INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 02 marca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 04 marca 2011r.), uzupełnionym w dniu 18 maja 2011r. oraz 01 czerwca 2011r. (fax), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z nieodpłatnego użyczenia obiektów kotłowni, w części związanej z gospodarką zasobami mieszkaniowymi (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 marca 2011r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z nieodpłatnego użyczenia obiektów kotłowni, w części związanej z gospodarką zasobami mieszkaniowymi.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 13 maja 2011r. Znak: IBPBI/2/423-285/11/MS wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 18 maja 2011r. oraz 01 czerwca 2011r. (fax).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia Mieszkaniowa użytkuje nieodpłatnie obiekty kotłowni miejskiej na podstawie umowy z dnia 30 lipca 1993r. o prowadzenie gospodarki energetyki cieplnej zawartej z Urzędem Miejskim. Z umowy tej wynika, że Spółdzielnia otrzymała zlecenie od Urzędu Miejskiego na prowadzenie gospodarki cieplnej na terenie miasta, tzn. realizuje zadanie użyteczności publicznej w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym). W ślad za tym zleceniem Urząd Miejski przekazał Spółdzielni obiekty wraz z urządzeniami energetycznymi i sieciami ciepłowniczymi w formie użyczenia tj. nieodpłatnie. Z powyższego wynika, że Spółdzielnia świadczy na rzecz Urzędu Miasta rodzaj usługi nazwanej „prowadzeniem gospodarki energetycznej” i uzyskała we władanie nieruchomości gminne celem świadczenia w imieniu Gminy usług w zakresie dostarczania ciepła odbiorcom łącznie z pobieraniem i egzekwowaniem należności za te usługi. Jest to zatem rodzaj umowy o świadczenie usług w rozumieniu art. 750 K.C.

Wartość księgowa obiektów kotłowni wraz z siecią cieplną wynosi około 2.560.000 zł, amortyzacja roczna kotłowni 73.334,50 zł nie jest kosztem uzyskania przychodów Spółdzielni, ponieważ m.in. umowa o użytkowanie nie spełnia warunków art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości.

Odbiorcami ciepła z kotłowni są w około 70% własne spółdzielcze zasoby mieszkaniowe oraz w 30% obiekty użyteczności publicznej: Szkoła Podstawowa, Gimnazjum, Przedszkole, Hala Sportowa i Basen. Całkowita moc zainstalowana kotłowni wynosi 5,8 MW, natomiast moc wykorzystana na potrzeby wszystkich odbiorców 2,985 MW, z tego na potrzeby zasobów spółdzielczych 1,87 MW.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy jeśli wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu nieodpłatnego użytkowania kotłowni, to czy w części związanej z gospodarką zasobami mieszkaniowymi (około 70%) będzie to przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi zwolniony na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli występuje przychód do opodatkowania z tytułu nieodpłatnego używania kotłowni, to w części związanej z gospodarką zasobami mieszkaniowymi będzie to przychód zwolniony na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach jedynie sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) nie określają definicji przychodów. Zawierają jedynie przykładowy wykaz zdarzeń uznanych przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu tej ustawy. Katalog tych zdarzeń został między innymi wymieniony w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym katalogu zdarzeń został również wskazany obowiązek opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych otrzymanych nieodpłatnie świadczeń. Wskazany przedmiot opodatkowania wynika z art. 12 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy, który stanowi, iż przychodem jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawodawca nie sprecyzował bliżej co należy rozumieć pod pojęciem „nieodpłatne świadczenia”, ograniczając się jedynie do wskazania w art. 12 ust. 6 ww. ustawy sposobu i kryteriów ustalania ich wartości. Wobec powyższego, należy odwołać się do znaczenia tego pojęcia, jakie nadają mu przepisy prawa cywilnego, a także orzecznictwo. I tak, przez „nieodpłatne świadczenie” należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy, lub zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika iż, Spółdzielnia Mieszkaniowa użytkuje nieodpłatnie (w formie użyczenia) obiekty kotłowni miejskiej wraz z urządzeniami energetycznymi i sieciami ciepłowniczymi, na podstawie umowy zawartej z Urzędem Miejskim. Z umowy tej wynika, że Spółdzielnia otrzymała zlecenie na prowadzenie gospodarki cieplnej na terenie miasta, tzn. realizuje zadanie użyteczności publicznej w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Odbiorcami ciepła z kotłowni są w około 70% własne spółdzielcze zasoby mieszkaniowe oraz w 30% obiekty użyteczności publicznej: Szkoła Podstawowa, Gimnazjum, Przedszkole, Hala Sportowa i Basen.

Mając na uwadze powyższe należy podkreślić, że po stronie Spółdzielni otrzymującej nieodpłatnie w używanie obiekty kotłowni wraz z urządzeniami energetycznymi i sieciami ciepłowniczymi powstaje przychód podlegający opodatkowaniu na mocy art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (poprawność stanowiska Spółdzielni w tym zakresie potwierdzono w interpretacji z dnia 09 czerwca 2011r. Znak: IBPBI/2/423-285/11/MS).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści wyżej powołanego przepisu, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochód ten winien być uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochód ten musi być przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Z powołanego przepisu wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (to jest cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu.

Powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”, a zatem zasadne jest odwołanie się w tym zakresie do reguł wykładni językowej. W języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojecie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych” określa rzeczy związane z mieszkaniem. W konsekwencji, z interpretacji językowej pojęcia „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” wynika, że gospodarka ta obejmuje dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi rzeczami związanymi z zamieszkiwaniem.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składają się wpływy z opłat (czynszów) pobieranych od lokatorów oraz pokrywane z nich koszty. Uwzględniając charakter opłat (czynszów) oraz pokrywanych z nich kosztów uzasadnione jest rozumienie pojęcia „zasoby mieszkaniowe” nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody, w tym w szczególności opłaty (czynsze) pobierane od lokatorów oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (odpowiednio art. 12 i art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ww. ustawy). Uzyskany z tego tytułu dochód, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy podatkowej, będzie wolny od podatku jeśli zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie jedynie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Wskazać należy, iż kluczowe znaczenie dla zaliczenia danego pomieszczenia (obiektu) do zasobów mieszkaniowych ma związek tego pomieszczenia lub obiektu z lokalem mieszkalnym, w szczególności ustalenie czy umożliwia (warunkuje) on prawidłowe i normalne korzystanie z takiego lokalu.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe uregulowania, stwierdzić należy, iż przychody uzyskiwane przez Spółdzielnię z tytułu nieodpłatnego użytkowania obiektów kotłowni w części, w której odbiorcami ciepła są własne spółdzielcze zasoby mieszkaniowe, stanowią przychody dotyczące gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przychody z tego tytułu mają wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki, który zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Stanowisko Spółdzielni jest zatem prawidłowe.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania Nr 1 i 2 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.