Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-108/11/UH
z 9 maja 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-108/11/UH
Data
2011.05.09
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia
Słowa kluczowe
muzeum
stawki podatku
usługi kulturalne
zwolnienia podatkowe
Istota interpretacji
Czy usługa świadczona przez Muzeum w zakresie udostępniania muzealiów do reprodukcji fotograficznej, filmowej itp., bez usługi wstępu, a więc na podstawie rozeznania Zleceniodawcy drogą mailową, telefoniczną, pisemnie bądź osobiście i zapytania o możliwość wykorzystania fotografii eksponatu do publikacji, aranżacji wystawy itp. organizowanej przez inną instytucję, osobę prawną lub fizyczną na podstawie zawartej umowy pomiędzy Zleceniodawcą a Muzeum korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33a ustawy?
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2011r. (data wpływu do tut. BKIP 25 stycznia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 kwietnia 2011r. (data wpływu 27 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT usług udostępniania muzealiów do reprodukcji fotograficznej lub filmowej, bez usługi wstępu (stan faktyczny oznaczony we wniosku nr 4) – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 25 stycznia 2011r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT usług udostępniania muzealiów do reprodukcji fotograficznej lub filmowej, bez usługi wstępu. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 kwietnia 2011 r. znak: IBPP2/443-105-108/11/UH wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniu 27 kwietnia 2011 r. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny: Muzeum działa na podstawie:
Zgodnie z § 6 pkt 1 statutu do zadań Muzeum należy w szczególności:
Muzeum świadczy odpłatnie usługi na rzecz innych instytucji, osób prawnych oraz osób fizycznych polegające na:
W uzupełnieniu wniosku (data wpływu 27 kwietnia 2011r.) dodatkowo wyjaśniono:
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie: Czy usługa świadczona przez Muzeum w zakresie udostępniania muzealiów do reprodukcji fotograficznej, filmowej itp., bez usługi wstępu, a więc na podstawie rozeznania Zleceniodawcy drogą mailową, telefoniczną, pisemnie bądź osobiście i zapytania o możliwość wykorzystania fotografii eksponatu do publikacji, aranżacji wystawy itp. organizowanej przez inną instytucję, osobę prawną lub fizyczną na podstawie zawartej umowy pomiędzy Zleceniodawcą a Muzeum korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33a ustawy... Zdaniem Wnioskodawcy, usługa udostępniania muzealiów do reprodukcji fotograficznej, filmowej korzysta ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33a ustawy. Jest to zadanie, które Muzeum wykonuje zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 8 statutu – udostępnienie zbiorów dla celów naukowo – badawczych i edukacyjnych. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotowa interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie kwestii możliwości zwolnienia od podatku VAT usługi świadczonej przez Muzeum, opisanej we wniosku z dnia 18 stycznia 2011r. w pkt 4 – udostępnianie muzealiów do reprodukcji fotograficznej lub filmowej. W zakresie pozostałych stanów faktycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…). W tym miejscu należy zaznaczyć, że w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwolnione od podatku były usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, jednakże przepis ten został uchylony. W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011r., zwolnienia od podatku dotyczące dostaw towarów i świadczonych usług zawarte są bezpośrednio w art. 43 ustawy o VAT. Zatem w tym artykule należy poszukiwać ewentualnej podstawy do zwolnienia z opodatkowania czynności związanych z udostępnianiem muzealiów do reprodukcji fotograficznej lub filmowej. Zdaniem Wnioskodawcy usługi udostępniania muzealiów do reprodukcji fotograficznej lub filmowej korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT. Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy należy na wstępie przywołać treść art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:
Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1), z brzmieniem której zgodne muszą być przepisy polskiej ustawy o VAT, przewiduje zwolnienia dla usług kulturalnych, stwierdzając w art. 132 ust. 1 lit. n), że zwolnieniu z podatku podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie. Wynika zatem z tego, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia z VAT. Polski ustawodawca zwalnia od podatku zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT usługi kulturalne świadczone przez dwie grupy podmiotów. Do pierwszej z nich zaliczył:
Należy przy tym zauważyć, że usługi kulturalne świadczone przez ww. podmioty są zwolnione od podatku VAT pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy o VAT). Zwolnieniu od podatku VAT podlegać będzie również dostawa towarów ściśle z usługami kulturalnymi związana, dokonywana przez wskazane wyżej podmioty (tj. określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT), przy czym zwolnieniu nie będzie podlegała dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia (art. 43 ust. 17 ustawy o VAT). W skład drugiej grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli natomiast indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Wykonywanie przez te podmioty usług kulturalnych daje zatem możliwość zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Muzeum jest samorządową instytucją kultury wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora od dnia 30 czerwca 1999r. Dodatkowo Muzeum wpisane jest do Państwowego Rejestru Muzeów i uprawnione jest do używania w nazwie określenia „muzeum rejestrowane”. Do działalności Wnioskodawcy odnoszą się przepisy ustawy z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j Dz. U. z 2001r. Nr 13, poz. 123 ze zm.). Zgodnie z art. 2 w/w ustawy, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. Natomiast w myśl art. 9 ust. 1 w/w ustawy, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Muzeum wpisane jest również do rejestru, o którym jest mowa w art. 14 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Wnioskodawca spełnia zatem przesłankę podmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT. W następnej kolejności należy zbadać, czy świadczona przez Muzeum usługa udostępniania muzealiów do reprodukcji fotograficznej lub filmowej, opisana w pkt 4 wniosku z dnia 18 stycznia 2011r. wypełnia przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia. Jak wynika z wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zwalnia się z podatku usługi kulturalne (…). Ustawa o VAT nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl/), kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”. Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura”, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. w/w ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz ustawy z dnia 21 listopada 1996r. o muzeach (Dz. U. z 1997r. Nr 5, poz. 24 ze zm.). Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższe akty prawne nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. W myśl art. 3 ust. 2 w/w ustawy, działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów. Z kolei zgodnie z art. 1 ustawy o muzeach, muzeum jest jednostką organizacyjną nienastawioną na osiąganie zysku, której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów. W myśl art. 2 ustawy o muzeach, muzeum realizuje cele określone w art. 1, w szczególności przez:
Zatem za usługi kulturalne świadczone przez muzeum możemy uznać usługi nie wchodzące w zakres działalności gospodarczej w rozumieniu innych przepisów, polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki. W świetle powyższych rozważań za usługi kulturalne, w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT, można uznać usługi świadczone przez Muzeum w zakresie udostępniania muzealiów do reprodukcji fotograficznej lub filmowej. Usługa ta przewidziana jest w § 6 ust. 1 pkt 8 statutu Muzeum – udostępnianie zbiorów dla celów naukowo – badawczych i edukacyjnych i stanowi realizację celów do jakich powołane jest Muzeum, określonych w art. 2 pkt 9 w/w ustawy o muzeach. Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że nie osiąga On w sposób systematyczny zysków z w/w działalności. W uzupełnieniu wniosku (pismo z dnia 20 kwietnia 2011r.) wskazano bowiem, że udostępnianie muzealiów ma charakter okazjonalny i nie stanowi podstawy działalności Muzeum. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi udostępniania muzealiów do reprodukcji fotograficznej lub filmowej (dostępne bez zakupu biletu wstępu) podlegają zatem zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT, jeżeli zyski uzyskane z tytułu ich wykonania zostaną przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług kulturalnych, zwolnionych na mocy w/w przepisu. Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Nadmienia się, iż w zakresie stanów faktycznych oznaczonych we wniosku nr 1, 2, 3, 5, 6 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.