INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina po dniu 1 maja 2004 r., zgodnie z art. 27-31 ustawy o gospodarce nieruchomościami oddała w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowe, czynność ta została opodatkowane zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatkiem od towarów usług wg stawki obowiązującej na dzień podpisania aktu notarialnego tj. 22%. Przepisy ustawy o VAT stanowią, iż oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste jest odpłatną dostawą towarów i podlegało do dnia 31 grudnia 2010 r. opodatkowaniu stawką 22%. Taką samą stawką podatku VAT podlegały także dokonywane w trybie art. 72 i art. 73 ustawy o gospodarce nieruchomościami (do dnia 31 marca każdego roku) procentowo obliczone i ustalone w dniu podpisania aktu notarialnego opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości.

W związku ze zmianą stawki podstawowej VAT od roku 2011, nasunęły się problemy interpretacyjne dotyczące opodatkowania opłaty rocznej przypadającej na termin 31 marca 2011 r. i lata kolejne, ustanowionej dla nieruchomości gruntowych oddanych w użytkowanie wieczyste przed zmianą stawki VAT tj. w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. W przypadku dokonania opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste przez osobę prawną, gmina ma obowiązek wystawić faktury VAT z prawidłową stawką podstawową podatku od towarów i usług, która od roku 2011 została zmieniona z 22% na 23%.

Czy rzeczywiście faktura VAT będzie prawidłowa ze stawką 23%, jeżeli zgodnie z art. 41 ust. 14a czynność oddania w użytkowanie wieczyste została wykonana przed rokiem 2011, gdzie obowiązywała stawka VAT 22%, opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego także zostały opodatkowane stawką VAT 22%.

W związku z tym, iż zbliża się termin płatności opłaty rocznej, Gmina próbowała uzyskać odpowiedź na powyższe wątpliwości interpretacyjne telefonicznie, od Krajowej Informacji Podatkowej. Jednakże poinformowano Wnioskodawcę, iż sprawa jest skomplikowana i wymaga konsultacji z Ministrem Finansów. Do czasu zajęcia stanowiska w ww. sprawie przez Ministra Finansów, KIP nie udziela odpowiedzi na ww. zapytanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług powinna zastosować Gmina od roku 2011 - 22% czy 23% - do opłat rocznych (termin płatności do dnia 31 marca każdego roku), z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych, które zostały oddane w użytkowanie wieczyste (na podstawie podpisanych aktów notarialnych i wpisanych zmian do ksiąg wieczystych) w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. kiedy to oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów usług wg stawki 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, definicja zawarta w art. 2 pkt 6 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, potwierdzona przez NSA w wyroku 7 sędziów z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. akt FPS 1/06, stanowi, iż grunty oddane w użytkowanie wieczyste są traktowane jako odpłatna dostawa towaru. W związku z czym w wyniku ustanowienie prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala rozporządzać mu tymi gruntami jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania i czerpana pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu. W przypadku dostawy towarów zasadą jest, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru (art. 19 ust. 1 ustawy o VAT). W momencie ustanowienia użytkowania wieczystego po dniu 1 maja 2004 r. czynność ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%. Tym samym opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego gruntu także podlegały opodatkowaniu wg stawki obowiązującej w dniu podpisania aktu notarialnego tj. 22%.

Powyższe stanowisko potwierdzają także przepisy zawarte w art. 233 § 1 k.c., które to definiują, iż użytkownik wieczysty (osoba fizyczna i prawna) może w granicach prawa korzystać z gruntu, którego jest wieczystym użytkownikiem jako właściciel (art. 234 - 237 k.c.).

Mając na uwadze powyższe, organ stoi na stanowisku, iż w związku z tym, że w wyniku ustanowienia użytkowania wieczystego gruntu dochodzi do przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz użytkownika wieczystego, czyli następuje odpłatna dostawa towaru w trybie art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego gruntu ustanowionego w dniu obowiązywania stawki 22% jako czynność, która została wykonana przed dniem zmiany stawki podatku powinny w roku 2011 i w latach kolejnych (zgodnie z art. 41 ust. 14a ustawy o podatku od towarów i usług ) podlegać opodatkowaniu stawką obowiązującą w dniu podpisania aktu notarialnego ustanowienia użytkowania wieczystego gruntu tj. 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 ze zm.) oraz zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Prawo wieczystego użytkowania jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) oraz w ustawie z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Z zawartych tam regulacji wynika, iż użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. W świetle art. 233 Kodeksu cywilnego, użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w użytkowanie wieczyste korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. W myśl natomiast art. 238 Kodeksu cywilnego, wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.

Stosownie do art. 71 ust. 1-4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Pierwszą opłatę za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej można rozłożyć na oprocentowane raty. W sprawach tych stosuje się odpowiednio przepis art. 70 ust. 2-4. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.

Z powyższych przepisów wywnioskować należy, iż w przypadku użytkowania wieczystego, właścicielem gruntu przez cały okres użytkowania pozostaje Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Użytkownik wieczysty w tym czasie posiada we władaniu rzecz cudzą. Jednakże jego prawo w stosunku do tego gruntu pozwala na dysponowanie rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Jako że do uznania za dostawę dla potrzeb podatku od towarów i usług wystarczające jest władanie towarem jak właściciel, a nie bycie właścicielem w sensie prawnym, dlatego też oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, co potwierdza art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy. W związku z tym podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zobowiązanym do opodatkowania w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste jest właściciel, tj. Skarb Państwa lub też jednostka samorządu terytorialnego.

W przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu, o czym stanowi art. 19 ust. 16b ustawy.

Powyższy przepis jest odstępstwem od ogólnej zasady powstania obowiązku podatkowego określonej w art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż Gmina po dniu 1 maja 2004 r., zgodnie z art. 27-31 ustawy o gospodarce nieruchomościami oddała w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowe, czynność ta została opodatkowane zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatkiem od towarów usług wg stawki obowiązującej na dzień podpisania aktu notarialnego tj. 22%. W związku ze zmianą stawki podstawowej VAT od roku 2011, nasunęły się problemy interpretacyjne dotyczące opodatkowania opłaty rocznej przypadającej na termin 31 marca 2011 r. i lata kolejne, ustanowionej dla nieruchomości gruntowych oddanych w użytkowanie wieczyste przed zmianą stawki VAT tj. w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2010 r.

Dla oceny, jaką stawką podatku VAT, w roku 2011 r. powinny być opodatkowane opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego, odwołać się należy do przepisu art. 41 ust. 14a ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta jest opodatkowana według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania.

Zatem, w przypadku gdy Wnioskodawca oddał grunty w użytkowanie wieczyste, a tym samym wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. dostawę towarów - przed dniem zmiany stawki podatku VAT, tj. przed dniem 1 stycznia 2011 r., to stwierdzić należy, że została spełniona dyspozycja cytowanego wyżej przepisu art. 41 ust. 14a ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza, iż wnoszone po dniu 31 grudnia 2010 r. opłaty roczne od oddania gruntu w użytkowanie wieczyste powinny podlegać opodatkowaniu według stawki podatku obowiązującej dla tej czynności w momencie jej wykonania (co miało miejsce do dnia 31 grudnia 2010 r.), czyli w przedmiotowej sprawie, w wysokości 22%.

W konsekwencji, w analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 41 ust. 14b ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym czynności, dla których w związku z ich wykonywaniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się, na potrzeby ust. 14a, za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, z zastrzeżeniem ust. 14c.

Czynność oddania gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, która zostaje wykonana jednorazowo (w całości), a kolejne opłaty roczne nie są płatnościami za sukcesywne wykonywanie tej czynności w kolejnych okresach (której dotyczą opłaty).

Okoliczność, że z oddaniem do użytkowania wieczystego wiążą się opłaty roczne, nie oznacza, że oddawanie do użytkowania wieczystego trwa przez cały okres na jaki zostało ustanowione i w którym wnoszone są opłaty (por. uchwała NSA z dnia 8 stycznia 2007 r., sygn. akt I FPS 1/06).

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca oddając grunt w użytkowanie wieczyste w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. oraz ustalając opłaty roczne z tego tytułu, których terminy płatności przypadają z góry za każdy rok do dnia 31 marca danego roku przez cały okres użytkowania wieczystego, jest zobowiązany od dnia 1 stycznia 2011 r. wskazane opłaty roczne opodatkowywać podatkiem VAT w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.