INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.01.2011r. (data wpływu 02.02.2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu usług składowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.02.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu usług składowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

B. jest podmiotem posiadającym stałą siedzibę oraz miejsce prowadzenia działalności na terenie Danii. Spółka nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, ale jest zarejestrowana dla potrzeb podatku od towarów i usług w kraju od kwietnia 2006 r. Na terenie Polski B. prowadzi działalność w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (głównie tkanin). Towary są sprowadzane do Polski w celach przetwarzania. Spółka sprowadza towary głównie z Danii (przesunięcie towarów własnych) oraz z Belgii (zakup towarów od dostawcy zewnętrznego). Po przetworzeniu Spółka odsyła towary z powrotem do Danii (przesunięcie towarów własnych). Towary w Danii podlegają dalszej sprzedaży w Dani (sprzedaż opodatkowana na terytorium Danii, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, eksport towarów).

W związku z prowadzoną działalnością Spółka zakupuje usługi szycia oraz usługi składowania towarów (przede wszystkim od spółki E.).

Usługi składowania obejmują wynajem magazynu, załadunek i rozładunek towarów, ułożenie na regałach, prowadzenie stanów magazynowych. Usługi wykonywane są w magazynie znajdującym się na terytorium Polski. Magazynowany towar poddawany jest w firmie E. usłudze szycia na powierzonym materiale, bądź nieprzerobiony materiał odsyłany jest do Danii. Firma E. obciążając Spółkę kosztami usług składowania uznaje usługę za podlegającą opodatkowaniu w Polsce (zgodnie z otrzymaną interpretacją IBPP2/443-306/10/WN z dnia 18 czerwca 2010 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku wykazanego na fakturach dotyczących zakupu usług składowania (stan prawny obowiązujący przed i po 1 stycznia 2010 roku)...

Zdaniem Spółki, przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup usług składowania.

Stosownie do art. 86 ust 1 w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, za zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust.4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wynika, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Aby rozstrzygnąć prawo Spółki B. (posiadającej stałą siedzibę oraz miejsce prowadzenia działalności poza terytorium kraju) do odliczenia naliczonego z faktur dotyczących składowania należy ustalić czy miejscem świadczenia nabywanych usług jest terytorium kraju.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle postanowień art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług określona została z dniem 1 stycznia 2010r. w art. 28b ustawy o VAT, wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504).

W myśl ogólnej zasady, usługi opodatkowane są w miejscu gdzie nabywca ma swoją siedzibę, jeśli jest on podatnikiem bowiem w myśl art. 28b ust. 1 ww. ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Zgodnie z regułą szczegółową zawartą w art. 28e miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Zgodnie zaś z regułą obowiązującą przed 1 stycznia 2010 określoną w art. 27 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości, czyli terytorium kraju.

W przepisach tych przyjęto, że usługi związane z nieruchomościami są zawsze opodatkowane kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego, dla jakiego podmiotu są wykonywane, gdzie ma siedzibę usługodawca oraz gdzie faktycznie (fizycznie) wykonuje tę usługę. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

Przepisy ustawy o VAT oraz przepisy Dyrektywy 2006/112/WE nie zawierają szczegółowych wytycznych w zakresie interpretacji pojęcia „usługi związane z nieruchomościami”. Niemniej jednak kierując się jedną z podstawowych zasad wspólnego sytemu VAT, jaką jest zasada opodatkowania transakcji w miejscu faktycznej konsumpcji towaru lub usługi należy uznać, że ww. usługi powinny być opodatkowane w miejscu, w którym położona jest nieruchomość, z uwagi na fakt, że są z nią nierozerwalnie związane.

Zatem jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca świadczy usługi polegające na składowaniu tkanin w wynajmowanym na rzecz kontrahenta zagranicznego magazynie znajdującym się na terytorium Polski. Istnieje bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych (WDT na terytorium kraju oraz dalsza odsprzedaż na terytorium Danii). Świadczona usługa obejmuje swoim zakresem wynajem magazynu, załadunek i rozładunek towarów, ułożenie na regałach, prowadzenie stanów magazynowych. Usługi prowadzone są w magazynie znajdującym się na terytorium Polski, wykonywane przez Podatnika na rzecz kontrahenta zagranicznego. Jest to zatem usługa złożona, w której występuje usługa główna (zasadnicza) i usługi poboczne (dodatkowe).

Wynajem magazynu jest w tym przypadku usługą zasadniczą (główną), którą należy uznać jako usługę związaną z nieruchomością. Natomiast pozostałe usługi z tym związane, tj. załadunek i rozładunek towarów, ułożenie na regałach, prowadzenie stanów magazynowych stanowią elementy usługi złożonej (kompleksowej). Usługi dodatkowe mogą być traktowane jako usługi związane z usługą główną, bowiem wspierają one wykonanie usługi głównej.

Zatem, stosownie do art. 28e ustawy oraz art. 27 ust. 2 pkt 1 w brzmieniu przed 1 stycznia 2010 r., miejscem świadczenia opisanej przez Wnioskodawcę usługi składowania jest państwo, na terenie którego położony jest magazyn (nieruchomość), tj. Polska. Oznacza to, iż miejscem opodatkowania ww. usług jest miejsce położenia nieruchomości, bez względu na rzecz jakiego podmiotu będą świadczone. W związku z powyższym Spółka ma prawo odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z zakupu usług składowania.

Powyższe stanowisko, dotyczące miejsca świadczenia usług składowania, potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej IBPP2/443-306/WN wydanej dnia 18 czerwca 2010 r. dla spółki E. , od której Wnioskodawca zakupuje usługi składowania. Stanowisko zostało także potwierdzone w interpretacji indywidualnej IPPP3/443-852/10-4/MG z 2 grudnia 2010 roku wydanego dla spółki B. (interpretacja dotyczyła innego stanu faktycznego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.