INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2011r. (data wpływu do tut. BKIP 21 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w Spółka uzyska przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku ze zrzeczeniem się przez osobę fizyczną miesięcznego wynagrodzenia z tytułu członkowstwa w radzie nadzorczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2011r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w Spółka uzyska przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku ze zrzeczeniem się przez osobę fizyczną miesięcznego wynagrodzenia z tytułu członkowstwa w radzie nadzorczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej określany jako „Spółka”) jest spółką akcyjną. Rada Nadzorcza Spółki na posiedzeniu podjęła uchwałę o rezygnacji z wynagrodzenia następującej treści: „Członkowie Rady Nadzorczej dobrowolnie rezygnują z przysługującego im wynagrodzenia w pełnej wysokości za miesiące marzec i kwiecień 2011 r.”

Członkowie rady nadzorczej otrzymują wynagrodzenie określone przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy składające się z dwóch elementów: miesięcznego wynagrodzenia oraz tantiemy wypłacane z zysku Spółki. Rada jest pięcioosobowa, przy czym trzech członków Rady jest akcjonariuszami Spółki, a dwóch członków reprezentuje osoby prawne (tantiema przysługuje wszystkim członkom Rady, a akcjonariusze mają ponadto prawo do dywidendy). Tak więc niezależnie od miesięcznego wynagrodzenia każdy z członków Rady Nadzorczej ma dodatkowe pożytki z tytułu członkostwa w Radzie. W związku z różnymi interpretacjami prawa – art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - zachodzi wątpliwość, czy fakt zrzeczenia się wynagrodzenia przez członków Rady, rodzi po stronie Spółki przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zrzeczenie się przez członków Rady Nadzorczej spółki akcyjnej miesięcznego wynagrodzenia z tytułu członkostwa w Radzie, przy zachowaniu pozostałych profitów rodzi skutek w podatku dochodowym od osób prawnych w postaci przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz Spółki...

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę inne profity z tytułu członkostwa w Radzie, czy to otrzymywaną co roku tantiemę (jako część wynagrodzenia), czy też dywidendę wypłacaną akcjonariuszom, sprawowanie funkcji członka Rady Nadzorczej bez wynagrodzenia przez kilka miesięcy w roku nie skutkuje powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnie świadczonych usług. Podobne stanowisko zajął Minister Finansów w interpretacji PB4/AK-031-23/02 dotyczącej m.in. świadczeń wspólników na rzecz spółek: „W związku z sygnalizowanymi przez organy podatkowe wątpliwościami dotyczącymi stosowania przepisów ustaw o podatku dochodowym w zakresie świadczeń wspólników na rzecz spółek, na podstawie art. 14 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), uprzejmie wyjaśniam: 1. W ramach stosunków łączących spółkę kapitałową ze wspólnikami takiej spółki szczególną rolę odgrywają świadczenia wynikające z umowy spółki. Do takich świadczeń zaliczyć można między innymi obowiązek wniesienia wkładu na kapitał zakładowy spółki, obowiązek wnoszenia dopłat uchwalonych przez zgromadzenie wspólników, pełnienie funkcji w organach spółki itp. W przypadku tego rodzaju świadczeń wspólników na rzecz spółki nie można uznać, że spółka uzyskała nieodpłatne świadczenie, nawet jeżeli nie zostało określone z tego tytułu dodatkowe wynagrodzenie wspólników. W takim bowiem przypadku wynagrodzeniem wspólnika jest prawo do udziału w zysku tej osoby prawnej.”

Członkowie Rady Nadzorczej poprzez udział w spotkaniach niewątpliwie wykonują prawo do kontroli przysługujące wspólnikom - akcjonariuszom. Działają więc we własnym interesie. Statut Spółki stanowi, iż posiedzenia Rady Nadzorczej odbywają się co najmniej cztery razy w roku. Tak więc miesięczne wynagrodzenie nie jest stricte powiązane z konkretnym posiedzeniem. To Rada sama określa tematykę i częstotliwość spotkań, więc tym bardziej trudno tu mówić o świadczeniu usługi.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 382 § 1 ustawy z dnia z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94, poz. 1037 ze zm.), rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności. Do szczególnych obowiązków rady nadzorczej należy ocena sprawozdań, o których mowa w art. 395 § 2 pkt 1, w zakresie ich zgodności z księgami i dokumentami, jak i ze stanem faktycznym, oraz wniosków zarządu dotyczących podziału zysku albo pokrycia straty, a także składanie walnemu zgromadzeniu corocznego pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny (art. 382 § 3). Jednocześnie – w myśl art. 392 § 1 Kodeksu, członkom rady nadzorczej może zostać przyznane wynagrodzenie. Wynagrodzenie określa statut lub uchwała walnego zgromadzenia.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Rada Nadzorcza Spółki na posiedzeniu podjęła uchwałę o rezygnacji z wynagrodzenia o następującej treści: „Członkowie Rady Nadzorczej dobrowolnie rezygnują z przysługującego im wynagrodzenia w pełnej wysokości za miesiące marzec i kwiecień 2011 r.” Członkowie rady nadzorczej otrzymują wynagrodzenie określone przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy składające się z dwóch elementów: miesięcznego wynagrodzenia oraz tantiemy wypłacane z zysku Spółki. Wątpliwości Spółki dotyczą okoliczności czy zrzeczenie się przez członków Rady Nadzorczej miesięcznego wynagrodzenia z tytułu członkostwa w Radzie, przy zachowaniu pozostałych profitów, powoduje po Jej stronie powstanie przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm. – zwanej dalej „updop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo nieodpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Updop nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń. Pojęcie „świadczenia” należy rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. w świetle postanowień art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2).

Zatem w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód – co wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 2 updop – jest jego otrzymanie przez podatnika. Nie wystarczy samo zawarcie umowy o nieodpłatne świadczenie, lecz konieczne jest jej wykonanie.

Spółka w swym wniosku powołała się na stanowisko, jakie zajął Minister Finansów w interpretacji Znak: PB4/AK-031-23/02 z dnia 04 kwietnia 2002 r. Należy jednak zauważyć, iż pismo to dotyczy innego stanu faktycznego, tj. sytuacji, gdy udziałowcy sprawują swe funkcje nieodpłatnie, zaś w przedmiotowej sprawie taka okoliczność nie występuje. Jak wynika bowiem z opisu stanu faktycznego, członkowie Rady Nadzorczej za pełnienie funkcji otrzymują wynagrodzenie miesięczne określone przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy, a jedynie dokonali zrzeczenia się tego wynagrodzenia za okres dwóch miesięcy 2011r. Powołana więc interpretacja Ministra Finansów nie może stanowić odniesienia w tej sprawie.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż po stronie Spółki powstanie przychód z nieodpłatnych świadczeń w związku ze zrzeczeniem się miesięcznego wynagrodzenia z tytułu członkowstwa w Radzie Nadzorczej, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 updop. Wartość tego przychodu należy ustalić na podstawie art. 12 ust. 6 updop.

Na marginesie należy ponadto stwierdzić, iż z opisu stanu faktycznego nie wynika, czy zrzeczenie się wynagrodzenia przez członków Rady Nadzorczej miało miejsce w momencie kiedy wynagrodzenia te były już należne, czy też zanim stały się należne. Zrzeczenie się przez członków Rady Nadzorczej wynagrodzenia – kiedy stało się ono już należne – w istocie oznaczałoby bowiem umorzenie Spółce wierzytelności. W takiej sytuacji zastosowanie znalazłby art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a updop.

Stanowisko Spółki uznać zatem należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.