INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2011r. (data wpływu 19 kwietnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku o grach hazardowych w przedmiocie prowadzenia ewidencji podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier na automatach o niskich wygranych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2011r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku o grach hazardowych w przedmiocie prowadzenia ewidencji podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier na automatach o niskich wygranych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Podstawową działalnością Spółki jest prowadzenie punktów gier na automatach o niskich wygranych rozlokowanych na terenie Polski. Spółka posiada zezwolenie Ministra Finansów na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa. Zgodnie z przepisami art. 139 ust. 1 ustawy hazardowych Spółka uiszcza podatek od gier w formie zryczałtowanej na podstawie prowadzonych ewidencji w celu ustalenia i obliczenia wysokości podatku od gier w formie zryczałtowanej. Przedmiotowe ewidencje Spółka prowadziła i prowadzi na podstawie wytycznych rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2003 roku w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o grach i zakładach wzajemnych oraz rozporządzenia z dnia 5 listopada 2009 roku w sprawie kontroli wykonywania przez służbę celną w zakresie urządzania i prowadzenia gier i zakładów wzajemnych.

W dniu 4 stycznia 2010 roku weszło wżycie rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie dokumentacji prowadzonej przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych, w których określone zostały m. in. warunki prowadzenia i wzory ewidencji podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier w grach hazardowych. Jednakże, rozporządzenie to, nie odwołuje się do gier na automatach o niskich wygranych, które na gruncie ustawy o grach hazardowych, zostały w sposób jednoznaczny rozróżnione od gier hazardowych. W szczególności rozporządzenie to nie przewiduje zasad i warunków prowadzenia dokumentacji w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, a tym samym do stosowania wzorów ewidencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka powinna prowadzić ewidencje podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier na automatach o niskich wygranych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 stycznia 2010 roku...

Zdaniem Spółki rozporządzenie z dnia 4 stycznia 2010 roku nie odwołuje się do gier na automatach o niskich wygranych, które na gruncie ustawy o grach hazardowych, zostały w sposób jednoznaczny rozróżnione od gier hazardowych. W szczególności Rozporządzenie to nie przewiduje zasad i warunków prowadzenia dokumentacji w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, a tym samym do stosowania wzorów ewidencji.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż wobec braku w rozporządzeniu z dnia 4 stycznia 2010 roku regulacji zasad prowadzenia ewidencji podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier w zakresie działalności gier na automatach o niskich wygranych, Spółka przyjęła, iż rozporządzenie wydane na podstawie przepisów ustawy o grach i zakładach wzajemnych, nadal obowiązuje w zakresie tylko i wyłącznie w stosunku do gier na automatach o niskich wygranych.

Zatem, zdaniem Spółki, podmioty zajmujące się grami na automatach o niskich wygranych powinny prowadzić ewidencje w celu ustalenia podstawy opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier w oparciu o rozporządzenie z dnia 5 listopada 2009 roku oraz o rozporządzenie z dnia 3 czerwca 2003 roku w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o grach i zakładach wzajemnych.

Po dokonaniu analizy nowych wzorów ewidencji podstaw opodatkowania oraz obliczania wysokości podatku od gier stanowiących załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 stycznia 2010 roku, Spółka stwierdza, iż przedmiotowe wzory nie przewidują w swojej treści umieszczenia informacji odnośnie stawek ryczałtowych podatku od gier.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 71 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) podatnikiem podatku od gier jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która prowadzi działalność w zakresie gier hazardowych na podstawie udzielonej koncesji lub zezwolenia, podmioty urządzające gry objęte monopolem państwa oraz uczestnicy turnieju gry pokera.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest:

1. urządzanie gier hazardowych, z wyłączeniem loterii promocyjnych i pokera rozgrywanego w formie turnieju gry pokera;
2. udział w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry pokera.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o grach hazardowych, rozumie się przez to gry losowe, zakłady wzajemne i gry na automatach, o których mowa w art. 2. W art. 2 ust. 3 i ust. 4 stwierdza się, iż grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości. Wygraną rzeczową w grach na automatach jest również wygrana polegająca na możliwości przedłużania gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze, a także możliwość rozpoczęcia nowej gry przez wykorzystanie wygranej rzeczowej uzyskanej w poprzedniej grze.

Ustawa o grach hazardowych wyróżnia jako grupę gier hazardowych gry na automatach, bez względu na wysokość wygranych, a tym samym gry te są obciążone podatkiem od gier.

Stosownie do art. 73 pkt 9 ustawy podstawę opodatkowania podatkiem od gier stanowi w grze na automacie - kwota stanowiąca różnicę między kwotą uzyskaną z wymiany żetonów do gry lub wpłaconą do kasy i zakredytowaną w pamięci automatu lub wpłaconą do automatu a sumą wygranych uzyskanych przez uczestników gier.

Podstawa opodatkowania gier na automatach ma charakter, który można by nazwać dochodowym (w znaczeniu ekonomicznym). Opodatkowaniu podlega bowiem zysk wyrażający się różnicą pomiędzy sumą wpłat gotówkowych dokonanych przez graczy w postaci zakupu żetonów lub kredytu na danym automacie do gry bądź wpłaconą kwota bezpośrednio do automatu (przychód) natomiast „kosztem" jest suma wygranych przez uczestników gry na automacie. Różnica pomiędzy tymi dwoma wartościami (dochód) stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od gier w przypadku gry na automatach.

Wyjątkiem od tej zasady jest działalność w zakresie gier na automatach o niskich wygranych gdzie podatnicy prowadzący tą działalność uiszczają podatek od gier w formie zryczałtowanej w wysokości 2.000 zł miesięcznie od gier urządzanych na każdym automacie (art. 139 ust. 1 ustawy). Przez gry na automatach o niskich wygranych rozumie się gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych i elektronicznych o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których wartość jednorazowej wygranej nie może być wyższa niż 60 zł, a wartość maksymalnej stawki za udział w jednej grze nie może być wyższa niż 0,50 zł (art. 129 ust. 3 ustawy).

Trzeba tutaj zauważyć, że stosownie do art. 129 ust. 1 ustawy, działalność w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oraz gier na automatach urządzanych w salonach gier na automatach na podstawie zezwoleń udzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy jest prowadzona, do czasu wygaśnięcia tych zezwoleń, przez podmioty, których im udzielono, według przepisów dotychczasowych, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Wnioskodawca ma wątpliwość, czy w opisanym stanie faktycznym powinien stosować przepisy wykonawcze wydane na gruncie uprzednio obowiązującej ustawy z dnia 29 lipca 1992r. o grach i zakładach wzajemnych (t. j. Dz. U. z 2004r. Nr 4, poz. 27 ze zm.), tj. rozporządzenia z dnia 3 czerwca 2003r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 102, poz. 948 ze zm.) oraz rozporządzenia z dnia 5 listopada 2009r. w sprawie kontroli wykonywania przez służbę celną w zakresie urządzania i prowadzenia gier i zakładów wzajemnych (Dz. U. Nr 188, poz. 1459), czy też właściwe są przepisy wydanego na podstawie aktualnie obowiązującej ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540) rozporządzenia z dnia 4 stycznia 2010 r. w sprawie dokumentacji prowadzonej przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych (Dz. U. Nr 8, poz. 57).

Mając na uwadze zapis art. 140 ust. 2 ustawy, należy wskazać, iż podmioty, o których mowa w art. 129 ust. 1, prowadzą księgi eksploatacji automatu do gier, o których mowa w art. 78 ust. 1 pkt 1 lit. c, oraz ewidencję, o której mowa w art. 78 ust. 1 pkt 2.

Stosownie do art. 78 ust. 1 pkt 2 ustawy, podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych są obowiązane prowadzić ewidencje podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier, według ustalonego wzoru, w grach hazardowych, z wyłączeniem loterii promocyjnych.

Zgodnie z art. 78 ust. 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki prowadzenia ksiąg, ewidencji i rejestru, o których mowa w ust. 1, oraz wzory ewidencji i rejestru, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, oraz zakres dokumentacji, o której mowa w ust. 1 pkt 4, w celu ustalenia podstawy opodatkowania i obliczania wysokości należnych podatków, uwzględniając specyfikę prowadzenia poszczególnych rodzajów gier hazardowych.

Korzystając z delegacji ustawowej zawartej w art. 78 ust. 2 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 4 stycznia 2010r. w sprawie dokumentacji prowadzonej przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych (Dz. U. Nr 8, poz. 57) określił m.in. warunki prowadzenia i wzory, ewidencji podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier w grach hazardowych, z wyłączeniem loterii promocyjnej.

Wzory ewidencji podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier stanowią załącznik nr 1 i nr 2 do tego rozporządzenia.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji podstaw opodatkowania i ewidencji obliczania wysokości podatku od gier w oparciu o przepisy rozporządzenia z dnia 4 stycznia 2010r. w sprawie dokumentacji prowadzonej przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych (Dz. U. Nr 8, poz. 57), wydane na podstawie ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.