INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z daty wpływu do tut. Biura – 19 kwietnia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego jako przedmiot leasingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego jako przedmiot leasingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 07 marca 2011r. zmarł mąż wnioskodawczyni. Na mocy notarialnego aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 17 marca 2011r. wnioskodawczyni stała się jedynym spadkobiercą majątku. Małżonkowie mieli wcześniej wspólność małżeńską. Mąż wnioskodawczyni do chwili śmierci prowadził samodzielnie (jednoosobowo) działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym według stawki liniowej 19%. W 2008r. na firmę męża został wzięty w leasing samochód osobowy w Spółce X. Z chwilą śmierci męża pozostały do spłacenia za ten samochód cztery raty leasingu, liczone według przyjętego harmonogramu spłat plus wartość wykupu na dzień 31 lipca 2011r. Na prośbę wnioskodawczyni oraz pisemne powiadomienie o śmierci jej męża – leasingobiorcy, wnioskodawczyni otrzymała pisemną odpowiedź, że począwszy od dnia 24 marca 2011r. przejmuje po mężu obowiązki „korzystającego”. Wnioskodawczyni ustaliła z leasingodawcą, że pozostałe raty będzie spłacać miesięcznie według wcześniej ustalonego dla męża harmonogramu. Jako żonie przysługuje wnioskodawczyni prawo zwolnienia z podatku od spadku po zmarłym mężu w przypadku, jeżeli złoży do właściwego urzędu skarbowego zgłoszenie na druku SD-Z2 o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych, w ustawowym terminie sześciu miesięcy. Wnioskodawczyni zamierza zbyć samochód, po spłaceniu należności w miesięcznych czterech ratach i dokonaniu w dniu 31 lipca 2011r. wykupu samochodu w Spółce X (z chwilą kiedy to wnioskodawczyni stanie się właścicielem samochodu i po dokonaniu właściwej rejestracji). Wnioskodawczyni chciałaby uniknąć zapłacenia podatku dochodowego od kwoty uzyskanej ze sprzedaży samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Od jakiej daty i po jakim czasie od niej (w świetle przedstawionych w opisie stanu faktycznego faktów) wnioskodawczyni może dokonać sprzedaży samochodu nie będąc zobowiązaną do zapłacenia podatku dochodowego...

Zdaniem wnioskodawczyni, stanie się właścicielem samochodu z chwilą spłaty rat i wykupu auta. Zatem od tego momentu (zarejestrowania samochodu na siebie) stanie się jego właścicielem. Zbycie tej ruchomości bez obowiązku zapłacenia podatku dochodowego nastąpi po upływie sześciu miesięcy od chwili stania się jej właścicielem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż rodzaj przedmiotu wniosku podany przez wnioskodawczynię w części E.1, poz. 49 przyjęto odmiennie niż wskazano we wniosku, gdyż opis sytuacji przedstawionej we wniosku, sformułowane pytanie oraz stanowisko wnioskodawczyni wskazują na zdarzenie przyszłe a nie na zaistniały stan faktyczny.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Z kolei w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Wskazać w tym miejscu należy, że nabycie i zbycie rzeczy następuje w wyniku zawarcia umowy przenoszącej własność tej rzeczy.

Jak stanowi art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

W myśl art. 24 ust. 6 ww. ustawy dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 45 ust. 1 i ust. 4 pkt 1 ustawy uzyskany dochód należy wykazać w zeznaniu, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym w pozycji „inne źródła”, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym i w tym terminie wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również zaliczek pobranych przez płatników,

Natomiast przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy innych niż nieruchomości i prawa związane z nieruchomościami po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy, czyli po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że odpłatne zbycie rzeczy (np. samochodu) dokonane po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, nie stanowi źródła przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co w konsekwencji oznacza, iż dochód uzyskany z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że wnioskodawczyni na mocy notarialnego aktu poświadczenia dziedziczenia stała się jedynym spadkobiercą majątku swego męża oraz od dnia 24 marca 2011r. przejęła prawa i obowiązki męża jako „korzystającego”, wynikające z zawartej przez niego w 2008r. ze Spółką X umowy leasingu samochodu osobowego. Mąż wnioskodawczyni do chwili śmierci prowadził samodzielnie (jednoosobowo) działalność gospodarczą a samochód został wzięty w leasing od Spółki X na firmę męża. Wnioskodawczyni spłaca pozostałe do zapłacenia miesięczne raty leasingu a po spłaceniu tych należności i dokonaniu w dniu 31 lipca 2011r. wykupu samochodu w Spółce X (z chwilą kiedy to wnioskodawczyni stanie się właścicielem samochodu i po dokonaniu właściwej rejestracji) zamierza dokonać sprzedaży pojazdu. Zdaniem wnioskodawczyni, stanie się właścicielem samochodu z chwilą spłaty rat i wykupu auta. Zatem od tego momentu (zarejestrowania go na siebie) stanie się właścicielem samochodu. Zbycie tej ruchomości bez obowiązku zapłacenia podatku dochodowego nastąpi po upływie sześciu miesięcy od chwili stania się jej właścicielem.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż z treści wniosku nie wynika, że wnioskodawczyni kontynuuje prowadzoną przez męża działalność gospodarczą na własny rachunek. Nie wynika również aby przedmiot leasingu był nadal wykorzystywany w tej działalności. O ile zatem wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, to w sytuacji, gdy sprzedaż samochodu wykupionego jako przedmiot leasingu będzie dokonana po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi nabycie, nie będzie mieścić się w dyspozycji art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wniosku wynika, że nabycie samochodu nastąpi poprzez jego wykupienie dnia 31 lipca 2011r. Należy zaznaczyć, że data rejestracji jest obojętna, nie jest to bowiem data nabycia samochodu. Tym samym sprzedaż przedmiotowego samochodu po upływie pół roku licząc od końca lipca 2011r. nie będzie stanowić źródła przychodu z odpłatnego zbycia innych rzeczy, określonego w ww. przepisie a dochód uzyskany z tego tytułu nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli jednak wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, to w przedmiotowej sprawie mogą zaistnieć przesłanki opodatkowania dochodu ze sprzedaży samochodu, gdy sprzedaż tego samochodu generować będzie przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego, stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe, gdyż w opisanym przypadku nabycie samochodu nastąpi w ostatnim dniu miesiąca, a tym samym półroczny okres wymagany przepisem prawa zacznie biec od dnia 01 sierpnia 2011r. Należy jednak zwrócić uwagę, że gdyby nabycie samochodu miało miejsce w innym niż ostatni dniu miesiąca półroczny termin biegłby od końca miesiąca, w którym miało miejsce nabycie, a nie od dnia nabycia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.