INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2011r. (data wpływu 28 marca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2011r. (data wpływu 5 lipca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku do dostawy produktów o symbolu PKWiU 20.20.14.0 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku do dostawy produktów o symbolu PKWiU 20.20.14.0.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 czerwca 2011r. (data wpływu 7 lipca 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 czerwca 2011r. znak: IBPP2/443-429/11/ICz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest producentem i dystrybutorem preparatów odkażających pod nazwą S.C., S., P., P., C. itp. Produkty zakwalifikowano zgodnie z klasyfikacją PKWiU pod symbolem 20.20.14.0

Są to preparaty odkażające o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, posiadające zezwolenie na obrót (art. 54 Ustawy o produktach biobójczych z dnia 13 września 2002r. wraz z późniejszymi zmianami Dz.U. nr 175 poz. 1433) i zostały wpisane do rejestru produktów biobójczych. Stosowanie wymienionych produktów zapewnia czystość mikrobiologiczną otoczenia ludzkiego, przyczyniając się do ochrony zdrowia, tym samym produkty mają zastosowanie w ochronie zdrowia. Spółka sprzedając ww. produkty od 1 stycznia 2011r. zastosowała oraz nadal stosuje zgodnie z pozycją 83 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług stawkę podatku w wysokości 8%.

W piśmie uzupełniającym z dnia 30 czerwca 2011r. Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe i wskazał, iż produkuje kilkanaście różnych (w kontekście zastosowania, składu recepturalnego i nazewnictwa) preparatów (PKWiU 20.20.14.0) które posiadają wspólna cechę:

1. są produktami biobójczymi w myśl definicji zawartej w ustawie z dnia 13 września 2002r. „o produktach biobójczych” (Dz.U. 175/2002 poz. 1433 wraz z późniejszymi zmianami),
2. zaliczają się do kategorii I produktów biobójczych w myśl rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 stycznia 2003r. „w sprawie kategorii i grup produktów biobójczych według ich przeznaczenia" (Dz.U. 16/2003 poz. 150).
   
   

Konsekwencją powyższego jest, że produkty zawierają w składzie substancje czynne (kationowe, alkohole, fenole, srebro w postaci nanocząstek), posiadają stosowne badania potwierdzające ich skuteczność biobójczą, posiadają zezwolenie na obrót wydane przez Ministra Zdrowia w trybie art. 54 ustawy „o produktach biobójczych", posiadają wpis do rejestru produktów biobójczych prowadzonego przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, posiadają zatwierdzony i umieszczony na etykiecie zakres stosowania; właściwy do numeru grupy w której znajduje dany produkt.

Konsekwencją powyższego jest, że przedmiotowe produkty stosowane wyłącznie są w ochronie zdrowia, ponieważ z powodu swoich właściwości odkażających usuwają z otoczenia mikroorganizmy patogenne (bakterie, grzyby, wirusy i inne czynniki biologiczne) stanowiące zagrożenie dla zdrowia.

W sytuacjach, gdy nie ma konieczności ochrony zdrowia stosuje się zwykłe preparaty myjąco-czyszczące, które z reguły są wielokrotnie tańsze.

Nadmienił, że dla takiego stwierdzenia kluczowy jest fakt, iż z braku odrębnej definicji "ochrony zdrowia" w ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przy interpretacji pojęcia „ochrona zdrowia stosuje się znaczenie literalne tego terminu; "ochrona zdrowia" obejmuje zdrowie wszelkich organizmów żywych bez względu na ich gatunek lub rodzaj oraz bez względu na miejsce zastosowania środka. Tak więc zastosowanie "wyłącznie w ochronie zdrowia" nie jest zastosowaniem wyłącznie w ochronie zdrowia ludzi w instytucjach opieki zdrowotnej, lecz w ochronie zdrowia ludzi, zwierząt, roślin i innych organizmów wszędzie tam, gdzie działanie odkażające środka chroni te organizmy przed utratą lub uszczerbkiem na zdrowiu.

Odpowiadając na szczegółowe pytania Wnioskodawca poinformował, iż:

• produkowane preparaty sprzedawane są innym podmiotom zajmującym się handlem i dystrybucją. Wnioskodawca nie zajmuje się sprzedażą produktów dla detalicznych konsumentów.
• nie posiada wiedzy komu sprzedają preparaty jego dystrybutorzy. Uważa, że istotny z punktu widzenia "zastosowania" tych preparatów jest cel ich sprzedaży do wyłącznego stosowania w ochronie zdrowia, a nie ich dalsze, faktyczne wykorzystanie przez nabywcę.
• Ustawodawca w żaden sposób nie wskazuje, że przedmiotowe preparaty muszą być wykorzystywane wyłącznie przez podmioty zajmujące się ochroną zdrowia. Zatem nie ma podstaw prawnych aby uznać, że tylko produkty nabywane przez placówki z zakresu opieki zdrowia, tj. przychodnie, gabinety zabiegowe, stomatologiczne, kosmetyczne, hurtownie farmaceutyczne mogą korzystać z preferencyjnych stawki VAT. Ważnym elementem jest sprzedaż tych produktów jako środków do zastosowania wyłącznie w ochronie zdrowia, a nie charakter miejsca, w którym zostaną one użyte.
• Produkowane preparaty w zależności od przypisanej im grupy mają zastosowanie jako: produkty biobójcze do higieny człowieka (kat I gr. 1), produkty dezynfekujące do użytku prywatnego i publicznego oraz inne produkty biobójcze (kat I gr. 2), produkty stosowane do dezynfekcji powierzchni mających kontakt z żywnością i środkami żywienia zwierząt (kat I gr. 4).
• Ze względu na ilość produkowanych preparatów oraz obszerność opisu każdego z nich i faktu, że w wielu wypadkach informacje się powtarzają, zatem Wnioskodawca podaje ogólnie, że przedmiotowe preparaty zalecane są do stosowania w obiektach użyteczności publicznej i mieszkalnych do odkażającego mycia sanitariatów i łazienek, kuchni, zaplecza rekreacyjnego, (solaria, kluby fitness), zaplecza szpitalnego, przychodni, instalacji klimatyzacyjnych, higienicznego mycia rąk itp.
• Preparaty znajdujące się w grupie 4 przeznaczone są do stosowania na powierzchni mającej kontakt z żywnością w toku jej produkcji, przechowywania i transportu.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka prawidłowo zastosowała stawkę podatku w wysokości 8%...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedając produkty odkażające o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, posiadające zezwolenie na obrót, wpisane do rejestru produktów biobójczych oraz zakwalifikowane pod symbolem PKWiU 20.20.14.0. - należy zastosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 5a ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Ponadto należy wskazać, iż stosownie do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011r., art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) oraz z dniem 1 kwietnia 2011r. art. 1 pkt 33 ustawy z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), dokonano zmiany załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, iż wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W poz. 83 załącznika nr 3, z grupy towarów o symbolu PKWiU ex 20.20.14.0 wskazane zostały jedynie „Środki odkażające – wyłącznie preparaty odkażające o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, mające zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych”.

Należy również zauważyć, iż zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., art. 2 pkt 30 ustawy przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru”.

Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru z danego grupowania.

W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU przez Wnioskodawcę, towarów objętych zapytaniem.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „w ochronie zdrowia”. W procesie stosowania prawa organ podatkowy dokonuje interpretacji norm prawnych zawartych w ustawach i rozporządzeniach za pomocą różnych wykładni. Jednakże w przypadku prawa podatkowego dominującą wykładnią jest wykładnia literalna, gdyż w prawie tym obowiązuje prymat wykładni gramatycznej.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 567) „ochrona” oznacza „zabezpieczenie przed zniszczeniem, szkodą, niebezpieczeństwem, ochranianie; to, co ochrania, zabezpiecza”. Z kolei przez „zdrowie” zgodnie z ww. słownikiem (s. 1256) należy rozumieć „dobry, normalny stan organizmu ludzkiego, zwierzęcego, roślinnego, stan organizmu nie dotkniętego chorobą”. Wobec powyższego, analiza treści zapisu „wyłącznie w ochronie zdrowia” – zawartego w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług – dokonana w oparciu o wykładnię językową prowadzi do wniosku, że przedmiotowe preparaty muszą być przeznaczone tylko do ochrony zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania. Zatem „ochrona” ta dotyczy wszelkich organizmów żywych bez względu na ich gatunek lub rodzaj. Preparaty te winny mieć za zadanie obronić daną jednostkę przed czymś co może stanowić dla jej zdrowia zagrożenie.

Podkreślić należy, iż istotny z punktu widzenia „zastosowania” tych preparatów jest cel ich sprzedaży do wyłącznego stosowania w ochronie zdrowia, a nie ich dalsze, faktyczne wykorzystanie przez nabywcę. Ponadto ustawodawca w żaden sposób nie wskazuje, że przedmiotowe preparaty muszą być wykorzystywane wyłącznie przez podmioty zajmujące się ochroną zdrowia. Zatem nie ma podstaw prawnych aby uznać, że produkty te muszą być nabywane przez placówki z zakresu opieki zdrowia, tj. przychodnie, gabinety zabiegowe, stomatologiczne, kosmetyczne, hurtownie farmaceutyczne. Ważnym elementem jest sprzedaż tych produktów jako środków do zastosowania wyłącznie w ochronie zdrowia, a nie charakter miejsca, w którym zostaną one użyte.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 13 września 2002r. o produktach biobóczych (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 39, poz. 252 ze zm.), produkt biobójczy stanowi substancję czynną lub preparat zawierający co najmniej jedną substancję czynną, w postaciach, w jakich są dostarczone użytkownikowi, przeznaczony do niszczenia, odstraszania, unieszkodliwiania, zapobiegania działaniu lub kontrolowania w jakikolwiek inny sposób organizmów szkodliwych przez działanie chemiczne lub biologiczne.

Stosownie natomiast do art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, w obrocie i stosowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą znajdować się tylko te produkty biobójcze, na które:

1. zostało wydane pozwolenie na wprowadzanie do obrotu, zwane dalej „pozwoleniem”,
2. zostało wydane pozwolenie tymczasowe,
3. została wydana decyzja o wpisie do rejestru produktów biobójczych niskiego ryzyka, zwana dalej „wpisem do rejestru”,
4. zostało wydane pozwolenie na obrót, o którym mowa w art. 54

oraz są sklasyfikowane, opakowane i oznakowane zgodnie z wymaganiami określonymi w ustawie.

Na podstawie art. 5 ust. 1 powołanej ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2011r.), pozwolenie wydaje oraz wpisu do rejestru dokonuje minister właściwy do spraw zdrowia, na okres nie dłuższy niż 10 lat, licząc od daty pierwszego albo kolejnego włączenia substancji czynnej do załącznika I lub IA do dyrektywy 98/8/WE, i nieprzekraczający terminu ważności określonego dla danej substancji czynnej w tych załącznikach.

W myśl art. 5 ust. 1 powołanej ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2011r.), pozwolenie wydaje oraz wpisu do rejestru dokonuje Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, zwany dalej "Prezesem Urzędu", na okres nie dłuższy niż 10 lat, licząc od daty pierwszego albo kolejnego włączenia substancji czynnej do załącznika I lub IA do dyrektywy 98/8/WE, i nieprzekraczający terminu ważności określonego dla danej substancji czynnej w tych załącznikach.

Z kolei, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy z dnia 13 września 2002r.(w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2011r.), wnioski o wydanie pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru, zmiany danych stanowiących podstawę wydania pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru, przedłużenie terminu ważności pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru podmiot odpowiedzialny składa do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, zwanego dalej „Prezesem Urzędu”.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy z dnia 18 marca 2011r. (w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2011r.) wnioski o wydanie pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru, zmiany danych stanowiących podstawę wydania pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru, przedłużenie terminu ważności pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru podmiot odpowiedzialny składa do Prezesa Urzędu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest producentem i dystrybutorem preparatów odkażających pod nazwą S., C., S., P., P., C. C. itp. Produkty zakwalifikowano zgodnie z klasyfikacją PKWiU pod symbolem 20.20.14.0

Są to preparaty odkażające o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, posiadające zezwolenie na obrót. Preparaty te zostały wpisane do rejestru produktów biobójczych. Stosowanie wymienionych produktów wg wskazań Wnioskodawcy zapewnia czystość mikrobiologiczną otoczenia ludzkiego, przyczyniając się do ochrony zdrowia, tym samym produkty mają zastosowanie w ochronie zdrowia.

Wnioskodawca wskazał, iż produkuje kilkanaście różnych (w kontekście zastosowania, składu recepturalnego i nazewnictwa) preparatów (PKWiU 20.20.14.0) które posiadają wspólną cechę:

1. są produktami biobójczymi w myśl definicji zawartej w ustawie z dnia 13 września 2002r. „o produktach biobójczych” (Dz.U. 175/2002 poz. 1433 wraz z późniejszymi zmianami),
2. zaliczają się do kategorii I produktów biobójczych w myśl rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 stycznia 2003r. „w sprawie kategorii i grup produktów biobójczych według ich przeznaczenia" (Dz.U. 16/2003 poz. 150).
   
   

Konsekwencją powyższego jest, że produkty zawierają w składzie substancje czynne (kationowe, alkohole, fenole, srebro w postaci nanocząstek), posiadają stosowne badania potwierdzające ich skuteczność biobójczą, posiadają zezwolenie na obrót wydane przez Ministra Zdrowia w trybie art. 54 ustawy „o produktach biobójczych”, posiadają wpis do rejestru produktów biobójczych prowadzonego przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, posiadają zatwierdzony i umieszczony na etykiecie zakres stosowania; właściwy do numeru grupy w której znajduje dany produkt.

Konsekwencją powyższego jest, że przedmiotowe produkty stosowane wyłącznie są w ochronie zdrowia, ponieważ z powodu swoich właściwości odkażających usuwają z otoczenia mikroorganizmy patogenne (bakterie, grzyby, wirusy i inne czynniki biologiczne) stanowiące zagrożenie dla zdrowia. W sytuacjach, gdy nie ma konieczności ochrony zdrowia stosuje się zwykłe preparaty myjąco-czyszczące, które z reguły są wielokrotnie tańsze.

Ponadto wskazał, iż:

• Produkowane preparaty w zależności od przypisanej im grupy mają zastosowanie jako: produkty biobójcze do higieny człowieka (kat I gr. 1), produkty dezynfekujące do użytku prywatnego i publicznego oraz inne produkty biobójcze (kat I gr. 2), produkty stosowane do dezynfekcji powierzchni mających kontakt z żywnością i środkami żywienia zwierząt (kat I gr. 4).
• Ze względu na ilość produkowanych preparatów oraz obszerność opisu każdego z nich i faktu, że w wielu wypadkach informacje się powtarzają, zatem Wnioskodawca podaje ogólnie, że przedmiotowe preparaty zalecane są do stosowania w obiektach użyteczności publicznej i mieszkalnych do odkażającego mycia sanitariatów i łazienek, kuchni, zaplecza rekreacyjnego, (solaria, kluby fitness), zaplecza szpitalnego, przychodni, instalacji klimatyzacyjnych, higienicznego mycia rąk itp.
• Preparaty znajdujące się w grupie 4 przeznaczone są do stosowania na powierzchni mającej kontakt z żywnością w toku jej produkcji, przechowywania i transportu.
  
  

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wskazany powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż dostawa towarów, o których mowa we wniosku tj. preparatów odkażających pod nazwą S., C., S., P., P., C. C. itp. zaklasyfikowanych przez Wnioskodawcę do symbolu PKWiU 20.20.14.0, o ile preparaty te są środkami odkażającymi o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, i o ile faktycznie mają zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia oraz na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonano wpisu do rejestru produktów biobójczych, podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, w związku z poz. 83 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić także należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wskazanych we wniosku preparatów według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji towarów według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania PKWiU zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania ww. towarów według PKWiU, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.