INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 04 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 12 maja 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla usług stołówkowych świadczonych odpłatnie przez jednostkę wojskową - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla usług stołówkowych świadczonych odpłatnie przez jednostkę wojskową. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 12 maja 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Jednostka Wojskowa w ramach swojej działalności zajmuje się m. in. produkcją, a następnie sprzedażą posiłków. Posiłki sprzedawane są przez stołówkę o charakterze zamkniętym. Stołówka jest obiektem żywienia znajdującym się w strukturach organizacyjnych jednostki, tzn. stołówka nie jest odrębną osobą prawną. Posiłki sprzedawane są dwóm grupom konsumentów;

• żołnierzom i pracownikom wojska (PKWiU 84.22.1-,,Usługi w dziedzinie obrony narodowej”);
• pozostałym osobom (PKWiU 56.29.20.0 -,,Usługi stołówkowe”), pod warunkiem każdorazowego uzyskania zgody dowódcy Jednostki Wojskowej oraz po przejściu odpowiedniej procedury pozwalającej na wejście na teren jednostki wojskowej; procedura ta sprawia, że obiekt gastronomiczny ma charakter zamknięty.
  
  

Posiłki sprzedawane są po kosztach zakupu środków spożywczych powiększonym o koszty ich wytworzenia, a także - w przypadku posiłków zakwalifikowanych do PKWiU 56.29.20.0 - o 50% narzut.

W chwili obecnej Jednostka wojskowa stosuje stawkę podatku VAT w wysokości 23% (jako rozwiązanie tymczasowe, do momentu otrzymania interpretacji indywidualnej od Izby Skarbowej w Warszawie) jako stawkę podstawową przedmiotowego podatku - z uwagi na wątpliwości w zastosowaniu przepisów o przedmiotowym podatku przy sprzedaży posiłków. Celem przyjęcia takiego rozwiązania jest niedopuszczenie do sytuacji, w której nie zostałby odprowadzony do urzędu skarbowego należny podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisywanym przypadku zastosowanie powinno mieć zwolnienie z podatku od towarów i usług dla sprzedaży posiłków zakwalifikowanej do PKWiU 84.22.1 oraz do PKWiU 56.29.20.0...

Zdaniem Jednostki Wojkowej w opisywanym przypadku zastosowanie powinno mieć zwolnienie z podatku od towarów i usług dla sprzedaży posiłków zakwalifikowanej do PKWiU 84.22.1 oraz do PKWiU 56.29.20.0.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy – o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako jednostka wojskowa zajmuje się m.in. produkcją a następnie sprzedażą posiłków. Posiłki sprzedawane są przez stołówkę o charakterze zamkniętym (stołówka nie jest odrębną osobą prawną), żołnierzom i pracownikom wojska, jak również, po spełnieniu odpowiednich procedur, osobom „z zewnątrz”.

Wskazać należy, iż w myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004r. Nr 241, poz. 2416 z poźn. zm.) przez jednostkę wojskową rozumie się jednostkę organizacyjną Sił Zbrojnych, funkcjonującą na podstawie nadanego przez Ministra Obrony Narodowej etatu określającego jej strukturę wewnętrzną, liczbę, rodzaje i rangę wszystkich stanowisk służbowych występujących w tej jednostce, jak również liczbę i rodzaje uzbrojenia, środków transportu i innego wyposażenia należnego jednostce, oraz posługującą się pieczęcią urzędową z godłem Rzeczypospolitej Polskiej i nazwą (numerem) jednostki.

Mając na uwadze powołane przepisy i opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku, należy stwierdzić, że nie znajdzie zastosowania do świadczonych przez Wnioskodawcę usług związanych z możliwością skorzystania z odpłatnego żywienia przez żołnierzy i pracowników wojska jak i pozostałym osobom - przepis art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem Wnioskodawca będący wojskową jednostką organizacyjną Sił Zbrojnych – wykonując zadania w opisanym zakresie – nie działa jako podmiot wykonujący usługi w dziedzinie obrony narodowej, o którym mowa w powołanym przepisie, lecz świadczy odpłatne usługi, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Od dnia 01.01.2011r. usługi, które mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wymienione zostały w treści ustawy o VAT (art. 43. ustawy) oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (DZ. U. Nr 246 poz. 1649 ze zm. ). Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż „w opisanym przypadku zastosowanie powinno mieć zwolnienie z podatku od towarów i usług dla sprzedaży posiłków zakwalifikowanej do PKWIU 84.22.1 oraz do PKWiU 56.29.20.0.” Jednakże, stwierdzić należy, iż żaden przepis w powołanych aktach prawnych nie przewiduje zwolnienia od podatku od towarów i usług dla usług stołówkowych klasyfikowanych PKWIU 84.22.1 i PKWIU 56.29.20.0 świadczonych odpłatnie przez jednostkę wojskową.

Zwrócić należy uwagę, iż w § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia wskazano, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

Wskazać przy tym należy, iż przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Wobec powyższego, w ocenie tut. Organu, sprzedaż posiłków żołnierzom, pracownikom cywilnym bądź osobom z zewnątrz z uwagi na ten sam charakter świadczonej usługi korzystać będzie z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8% na mocy § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia w związku z poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż świadczona przez Niego usługa winna być zwolniona z podatku od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że od dnia 06 kwietnia 2011 r. odpowiednikiem powołanego § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jest § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ). Treść artykułu nie uległa zmianie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.