INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2011r. (data wpływu 25 lutego 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 maja 2011r. (data wpływu 16 maja 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za centralne ogrzewanie dostarczane do mieszkań członków Spółdzielni – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za centralne ogrzewanie dostarczane do mieszkań członków Spółdzielni. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 maja 2011r. (data wpływu 16 maja 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 4 maja 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis stanu faktycznego (ostatecznie doprecyzowany w piśmie z dnia 11 maja 2011r.):

Wnioskodawca prowadzi działalność na podstawie statutu, ustawy z dnia 16 września 1982r. Prawo spółdzielcze, tekst jednolity (Dz. U. z 1995r. nr 54/96 z późniejszymi zmianami), ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 200r. nr 4, poz. 27, z późniejszymi zmianami) i innych ustaw oraz na podstawie zatwierdzonych regulaminów, na zasadach rachunku ekonomicznego przy zapewnieniu korzyści członkom Spółdzielni.

Celem Spółdzielni jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, natomiast jednym z przedmiotów działalności jest wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucja ciepła z własnej kotłowni zlokalizowanej około 1,5 km od osiedla mieszkaniowego. Ciepło dostarczane jest do mieszkań członków Spółdzielni oraz sprzedawane odbiorcom zewnętrznym funkcjonującym na osiedlu.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług od 05.07.1993r.

W owym czasie Spółdzielnia wnioskowała do Urzędu Skarbowego o wydanie decyzji zwalniającej Spółdzielnię (wówczas nosiła nazwę Zakładowa SM) z naliczania podatku należnego VAT od energii cieplnej dostarczanej do mieszkań członków Spółdzielni.

Wniosek został załatwiony odmownie zarówno przez Urząd Skarbowy (Postanowienie z 14.10.1994r.), jak i Izbę Skarbową (Decyzja z 31.01.1995r.).

W Spółdzielni zwolnione od podatku VAT są opłaty eksploatacyjne za 1m2 powierzchni użytkowej mieszkań, opłaty na fundusz remontowy, opłaty abonamentowe na telewizję kablową dla członków. Natomiast uiszczane przez członków zaliczki na poczet dostaw centralnego ogrzewania zawierają podatek należny VAT.

Odbiorcy zewnętrzni, którym Wnioskodawca sprzedaje ciepło obciążani są fakturami z podatkiem należnym VAT.

Podatek naliczony związany ze sprzedażą opodatkowaną jest odliczany w całości, natomiast podatek naliczony związany zarówno ze sprzedażą opodatkowaną jak i zwolnioną od VAT jest odliczany według proporcji stanowiącej udział sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem.

Proporcja ta jest ustalana rokrocznie na podstawie danych liczbowych za rok poprzedni z powiadomieniem Urzędu Skarbowego. W ostatnim okresie czasu Wnioskodawca był zmuszony przeprowadzić bardzo kosztowne inwestycje tj. wymianę sieci ciepłowniczej na preizolowaną, wymianę komina na kotłowni, który uległ zniszczeniu w wyniku huraganu oraz wymianę wszystkich urządzeń w kotłowni na nowe. Spowodowało to wzrost kosztów centralnego ogrzewania ze względu na bardzo wysoki wzrost kosztów amortyzacji oraz odsetek od kredytu zaciągniętego na pokrycie kosztów inwestycji. Ponadto kilku większych odbiorców ciepła zrezygnowało z ciepła dostarczanego przez Wnioskodawcę przechodząc na własne ogrzewanie. Skutkiem tego koszty stałe rozkładają się na mniejszą liczbę odbiorców ciepła, co znacznie podrożyło cenę centralnego ogrzewania i niezadowolenie społeczne. Atmosferę niezadowolenia wykorzystują grupy członków, którzy założyli tzw. „Komitet Mieszkańców Spółdzielni Mieszkaniowej” i zarzucają kierownictwu Spółdzielni bezprawne zawyżanie kosztów centralnego ogrzewania przez naliczanie podatku VAT do opłaty zaliczkowej za ciepło.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi szeroką działalność, na zasadach rachunku ekonomicznego przy zapewnieniu korzyści członkom Spółdzielni.

Opłaty za dostawy ciepła pochodzącego z własnej kotłowni Wnioskodawcy, do mieszkań członków Spółdzielni, pobierane są zgodnie z art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Zgodnie z Regulaminem Rozliczeń Kosztów Dostawy Ciepła do Lokali oraz Pobierania Opłat za Centralne Ogrzewanie – lokatorzy mieszkań Spółdzielni rozliczani są według poniesionych kosztów rzeczywistych po zakończonym sezonie grzewczym za 1m2 powierzchni użytkowej mieszkania.

Art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 czerwca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) zwalnia od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, jednakże art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podkreśla, że podatek naliczony związany z powyższymi czynnościami nie stanowi podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego.

W okresie od 2004r. do 2010r. z korzyścią dla członków było traktowanie dostawy centralnego ogrzewania jako opodatkowanej podatkiem należnym VAT.

Lokatorzy mieszkań uiszczają opłaty zaliczkowe za centralne ogrzewanie ustalone przez Zarząd i zatwierdzone przez Radę Nadzorczą Spółdzielni za 1m2 powierzchni użytkowej mieszkania. Zaliczki na poczet dostaw centralnego ogrzewania, zawierają podatek należny VAT, który Wnioskodawca rozlicza z Urzędem Skarbowym w deklaracji VAT-7.

Koszty wytworzenia i dostawy centralnego ogrzewania ewidencjonowane są w wartości netto bez podatku naliczonego VAT (podatek naliczony nie jest kosztem). Jest on odliczany w 100%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółdzielnia Mieszkaniowa prawidłowo nalicza podatek należny VAT od opłat za centralne ogrzewanie dostarczane do mieszkań swoich członków...

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle posiadanych dokumentów tj. Postanowienie z 14/10/1994r. Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz Decyzji z 31.01.1995r. Dyrektora Izby Skarbowej, których kserokopie przedłożono w załączeniu – Wnioskodawca prawidłowo nalicza podatek należny VAT od energii cieplnej dostarczanej do mieszkań swoich członków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w niniejszej interpretacji odniesiono się do stanu faktycznego zaistniałego w okresie od 2004r. do 2010r. – zgodnie z datami podanymi przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu wniosku z dnia 11 maja 2011r.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…), o czym stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienia od podatku.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Powołany powyżej przepis art. 4 ust. 1, ust. 2, ust. 4 i ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, iż:

• członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu;
• członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu;
• właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5;
• członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią.
  
  

Z treści wniosku wynika, iż celem działania Wnioskodawcy jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, natomiast jednym z przedmiotów działalności jest wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucja ciepła z własnej kotłowni. Ciepło dostarczane jest do mieszkań członków Spółdzielni oraz sprzedawane odbiorcom zewnętrznym.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług od 05.07.1993r.

Uiszczane przez członków zaliczki na poczet dostaw centralnego ogrzewania zawierają podatek należny VAT.

Odbiorcy zewnętrzni, którym Wnioskodawca sprzedaje ciepło, obciążani są fakturami z podatkiem należnym VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż opłaty za dostawy ciepła pochodzącego z własnej kotłowni Wnioskodawcy, do mieszkań członków Spółdzielni, pobierane są zgodnie z art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Zaliczki na poczet dostaw centralnego ogrzewania, zawierają podatek należny VAT, który Wnioskodawca rozlicza z Urzędem Skarbowym w deklaracji VAT-7.

Koszty wytworzenia i dostawy centralnego ogrzewania ewidencjonowane są w wartości netto bez podatku naliczonego VAT (podatek naliczony nie jest kosztem). Jest on odliczany w 100%.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, jak również przedstawione we wniosku okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy podstawą prawną pobieranych opłat za centralne ogrzewanie dostarczane do mieszkań członków Spółdzielni są przepisy art. 4 ust. 1, 2, 4 lub 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych opłaty te podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług zgodnie z powołanym wcześniej przepisem art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo, tut. organ wskazuje, że charakter opisanych we wniosku opłat nie był przedmiotem analizy, a interpretacji udzielono wyłącznie przy założeniu, że – jak to oświadczył Wnioskodawca – stanowią one faktycznie opłaty pobierane zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, i 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. spółdzielniach mieszkaniowych. Interpretacja przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wykracza poza dyspozycję art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Należy nadmienić, że powoływane przez Wnioskodawcę i dołączone do wniosku orzeczenia organów podatkowych nie podlegają ocenie organu wydającego interpretacje indywidualną. Zgodnie bowiem z art. 14c ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.