Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-183/11-5/AMN
z 13 maja 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB1/415-183/11-5/AMN
Data
2011.05.13


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników


Słowa kluczowe
diety
Francja
korekta
nieograniczony obowiązek podatkowy
opodatkowanie
płatnik
podróż służbowa (delegacja)
pracodawca
pracownik
umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania


Istota interpretacji
Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie sposobu sporządzenia informacji PIT-11 dla pracowników.



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2, 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2011 r. (data wpływu 14 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu sporządzenia informacji PIT-11 dla pracowników – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów, zwolnień przedmiotowych, sposobu ustalenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, sposobu sporządzenia informacji PIT-11 dla pracowników oraz podatku dochodowego od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prawa polskiego prowadzi działalność w zakresie robót budowlanych i wykończeniowych na terytorium Polski i na terytorium Francji. Czas trwania każdej z realizowanych przez Spółkę budów zawiera się w przedziale od 2 tygodni do 4,5 miesięcy. Lokalizacja geograficzna poszczególnych placów budów ulega zmianie.

Spółka nie posiada na terytorium Francji biura, pełnomocnika oddziału czy przedstawicielstwa, czy innego stałego miejsca prowadzenia działalności. Posiada jednak dość dobre relacje handlowe z francuskimi zleceniodawcami, co sprawia te znaczna część jej usług realizowana jest na terytorium Francji. Na przestrzeni ostatnich trzech lat, z uwagi na kryzys gospodarczy w Polsce, przychody ze świadczenia usług budowlanych realizowanych odpowiednio na terytorium Polski i na terytorium Francji kształtowały się następująco:

  • Rok 2008
    • Świadczenie usług budowlanych na terytorium kraju - 226 tys. zł,
    • Świadczenie usług budowlanych zagranicą - 2 502 tys. zł.
  • Rok 2009
    • Świadczenie usług budowlanych na terytorium kraju - 67 tys. zł,
    • Świadczenie usług budowlanych zagranicą - 3 027 tys. zł.
  • Rok 2010
    • Świadczenie usług budowlanych na terytorium kraju - 271 tys. zł,
    • Świadczenie usług budowlanych zagranicą - 3 592 tys. zł.

Usługi na rzecz francuskich odbiorców świadczone są przez polskich pracowników wysyłanych do pracy we Francji. Wskazanym w zawartych z pracownikami, umowach o pracę miejscem świadczenia pracy jest siedziba Spółki. Pracownicy są kierowani do wykonania zadań służbowych poza siedzibą Spółki w różnych miejscowościach na terytorium Polski i na terytorium Francji.

We wskazanym wyżej okresie, z powodu braku spełnienia warunku przychodowego Spółka nie otrzymała zaświadczeń E101 (potem A1) dla pracowników świadczących pracę na terytorium Francji.

Do sierpnia 2010 roku Spółka dokonywała naliczeń wynagrodzeń bez szczegółowej analizy faktu czy dla danego pracownika było wydane zaświadczenie, o którym mowa wyżej oraz bez analizy długości okresu pobytu danego pracownika na terytorium Francji w skali danego roku podatkowego. Naliczenia wynagrodzeń było oparte o wynagrodzenie brutto pracownika wynikające z zawartej z nim umowy o pracę, naliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne według polskich przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustaleniu zaliczek na podatek dochodowy w sposób obowiązujący płatnika zatrudniającego pracowników na terytorium Polski. Nadto Spółka wypłacała pracownikom diety z tytułu podróży służbowych ustalane zgodnie z odrębnymi przepisami dotyczącymi podróży służbowych pracowników na terenie kraju i za granicą oraz zwrot ponoszonych przez pracowników kosztów przejazdów i noclegów. Wypłaty dotyczące kosztów podróży służbowych były traktowane przez Spółkę jako przychody korzystające ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W trakcie przeprowadzonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zakończonego w czerwcu 2010 roku postępowania kontrolnego organ ubezpieczeniowy stwierdził nadpłatę składek na ubezpieczenia wskazując, iż miejscem właściwym do objęcia ubezpieczeniem społecznym pracowników oddelegowanych do pracy we Francji jest terytorium Francji i zobowiązał Spółkę do złożenia korekt deklaracji rozliczeniowych. Organ ubezpieczeniowy uznał, że tylko część dochodów pracowników świadczących pracę zarówno na terytorium Polski jak i na terytorium Francji podlega obowiązkowi odprowadzenia składek na terytorium Polski.

Począwszy od września 2010 roku przy ustaleniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, osób świadczących pracę na terytorium Francji Spółka brała pod uwagę następujące okoliczności:

  1. Czy pracownik, dla którego naliczane jest wynagrodzenie posiada zaświadczenie E101(A1),
  2. Jaka jest kwota wynagrodzenia brutto pracownika przy uwzględnieniu minimalnych stawek godzinowych obowiązujących na terytorium Francji - przy pracy świadczonej na terytorium Francji i jaka jest wysokość wynagrodzenia brutto pracownika wynikająca z zawartej z nim umowy o pracę, przypadającego proporcjonalnie na pracę świadczoną na terytorium Polski,
  3. Jaka jest wynikająca z francuskich przepisów ubezpieczeniowych wysokość składek na ubezpieczenia społeczne naliczanych od łącznej wysokości wynagrodzenia brutto ustalonej jak w punkcie 2 powyżej – dane pozyskane z francuskiej kancelarii podatkowej,
  4. Czy okres pobytu na terytorium Francji danego pracownika przekroczył 183 dni w roku kalendarzowym,
  5. W przypadku przekroczenia 183 dni nie była naliczana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych na terytorium Polski dla danego pracownika,
  6. W przypadku braku przekroczenia 183 dni pobytu w skali roku zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych była naliczana, a jej podstawą było wynagrodzenie brutto ustalone jak w punkcie 2 pomniejszone o należne składki na ubezpieczenie społeczne na terytorium Francji oraz na terytorium Polski (zgodnie Z zaleceniami organu ubezpieczeniowego, których Spółka w pełni nie podziela).

Należy przy tym zauważyć, że proces ustalenia kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na terytorium Francji nie został - do dnia złożenia niniejszego wniosku – zakończony. Równolegle z niniejszym wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Spółka podejmuje działania zmierzające do potwierdzenia prawidłowości ustaleń organu ubezpieczeniowego albowiem organ ubezpieczeniowy przyjął założenie, ze to samo wynagrodzenie pracownika może podlegać w części odpowiadającej świadczeniu pracy na terytorium Polski polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych, a w części odpowiadającej świadczeniu pracy na terytorium Francji francuskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych. Tymczasem zdaniem Spółki, tylko jeden system ubezpieczeń może znaleźć zastosowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu sporządzenia informacji PIT-11 dla pracowników.

W jaki sposób powinny być sporządzone informacje podatkowe PIT-11 dla pracowników, których okres pobytu na terytorium Francji przekracza 183 dni w roku podatkowym, świadczących pracę zarówno na terytorium Polski jak i na terytorium Francji...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej zakładami pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Na podstawie art. 32 ust. 6 ww. ustawy zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do przepisów ust 1-5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a.

Stosownie natomiast do art. 39 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 33 lit a) ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2009 roku, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Wzór informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 został zamieszczony w załączniku Nr 11 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 kwietnia 2008 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 74, poz. 445 ze zm.).

Wskazać należy, że regulacja, zgodnie z którą w informacji rocznej powinny by uwzględnione również dochody wolne od podatku na podstawie umów międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych ma zastosowanie wyłącznie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2009 roku, co oznacza, że nie należy jej stosować do dochodów uzyskanych przed tym dniem. Ponadto obowiązek ujęcia w informacji PlT-11 dochodów zagranicznych wolnych od podatku dotyczy wyłącznie dochodów, które zostały uzyskane za pośrednictwem podmiotu będącego płatnikiem sporządzającym informacje roczną.

Część pracowników Spółki przebywała na terytorium Francji powyżej 183 dni w każdym z lat podatkowych od 2008 do 2010 roku. Dochody ze stosunku pracy tych osób podlegają opodatkowaniu na terytorium Francji, a w konsekwencji korzystają ze zwolnienia z opodatkowania w Polsce zgodnie z polsko-francuską umową o unikaniu podwójnego opodatkowania. Z uwagi na fakt, że Spółka potrącała zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych również w stosunku do tych osób niezbędna jest korekta informacji PIT-11 za lata 2008 -2009. Brak jest jednak podstaw do korekt deklaracji PIT-4R.

Zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 16, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust 13.

Zgodnie z art. 9 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W świetle art. 22 ust. 2 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

  1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
  2. nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
  3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.668 zł 72 gr w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę, 4) nie mogą przekroczyć łącznie 2.502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że:

  1. w korektach deklaracji PIT-11 za 2008 rok powinna być wykazana będzie wyłącznie wysokość pobranej przez pracodawcę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych umożliwiająca pracownikom, których dochody ze stosunku pracy podlegają opodatkowaniu we Francji,
  2. w pozycji 39 korekty informacji PIT-11 za 2009 oraz w informacji PIT-11 za 2010 rok, płatnik jest zobowiązany wykazać dochód uzyskany przez pracownika za pracę świadczących pracę zarówno na terytorium Polski jak i na terytorium Francji, nie uwzględniając dokonanych wypłat z tytułu diet i innych kosztów podróży służbowych lecz po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodów ustalonych zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy.


W kwestii składek na ubezpieczenie społecznie i zdrowotne, zapłaconych do polskiego systemu ubezpieczeń społecznych, które płatnik ma obowiązek wykazać w pozycji 76 i 78 informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy przy określeniu sposobu w jaki powinna być sporządzona korekta informacji PIT-11 za 2009 rok i informacja za rok 2010 należy odwołać się do art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulującego odliczenie składek na ubezpieczenie społeczne oraz art. 27b ust. 1 pkt 1 i ust. 2 tej ustawy, w którym określone zostały zasady odliczenia składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Według art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 lit. a) tiret pierwsze ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz niektórych innych ustaw, mającym zastosowanie do uzyskanych dochodów od 1 stycznia 2008 r. podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.):

  1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
  2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4. od przychodu podlegającego opodatkowaniu

   - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 lit a) ww. ustawy z dnia 6 listopada 2006 r., mającym zastosowanie do uzyskanych dochodów od 1 stycznia 2008 r. stanowi, że podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027):

  1. opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
  2. pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

   - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust 2).

Z powyższych przepisów wyniku, że składki zapłacone do polskiego systemu ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych, podlegają odliczeniu, jeżeli podstawy ich wymiaru nie stanowi dochód zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz dochód od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W związku z tym, potrącone przez Spółkę z opodatkowanych we Francji wynagrodzeń składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe i chorobowe), co do zasady podlegają odliczeniu od dochodu, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2 lit b), natomiast składka na powszechne ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu od podatku na podstawie art. 27b ust. 1 pkt 1 lit b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ograniczenie odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne, m.in. może mieć zastosowanie do dochodów zwolnionych od podatku na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku uzyskiwania dochodów z zagranicy, nie będzie więc podlegać odliczeniu składka obliczona od wynagrodzenia w części zwolnionej z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lub art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji w pozycji 76 i 78 Informacji PIT-11 płatnik nie wykazuje składek obliczonych od zwolnionej od podatku części wynagrodzenia pracownika. Z uwagi na fakt, że składki naliczane, potrącane i należne do francuskiego systemu ubezpieczeń społecznych nie zostały jeszcze wpłacone pozycja ta nie będzie zawierać kwot składek potrąconych.

Reasumując, należy stwierdzić iż:

  1. korekty informacji PIT-11 za rok 2008 winny zawierać wyłącznie wysokość faktycznie pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych,
  2. w pozycji 39 korekty informacji PIT-11 za rok 2009 oraz w informacji PlT-11 za rok 2010 „Dochód zwolniony od podatku” Spółka powinna wykazać dochód pracownika, który przebywał na terytorium Francji powyżej 183 dni w roku podatkowym, świadczącego pracę zarówno na terytorium Francji i na terytorium Polski, po uprzednim uwzględnieniu przychodów zwolnionych z opodatkowania z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych (art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), kwot odpowiadających różnicy w składkach na ubezpieczenie społeczne pierwotnie potrąconych ale których wysokość została skorygowana - z uwagi na brak przychodu w tej części u pracownika (brak wypłaty) jak również kosztów uzyskania przychodów ustalonych zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy. Natomiast w pozycji 76 i 78 tej informacji, Spółka winna wykazać potrącone i zadeklarowane do polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (wynikające z korekt deklaracji DRA) składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne od dochodów opodatkowanych we Francji. Jednakże wykazaniu nie podlegają potrącone składki na ubezpieczenia społeczne we Francji z uwagi na brak ich zapłaty.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ww. artykułu stanowi, że za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

  1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
  2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.


Stosownie do art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. Nr 1, poz. 5) z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie.

Jeżeli praca jest tam wykonywana, wówczas osiągnięte za nią wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ww. umowy bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej na terenie drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

  1. odbiorca przebywa w drugim Państwie podczas jednego lub kilku okresów, nieprzekraczających łącznie 183 dni w danym roku podatkowy,
  2. wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby,
  3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.


Zgodnie z powyższym, jeśli pracownik Spółki mający miejsce zamieszkania na terenie Polski, wykonuje pracę na terytorium Francji, wówczas osiągnięte za tę pracę wynagrodzenie podlega opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest wykonywana, czyli we Francji oraz w państwie miejsca zamieszkania, czyli w Polsce. Jednakże, na podstawie art. 15 ust. 2 cytowanej umowy, wynagrodzenie za pracę pracownika Spółki mającego miejsce zamieszkania w Polsce, uzyskane na terenie Francji jest opodatkowane tylko w Polsce w przypadku, gdy łącznie zostaną spełnione przesłanki wskazane w tym przepisie. Zatem opodatkowanie wynagrodzenia wyłącznie w Polsce ma miejsce w przypadku, gdy wynagrodzenie nie jest wypłacane przez pracodawcę mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę we Francji, wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada na terenie Francji, a pracownicy przebywają na terenie Francji mniej niż 183 w danym roku podatkowym. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 umowy, czyli i w Polsce i we Francji.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do treści art. 32 ust. 2 ww. ustawy, za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

Przy czym, w myśl art. 32 ust. 6 ww. ustawy zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do przepisów ust. 1-5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a.

Treść art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy stanowi, iż podstawę obliczenia podatku, (…) stanowi dochód (…) odliczeniu kwot: składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych: potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu, odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po umniejszeniu kwot składek zapłaconych w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia społecznego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 13a-13c.

Stosownie do ww. zastrzeżeń, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 13a).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2a, nie dotyczy składek:

  1. których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;
  2. odliczonych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej od dochodu (przychodu) albo podatku osiągniętego w tym państwie, albo od podatku na podstawie art. 27b ust. 1 pkt 2 (art. 26 ust. 13b).


Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2a, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne (art. 26 ust. 13c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast art. 27b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r.) stanowi, że podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę

  1. składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027):
    1. opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
    2. pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
      - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku,
  2. składki zapłaconej w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 4.

Stosownie do ww. art. 27b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obniżenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się, pod warunkiem że:

  1. nie dotyczy składki, której podstawą wymiaru jest dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,
  2. składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacona w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej nie została odliczona od dochodu (przychodu) albo podatku w tym państwie albo nie została odliczona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2a,
  3. istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.

Należy przy tym wskazać, że do dnia 30 listopada 2008 r. treść art. 27b ust. 1 ww. ustawy miała brzmienie, w myśl którego podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135):

  1. opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
  2. pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,

   - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 38 ust. 1 cyt. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 pkt 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację o której mowa w zdaniu pierwszym sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Wzór informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 został zamieszczony w załączniku Nr 11 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 kwietnia 2008 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 74, poz. 445 ze zm.).

Wzór informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11, obowiązujący od 1 stycznia 2009 r. został zamieszczony w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 235, poz. 1591).

W związku z tym z dniem 1 stycznia 2009 r. wprowadzono regulację, zgodnie z którą w informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 powinny być uwzględnione również dochody wolne od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych. Dochody chociaż zwolnione od podatku dochodowego w Polsce, to w przypadku uzyskiwania przez podatnika innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce - zgodnie z treścią art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wpłyną na wysokość podatku w Polsce. Obowiązek ujęcia w informacji PIT-11 dochodów zagranicznych wolnych od podatku dotyczy wyłącznie dochodów, które zostały uzyskane za pośrednictwem podmiotu będącego płatnikiem sporządzającym informację roczną. Podkreślić należy, iż pozostałych dochodów, zwolnionych z opodatkowania, co do zasady – z wyjątkiem zaznaczonym w treści ww. art. 39 ust. 1 cyt. ww. ustawy – nie wykazuje się w informacji PIT-11. Wskazują na to uregulowania zawarte w treści pkt 4 objaśnień do informacji PIT-11, z których wynika, iż w kwocie przychodów, w części E, nie uwzględnia się przychodów wolnych od podatku na podstawie przepisów ustawy oraz przychodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, jednakże w kolumnie „e” należy wykazać dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Z powyższych przepisów wynika, że składki zapłacone do polskiego systemu ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych podlegają odliczeniu, jeżeli podstawy ich wymiaru nie stanowi dochód zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz dochód od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W związku z tym, potrącone przez Wnioskodawcę z opodatkowanych we Francji wynagrodzeń składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe i chorobowe), co do zasady podlegają odliczeniu od dochodu, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), natomiast składka na powszechne ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu od podatku na podstawie art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ograniczenie odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne, może mieć m.in. zastosowanie do dochodów zwolnionych od podatku na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w pozycji 76 i 78 informacji PIT-11 płatnik nie wykazuje składek obliczonych od zwolnionej od podatku – na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - części wynagrodzenia pracownika.

Należy podkreślić, iż objaśnienia do PIT-11, z których wynika, że nie wykazuje się składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie dotyczą składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne odprowadzonych do polskiego systemu ubezpieczeń, lecz składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zapłaconych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej.

W pozycji 39 „Dochód zwolniony od podatku” w informacji o dochodowych oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 za lata 2009 i 2010 Wnioskodawca powinien wykazać dochód pracownika, którego pobyt we Francji przekracza 183 dni po uwzględnieniu diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika ustalonych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych oraz kosztów uzyskania przychodów ustalonych zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy. Natomiast w pozycji 76 i 78 tej informacji, Wnioskodawca winien wykazać odprowadzone do polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne od dochodów opodatkowanych we Francji; jednakże wykazaniu nie podlegają składki obliczone od zwolnionej od podatku dochodowego części wynagrodzenia pracownika.

Jeżeli pracownik poza dochodami we Francji uzyskał inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, to należy je wykazać w informacji PIT-11 za rok 2008, 2009 i 2010.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym wypełnieniu formularza, z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Spółka dokonywała naliczeń wynagrodzeń za lata 2009-2010 bez szczegółowej analizy faktu, czy dla danego pracownika było wydane zaświadczenie E101 (potem A1) oraz bez analizy długości okresu pobytu danego pracownika na terytorium Francji w skali danego roku podatkowego, a z regulacji umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika, że wynagrodzenie podlegało opodatkowaniu we Francji, wówczas koniecznym pozostaje sporządzenie korekty PIT-11 za ww. lata podatkowe w zakresie przychodów (dochodów) uzyskanych przez pracownika na terenie Francji jak i przychodów (dochodów) uzyskanych z pracy na terenie Polski. W informacji PIT-11 należy wykazać dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania uzyskane przez pracownika z pracy wykonywanej na terytorium Francji.

Natomiast wyjaśnić należy, że sytuacja przedstawiona we wniosku nie upoważnia Wnioskodawcy (płatnika) do dokonania korekty w zakresie składek w wystawionych za lata 2008-2009 formularzach podatkowych, bowiem wystawione deklaracje odzwierciedlają zaistniały w tamtych latach stan faktyczny, a więc wysokość pobranych przez płatnika składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne. W związku z powyższym brak jest podstaw prawnych do ich skorygowania. W informacji PIT-11 za 2010 rok również należy wykazać wysokość pobranych przez płatnika składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, a nie wysokość składek należnych.

Skoro bowiem w roku 2008, 2009 i 2010 zostały odprowadzone ww. składki w wyższej wysokości niż należna, to podstawa opodatkowania nie może być pomniejszona o składki należne na ubezpieczenie społeczne, których w tej wysokości nie naliczono i nie odprowadzono.

Końcowo tut. organ wskazuje, iż w niniejszej interpretacji odniósł się jedynie do tego zagadnienia, które było przedmiotem sformułowanego przez Wnioskodawcę pytania, tj. kwestii sposobu sporządzania informacje podatkowej PIT-11 dla pracowników, których okres pobytu na terytorium Francji przekracza 183 dni w roku podatkowym, świadczących pracę zarówno na terytorium Polski jak i na terytorium Francji.

Nie odniesiono się natomiast do uwag przedstawionych przez Zainteresowanego we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu prawnego dotyczących braku podstaw do korekt deklaracji PIT-4R. Temat ten nie był bowiem przedmiotem wyrażonego we wniosku zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Rozstrzygnięcie przedstawionych we wniosku pytań dotyczących:

  • podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 13 maja 2011 r. nr ILPB1/415-183/11-4/AMN,
  • podatku dochodowego od osób prawnych, zawarto w interpretacjach indywidualnych z dnia 13 maja 2011 r. nr ILPB3/423-62/2011-2/KS oraz nr ILPB3/423-62/2011-3/KS.

Pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów oraz zwolnień przedmiotowych zostaną rozstrzygnięte odrębnymi pismami w późniejszym terminie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj