INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2011 r. (data wpływu 8 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego otrzymania środków trwałych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego otrzymania środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest członkiem (udziałowcem) grupy producentów rolnych wpisanej do rejestru grup producentów rolnych prowadzonego przez marszałka województwa dla produktu: trzoda chlewna żywa, na podstawie decyzji z 21 lipca 2006 r. Posiada gospodarstwo rolne i produkuje trzodę chlewną żywą, która jest produkcją w całości opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Grupa w myśl ustawy o Grupach producentów rolnych z 15 września 2000 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 88 poz. 983 z późn. zm.) zrzesza członków i koordynuje zbyt trzody chlewnej do zakładów mięsnych zapewniając najwyższą cenę możliwą do uzyskania. Przy czym zgodnie z ideą grupy producentów rolnych spółka sprzedaje trzodę w cenie zakupu, gdyż jej celem nie jest maksymalizacja zysku. Grupa Producencka otrzymuje dotacje od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w ramach decyzji o przyznaniu środków finansowych z tytułu pomocy finansowej na wspieranie grup producentów rolnych. Określa ona wysokość środków finansowych za okres 1 roku, których zasady przyznawania są określone na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z 28 listopada 2003 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji EFOIGR (Dz. U. Nr 229, poz. 2273 ze zm.) i § 5 ust. 4 pkt 1 i § 7 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 19 października 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na wspieranie grup producentów rolnych objętych planem rozwoju obszarów wiejskich (Dz. U. Nr 238 poz. 2391 ze zm.) i art. 33 d rozporządzenia Rady Europy 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. Grupa ze środków pomocy finansowej zakupuje środki trwałe, które są w całości lub w części sfinansowane ze środków pomocy finansowej. Zakupione środki trwałe by wesprzeć gospodarstwa w produkcji rolnej wynajmuje na podstawie faktur VAT. Obecnie spółka posiada pomoc finansową otrzymaną w 2009 i 2010 r. i planuje zakupić również środki trwałe i nieodpłatnie przekazać swoim członkom do użytkowania w ramach prowadzonej produkcji rolnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy u Wnioskodawcy - podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i członka grupy producentów rolnych, któremu Spółka przekaże nieodpłatnie środki trwałe powstaną jakiekolwiek zobowiązania podatkowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nieodpłatnego przekazania środków trwałych w całości sfinansowanych z pomocy finansowej otrzymanej z AR i MR u osób fizycznych będących członkami grupy producenckiej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstaje przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), przepisów wymienionej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Działalnością rolniczą - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt.

Ponieważ ustawodawca zdefiniował pojęcie działalności rolniczej egzemplifikując jej poszczególne elementy, to tylko w granicach wyznaczonych zakresem owej definicji można mówić o przychodzie z tego tytułu.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca – członek grupy producentów rolnych otrzyma nieodpłatnie od tej grupy środki trwałe do użytkowania w ramach prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca prowadzi w tym gospodarstwie produkcję trzody chlewnej. Zakup przekazanych Wnioskodawcy środków trwałych nastąpił ze środków, które grupa otrzymała od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

W myśl art. 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 88, poz. 983, z póź. zm.), osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby prawne prowadzące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym lub prowadzące działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej mogą organizować się w grupy producentów rolnych w celu dostosowania produkcji rolnej do warunków rynkowych, poprawy efektywności gospodarowania, planowania produkcji ze szczególnym uwzględnieniem jej ilości i jakości, koncentracji podaży oraz organizowania sprzedaży produktów rolnych, a także ochrony środowiska naturalnego. Utworzona grupa producentów rolnych oprócz realizacji wyżej wskazanych podstawowych celów w akcie założycielskim może również zamieścić postanowienia dotyczące w szczególności zaopatrzenia członków grupy w środki produkcji, w tym także przekazywanych nieodpłatnie, o czym stanowi art. 4 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw. Oznacza to, że grupa producentów rolnych zajmuje się kompleksową organizacją produkcji rolnej w gospodarstwach rolnych swoich członków poprzez zaopatrzenie w środki produkcji, przygotowanie do obrotu handlowego produktów rolnych oraz ich sprzedaż. Istnieje zatem związek pomiędzy działalnością handlową grupy producentów rolnych a działalnością rolniczą prowadzoną w gospodarstwach rolnych jej członków, która ukierunkowana jest na to, aby ich produkty były konkurencyjne na rynku i sprzedane na korzystnych warunkach.

Członkowie grupy za dostarczane grupie producentów rolnych produkty rolne uzyskują nie tylko środki pieniężne pochodzące ze sprzedaży tych produktów, ale także mogą otrzymać przekazane im nieodpłatnie przez grupę środki produkcji nabyte z dochodu pochodzącego ze sprzedaży produktów rolnych, dla których grupa producentów rolnych została utworzona. Oznacza to, że zarówno przychody członków grupy producentów rolnych pochodzące ze sprzedaży produktów rolnych oraz z tytułu nieodpłatnie przekazanych im środków produkcji, służących do wytworzenia produktów rolnych, dla których ta grupa została utworzona, należałoby uznać za stanowiące przychody z działalności rolniczej prowadzonej w ich gospodarstwach rolnych.

Podkreślić trzeba też, że z ww. przepisów ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw, nie wynika, że użyte w tej ustawie pojęcie „środki produkcji” odnosi się wyłącznie do środków obrotowych. Mając na uwadze, iż dla celów ww. ustawy nie określono definicji tego pojęcia, to zasadne jest posługiwanie się słownikowym rozumieniem tego pojęcia. Zgodnie z nim „środki produkcji”, to ogół środków pracy (maszyny, urządzenia, narzędzia, itp.) oraz przedmiotów pracy (surowce, materiały, półprodukty) stwarzających warunki niezbędne do podjęcia i realizowania procesu produkcyjnego przedsiębiorstwa.

Uwzględniając zakres tak rozumianego pojęcia „środki produkcji” uzasadnione jest stwierdzenie, że przez środki produkcji użyte w ww. ustawie należy rozumieć zarówno środki obrotowe jak i środki trwałe zaangażowane w proces produkcyjny (działalność rolniczą) u członków grupy producentów rolnych.

Jak wskazano powyżej, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują wyłączenie ich stosowania w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z działalności rolniczej. Oznacza to, iż przepisy tej ustawy nie mają zastosowania do przychodów członków grup producentów rolnych (osób fizycznych), pochodzących z przekazanych im przez grupę nieodpłatnie środków produkcji, jako uznanych za przychody z działalności rolniczej.

Zatem, dla członków grupy prowadzących działalność rolniczą, otrzymane nieodpłatnie środki produkcji należy kwalifikować jako przychody z działalności rolniczej, która normatywnie została wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe. Nieprawidłowość polega na tym, że w przedmiotowej sprawie rozpatrzenie kwestii zastosowania bądź nie, wskazanego przez Wnioskodawcę zwolnienia nie znajduje uzasadnienia z uwagi na fakt, iż przedmiotowe przychody jako pochodzące z działalności rolniczej, na mocy art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, nie są objęte zakresem ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87–100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.