INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 21 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia spłaty do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia spłaty do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca i jego małżonka posiadali spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego wraz z wkładem mieszkaniowym w spółdzielni mieszkaniowej.

Po rozwodzie spółdzielnia zwróciła się pisemnie do małżonków, w oparciu o przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, o wskazanie któremu z małżonków przypadło spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego wraz z wkładem mieszkaniowym. Małżonkowie podjęli wtedy decyzję o tym, że mieszkanie przypadnie wnioskodawcy, który podejmie starania o jego sprzedaż. Kwota uzyskana ze sprzedaży miała zostać podzielona po połowie i stanowić spłatę byłej małżonki. Potwierdzeniem tego uzgodnienia było zawarcie w dniu 21 stycznia 2009r. pisemnego porozumienia.

W dniu 26 stycznia 2009r. pisemnym oświadczeniem do spółdzielni potwierdzone zostały wspólne uzgodnienia i była małżonka wnioskodawcy zrzekła się wszelkich praw do lokatorskiego prawa do lokalu spółdzielczego wraz z wkładem mieszkaniowym.

W następstwie powyższego, jako uprawniony, wnioskodawca skorzystał z możliwości ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia jego własności, stając się od tej chwili jedynym właścicielem mieszkania. Respektując jednak postanowienia porozumienia z dnia 21 stycznia 2009r., wnioskodawca był gotów do sprzedaży mieszkania i spłaty byłej małżonki.

Przy sprzedaży pojawiła się wątpliwość co do kwoty podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podatnik nie zamierza skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy spłata byłej małżonki w wykonaniu zawartego porozumienia z dnia 21 stycznia 2009r. stanowi koszt uzyskania przychodu i opodatkowaniu ze zbycia nieruchomości podlegać będzie kwota uzyskana jako cena sprzedaży pomniejszona o wysokość spłaty, czy też cała cena sprzedaży...

Zdaniem wnioskodawcy, spłata byłej małżonki nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Opodatkowaniu przez wnioskodawcę będzie podlegać cała kwota uzyskana ze sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera wyłącznie ocenę stanowiska wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia spłaty do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego. W zakresie skutków podatkowych jakie powstaną dla żony wnioskodawcy z tytułu otrzymania tej spłaty zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie - postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 19 maja 2011r. Znak: IBPBII/2/415-527/11/ŁCz.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca w dniu 21 stycznia 2009r. zawarł z byłą małżonką porozumienie dotyczące posiadanego przez nich spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu wraz z wkładem mieszkaniowym. Mocą tego porozumienia spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego wraz z wkładem mieszkaniowym przyznano wnioskodawcy z obowiązkiem spłaty po sprzedaży lokalu na rzecz byłej małżonki. Wnioskodawca skorzystał z możliwości ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia jego własności.

Z powyższego wynika, że skoro porozumienie pomiędzy małżonkami zawarte zostało 21 stycznia 2009r. i zostało potwierdzone oświadczeniem złożonym spółdzielni mieszkaniowej, w którego następstwie spółdzielnia ustanowiła odrębną własność lokalu mieszkalnego na rzecz wnioskodawcy, to nabycie przedmiotowego lokalu mieszkalnego nastąpiło po dniu 21 stycznia 2009r., a tym samym dla oceny skutków prawnopodatkowych planowanej sprzedaży lokalu zastosowanie znajdą przepisy w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009r.

I tak zgodnie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Natomiast z art. 30e ust. 2 ww. ustawy wynika, iż podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Z treści art. 22 ust. 6e ww. ustawy wynika, iż wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że spłata dokonana przez wnioskodawcę na rzecz byłej żony jest wydatkiem wnioskodawcy dokonanym z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej. Nie stanowi natomiast wydatku na nabycie przedmiotowego lokalu. Jest to osobiste zobowiązanie wobec żony a nie wydatek na nabycie prawa własnościowego.

W nawiązaniu do powyższego dodać należy, że fakt sprzedaży lokalu mieszkalnego w celu uregulowania zobowiązania wobec byłej żony nie daje prawa do pomniejszenia sobie przychodu o to zobowiązanie. Podatnicy z różnych względów sprzedają swoje nieruchomości. Jednym z powodów jest z pewnością chęć uregulowania z uzyskanych środków zobowiązań jakie na nich ciążą. Każdy podatnik ma prawo zadysponowania przychodem w wybrany przez siebie sposób. Nie może być jednak tak, że spłata zobowiązań daje prawo do zmniejszania sobie uzyskanego ze sprzedaży przychodu. Takiego prawa nie przewidują bowiem przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd uregulowanie zobowiązań wobec żony nie jest dla wnioskodawcy ani kosztem odpłatnego zbycia, ani kosztem uzyskania przychodu.

W związku z powyższym słusznym jest stanowisko wnioskodawcy, że spłata na rzecz byłej małżonki nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, a tym samym nie ma możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o dokonaną spłatę.

Natomiast do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wnioskodawca zaliczyć może wkład mieszkaniowy wniesiony w celu uzyskania spółdzielczego lokatorskiego prawa do tego lokalu, który po podziale majątku wspólnego małżonków przypadł jemu w całości. Wkład mieszkaniowy, przypisany w całości wnioskodawcy będzie bowiem jego wydatkiem na nabycie lokalu mieszkalnego.

Reasumując powyższe należy zauważyć, że wnioskodawca może pomniejszyć przychód uzyskany z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego o wartość wkładu mieszkaniowego, który po podziale majątku wspólnego małżonków przypadł w całości wnioskodawcy, gdyż to ów wkład stanowi wydatek na nabycie mieszkania własnościowego, natomiast kosztem uzyskania przychodu nie jest wartość spłaty dokonanej na rzecz byłej żony, która to spłata jest osobistym zobowiązaniem wnioskodawcy.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy, iż powinien zapłacić podatek dochodowy od całości kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania w celu rozliczenia się z byłą żoną albowiem spłata byłej małżonki nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.