INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dywidendy wypłaconej na rzecz austriackiego udziałowca – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 18 kwietnia 2011 r. (data wpływu 22.04.2011 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dywidendy wypłaconej na rzecz austriackiego udziałowca.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka posiada udziałowca z siedzibą w Austrii, który według uzyskanych od tego udziałowca informacji jest w Austrii zwolniony od podatku od uzyskiwanych przez tego udziałowca dywidend, ale nie jest zwolniony od podatku od pozostałych dochodów.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. znowelizowano ustawą nowelizacyjną treść ustawy poprzez dodanie nowych przepisów: art. 22 ust. 4 pkt 4 oraz art. 26 ust. 1f ustawy. Treść nowych przepisów stała się dla Spółki podstawą powstania wątpliwości prawnych co do interpretacji wymienionych przepisów i może rzutować na obowiązki Spółki jako płatnika podatku u źródła i na wykonanie obowiązków płatnika, o których mowa w art. 26 ust. 1 ustawy. Źródłem wątpliwości w zakresie rzutującym na prawidłowość wykonania przez Spółkę obowiązków płatnika jest również treść art. 7 i art. 13 ustawy nowelizacyjnej.

Pismem z dnia 18 kwietnia 2011 r. Spółka doprecyzowała opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, iż:

• austriacki udziałowiec Spółki jest podmiotem będącym osobą prawną,
• Spółka posiada certyfikat rezydencji podatkowej udziałowca austriackiego,
• austriacki udziałowiec posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów w kapitale spółki nieprzerwanie od 2006 r. Obecnie 100% udziałów,
• posiadanie udziałów Spółki przez austriackiego udziałowca wynika z tytułu własności.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Jak należy interpretować treść art. 22 ust. 4 pkt 4 ustawy w odniesieniu do udziałowca z siedzibą w Austrii zwolnionego w Austrii od podatku od dochodu z tytułu dywidend, ale nie zwolnionego od podatku od pozostałych dochodów...
2. Czy pisemne oświadczenie (o którym mowa w art. 26 ust. 1f ustawy), że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 22 ust. 4 pkt 4 ustawy winno być oświadczeniem podmiotu, któremu wypłacane są dochody objęte zwolnieniem z art. 22 ust. 4 ustawy, czy też winno to być oświadczenie organu podatkowego kraju siedziby tego podmiotu...
3. Jak powinna być interpretowana treść przepisów art. 7 i art. 13 ustawy nowelizacyjnej w odniesieniu do dywidendy za 2010 r., co do której sprawozdanie finansowe, z którego będzie wynikać, że podjęcie uchwały o wypłacie dywidendy jest możliwe zostanie sporządzone w 2011 r., a uchwała zgromadzenia wspólników o wypłacie dywidendy za 2010 r. zostanie podjęta w trakcie 2011 r., a więc po dniu 31 grudnia 2010 r....
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, treść art. 22 ust. 4 pkt 4 ustawy w odniesieniu do udziałowca z siedzibą w Austrii zwolnionego w Austrii od podatku od dochodu z tytułu dywidend, ale nie zwolnionego od podatku od pozostałych dochodów, winna być interpretowana w niżej przedstawiony sposób.

Skoro udziałowiec Spółki jest zwolniony w Austrii od podatku dochodowego z dywidend, ale nie jest zwolniony od podatku od pozostałych dochodów, to znaczy, że udziałowiec ten spełnia przesłankę zawartą w art. 22 ust. 4 pkt 4 ustawy.

Językowa wykładania tego przepisu wskazuje, że warunkiem objęcia zwolnieniem w Polsce z podatku u źródła dywidendy wypłacanej podmiotowi z siedzibą w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej (przy założeniu spełnienia pozostałych warunków wskazanych w art. 22 ust. 4 pkt 1 - 3 ustawy) jest, by spółka uzyskująca dochód nie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na źródło ich osiągania.

W przekonaniu Spółki, opisana w stanie faktycznym sytuacja, gdy udziałowiec Spółki z siedzibą w Austrii jest zwolniony z opodatkowania tylko w odniesieniu do dochodów z dywidend, a nie jest zwolniony z opodatkowania z pozostałych dochodów bez względu na źródło ich osiągania mieści się w zakresie przesłanki objętej art. 22 ust. 4 pkt 4 ustawy. Nie jest bowiem tak, że wspomniany udziałowiec korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na źródło ich osiągania. Oznacza to, że spełniony jest w odniesieniu do wspomnianego wyżej udziałowca warunek objęty art. 22 ust. 4 pkt 4 ustawy i przy zastrzeżeniu spełnienia pozostałych warunków dotyczących zwolnienia z podatku u źródła Spółka realizując obowiązki płatnika może nie pobrać podatku u źródła od wypłacanej dywidendy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, pisemne oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 1f ustawy dotyczące spełnienia warunku z art. 22 ust. 4 pkt 4 ustawy, winno być oświadczeniem udziałowca Spółki - czyli podmiotu, któremu wypłacane są dochody objęte zwolnieniem z art. 22 ust. 4 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Zgodnie z treścią art. 7 ustawy nowelizacyjnej podatnicy, których prawo do uzyskania dywidendy zostało ustalone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują prawo do zwolnienia od podatku dochodowego na zasadach określonych w art. 22 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 2 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z kolei art. 13 ustawy nowelizacyjnej stanowi, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 - 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionych strat) od dnia 1 stycznia 2011 r., z wyjątkiem: art. 6 ust. 2 i 2a ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, art. 21b ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą - które mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2010 r.

Analizując treść art. 7 ustawy nowelizującej Spółka stwierdza, że skoro sprawozdanie finansowe za 2010 r. zostanie sporządzone w 2011 r. a ewentualna uchwała zgromadzenia wspólników o wypłacie dywidendy również zostanie podjęta w 2011 r., to znaczy, że prawo do uzyskania dywidendy za 2010 r. zostanie ustalone w 2011 r., a więc już przy wypłacie dywidendy za 2010 r. Spółka jako płatnik będzie musiała się kierować nową treścią art. 22 ust. 4 pkt 4 i art. 26 ust. 1f ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.

Powyższą interpretację wzmacnia analiza art. 13 ustawy nowelizacyjnej, który stanowi, że przepisy ustawy w brzmieniu nadanym ustawą nowelizacyjną mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2011 r. (wyjątki wskazane w art. 13 nie mają zastosowania w stanie faktycznym sprawy). Oznaczałoby to, że skoro uchwała o wypłacie dywidendy za 2010 r. zostanie podjęta w 2011 r. (nie ma możliwości prawnej podjęcia takiej uchwały w 2010 r.), to dywidenda za 2010 r. będzie dochodem uzyskanym od dnia 1 stycznia 2011 r. i będzie podlegała opodatkowaniu według zasad wynikających z przepisów ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.

W rezultacie, już przy ocenie spełnienia przesłanek zastosowania zwolnienia z podatku u źródła w odniesieniu do dochodu z tytułu dywidend za 2010 r. Spółka jako płatnik będzie zobowiązana stosować przepisy art. 22 ust. 4 pkt 4 i art. 26 ust. 1f ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ wskazuje, iż ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1478 ze zm.; dalej: ustawa nowelizacyjna), ustawodawca znowelizował m.in. art. 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

W myśl art. 7 ustawy nowelizacyjnej, podatnicy, których prawo do uzyskania dywidendy zostało ustalone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują prawo do zwolnienia od podatku dochodowego na zasadach określonych w art. 22 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 2 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z kolei, stosownie do art. 13 ww. ustawy, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 - 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionych strat) od dnia 1 stycznia 2011 r., z wyjątkiem:

1. art. 6 ust. 2 i 2a ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
2. art. 21b ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą

   - które mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2010 r.

Z przytoczonej regulacji wynika, iż przepisy dotyczące ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą mają zastosowanie – co do zasady – do uzyskanych dochodów (poniesionych strat) od 1 stycznia 2011 r. Natomiast wyjątki, o których tam mowa nie odnoszą się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednakże z analizy art. 7 ustawy nowelizacyjnej wynika, iż w związku z możliwością zaistnienia sytuacji, w której prawo do uzyskania dywidendy zostało ustalone przed dniem wejścia w życie „nowych” przepisów, natomiast jej wypłata (otrzymanie przychodu) nastąpi pod rządami zmienionej ustawy, zachowane zostało prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w stosunku do podmiotów, które prawo to nabyły, na mocy przepisów obowiązujących w dniu ustalenia prawa do dywidendy.

Jednocześnie jako ustalenie prawa do uzyskania dywidendy przez podatnika (udziałowca / akcjonariusza spółki kapitałowej) należy rozumieć podjęcie przez tą spółkę kapitałową uchwały o podziale zysku, co ma miejsce najczęściej w następnym roku po roku, którego dotyczy uchwała. Natomiast z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż zamiarem Spółki jest wypłata dywidendy na rzecz austriackiego udziałowca za rok 2010. Zatem, uchwała o jej wypłacie zostanie podjęta dopiero w 2011 r. Tym samym, przepis art. 7 ustawy nowelizującej nie znajdzie zastosowania.

Reasumując, skoro prawo do uzyskania dywidendy za 2010 r. zostanie ustalone w 2011 r., to w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie przepisy art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.

Stosownie do art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jednocześnie ustawodawca przewidział wyjątki od zasady wskazanej w art. 22 ust. 1 omawianej ustawy. I tak, na mocy art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.
   
   

Należy ponadto wskazać, że warunkiem zastosowania omawianego zwolnienia – ustanowionym w art. 22 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest posiadanie przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udziałów (akcji) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Na mocy art. 22 ust. 4b tej ustawy, zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

W myśl art. 22 ust. 4c pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ust. 4 - 4b stosuje się odpowiednio do dochodów wypłacanych (przypisanych) na rzecz położonego na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej zagranicznego zakładu spółki, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jeżeli spółka ta spełnia warunki określone w ust. 4 - 4b.

Na podstawie art. 22 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

1. jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;
2. w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:
   1. własności,
   2. innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.
   
   

Na mocy art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy art. 20 - 22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast w myśl art. 22b ww. ustawy, zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20 - 22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

W tym miejscu wskazać, iż zacytowane powyżej regulacje stanowią implementację przepisów unijnych, tj. dyrektywy Rady 90/435/EWG w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich i dyrektywy Rady 2003/123/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. zmieniającej tę pierwszą. Dyrektywa 90/435/EWG wprowadziła wspólne zasady w odniesieniu do płatności z tytułu dywidend i innych form podziału zysku, które powinny być neutralne z punktu widzenia konkurencyjności. Jednocześnie celem tej dyrektywy jest zwolnienie dywidend i innych form podziału zysku, wypłacanych przez spółki zależne na rzecz ich spółek dominujących od podatków potrącanych u źródła dochodu i wyeliminowanie podwójnego opodatkowania takiego dochodu na poziomie spółki dominującej.

I tak, zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 90/435/EWG, jeśli spółka dominująca lub jej stały zakład, na mocy powiązania spółki dominującej ze spółką zależną, otrzymuje zyski podzielone, to Państwo spółki dominującej i Państwo jej stałego zakładu, z wyjątkiem sytuacji, gdy spółka zależna ulega likwidacji, albo:

• powstrzymuje się od opodatkowania takich zysków albo
• opodatkowuje te zyski, jednocześnie upoważniając spółkę dominującą i stały zakład do odliczenia od kwoty podatku należnego tej części podatku dochodowego od osób prawnych, płaconego przez spółkę zależną, która odnosi się do tych zysków, i każdą podporządkowaną spółkę zależną, pod warunkiem że na każdym poziomie spółka i jej podporządkowane spółki spełniają wymagania przewidziane w art. 2 i 3, do limitu kwoty odpowiedniego, należnego podatku.
  
  

Natomiast art. 5 ust. 1 ww. dyrektywy stanowi, iż zyski, które spółka zależna wypłaca swojej spółce dominującej, są zwolnione z podatku potrącanego u źródła dochodu.

Spółka w opisie zdarzenia przyszłego wskazała, iż Jej udziałowiec jest zwolniony od podatku od uzyskiwanych dywidend, natomiast nie jest zwolniony od podatku od pozostałych dochodów.

Odnosząc powyższe do zacytowanych przepisów dyrektywy, stwierdzić należy, iż to zwolnienie dywidendy w Austrii stanowi wykonanie tych przepisów przez Austrię.

Tym samym, fakt ten nie ogranicza w żaden sposób możliwości zastosowania przez Spółkę zwolnienia wypłacanej na rzecz austriackiego udziałowca dywidendy z podatku potrącanego u źródła dochodu na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wynika z art. 26 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2011 r., osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2, mającą siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego:

1. jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji, lub
2. istnienia zagranicznego zakładu - zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej państwa, w którym znajduje się jej siedziba lub zarząd, albo przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.
   
   

Jednocześnie stosownie do art. 26 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku należności, o których mowa w art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2, lub jej zagranicznego zakładu, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat tych należności, stosują zwolnienia wynikające z art. 22 ust. 4, z uwzględnieniem ust. 1c, pod warunkiem uzyskania pisemnego oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 22 ust. 4 pkt 4.

Z powyższych regulacji wynika, iż osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułu dywidendy, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stosują to zwolnienie przy spełnieniu przesłanek tak wymienionych wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę otrzymującą dochody z dywidendy:

1. jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji,
2. w formie pisemnego oświadczenia, że nie korzysta ona ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów.
   
   

Oba wymienione w zdaniu poprzednim obowiązki związane są bezpośrednio z instytucją płatnika, który zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej, odpowiada całym swoim majątkiem za prawidłowo pobrany podatek. W celu ochrony jego praw wprowadzono regulację art. 26 ust. 1c i 1f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby podmioty korzystające ze zwolnień podatkowych z tytułu otrzymywanych dywidend przedkładały płatnikom dokumentację, świadczącą o spełnieniu ustawowych warunków do zwolnienia podatkowego. W przypadku nieprzedłużenia odpowiednich dokumentów płatnik będzie miał prawo nie zastosować zwolnienia i pobrać podatek w wysokości wynikającej z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, dochody z wypłacanej przez Spółkę dywidendy na rzecz austriackiego udziałowca będą zwolnione z podatku u źródła, jeśli spełnione będą łącznie warunki zawarte w art. 22 ust. 4 – 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a ponadto udziałowiec ten przedstawi certyfikat rezydencji oraz pisemne oświadczenie, że nie korzysta on ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów.

Zatem, pozostaje zbadanie, czy w niniejszej sprawie ww. warunki zostaną spełnione. I tak:

1. wypłacającym dywidendę jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Polski (tj. Wnioskodawca),
2. uzyskującym dywidendę jest spółka podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce lub w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, tj. austriacki udziałowiec, będący osobą prawną,
3. austriacki udziałowiec posiada bezpośrednio w kapitale Wnioskodawcy nie mniej niż 10% udziałów,
4. austriacki udziałowiec posiada te udziały w wysokości wskazanej w pkt 3 nieprzerwanie od 2006 r.; obecnie jest to 100%,
5. posiadanie przez austriackiego udziałowca udziałów Wnioskodawcy wynika z tytułu własności,
6. austriacki udziałowiec nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodem od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania,
7. Wnioskodawca jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji podatkowej austriackiego udziałowca.
   
   

Zatem, jeżeli Spółka uzyska od austriackiego udziałowca pisemne oświadczenie, że nie korzysta on ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, to Spółka nie będzie zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.

Odnosząc się natomiast do kwestii związanej z formą tego oświadczenia, to należy stwierdzić, że z wykładni przepisu art. 26 ust. 1f w związku z cytowanym wcześniej art. 22b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że pisemne oświadczenie sporządza podmiot, któremu wypłacane są dochody objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 22 ust. 4 tej ustawy, tj. w niniejszej sprawie – austriacki udziałowiec Wnioskodawcy.

Pomimo tego, że ustawodawca nie sprecyzował, jakie warunki winno spełniać takie oświadczenie, to w interesie płatnika (Spółki) winno być domaganie się oświadczenia bardzo precyzyjnego, sformułowanego w taki sposób, by nie było wątpliwości, że spółka uzyskująca świadczenie z tytułu dywidendy jest uprawniona do skorzystania ze zwolnienia. Oświadczenie winno być złożone przez osobę posiadającą właściwe uprawnienia do reprezentowania podmiotu, w imieniu którego występuje, w tym do składania takiego właśnie oświadczenia.

W tym miejscu wskazać bowiem należy na art. 27 ust. 1 umowy z dnia 13 stycznia 2004 r. podpisanej w Wiedniu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. 2005 r. Nr 224, poz. 1921 ze zm.), zgodnie z którym właściwe organy Umawiających się Państw będą wymieniały informacje, które są niezbędne do stosowania postanowień niniejszej umowy, oraz informacje dotyczące ustawodawstwa wewnętrznego Umawiających się Państw, w odniesieniu do podatków, bez względu na ich rodzaj i nazwę, nałożonych przez Umawiające się Państwa lub ich jednostki terytorialne, lub organy lokalne w zakresie, w jakim opodatkowanie to nie jest sprzeczne z umową. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami artykułów 1 i 2. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym tego Państwa i będą mogły być ujawnione jedynie osobom lub organom (w tym sądom albo organom administracyjnym) zajmującym się wymiarem lub poborem, egzekucją lub ściąganiem albo rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków, których dotyczy niniejsza umowa. Takie osoby lub organy będą wykorzystywać informacje wyłącznie w takich celach. Mogą one ujawniać te informacje w jawnym postępowaniu sądowym lub w postanowieniach sądowych.

Reasumując, pisemne oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, że w stosunku do wypłacanej przez Spółkę na rzecz austriackiego udziałowca dywidendy spełniony będzie warunek wymieniony w art. 22 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy, winno być oświadczeniem austriackiego udziałowca. Jeżeli Spółka takie oświadczenie uzyska, nie będzie miała obowiązku obliczenia, pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaconej dywidendy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.