INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI

W związku ze skargą z dnia 27 października 2010 r. (data wpływu 8 listopada 2010 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 13 września 2010 r. znak ITPP2/443-629/10/MD w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania nieodpłatnego przekazania w ramach promocji i reklamy towarów, które nie spełniają definicji prezentów o małej wartości, doręczoną w dniu 20 września 2010 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 r. Dz. U. Nr 8 poz. 60 ze zm.) w związku z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r., w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), uwzględniając skargę w całości, zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 13 września 2010 r. znak ITPP2/443-629/10/MD, uznając stanowisko Spółki za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał - na wniosek z dnia 21 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania w ramach promocji i reklamy towarów, które nie spełniają definicji prezentów o małej wartości - indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 13 września 2010 r. znak ITPP2/443-629/10/MD.

We wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawiono stan faktyczny, z którego wynikało, że w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, a więc w celach związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, Spółka wprowadziła program lojalnościowy, jako element promocji i reklamy oferowanych towarów. Zgodnie z tym programem, za każdy zakup towaru z oferty Spółki nabywca otrzymuje punkty premiowe. Po uzyskaniu odpowiedniej liczby punktów nabywca może otrzymać w zamian określone towary. Przekazywane towary niejednokrotnie spełniają definicję prezentów małej wartości, jednak zdarzają się przypadki, w których wartość ich przekracza 100 zł. Od zakupu towarów przekazywanych następnie klientom w ramach promocji, odliczany jest podatek od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazywanie klientom przez Spółkę w ramach programu lojalnościowego, nagród i prezentów dla potrzeb promocji i reklamy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w sytuacji, gdy został odliczony podatek naliczony przy ich nabyciu...

Zdaniem Wnioskodawcy, obecne brzmienie art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie pozwala przyjąć, iż opodatkowaniu podlega nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem. Przekazanie bez wynagrodzenia przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle ww. regulacji, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ich nabyciem.

Spółka podniosła, że w art. 7 ust. 2 i 3 ustawy ustanowiono odrębność wobec art. 7 ust. 1, która polega na uznaniu nieodpłatnego przekazania towaru (odrębność wobec wymogu odpłatności) za dostawę podlegającą opodatkowaniu, jeśli tylko to nieodpłatne przekazanie nie jest związane z przedsiębiorstwem podatnika. Niezwiązanie przekazania z przedsiębiorstwem podatnika jest kolejnym, obok rezygnacji z wymogu odpłatności przekazania, istotnym elementem ust. 2 przedmiotowej regulacji ustawy.

Spółka wskazała, że przyjęcie przez organ odmiennej interpretacji (tj. uznanie, że taka czynność podlega opodatkowaniu), oznacza zastosowanie wykładni rozszerzającej, w wyniku której zakresem opodatkowania objęte zostały czynności nie wymienione w ustawie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 13 września 2010 r. znak ITPP2/443-629/10/MD uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się ze stanowiskiem zawartym w ww. rozstrzygnięciu, Skarżąca złożyła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, odwołując się przede wszystkim do orzecznictwa sądowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów, w odpowiedzi z dnia 8 października 2010 r. znak ITPP2/443W-52/10/RS na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, złożone na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie złożonej w dniu 3 listopada 2010 r. (data nadania), za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Skarżąca wniosła o uchylenie ww. interpretacji indywidualnej i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, zarzucając tej interpretacji niezgodność z prawem, a w szczególności z art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 27 października 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów po ponownym rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 27 października 2010 r. uwzględnia tą skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącego przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania w ramach promocji i reklamy towarów, które nie spełniają definicji prezentów o małej wartości - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.