INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 09.06.2008r. (data wpływu 12.06.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.06.2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina zawarła umowę sprzedaży warunkowej nieruchomości położonej w obrębie… w Gminie W. o obszarze 0,21 ha, oznaczonej w ewidencji gruntów numerem działki 172/4. Nieruchomość została sprzedana pod warunkiem, że Agencja Nieruchomości Rolnej, której przysługuje prawo pierwokupu na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 11.04.2003r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. Nr 64 poz. 592), prawa tego nie wykona.

Nieruchomość w ewidencji gruntów prowadzonej przez Starostę jest oznaczona jako grunt rolny. Dla nieruchomości nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, nie ma określonych warunków zabudowy, natomiast w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy przedmiotowa nieruchomość stanowi tereny rozwojowe, mieszkaniowo – usługowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwalnia się od podatku VAT sprzedaż nieruchomości niezabudowanej, która w ewidencji gruntów figuruje jako grunt rolny, nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, położona jest na terenach rozwojowych, mieszkalno – usługowych...

Zdaniem Wnioskodawcy.

Nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów jako grunt rolny, ale dla której nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, nie jest opodatkowana podatkiem VAT, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wójta Gminy w przypadku braku aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego działek będących przedmiotem sprzedaży, wiążące powinny być zapisy w ewidencji gruntów i budynków. Nieruchomość położona w obrębie…, w ewidencji gruntów sklasyfikowana jest jako grunt rolny, dla celów podatku VAT uznać należy, iż jest to teren „niezabudowany” inny niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę i dostawa przedmiotowej działki będzie zwolniona z podatku VAT.

Nie ma znaczenia, iż nieruchomość w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jest położona na terenach budownictwa mieszkaniowo – usługowego. Studium bowiem nie jest przepisem prawa miejscowego i może być w dowolnym momencie zmienione przez Radę Gminy. W razie braku aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego wiążące są zapisy w ewidencji gruntów i budynków.

W dniu 08.07.2008r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną znak IPPP1/443-1120/08-2/AW, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe wskazując, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie wyłączona ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Powyższa transakcja winna być opodatkowana na zasadach ogólnych stawką podstawową zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, z uwagi iż, studium jako akt o wyższym stopniu ogólności od pozostałych urządzeń planistycznych wykorzystywany na szczeblu gminnym wyznacza przedmiotowe granice, w jakich ma nastąpić wiążące, zarówno władzę, jak i obywateli, ustalenie przeznaczenia poszczególnych terenów oraz sposobów zagospodarowania i zabudowy.

Przedmiotowa interpretacja była przedmiotem skargi, złożonej przez Wnioskodawcę.

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 04.02.2009r. sygn. akt I SA/Łd 1423/08 uchylono zaskarżoną interpretację.

W wydanym orzeczeniu Sąd uznał, że „(…) w momencie dokonywania sprzedaży dla przedmiotowego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, co wynika zarówno z wniosku skarżącego, jak i interpretacji organu. W tej sytuacji, decydujące znaczenie w sprawie będzie miał wypis z rejestru gruntów, z którego wynika, że przedmiotowa działka stanowi grunt orny.” Opierając swe orzeczenie na powyższym założeniu WSA uznał, iż przedmiotowa dostawa spełnia wymogi uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT ustawy i uznał zaprezentowane w wydanej interpretacji indywidualnej stanowisko za sprzeczne w powołanym przepisem.

Powyższy wyrok był przedmiotem rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 17.01.2011r. sygn. akt I FPS 8/10 oddalił skargę kasacyjną wniesioną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż skarga kasacyjna Organu nie zasługuje na uwzględnienie. Ponadto wskazał, że „w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 ze zm.) przy zastosowaniu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2000r. Nr 100, poz. 1086) w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla klasyfikacji terenu niezabudowanego, wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Brak zatem podstaw aby uznać, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w zaskarżonym wyroku dokonał błędnej wykładni art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego, oraz biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy czym przez towary rozumie się zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zwolnieniu od podatku podlega zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Regulacja ta oznacza, że zwolnieniem przedmiotowym nie jest objęta dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, a co za tym idzie podlegają one opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 1 - stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy przyjąć, iż dostawa nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej w wysokości 22% zgodnie z wyłączeniem zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Należy zaznaczyć, że o budowlanym przeznaczeniu gruntów decyduje przeznaczenie gruntu wynikające z decyzji właściwych władz dokonujących przekwalifikowania gruntów na cele budowlane, z założeń określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku decydujące znaczenie będzie miał wypis z rejestru gruntów. Zgodnie bowiem art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005r. Nr 240 poz. 2027 ze zm.) podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. A zatem dla podstawy wymiaru każdego podatku w tym podatku od towarów i usług, wiążące są dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Natomiast studium uwarunkowań i kierunków zgospodarowania przestrzennego gminy nie jest źródłem prawa miejscowego (art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), zatem nie może stanowić podstawy do ustalania prawa do zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca sprzedał nieruchomość niezabudowaną, dla której brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, nie ma również warunków zabudowy. Przedmiotowa nieruchomość została oznaczona w ewidencji gruntów jako grunt rolny, natomiast z zapisów w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego wynika, iż jest to teren rozwojowy, mieszkalno – usługowy. Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy uznać, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości figurującej w ewidencji gruntów jako grunt rolny, będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.