 2011r. wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny informując, że:

1. w 2010r. małżonkowie pozostawali w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy i pomiędzy wnioskodawcą i jego żoną istniała przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa,
2. w trakcie 2010r. do żadnego z małżonków nie miały zastosowanie przepisy:
   • art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
   • ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,
   • ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym,
3. wnioskodawca w Polsce w 2010r. nie osiągnął żadnych dochodów, pracował w okresie od 07 marca 2011r. do 31 grudnia 2011r. w Niemczech,
4. dochód jaki wnioskodawca osiągnął za pracę w Niemczech podlega opodatkowaniu, podatek został zapłacony w Niemczech.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wnioskodawca może rozliczyć się razem z żoną...
2. Czy sporządzając roczne rozliczenie podatkowe za 2010r. wspólnie z małżonką, wnioskodawca ma prawo odliczyć od dochodu składki na ubezpieczenie społeczne oraz od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne pomimo, iż w Polsce nie uzyskał żadnych dochodów...
   
   

Wnioskodawca uważa, że może rozliczyć się razem z żoną.

Zdaniem wnioskodawcy, naliczone składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne można wykazać we wspólnym rozliczeniu rocznym pomimo, że nie uzyskuje on dochodów w Polsce. W ocenie wnioskodawcy, składki na ubezpieczenie społeczne można odliczyć od przychodu żony, a składki na ubezpieczenie zdrowotne od jej podatku, gdyż – wg wnioskodawcy - zasada wspólnego rozliczenia polega na skumulowaniu dochodów i odliczeniu od nich kosztów oraz składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), podlegają w Polsce osoby fizyczne, jeżeli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a wyżej powołanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 6 ust. 2 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym w 2010r. - małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany. Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku (art. 6 ust. 3 powołanej ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 8-10 ww. ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym. Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym. Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym w 2010r. - podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Odliczenie to nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 27b. ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15.

W przedstawionym stanie faktycznym w 2010r. małżonkowie pozostawali w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, pomiędzy wnioskodawcą i jego żoną istniała przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa. Jednocześnie w trakcie 2010r. do żadnego z małżonków nie miały zastosowanie przepisy:

• art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,
• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym.
  
  

Tym samym zostały spełnione przesłanki wymienione w art. 6 ust. 2 i ust. 8-10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem wnioskodawca będzie mógł rozliczyć się wspólnie z żoną. Fakt uzyskiwania dochodu, który podlega zwolnieniu z opodatkowania w Polsce na mocy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie jest przeszkodą do złożenia wspólnego zeznania. Podkreślić jednak należy, iż uzyskany dochód w Niemczech mimo, że – jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego - podlega zwolnieniu z opodatkowania w Polsce na mocy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, winien być, stosownie do treści art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykazany w zeznaniu podatkowym celem ustalenia tzw. stopy procentowej, wg której należy następnie obliczyć podatek od dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Powyższe oznacza, że w części dotyczącej możliwości złożenia zeznania podatkowego za 2010r. wspólnie z żoną stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do zapłaconych składek do polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, podkreślić należy, iż podlegają one odliczeniu jeżeli podstawy ich wymiaru nie stanowi dochód zwolniony od podatku na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zatem odliczeniu podlegają składki od dochodu uzyskanego za granicą, jednakże tylko w tej części, w której dochód ten podlega zwolnieniu z opodatkowania w Polsce na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec. Natomiast nie podlegają odliczeniu składki przypadające na tę część dochodu, która korzysta ze zwolnienia na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na mocy art. 21 ust. 1 pkt 20, czyli na tę część, która nie podlega wykazaniu do obliczenia stopy procentowej, o której mowa w art. 27 ust. 8 ww. ustawy. Przy czym należy podkreślić, iż - wbrew opinii wnioskodawcy - zgodnie z treścią cyt. art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składki na ubezpieczenie społeczne mogłyby być odliczone jedynie od dochodu wnioskodawcy, a nie od dochodu żony, natomiast składki na ubezpieczenie zdrowotne będą podlegały odliczeniu od wspólnego podatku. Możliwość odliczenia składek na ubezpieczenie zdrowotne wynika z faktu, że podatek jest podatkiem wspólnym obojga małżonków rozliczających się wspólnie pomimo, że jeden z nich nie osiągnął dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce. Natomiast skoro wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym nie osiągnął w 2010r. dochodów podlegających w Polsce opodatkowaniu, to nie może w zeznaniu podatkowym za 2010r. odliczyć od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne.

Reasumując, w zeznaniu podatkowym składanym przez wnioskodawcę wspólnie z żoną nie można odliczyć od dochodu żony składek na ubezpieczenie społeczne, mogą natomiast zostać wykazane do odliczenia od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne przypadające na dochód uzyskany w Niemczech, jednakże na zasadach wyżej wymienionych.

Powyższe oznacza, że w części dotyczącej odliczenia składek na ubezpieczenie zdrowotne stanowisko wnioskodawcy należało również uznać za prawidłowe. Natomiast stanowisko w części dotyczącej odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do uzupełnienia wniosku z dnia 03 marca 2011r. dołączono dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.