INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 21 marca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 12 grudnia 2007r. wnioskodawczyni zakupiła lokal mieszkalny za kwotę 132 000 zł, z czego 42 000 zł zapłaciła gotówką ze środków własnych zaś pozostałą kwotę tj. 90 000 zł sfinansowała w wyniku realizacji kredytu hipotecznego udzielonego na ten cel przez bank. W dniu 23 listopada 2010r. przedmiotowy lokal został sprzedany za kwotę 130 000 zł, z czego kwotę 62 357,19 zł wnioskodawczyni otrzymała gotówką, a kwota 67 642,81 zł została przesłana na wskazane konto w celu spłaty zadłużenia wynikającego z ww. umowy kredytu hipotecznego. W dniu 10 marca 2011r. w urzędzie skarbowym wnioskodawczyni złożyła zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu za rok 2010, w tym PIT-38, w którym wykazała zgodny ze stanem faktycznym dochód równy 0 zł. Tego samego dnia wnioskodawczyni została telefonicznie powiadomiona o tym, że ma złożyć korektę do zeznania PIT-38 i wykazać tam dochód w wysokości 90 000 zł, tj. wysokość kredytu hipotecznego przyznanego na zakup tego lokalu, a tym samym odprowadzić 19 % podatek od tej kwoty.

Wnioskodawczyni nadmienia, że nie może skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej, ponieważ była zameldowana w tym lokalu jedynie tymczasowo.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w tym przypadku od kwoty kredytu w wysokości 90 000 zł wnioskodawczyni winna zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych i na jakiej podstawie...

Zdaniem wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na to, że cena nabycia lokalu 132 000 zł był wyższa od ceny jego zbycia 130 000 zł, nie ma mowy o jakimkolwiek dochodzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment jego nabycia.

Wnioskodawczyni wskazała, iż w dniu 23 listopada 2010r. sprzedała lokal mieszkalny za kwotę 130 000 zł. Zakupu powyższego mieszkania dokonano 12 grudnia 2007r. finansując go w sposób następujący: 42 000 zł zapłacono gotówką, natomiast 90 000 zł zostało pokryte kredytem hipotecznym.

Dokonując oceny skutków sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego należy zatem stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 22 ust. 6c koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Wyjaśnić należy, że bez znaczenia dla ustalenia kosztów nabycia jest źródło, z jakiego nabywca pozyskał środki na zakup lokalu mieszkalnego – czy będą to własne oszczędności, czy może środki pożyczone. Kosztem uzyskania przychodu bezwzględnie nie są kredyty, pożyczki itp., ale cena, do zapłaty której na podstawie aktu notarialnego sprzedaży był obowiązany nabywca aby nabyć własność lokalu mieszkalnego. Koszty pozyskania środków pieniężnych nie są kosztami uzyskania przychodów stąd nie ma znaczenia dla ustalenia dochodu ze sprzedaży w jaki sposób nabywca gromadził pieniądze na zakup lokalu, istotne jest ile wynosiła cena zakupu.

Jak wskazano powyżej, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. W przedmiotowym stanie faktycznym wnioskodawczyni sprzedała lokal mieszkalny za kwotę 130 000 zł, natomiast nabyła go za kwotę 132 000 zł. Sposób finansowania zakupu nie ma przy tym znaczenia. Z uwagi na to, że kwota zakupu przewyższała kwotę jaką wnioskodawczyni uzyskała z tytułu sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego, to w konsekwencji dokonanej sprzedaży przychód ustalony zgodnie z art. 19 ww. ustawy nad kosztami jego uzyskania ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy spowodował, że nie wystąpił dochód, a tym samym wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego, w szczególności nie będzie należny podatek od kredytu, który wnioskodawczyni zaciągnęła na zakup przedmiotowego lokalu mieszkalnego w 2007r.

Stanowisko wnioskodawczyni, iż nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego, gdyż nie osiągnęła dochodu w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zaznacza, że jeżeli stan faktyczny przedstawiony we wniosku różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.