INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu w dniu 29 listopada 2010r., uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 31 stycznia 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości likwidacji kasy fiskalnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości likwidacji kasy fiskalnej. Wniosek został uzupełniony pismem które wpłynęło do tut. organu w dniu 31 stycznia 2011r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-1783/10/AZ z dnia 18 stycznia 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od roku 2001 (kwiecień) Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na zasadach ogólnych PKPiR. Od listopada 2008r. sprzedaż prowadzona jest tylko i wyłącznie dla podmiotów gospodarczych wystawiając faktury VAT. Od listopada 2008r. Wnioskodawca całkowicie zaprzestał sprzedaży detalicznej ze względu na likwidację punktu handlowo-detalicznego, który wcześniej prowadził. Od tamtej pory na kasie fiskalnej nie została dokonana żadna sprzedaż i Wnioskodawca nie przewiduje sprzedaży detalicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z istniejącą sytuacją, Wnioskodawca może zlikwidować kasę fiskalną, gdyż nie prowadzi żadnej sprzedaży detalicznej, a koszt utrzymania kasy jest dla Wnioskodawcy znaczny...

Zdaniem Wnioskodawcy, kasa fiskalna może zostać zlikwidowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika. Ewidencja prowadzona na kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy bowiem tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, iż obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, iż obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, tj. firm, przedsiębiorstw, organizacji.

Z treści wniosku wynika, iż. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od kwietnia 2001r. Od listopada 2008r. Wnioskodawca prowadzi sprzedaż tylko i wyłącznie dla podmiotów gospodarczych wystawiając faktury VAT. Od listopada 2008r. Wnioskodawca całkowicie zaprzestał sprzedaży detalicznej ze względu na likwidację punktu handlowo-detalicznego, który wcześniej prowadził. Od tamtej pory na kasie fiskalnej nie została dokonana żadna sprzedaż i Wnioskodawca nie przewiduje sprzedaży detalicznej.

Biorąc pod uwagę treść powyżej powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących uzależniony jest od wystąpienia sprzedaży, która podlegać będzie obowiązkowi ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Zatem jeżeli nie wystąpi sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, nie wystąpi również obowiązek ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej. W konsekwencji, skoro nie wystąpi obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy, nie ma potrzeby posiadania kasy fiskalnej.

Wypada zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w aspekcie braku w przyszłości sprzedaży na rzecz osób fizycznych, utrzymywanie kasy fiskalnej jest nieuzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia. Należy jednak podkreślić, iż powyższe nie ma wpływu na fakt, że Wnioskodawca ma obowiązek zaewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej każdej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile taka sprzedaż wystąpi, a nie będzie objętej zwolnieniem z tego obowiązku. Bowiem ekonomiczne aspekty prowadzonej działalności mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na obowiązki podatkowe ciążące na podatniku.

Podsumowując, jeżeli Wnioskodawca nie będzie dokonywał sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, nie powstanie wobec niego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do utrzymywania kasy, zatem istnieje możliwość zlikwidowania takiej kasy.

Nadmienia się również, iż zakończenie pracy w trybie fiskalnym lub wymiana pamięci fiskalnej kasy, zgodnie z § 7 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), wymaga dokonania z udziałem pracownika urzędu skarbowego czynności określonych w zał. nr 4 do rozporządzenia, tj. spisania protokołu odczytania zawartości pamięci fiskalnych kas rejestrujących za cały okres ich użytkowania. W oparciu o wymieniony powyżej protokół z czynności odczytania zawartości pamięci Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonuje wykreślenia tej kasy z rejestru urządzeń kasowych.

Organ podatkowy pragnie zwrócić również uwagę na unormowanie art. 111 ust. 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, w przypadku gdy w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania zaprzestaną ich używania lub nie dokonują w obowiązującym terminie zgłoszenia kasy do obowiązkowego przeglądu technicznego przez właściwy serwis, a także w przypadku naruszenia warunków związanych z odliczeniem tych kwot, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7 pkt 1 i 2.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.