Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPP2/443-150/11/EK
Data
2011.04.13
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Wystawianie faktury
Podatek od towarów i usług --> Procedury szczególne --> Szczególne procedury dotyczące drobnych przedsiębiorstw --> Drobni przedsiębiorcy
Słowa kluczowe
dokumentowanie
faktura VAT
rachunki
wystawienie faktury
Istota interpretacji
Podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla udokumentowania sprzedaży powinien wystawiać rachunki, o których mowa w art. 87 ustawy - Ordynacja podatkowa.
Wniosek ORD-IN
959 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2011 r. (data wpływu 1 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 lutego 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Zakład Opieki Zdrowotnej, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w 2011 r., podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Według informacji telefonicznej, uzyskanej od pracownika Urzędu Skarbowego, podatnik zwolniony od podatku ma obowiązek wystawiania zamiast faktur VAT wyłącznie rachunków. Jako podstawę prawną przytoczono § 17 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). Zakład prowadzi ewidencję zdarzeń gospodarczych przy pomocy programu, który umożliwia jedynie wystawianie faktur VAT. Wnioskodawca dotychczas był i w związku z brakiem możliwości wystawiania rachunków, nadal jest podatnikiem VAT - nie złożył zgłoszenia aktualizacyjnego w zakresie podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy podatnik zarejestrowany jako „podatnik VAT zwolniony", przy dokumentowaniu sprzedaży może nadal wystawiać faktury VAT wstawiając w pozycji „stawka podatku" oznaczenie „zw", przytaczając jako podstawę zwolnienia art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy, podatnik zarejestrowany jako „podatnik VAT zwolniony" może wystawiać faktury VAT. Po powołaniu treści art. 106 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazał, iż jest zdania, że z brzmienia ww. przepisów jednoznacznie wynika, iż podatnicy wystawiają faktury - brak jest przy tym rozgraniczenia na podatników VAT czynnych i zwolnionych. Wnioskodawca stwierdził, że rozporządzenia wykonawcze nie mogą wprowadzać postanowień zawężających lub rozszerzających w zakresie unormowań ujętych w ustawie. Wskazał, iż § 17 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów nie ogranicza, ani nie pozbawia możliwości wystawiania faktur przez podatników, bowiem takie ograniczenie byłoby sprzeczne z ustawą. Stwierdził, że – w Jego ocenie - w oparciu o przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności art. 106 ust. 1, wszyscy podatnicy, zarówno czynni jak i zwolnieni, mają obowiązek i prawo wystawiania faktur.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Natomiast zgodnie z art. 106 ust. 7 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:
- określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
- może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
- może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
Realizując powyższą kompetencję Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360). Zgodnie z treścią § 4 ust. 1 powołanego rozporządzenia - zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Natomiast w myśl § 17 pkt 4 ww. rozporządzenia - za fakturę uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60, z późn. zm.), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 23. Do dnia 31 marca 2011 r. obowiązywało, powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), w którym powyższa kwestia była uregulowana w sposób analogiczny, odpowiednio w § 4 ust. 1 i § 17 pkt 5. Zgodnie z dyspozycją art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Zakład Opieki Zdrowotnej prowadzi ewidencję zdarzeń gospodarczych przy pomocy programu, który umożliwia jedynie wystawianie faktur VAT. Wnioskodawca dotychczas był, i w związku z brakiem możliwości wystawiania rachunków, nadal jest podatnikiem VAT - nie złożył zgłoszenia aktualizacyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, mimo, iż spełnia warunki do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy. Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla udokumentowania sprzedaży powinien wystawiać rachunki, o których mowa w art. 87 ustawy - Ordynacja podatkowa. Nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż podatnik zarejestrowany jako „podatnik VAT zwolniony" może wystawiać faktury VAT, bowiem prawo do wystawiania faktur, oznaczonych jako „FAKTURA VAT”, na podstawie § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r., przysługuje wyłącznie podatnikom VAT czynnym.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Platter 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
|